Homo games with Hospital Colleague


ହସ୍ପିଟାଲରେ ପହଞ୍ଚିବା ପରେ ମୁଁ ମୋ ଡ୍ୟୁଟି ରୁମରେ ବସିଗଲି୤ ଏଇ ସମୟରେ ମୋର ସହକର୍ମୀ ମନୋରଞ୍ଜନ ଆସି ପହଞ୍ଚିଲା୤ କହିଲା, "ଭାଇ ଆସନ୍ତା କାଲି ଫ୍ରି ଅଛନ୍ତି କି?" ସାଧାରଣତଃ ହସପିଟାଲରେ କେହି ଛୁଟିରେ ଯିବାର ଥିଲେ ହିଁ ଏମିତି ପ୍ରଶ୍ନ ପଚାରନ୍ତି୤ ହଁ ବୋଲି କହିଲେ, ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ କହିବେ ମୋ ପେସେଣ୍ଟ୍ ଦଶଟା ଅଛନ୍ତି ଟିକେ ଦେଖିଦେବେ କି? ମନେ ମନେ ଭାବିଲି ମନା କରିଦେବି, କିନ୍ତୁ ମନୋରଞ୍ଜନ ମୋତେ ଭାରି ଭଲ ଲାଗେ୤ ମୁଁ ତାକୁ ପିଲା ଦିନରୁ ଦେଖି ଆସିଛି୤ ମୋ ଘର ପାଖରେ ହିଁ ସେ ରହୁଥିଲା୤ ତା ବଡ଼ଭାଇ ମୋ ସାଙ୍ଗର ହେବ୤ କହିଲି, " ବାହାରକୁ ଯାଉଛୁ କି??" ସେ କହିଲା, "ହଁ ଭାଇ ଟିକେ ଭୁବନେଶ୍ବର ଯିବାର ଅଛି୤" ମୁଁ କହିଲି, "ଠିକ୍ ଅଛି୤ ତୋ ପେସେଣ୍ଟ୍ କୋଉ ୱାର୍ଡରେ ଅଛନ୍ତି କହ ଦେଖି ଦେବି୤" 

ସେ କହିଲା, "ପେସେଣ୍ଟ୍ ଦେଖିବା ପାଇଁ ପଚାରୁ ନଥିଲି୤ ଆପଣ ଯଦି ଫ୍ରି ଅଛନ୍ତି ଚାଲନ୍ତୁ କାଲି ଭୁବନେଶ୍ବର ଯିବା୤ ହସପିଟାଲ୍ କାମରେ ଯିବା୤" ମନେ ମନେ ଭାବିଲି, ଏଇ ମଉକାରେ ଦିନେ ଛୁଟି ମିଳିଯିବ, ଆଉ ତା ପରେ ଭୁବନେଶ୍ବର ଦର୍ଶନ ହେଇଯିବ୤ ତେଣୁ ହଁ କହିଦେଲି୤ ଲଞ୍ଚ୍ ବ୍ରେକରେ ଡାରେକ୍ଟର୍ ସାର୍ ପଚାରିଲେ, ଡା ମନୋରଞ୍ଜନ କାଲି ଆପଣ କେତେବେଳେ ବାହାରୁଛନ୍ତି? ମନୋରଞ୍ଜନ କହିଲା, "ସାର୍ ସକାଳୁ ବାହାରିଯିବି୤ ଭୁବନେଶ୍ବରରେ ଟିକେ କାମ ଅଛି, ସେ ସବୁ ସାରିଦେଇ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ପ୍ରୋଗ୍ରାମ୍ ବେଳକୁ ହାଜର ହେଇଯିବି୤ ବୁଲୁ ଭାଇ ବି ମୋ ସାଙ୍ଗରେ ଯାଉଛନ୍ତି୤ ତାଙ୍କର ବି ଟିକେ କାମ ଥିଲା୤ ଆଉ ହସ୍ପିଟାଲ୍ ପ୍ରୋଗ୍ରାମରେ ଏକା ଯିବାକୁ ମନ ହେଉନି୤" ଡାଇରେକ୍ଟର୍ ସାର୍ କହିଲେ, ହଉ ଯାଆନ୍ତୁ୤ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ମନୁ କହିଲା ଭାଇ କାଲି ସକାଳ ଆଠଟା ବେଳେ ବାହାରିବା, ଏଗାରଟା ବେଳକୁ ଭୁବନେଶ୍ବର୤ ତା’ପରେ ବିଶ୍ରାମ କରି ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ମେଫେୟାର୍ ରେ ଗୋଟେ ପ୍ରୋଗ୍ରାମ୍ ଅଛି ଆଟେଣ୍ଡ୍ କରିବା୤ ରାତିରେ ଭଲ ନ ଲାଗିଲା ରହିଯିବା ନହେଲେ ଫେରି ଆସିବା୤"

ପରଦିନ ସକାଳ ଆଠଟା ବେଳକୁ ମନୁ ମୋ ଆପାର୍ଟମେଣ୍ଟ୍ ବାହାରେ ପହଞ୍ଚିବା ପରେ ତା ସହିତ ଭୁବନେଶ୍ବର ଯିବାକୁ ବାହାରିଲି୤ କିଛି ବାଟ୍ ଯିବା ଭିତରେ ମନୁର ଫୋନ୍ ଆସିଲା୤ ସେ ଫୋନରେ କାହା ସହିତ କଥା ହେଉଥିଲା, ଆଉ ଭାରି ଅଭଦ୍ର ଭାଷାରେ କଥା ହେଉଥିଲା୤ 

- ତୁ ମାଗିହା କେବେ ବି ଧରା ଦେଉନୁ୤ ଥା, ଆଜି ଯାଉଛି୤ ତୋ ଗାଣ୍ଡି ନ ମାରିଛି ଯଦି ମୋତେ କହିବୁ୤

- ଆବେ, ଏଗାରଟା ବେଳକୁ ପହଞ୍ଚିଯିବୁ ନହେଲେ ଦେଖିବୁ୤

- ହଁ ବେ ମୋ ବାଳିଆକୁ ପାଟିରେ ନେଇ ତଣ୍ଟିରେ ଢୁକେଇ ଦେବି ଯେ ଜାଣିବୁ୤

ମନୁ ଏ ସବୁ କଥା ହେଉଥିବା ବେଳେ ମୋତେ କେମିତି କେମିତି ଲାଗୁଥିଲା୤ ସେ ତ ଭାରି ଭଲ ଡାକ୍ତରଟିଏ୤ ତା’ର ଭଲ ନାଁ ବି ଅଛି୤ ସେ ଏମିତି କଥା କଣ ହେଉଛି? ହେଇଥିବ କିଏ ଅତି ନିଜର ସାଙ୍ଗ ହେଇଥିବ ବୋଧହୁଏ୤ ତା କଥା ସରିବା ପରେ ପଚାରିଲି, କିଏ ବେଶୀ କ୍ଲୋଜ୍ ସାଙ୍ଗ ଥିଲା କି? ମନୁ କହିଲା, ହଁ ଭାଇ କଲେଜ୍ ଟାଇମର୍ ସାଙ୍ଗ୤ ଭୁବନେଶ୍ବରରେ ରହିଗଲେ ସବୁ ନିଜକୁ ମହାନ ଭାବି ଦେଉଛନ୍ତି୤ ହଷ୍ଟେଲରେ ଥିବା ବେଳେ ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ଏକାଠି ଗାଧୋଉଥିଲୁ୤ ଏବେ ଛୋଡ଼ି ହଉଛି୤

ମୁଁ ମନେ ମନେ ଭାବୁଥିଲି, ସବୁ ସାଙ୍ଗ ଗୁଡ଼ାକ ଏମିତି୤ ଏଇ ସମୟରେ ମନୁ ପଚାରିଲା, ଭାଇ ଆପଣ କଣ ହଷ୍ଟେଲରେ ଏ ସବୁ କରିନାହାନ୍ତି? ମୁଁ କହିଲି, ମାନେ?

- ଏଇ ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ଗାଧୋଇବା? 

ମୁଁ କହିଲି, ଥିଲେ ଆମ ବ୍ୟାଚରେ କିଛି ବାଳୁଙ୍ଗା୤ ସେମାନେ ହଷ୍ଟେଲ୍ ମଝିରେ ଯୋଉ ଫାଉଣ୍ଟେନ୍ ଥିଲା, ସେଥିରେ ରାତିରେ ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ବସୁଥିଲେ୤ ଅଧ ରାତି ଯାଏଁ ପିଆପିଇ ଚାଲୁଥିଲା ସେମାନଙ୍କର୤

- ଓହ୤ ଆମ ବ୍ୟାଚରେ ଭାଇ ଫୁଲ୍ ଗାଣ୍ଡିମସ୍ତି ହେଉଥିଲା୤ ଏଇ ଶଳା ଚୋର ଯିଏ ଫୋନ୍ କରିଥିଲା, ତାକୁ ସମସ୍ତେ ଚିଡଉଥିଲେ୤ ମାଇଚିଆ ଭଳି ହେଉଥିଲା୤ ସିନିୟର୍ ଟୋକା ସହିତ ହୋମୋ କରୁଥିଲା୤ ଆପଣଙ୍କ ବ୍ୟାଚରେ କେହି ସେମିତି ନଥିଲେ?

ହୋମୋ କଥା ଶୁଣିବା ପରେ ମୋର ହଷ୍ଟେଲ୍ ଅନୁଭୂତି ମନେ ପଡ଼ିଗଲା୤ ସେତେବେଳେ ଆମର ସେକଣ୍ଡ୍ ଇୟର୍ ଥିଲା୤ ନୁଆ ପିଲା ସବୁ ଆସିଥିଲେ୤ ତାଙ୍କ ଭିତରେ ବଙ୍ଗାଳୀ ଟୋକାଥିଲା୤ ପ୍ରଥମ ଦିନରୁ ହିଁ ମୋ ସହ ଫ୍ରାଙ୍କ୍ ହେଇ ଯାଇଥିଲା୤ ମୁଁ ରେଗିଂ କରେନି ବୋଲି ସମସ୍ତେ ମୋତେ ଭଲ ପାଉଥିଲେ୤ ହେଲେ ସେ ସ୍ପେଶାଲ୍ ଥିଲା୤ ତା ସହ ଅନେକ ସମୟ ମଉଜ ମସ୍ତି କରିଥିଲି୤ ପାଖାପାଖି ଦୁଇବର୍ଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେ ମୋ ପାର୍ଟନର୍ ଥିଲା୤ ରାତିରେ ରୁମରେ ପୋଷାକ୍ ଖୋଲିଦେଇ ଫୁଲ୍ ଖେଳ୍ ହେଉଥିଲା୤ ଥାର୍ଡ୍ ଇୟର୍ ଗଲାପରେ ସେ ଆଉ ଧରା ଦେଲାନି୤ କିନ୍ତୁ କଷ ଟୋକା ଥିଲା୤ ପାଟିରେ ନେଇ ବାଣ୍ଡକୁ ଯାହା ଚୋଷୁଥିଲା୤ ଆଉ ଗାଣ୍ଡି ମରେଇବାରେ ଉସ୍ତାଦ୍ ଥିଲା୤ 

ଏମିତି ଭାବୁଥିଲା ବେଳେ ମନୁ ପଚାରିଲା, କଣ ହେଲା ଭାଇ କୁଆଡ଼େ ହଜିଗଲ୤ ମୁଁ ହସିଦେଇ କହିଲି, ନାଇଁ କଲେଜ୍ ଟାଇମ୍ ମନେ ପଡ଼ିଗଲା୤ ସେ ପୁଣି ପଚାରିଲା, କଣ ମନେ ପଡ଼ିଲା ଟିକେ କହୁନ୤ ମୁଁ କହିଲି, ଆରେ ଏଇ ହୋମୋ କଥା କହୁଥିଲୁ ନା, ସେଇମିତି ଘଟଣା ସବୁ ମନେ ପଡ଼ିଲା୤

- ଓଃ ତା ମାନେ ଆପଣଙ୍କ ବ୍ୟାଚରେ ବି ଥିଲେ୤ 

- ସବୁ ବ୍ୟାଚରେ ଥାଆନ୍ତି୤ ଆମ ବ୍ୟାଚରେ ବି ଥିଲେ୤ ସେ ସବୁ ସମୟ ସେମିତି ଥିଲା୤ ଦିନରାତି ହଷ୍ଟେଲରେ ବନ୍ଦୀ୤ ତେଣୁ ମାଇଣ୍ଡ୍ ଫ୍ରି ପାଇଁ ଏ ସବୁ କରୁଥିଲେ୤ ସେ ଦିନ ଗଲା ସେ ମଜା ବି ଗଲା...

- ମନୁ କହିଲା, ହଁ, ହଷ୍ଟେଲ୍ ଟାଇମ୍ ଭଲ ଥିଲା୤ ଆମେ ଫୁଲ୍ ମସ୍ତି କରୁଥିଲୁ୤ କଲେଜ୍ ସରିବା ପରେ ସବୁ ବନ୍ଦ୤ 

- କରୁଥିଲୁ ମାନେ? ମୁଁ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେବାଭଳି ପ୍ରଶ୍ନକଲି୤

ମନୁ ହସିଦେଇ କହିଲା, ଏଇ ସବୁ ଯାହା ଆପଣ ବି କରିଥିବେ ନିଶ୍ଚୟ୤ ହଷ୍ଟେଲରେ ଫ୍ରିଡମ୍ କିଏ ଏଞ୍ଜୟ୍ ନ କରିଛି୤

- ଓଃ ତା ମାନେ ତୁ ବି ଏ ସବୁ କରିଛୁ୤

- ଭାଇ ସମସ୍ତେ କରିଛନ୍ତି୤ ଆମ ବ୍ୟାଚରେ ଅଧା ପିଲା ଏଇୟା ସବୁ କରୁଥିଲେ୤ କଲେଜ୍ ପାଠ ଓ ପରୀକ୍ଷା ସମୟରେ ଷ୍ଟ୍ରେସ୍ ରିଲିଜ୍ ପାଇଁ ଗଣ୍ଡେ ଥିଲେ ମଦ ପିଉଥିଲେ ଆଉ ଆମେ ଯେଉଁମାନେ ମଦ ପିଉନଥିଲୁ, ଏମିତି ନିଜକୁ ରିଲାକ୍ସ୍ କରୁଥିଲୁ୤

- ଆଚ୍ଛା୤ କାଇଁ ଗାର୍ଲ୍ ଫ୍ରେଣ୍ଡ୍ ନଥିଲା କି ତୋର?

- ଭାଇ ସେ ଥିଲା ଯେ୤ ସେ ଦୂରରେ ନା୤ ହଷ୍ଟେଲ୍ ଭିତର ମଜା କଣ ସେ ଦେଇ ପାରିବ ନା ଆମେ ସେତେବେଳେ ମିଶି ପାରୁଥିଲୁ ଏତେ୤ ମୋ ରୁମ୍ ମେଟ୍ ମୋତେ ଯେମିତି ମଜା ଦେଉଥିଲା, ସେ ମଜା ଜୀବନରେ କେବେ ବି ପାଇବିନି୤ ଆପଣଙ୍କ ଗାର୍ଲ୍ ଫ୍ରେଣ୍ଡ୍ ଥିଲା କି? ରୁମକୁ ଆଣୁଥିଲେ କି?

- ଆରେ ନାଇଁ୤ ଆମ ସମୟରେ ଏ ସବୁ ହଉନଥିଲା୤ ଟୋକି ଧନ୍ଦା ହେଉଥିଲା ଯେ ରୁମକୁ ଆଣିବା କି ହୋଟେଲ୍ ନେଇ ଯିବା ଭଳି ସାହାସ ନଥିଲା୤ ତେଣୁ ହଷ୍ଟେଲରେ ହିଁ ସବୁ ବ୍ୟବସ୍ଥା ହଉଥିଲା୤

- ଆପଣ କାହା ସାଙ୍ଗରେ କରୁଥିଲେ?

- ଅନେକ ଥିଲେ୤ ଚାରି ପାଞ୍ଚଜଣ ଜୁନିୟର୍ ଥିଲେ୤ ସେମାନଙ୍କ ସହ ହଷ୍ଟେଲରେ ଚାରିବର୍ଷ କେମିତି ବିତିଗଲା ଜଣା ପଡିଲାନି୤

- ଏବେ ସେମାନଙ୍କ ସହ ସମ୍ପର୍କ ଅଛି ନା ନାହିଁ?

- ନା, ସମସ୍ତେ କିଏ କୁଆଡ଼େ ଚାକିରୀବାକିରୀ କରି ରହିଲେଣି୤ ଆଉ କଣ କିଏ ଧରା ଦେବେ? ସେତେବେଳେ ନୋଟସ୍ ପାଇବା ପାଇଁ ଆଉ ରେଗିଂରୁ ବଞ୍ଚିବା ପାଇଁ ଯାହା କହିଲେ କରି ଦେଉଥିଲେ୤

- ତା’ହେଲେ ଏବେ ଆପଣ ଏ ସବୁ ଆଉ କରୁନାହାନ୍ତି?

- ଏବେ ତ ବିବାହିତ୤ ପୁଣି ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ଡାକ୍ତର ଆଉ ଏ ସବୁ ଧନ୍ଦା କରିବା କେତେବେଳେ୤ ଘରୁ ହସପିଟାଲ ହେଉ ହେଉ ସମୟ ଯାଉଛି୤ ସେମିତିକା ସାଥୀ, ସମୟ ଓ ସୁଯୋଗ ମିଳିଲେ ସିନା କିଛି ହେଇଥାନ୍ତା୤

- ସତକଥା ଭାଇ୤ ମୋତେ ଏ ସବୁ ଭାରି ଭଲ ଲାଗୁଥିଲା, ହେଲେ କଲେଜ ସରିବା ପରେ ପିଜି ଆଉ ତାପରେ ଜବ୍୤ ସେତେବେଳକୁ ବାହା ହେଇଗଲି୤ ସବୁ ବନ୍ଦ୍୤ ଘର ଆଉ ଜବ୍ ଭିତରେ ପେଶି ହେଉଛି୤ ତେଣୁ ମଝି ମଝିରେ ବାହାରକୁ ଯିବାକୁ ପଡୁଛି୤

- ବାହାରକୁ ମାନେ? 

- କଣ ଭାଇ ଆପଣ ଜାଣିନାହାନ୍ତି?

- କଣ?

- ସମସ୍ତେ କରୁଛନ୍ତି୤

- ମାନେ? ଏବେ? ଏ ସବୁ? କେମିତି?

- ଆପଣ କଂଫେରେନ୍ସ୍ ଯାଉନାହାନ୍ତି କି? ସେଇଠି ହୁଏନି ଏ ସବୁ?

- ସେଇଠି? କେମିତି? କାଇଁ ମୁଁ ତ କେବେ ଦେଖିନି୤

- ଆପଣଙ୍କୁ ଦେଖେଇକି କିଏ କରିବ କି? ସବୁ ନିଜ ନିଜ ସେଟିଂ କରି ରଖୁଛନ୍ତି୤ କଂଫେରେନ୍ସ୍ ଯିବା ବାହାନାରେ ଦୁଇ ତିନିଦିନ ଛୁଟି ମାରିଦେଇ ଫୁଲ୍ ମଦ ଆଉ ମାଂସ କରୁଛନ୍ତି୤ ସେଇଠି ଖେଳ ବି ହେଉଛି୤ 

- ଓଃ ୤ ମୁଁ ସତରେ ଜାଣିନି୤

- ଆପଣଙ୍କୁ ଇଚ୍ଛା ଅଛି କି? ମୁଁ ଉପାୟ ବତେଇ ଦେବି୤

- କେମିତି?

- ଏ ସବୁ ଜିନିଷ ଧରାପଡ଼ିଲେ କିଳା୤ ଆପଣ ବି ଜାଣିଛନ୍ତି ତେଣୁ ସବୁ ହଉଛି, କିନ୍ତୁ ଅଣ୍ଡରଗ୍ରାଉଣ୍ଡ୍୤ ଆପଣଙ୍କୁ ଇଣ୍ଟରେଷ୍ଟ୍ ଅଛି ଯଦି ମୁଁ ଆପଣଙ୍କୁ ଉପାୟ ବତେଇ ଦେବି୤

- ଏତେ ସବୁ ଜିନିଷ ହେଉଛି୤ ମୁଁ ତ କିଛି ଜାଣିନି୤

- ଆପଣ ଭାଇ ଫୁଲ୍ ପାଠୁଆ ମଣିଷ୤ ସବୁବେଳେ ଖାଲି ପେସେଣ୍ଟ୍ ପେସେଣ୍ଟ୍ ହଉଛନ୍ତି୤ ରିଲାକ୍ସ୍ କରିବା କଥା କେବେ ଚିନ୍ତା କରୁନାହାନ୍ତି୤ ମୁଁ କିନ୍ତୁ ଏତେ ବିଜି ରହି ପାରେନି୤ ତେଣୁ ମଝିରେ ମଝିରେ ଏମିତି ଛୁଟି ନେଇଯାଏ୤

- ଏମିତି ମାନେ?

- ଆଜି ଯେମିତି ଛୁଟି ନେଇଛି୤

- ଆଜି? ଆଜି କାହା ସହ ସେଟିଂ ହେଉଛି କି? ମୁଁ ପ୍ରଶ୍ନ କଲି୤

ସେ ମୁଣ୍ଡ ହଲେଇ ହଁ ବୋଲି ଜଣେଇଦେଲା୤

- ଏବେ ଯିଏ ଫୋନ୍ କରିନଥିଲା କି, ସେଇ୤ ଭୁବନେଶ୍ବରରେ ରେପୁଟେଡ୍ ଡାକ୍ତର୤ ଭଲ ଇନକମ୍ କରୁଛି୤ କିନ୍ତୁ ଟିକେ ଇଛା ରହିଯାଇଛି୤ ତେଣୁ ମୁଁ କହିଲେ ସେ ଦିନେ ଅଫ୍ କରିଦେଉଛି୤ ବାସ୍ ଟାଇମ୍ ପାସ୍ ଆଉ ମସ୍ତି ହଉଛି୤

- ଆଛା ତା ହେଲେ ଏଇ କାମ ଅଛି ବୋଲି ଶୀଘ୍ର ବାହାରି ଆସିଲୁ କି? 

- ଆଉ ଭାଇ ନହେଲେ ଡାଇରେକ୍ଟର୍ କହିବେ, ଲଞ୍ଚ ପରେ ଯାଅ୤ ଶଳା ଦୁଇଟାକୁ ବାହାରିଲେ ପାଞ୍ଚଟା ହେଇଯିବ୤ ତା ପରେ ସିଧା ମିଟିଂ ଆଉ ମିଟିଂ ସରିଲେ ଘରକୁ ଫେରିବା୤ ତେଣୁ କହିଦେଲି କାମ ଅଛି ବୋଲି୤

- ଯଦି ତୋର ପ୍ଲାନ୍ ଥିଲା, ମୋତେ କାହିଁକି ସାଙ୍ଗରେ ଡାକି ଆଣିଲୁ୤ ତୁ ଏକା ଅସିଥାନ୍ତୁ ଏଞ୍ଜୟ୍ କରିଥାନ୍ତୁ୤ 

ମନୁ ହସିଦେଇ କହିଲା, 

- ଭାଇ ଆପଣଙ୍କୁ ଇଚ୍ଛା ହଉନି କି? ଚାଲନ୍ତୁ ଆଜି ଟ୍ରାଇ କରିବେ୤ ଭଲ ଲାଗିବ୤

ତା କଥା ଶୁଣିବା ପରେ ମୋ ପେଣ୍ଟ୍ ଫୁଲ୍ ଟାଇଟ୍ ହୋଇଗଲା୤ ମନ ଭିତରେ ମୁଁ ଭାରି ଖୁସି ବି ହୋଇଗଲି୤ ହେଲେ ମୋ ଖୁସି ମୁହଁରେ ନ ଦେଖାଇବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିଲା ବେଳେ ସେ ରାସ୍ତା ସାଇଡ଼ରେ ଗାଡ଼ି ଅଟକାଇଲା୤ 

ଆମେ ଗାଡ଼ିରୁ ଓହ୍ଲେଇବା ପରେ ଚା ପିଇଲୁ୤ ଚା ପିଇବା ପରେ ପୁଣିଥରେ ଗାଡ଼ି ଚାଲିଲା୤ ଉଚ୍ଚ ଶବ୍ଦରେ ଗୀତ ଲଗେଇଦେଇ ସେ ଗାଡ଼ି ଚଳାଉଥିଲା୤ ମୁଁ ମନେ ମନେ ଭାବୁଥିଲି, କଣ ହେବ, କେମିତି ହେବ ଇତ୍ୟାଦି୤

ଏଗାରଟା ବେଳକୁ ଭୁବନେଶ୍ବରରେ ପହଞ୍ଚିବା ପରେ ଆମେ ପହଞ୍ଚିଲୁ ଗୋଟିଏ ହାଉସିଂ କମ୍ପ୍ଲେକ୍ସରେ୤ ସେଇଠି ଗାର୍ଡ୍ ଆସି ମନୁ ସହ କଥା ହେବା ପରେ ଆଣି ଚାବି ଦେଇଗଲା୤ ଗାଡ଼ି ନେଇ ଆମେ ଭିତରକୁ ଯାଉଥିବା ବେଳେ, ମନୁ କହିଲା, ଏଇଟା ମୋ ସାଙ୍ଗର ଫ୍ଲାଟ୍୤ ମୁଁ ଭୁବନେଶ୍ବର ଆସିବା କଥା କହିଲେ ସେ ଗାର୍ଡକୁ ଚାବି ଦେଇଥାଏ୤ ଆମେ ଗାଡ଼ି ପାର୍କିଂରେ ଥୋଇଦେଇ ଉପରକୁ ଗଲୁ୤ ଛଅ ନମ୍ବର ଫ୍ଲୋରରେ ଟୁ ବିଏଚକେ ଫ୍ଲାଟ୍୤ ଫ୍ଲାଟ୍ ବାଲ୍କୋନିରୁ ସବୁ ଦୁର ଦୁର ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଦେଖା ଯାଉଥାଏ୤

ଫ୍ଲାଟର କବାଟ ବନ୍ଦ କରିଦେଇ ମନୁ ତା ସାଙ୍ଗକୁ ଫୋନ୍ କରି ଜଣାଇବା ବେଳେ, ମୋତେ ଫ୍ରେସ୍ ହେବାପାଇଁ ଇଙ୍ଗିତ କରିଦେଲା୤

ମୁଁ ବି ଫ୍ରେସ୍ ହୋଇ ବୈଠକରେ ଟିଭି ସାମନାରେ ବସିଗଲି୤ ଫୋନ୍ ସାରିଦେଇ ଫ୍ରେସ୍ ହୋଇ ମନୁ ଆସି ମୋ ପାଖରେ ବସି ଟିଭି ଅନ୍ କରିଦେଲା୤ 

- ଭାଇ କଣ ଦେଖିବେ?

- ମାନେ?

- ସବୁ ମାଲ୍ ଏଇ ଟିଭିରେ ଲୋଡ୍ ହେଇଛି୤ 

ସେ ଏମିତି କହି ଟିଭିର ମେଡ଼ିଆ ବକ୍ସ୍ ଖୋଲିଦେଇ ଭିଡ଼ିଓ ଟିଏ ଚଲେଇ ଦେଲା୤ ସେଥିରେ ବ୍ଲୁ ଫିଲ୍ମ୍ ଥିଲା୤ ଛବି ଦେଖି ଜଣା ପଡୁଥିଲା୤ ମୁଁ ଗୋଡ଼ ଲବେଇ ଦେଇ ବସିଯାଇ କହିଲି, ଲଗା କଣ ଗୋଟେ ଭଲ ଜିନିଷ ଦେଖିବା୤

ସେ ଗୋଟିଏ ଜାପାନୀ ବ୍ଲୁ ଫିଲ୍ମ୍ ଲଗେଇ ଦେଲା୤ ଜାପାନୀ ଫିଲ୍ମରେ ଟୋକି ଗୁଡ଼ାକ ବେଶୀ ଛୋଡ଼ି ହୁଅନ୍ତି ଆଉ କାନ୍ଦନ୍ତି୤ ଏମିତି ସେ ଫିଲ୍ମରେ କିସ୍ କରୁଥିବା ବେଳେ ମନୁ ମୋ ପାଖରେ ବସିଥିଲା ଆଉ ମୋ ହାତ ଉପରେ ହାତ ରଖିଦେଇ ମୋତେ ଚାହିଁଲା୤ ମୁଁ ବି ସେତେବେଳକୁ ଫୁଲ୍ ମୁଡ଼ରେ ଆସି ଯାଇଥିଲି୤ ତା ହାତକୁ ଧରି ଆଣି ଚୁମାଟିଏ ଦେଲି୤ ସେ ମୋ ପାଖକୁ ଖସି ଆସିଲା୤ ଆଉ ମୋ ଗାଲକୁ ଚୁମାଟିଏ ଦେଲା୤ ତାପରେ ମୁହଁ ବୁଲେଇ ଆଣିଲି ଆଉ ଓଠରେ ଓଠ ଲଗେଇ ଚୁମା ଦେବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲି୤ ଏମିତି କରୁଥିବା ସମୟରେ ସେ ମୋ ସାର୍ଟ୍ ଖୋଲିଦେଲା ଆଉ ମୋ ଛାତିକୁ ଚାପିବାକୁ ଲାଗିଲା୤ ମୋ ନିପଲକୁ ଦାନ୍ତରେ ନେଇ ଚୁଚୁମି ଚୁଚୁମି ଖାଇବାକୁ ଲାଗିଲା୤ ଓଃ ମୋ ଦେହ ଶୀତେଇ ଉଠିଥିଲା୤ ତା ହାତ ଧରି ଠିଆ କରିଦେଲି ଆଉ ତା ସାର୍ଟ୍ ଖୋଲିଦେଇ ତା ଦୁଧକୁ ଚିପିବାକୁ ଲାଗିଲି୤ ସେ ଓଃ ଆଃ କହୁଥିବା ବେଳେ ନିପଲକୁ ଆଙ୍ଗୁଠିରେ ନେଇ ଚିପିବା ପରେ ଓଃ ମା ବୋଲି ସେ କହିଲା ତା ପରେ ତା ନିପଲକୁ ଓଠରେ ନେଇ ଚାପିଲି୤ ଜିଭରେ ନିପଲକୁ ସଲ ସଲ କରିବା ପରେ ସେ ଥରିଗଲା୤

ତା’ପରେ ସେ ମୋ ପେଣ୍ଟ୍ ଖୋଲିଦେଲା ଆଉ ନିଜେ ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇଗଲା୤ ଏବେ ଆମେ ଦୁଇଜଣ ପୁରା ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ସାରିଥିଲୁ୤ ଖଟ ଉପରେ ଶୋଇପଡିଲୁ୤ ସେ ମୋ ଦୁଧ ଖାଉଥିଲା ଆଊ ମୁଁ ତା ଦୁଧ୤ ଆମେ ଦୁଧକୁ ମନଭରି ଖାଉଥିବା ବେଳେ ନିପଲକୁ ଚାପି ଚାପି ଠିଆ କରି ଦେଇଥିଲୁ୤

ଏହାପରେ ତା ବାଣ୍ଡକୁ ହାତରେ ମୁଠେଇ ଧରିଲି ଆଉ ଧିରେ ଧିରେ ଚିପିବାକୁ ଲାଗିଲି୤ ସେ ବି ସେମିତି କରିଲା୤ ଛାତିରୁ ତଳକୁ ଯାଇ ତା ବାଣ୍ଡକୁ ଚୁମା ଦେବା ବେଳକୁ ସେ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଚାପିବା ଆରମ୍ଭ କରି ଦେଇଥିଲା୤ ଆମେ ୬୯ ପୋଜରେ ଶୋଇରହି ପରସ୍ପରର ବାଣ୍ଡକୁ ଖାଇବାକୁ ଲାଗିଗଲୁ୤ ବାଣ୍ଡ ଦୁଇଟା ପୁରା ଶକ୍ତ ହୋଇ ଗରମ ହୋଇଥାଏ୤ ଅନେକ ବର୍ଷ ପରେ ଭାରି ମଜା ଲାଗୁଥାଏ୤ ଆମେ ଦୁଇଜଣ ଜୋର୍ ଜୋର୍ କରି ପରସ୍ପରକୁ ଖାଇ ଯାଉଥାଉ୤ ଏମିତି କରୁଥିବା ବେଳେ ତା ମୁଣ୍ଡକୁ ଧରି ମୁଁ ତା ପାଟିରେ ବାଣ୍ଡକୁ ଗେହିବା ଭଳି କରିଲି ଆଉ ସେ ବି ସେମିତି କରୁଥିଲା୤

ତାକୁ ତଳେ ଶୋଇଦେଇ ତା ଉପରେ ମୁଁ ରହିଲି୤ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ସେ ଚାପୁଥିଲା ବେଳେ ତା ବାଣ୍ଡକୁ ମୁଁ ଖାଉଥିଲି୤ ଅଳ୍ପ ସମୟ ପରେ ତା ବାଣ୍ଡ ଧକ୍ ଧକ୍ କରିଲା ଆଉ ମୁଁ ଜାଣିଗଲି ଏବେ ସେ ଝଡ଼ିବ ତେଣୁ ହାତରେ ତା ବାଣ୍ଡକୁ ମୁଠା କରି ଦେଇ ଜୋର୍ ଜୋର୍ ମୁଠି ମାରିବା ପରେ ପରେ ସେ ଝଡ଼ିଗଲା ଆଉ ତା ବାଣ୍ଡରୁ ରସ ବାହାରିଗଲା୤ ୟା ପରେ ସେ ମୋତେ ତଳେ ଶୋଇଦେଇ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଚାପି ଚାପି ଜିଭରେ ସଲ ସଲ କରିବାକୁ ଲାଗିଲା ଆଉ ମୁଠି ମାରିଲା ହେଲେ ମୋ ବୀର୍ଯ୍ୟ ସହଜରେ ବାହାରେ ନାହିଁ୤ ବହୁତ ଚେଷ୍ଟା କରିବା ପରେ ବି ମୋ ରସ ବାହାରିଲାନି୤ ତାପରେ ତାକୁ ଆଣ୍ଠେଇ ଦେଇ ତା ଦୁଇ ଜଙ୍ଘମଝିରେ ବାଣ୍ଡକୁ ରଖି ତାକୁ ଗେହିବା ଭଳି କରିଲି ଆଉ ସେ ବି ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଜାବୁଡ଼ି ଧରିଲା୤ ଏଇ ସମୟରେ ତା ଗାଣ୍ଡିରେ ଆନ୍ଗୁଠି ପୁରେଇ ଦେଇ ଗେହିଲି ଆଉ ବାଣ୍ଡକୁ ଉପରକୁ ଆଣି ତା ଗାଣ୍ଡିରେ ପୁରେଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଲି୤

ଲାଳ୍ ଲଗେଇ ବାଣ୍ଡକୁ ଢୁକେଇ ଦେବାପରେ ସେ ଧିରେ ଧିରେ ଗାଣ୍ଡି ମେଲା କରିଲା ଆଉ ବାଣ୍ଡ ମୋର ତା ଗାଣ୍ଡିରେ ପଶିଅଲା୤ ତା ପରେ ମୁଁ ତା ଗାଣ୍ଡି ମାରିବାକୁ ଲାଗିଲି୤ ସେ ଆହ୍ ଆହ୍ କହି ଚିଲ୍ଲେଇ ଉଠିଥିଲା୤ ପଚାରିଲି ଆରେ କାଟୁଛି? ସେ କୁନ୍ଥୁ କୁନ୍ଥୁ ହୋଇ କହିଲା ଭାଇ ଫାଟୁଛି୤ ମୁଁ କହିଲି, ବାହାର୍ କରିଦେବି କି ? ସେ କହିଲା ନା ଭାଇ ଥାଉ ଭଲ ଲାଗୁଛି୤ ଅନେକ ଦିନ ପରେ ଗାଣ୍ଡି ମରେଇ ହଉଛି୤

ଏମିତି କିହ୍ଚି ସମୟ ତା ଗାଣ୍ଡି ମାରୁ ମାରୁ ତା ଦୁଧକୁ ଚିମୁଟି ଦେଇ ଜୋର୍ ଜୋର୍ ଧକ୍କା ଦେଲି ଆଉ ତା ଗାଣ୍ଡିରେ ହିଁ ମୋ ବୀର୍ଯ୍ୟ ଖସେଇ ଦେଲି୤ ମୋ ବୀର୍ଯ୍ୟ ଖସିବା ପରେ ସେ ହାଲିଆ ହୋଇ ଖଟରେ ଗଡ଼ି ପଡ଼ିଲା୤ ମୁଁ ବାଥରୁମ୍ ଯାଇ ଭଲକରି ଗାଧୁଆଟିଏ ମାରିଦେଇ ଆସିଲି୤ ଟାବେଲ୍ ପିନ୍ଧିଦେଇ ସୋଫା ଉପରେ ବସିଗଲି୤ ସେ ବି ଯାଇ ଫ୍ରେସ୍ ହୋଇ ଆସିଲା୤

ପାଖରେ ବସିଥିବା ବେଳେ କହିଲି, କହ କେମିତି ଲାଗିଲା୤ ସେ କହିଲା ଭାଇ ଯେବେଠୁ ଆପଣଙ୍କୁ ଦେଖିଛି, ମୋ ମନରେ ଥିଲା ଦିନେ ନା ଦିନେ ଆପଣଙ୍କ ଶ ଖେଳ କରିବି୤ ଆଜି ହେଇଗଲା୤ ମୁଁ କହିଲି, ତୁ ତ ହାଲିଆ ହୋଇ ଯାଉଛୁ୤ ସେ କହିଲା, ଭାଇ ବୟସ ହେଲାଣି୤ ମୁଁ କହିଲି, ହଉ ଯା ଶୋଇପଡ଼୤ ଉଠିଲେ ଫ୍ରେସ୍ ଲାଗିବ୤

ଏଇ ସମୟରେ ଘରର ବେଲ୍ ବାଜିଲା୤ କବାଟ ଖୋଲିବା ବେଳକୁ ମନୁର ସାଙ୍ଗ ଆମପାଇଁ ପିଜ୍ଜା ପଠେଇ ଦେଇଥିଲା୤ ଏକାଠି ବସି ପିଜ୍ଜା ଖାଇଲୁ୤ ଖାଇବା ପରେ ଆମେ ଦୁଇଜଣ ଶୋଇଗଲୁ୤ ପୁଣି ବେଲ୍ ବାଜିବା ଶବ୍ଦରେ ନିଦ ଭାଙ୍ଗିଲା, ସେତେବେଳକୁ ସାଢ଼େ ଚାରିଟା ହେଇଗଲାଣି୤ କବାଟ ଖୋଲିଲା ବେଳକୁ ମନୁର ସାଙ୍ଗ ଥିଲା୤ ଆମ ରୂପ ଦେଖି ସେ ମନୁକୁ କହିଲା, ମାଗିହା ଆସିକି ଖେଳ ବି ସାରି ଦେଲଣି୤ ମନୁ କହିଲା, ତୁ ମାଗିହା ବିଜି ରହିବୁ ବୋଲି ଆମେ କଣ ଜଗି ବସିଥାନ୍ତୁ୤ ଏମିତି କହୁଥିବା ବେଳେ ସେମାନେ ଦୁଇଜଣ ପରସ୍ପରକୁ କିସ୍ କରିବାକୁ ଲାଗିଗଲେ୤ ଆଉ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ସେମାନେ ପୋଷାକ ପତ୍ର ଖୋଲିଦେଇ କିସ୍ କରିବାକୁ ଲାଗିଗଲେ୤ ମୁଁ ମନୁ ପଛରେ ଥାଇ ତା ଦେହକୁ ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ଆଉଁସି ଦେଉଥିଲି୤ ମନୁର ଦେହ ଥରି ଯାଉଥିଲା୤ ଏଇ ସମୟରେ ତା ସାଙ୍ଗ ଜୟ ମୋତେ ଚାହିଁଳା ଆଉ ଆମେ ଦୁଇଜଣ କିସ୍ କରିବାକୁ ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲୁ୤

ଜୟକୁ ଚେୟାର ଉପରେ ବସେଇ ତା ଦେହକୁ ଆଉଁସି ଦେଉ ଦେଉ ମୁଁ ତା ନିପଲକୁ ପାଟିରେ ନେଇ ଚୁଚୁମିବାକୁ ଲାଗିଲି୤ ମନୁ ମଧ୍ୟ ତା ଆର ନିପଲକୁ ଚୁଷିବାକୁ ଲାଗିଲା୤ ଜୟ ଖାଲି ଓଃ ଆଃ ହେଉଥାଏ୤ ତାପରେ ତାକୁ ଖଟରେ ଶୋଇଦେଇ ତା ନିପଲକୁ ଖାଇବା ସହ ତା ବାଣ୍ଡକୁ ଧରି ଆମେ ଦୁଇଜଣ ଖେଳିଲୁ୤ ଜୟର ବାଣ୍ଡକୁ ମୁଁ ପାଟିରେ ନେଇ ଚୋଷିବା ବେଳକୁ ମନୁ ତା ମୂଣ୍ଡ ପାଖରେ ଆଣ୍ଠୁମାଡ଼ି ଠିଆ ହୋଇ ତା ବାଣ୍ଡକୁ ଜୟର ପାଟିରେ ପୁରେଇ ଦେଇଥିଲା୤ ଜୟ ତା ବାଣ୍ଡକୁ ଚାପୁଥିଲା ଏମିତି କରୁଥିବା ବେଳେ ମୁଁ ଜୟର ଦୁଇ ଜଙ୍ଘକୁ ଉପରକୁ ଉଠେଇ ତା ଗାଣ୍ଡିରେ ଆଙ୍ଗୁଠି ପୁରେଇ ଦେଲି୤ ସେ ଆଃ କହି ମୋତେ ଚାହିଁଲା୤ ତାପରେ ମୁଁ ଆଙ୍ଗୁଠିକୁ ଓଦା କରିଦେଇ ତା ଗାଣ୍ଡିରେ ପୁରେଇଦେଲି୤ ସେ ଢିଲା ଛାଡ଼ିଲା ପରେ ବାଣ୍ଡକୁ ତା ଗାଣ୍ଡିରେ ମାରିଦେଇ ଗେହିବାକୁ ଲାଗିଲି୤ ମୁଁ ଜୟକୁ ଗେହୁଥିବା ବେଳେ ମନୁ ମୋ ଦୁଧକୁ ଖାଇ ମୋ ନିପଲକୁ ଚୋଷିବାକୁ ଲାଗିଥିଲା୤

ଜୟର ଗାଣ୍ଡି ଫୁଲ୍ଟାଇଟ୍ ଥିଲା୤ ମୁଁ ଜୋର୍ ଜୋର୍ କରି ଗେହି ଚାଲିଥିଲି୤ ଏଇ ସମୟରେ ମନୁ ମୋତେ ଜୟ ଉପରେ ପେଟେଇ ଦେଇ ମୋ ଗାଣ୍ଡିରେ ବାଣ୍ଡ ପୁରେଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଲା୤ ମୋର ଗାଣ୍ଡି ମରେଇବା ଅଭ୍ୟାସ ନଥିଲା୤ ତେଣୁ କହିଲି, ଭାଇ ବାଟ ଖୋଲିବନି୤ ଟିକେ ତେଲ୍ କିମ୍ବା କ୍ରିମ୍ ମାରେ୤ ସେ ଯାଇ କ୍ରିମ୍ ଆଣିଲା ଆଉ ବାଣ୍ଡରେ ବୋଳିଦେଇ ମୋ ଗାଣ୍ଡିରେ ବାଣ୍ଡ ପୁରେଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଲା୤ କିଛି ସମୟର ପରିଶ୍ରମପରେ ତା ବାଣ୍ଡ ମୋ ଗାଣ୍ଡିରେ ପଶିଗଲା ଆଉ ସେ ମୋତେ ଗେହିବାକୁ ଲାଗିଲା୤

କହିଲି ଦେଖ୍ ଧିଏ ଧିରେ ଖେଳ କରେ, ମଜା ଲାଗିବ୤ ହେଲେ ସେ ପୁରା ଯୋଶରେ ଗେହିବାକୁ ଲାଗିଲା୤ ମୋତେ ବି ଭଲ ଲାଗୁଥିଲା କିନ୍ତୁ ଅଳ୍ପ ସମୟରେ ହିଁ ସେ ଝଡ଼ିଗଲା୤ ତାପରେ ମୁଁ ତାକୁ ପେଟେଇ ଦେଇ ତା ଗଣ୍ଡିରେ ବାଣ୍ଡ୍ ପୁରେଇଦେଲି ଆଉ ଗେହି ଚାଲିଲି୤ ଏଇମିତି କରୁଥିବା ବେଳେ ଜୟ ମୋ ଗାଣ୍ଡିରେ ବାଣ୍ଡ ପୁରେଇ ଗେହିବାକୁ ଲାଗିଲା୤ ଜୟ ମଧ୍ୟ ଅଳ୍ପ ସମୟରେ ଝଡ଼ିଗଲା୤ କିନ୍ତୁ ମୁଁ ସେତେବେଳେ ମନୁର ଗାଣ୍ଡି ମାରୁଥାଏ ଆଉ ଜୋର୍ଦାର୍ ଧକ୍କା ଦେଉଥାଏ୤ ସେ ଅସମ୍ଭାଳ ଭାବରେ କୁନ୍ଥୁ କୁନ୍ଥୁ ହେଇ ଆଃ ଆହ୍ କହୁଥାଏ୤ ଏମିତି କରୁ କରୁ ମୁଁ ମୋ ବୀର୍ଯ୍ୟ ଛାଡ଼ିଦେଲି୤ ଖେଳ୍ ସରିବା ବେଳକୁ ସାଢ଼େ ପାଞ୍ଚ ହେଲାଣି୤ ଆମ୍ ସାଙ୍ଗେ ସାଣ୍ଗେ ଫ୍ରେସ୍ ହୋଇ ମିଟିଂ ପ୍ରୋଗ୍ରାମ୍ ପାଇଁ ବାହାରି ପଡ଼ିଲୁ୤ ମିଟିଂ ଆଉ ଡିନର୍ ସରିବା ବେଳକୁ ହେଲାଣି ରାତି ସାଢ଼େ ଦଶ୤ ମନୁ ପଚାରିଲା ଭାଇ ରାତିରେ ଫେରିଯିବା କି? ମୁଁ କହିଲି, ତୋ ଇଚ୍ଛା, ଗାଡ଼ି ଯଦି ଚଳେଇ ପାରିବୁ ତା ହେଲେ ଚାଲ୍ ଯିବା୤ ନହେଲେ ସକାଳୁ ବାହାରିବା୤ 

ଏଇ ସମୟରେ ଜୟ କହିଲା ଏତେ ରାତିରେ କାହିଁକି ଗାଡ଼ି ନେଇ ଯିବୁ୤ ଚାଲ୍ ଫ୍ଲାଟକୁ ଯିବା, ଆଉ ଟିକେ ଖେଳ କରିବା୤ ଏତେ ଦିନ ପରେ ମଉକା ମିଳିଛି୤ ବୁଲୁ ଭାଇ ତ ପକ୍କା ଖେଳାଳୀ, ମସ୍ତ ପେଲୁଛନ୍ତି୤ ମୋତେ ଆଉଥରେ ଗାଣ୍ଡି ମରେଇବାକୁ ଇଚ୍ଛା ହଉଛି୤ ବାସ୍ ଆମେ ମିଟିଂ ସ୍ଥାନରୁ ଆଉଥରେ ଫ୍ଲାଟକୁ ଫେରି ଆସିଲୁ ଆଉ ସେଦିନ ରାତିରେ ବିୟର୍ ମାରିଦେଇ ବହୁତ ସମୟ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଖେଳ କରିଲୁ୤

Comments