ଭଉଣୀକୁ ପେଲି, ମା କରି ଦେଲି

 ଅନେକ ଦିନ ପରେ ନୁଆ କାହାଣୀ ଆମ ବ୍ଲଗରେ ପୋଷ୍ଟ୍ କରୁଛି୤ ହେଲେ ଜାଣିଛି କିଛି ମାଗିହା ଛୁଆ ଏଇ କାହାଣୀକୁ ଚୋରେଇ ନେଇ ନିଜ ସାଇଟ୍‌ରେ ପୋଷ୍ଟ୍ କରି ବିଜିନେସ୍ କରିବେ୤ ହଇରେ ମାଗିହେ, ତମକୁ ଯଦି ଏତେ ଟଙ୍କା ଦରକାର ମାଗିହା ତମ ଭଉଣୀ ମାନଙ୍କୁ ପଠେଇ ଦେଉନ, ଭଲ ପଇସା ଦେବି୤ ଦିଆଡ଼ିଆ ଗେହି ଗେହି ତମ ମା ଭଉଣୀର ବିଆକୁ ଫଡ଼ା କରିଦେବି୤ ବେଧୁଆ, ବେହିଆ ଗାଣ୍ଡିମରା ଶଳେ ମୋ କାହାଣୀ ଚୋରେଇ ନେଇ ନିଜ ସାଇଟ୍‌ରେ ପୋଷ୍ଟ୍ କରୁଚ, ନାହିଁକିରେ... ହଁ ମାଘିଆ ଯଦି ବାଣ୍ଡରେ ବଳ ଅଛି, ନିଜେ ଲେଖିକି ପକଉନ୤ ରାଣ୍ଡୁଆ, ଗାଣ୍ଡି ମରା ମାଗିହା, ଏତେ କୁଲୁକୁଲୁ ଯଦି ହଉଛି ଆସୁନ ଗାଣ୍ଡିରେ ମୋ ବାଣ୍ଡ ପୁରେଇ ଦେଇ ଶାନ୍ତ କରିଦେବି୤ 

ଉପରେ ଯାହା ଲେଖିଛି ସେ ସବୁ ଲେଖିବାକୁ ମନ ନଥିଲା କିନ୍ତୁ କଣ କରିବା? ବଡ଼ କଷ୍ଟରେ ଛୁଟିଟିଏ ମିଳିଲେ କାହାଣୀଟିଏ ଆକାର୍ ଦେଇ ଲେଖେ, ହେଲେ ଚୋରେଇ ନେଇ ନିଜ ସାଇଟରେ ପୋଷ୍ଟ୍ କରିଦେବେ ତ ଦେବେ ତା ସହ ଘୋଡ଼ାଗେହି କେତେ ଟା ଅଛନ୍ତି ସେମାନଙ୍କ କଣ୍ଠରେ ରେକର୍ଡିଂ କରି ପକେଇବେ୤ ବିଶ୍ବାସ ଯଦି ହଉନି, ଗୁଗୁଲରେ ଖୋଜି ଦେଖନ୍ତୁ ଆମ କାହାଣୀ କେମିତି ଚୋରେଇ ନେଉଛନ୍ତି୤

ଗାଁକୁ ଯିବା ପାଇଁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ମିଳିଥିଲା୤ ବାପା ଫୋନ୍ କରି କହିଲେ, ଗାଁରେ କଣ ଗୋଟେ ଭୋଜି ଅଛି, ତୁ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ଧରି ଗାଁକୁ ଆସିବୁ୤ ବାପା କହିଲେ ଶୁକ୍ରବାର ରାତି ସୁଦ୍ଧା ମୁଁ ଗାଁରେ ପହଞ୍ଚିବି, ତୁ ବି ପିଲାଙ୍କୁ ଧରି ଚାଲିଆ୤ ଦୁଇଦିନ ଗାଁରେ ରହିବୁ୤ ତାପରେ ସୋମବାର ସକାଳୁ ଫେରି ଆସିବା୤ ଅନେକ ଦିନ ହେଲା ଛୁଟି ହେଇନଥିଲା, ଏଇଟା ମଉକା ମିଳିଗଲା୤ ରମାକୁ କହିଲା ପରେ ସେ ଭାରି ଖୁସି୤ ସେ ଗାଁକୁ ଯିବା କଥା କହିଲେ ଖୁସି ହୁଏ୤ ଅବଶ୍ୟ ଗାଁକୁ ଗଲେ ଅଧିକ ପରିଶ୍ରମ କରିବାକୁ ପଡ଼େ କିନ୍ତୁ ସେ ଭାରି ଖୁସି ହୁଏ୤ କହେ ପିଲାମାନେ ଗାଁକୁ ଭୁଲି ଯାଉଛନ୍ତି୤ ଶୁକ୍ରବାର ଶୀଘ୍ର ଅଫିସରୁ ଫେରିବା ପରେ ଆମେ ଗାଁକୁ ଯିବାକୁ ବାହାରିଲୁ୤ ଗାଁରେ କକା ରହନ୍ତି୤ ସେ ସବୁ ବ୍ୟବସ୍ଥା କରିଦେଇଥିବେ ବୋଲି ବାପା କହିଥିଲେ୤

ଆମେ ଗାଁରେ ପହଞ୍ଚିଲା ବେଳକୁ ସନ୍ଧ୍ୟା ଆଠଟା ହେଲାଣି୤ ଆମର ରହିବା ବ୍ୟବସ୍ଥା କରାଯାଇଥିଲା୤ ବାପା ଆସି ପହଞ୍ଚିଲେ ରାତି ନଅଟା ବେଳକୁ୤ ଘର ଖାଲି ଉଠୁଛି ପଡୁଛି୤ ସବୁ ଆଡୁ କୁଣିଆ ମଇତ୍ର ଆସି ପହଞ୍ଚିଛନ୍ତି୤ ଛାତ ଉପରେ ଆମର ଖଟି ପଡିଥିଲା୤ ରମା ତେଣେ ତଳେ ଖନ୍ଦାଶାଳକୁ ଦେଖାଶୁଣା କରୁଥିଲା୤ ଆମେ ଯେତେ ସବୁ ସମବୟସ୍କ ଥିଲୁ ଉପରେ ବସି ଭଲମନ୍ଦ କଥା ହେଉଥିଲୁ୤ ପିଉସୀ ମାଉସୀ ସମସ୍ତଙ୍କ ପରିବାର ଏକାଠି ହୋଇଥିଲେ୤

ସାନ ପିଉସୀଙ୍କ ଝିଅ ଝୁନା ମନ ଉଣା କରି ବସିଥିଲା୤ ପଚାରିଲି ଆରେ ଝୁନା କଣ ହେଲା? ଏମିତି ମନ ଦୁଃଖ କରି କାହିଁକି ବସିଚୁ? ସେ ମନ ନଥିଲା ଭଳି ହସିଦେଇ କହିଲା, ନାଇ ଭାଇ ମୁଁ ଠିକ୍ ଅଛି୤ ମୋତେ କିଛି ଅଲଗା ଲାଗିଲା୤ ଝୁନା ସେଇଠୁ ଉଠି ଚାଲିଗଲା ପରେ କେହି ଜଣେ କହିଲା ଯେ ବାହା ହେଇ ସାତବର୍ଷ ହେଲାଣି, ଛୁଆପିଲା ହେଉନି ବୋଲି ସେ ମନ ଦୁଃଖ କରୁଛି୤ ଆହା, ଏ ସବୁ କଣ ଆମ ହାତରେ ଥାଏ? ସବୁ ଭଗବାନଙ୍କ ଇଚ୍ଛା୤ ଆମେ କଥା ହେଉଥିଲୁ, ତଳୁ ରମା ଡାକଦେଲା, ସବୁ ଆସ ଖାଇବ୤

ରାତିର ଖିଆପିଆ ସରିବା ପରେ ଯେ ଯୁଆଡ଼େ ଗଡ଼ିପଡ଼ିଲେଣି୤ ମୋତେ ନିଦ ଆସୁନଥାଏ୤ ରମା କାମ କରି ଥକି ପଡ଼ି ଶୋଇଗଲା୤ ପ୍ରାୟ ସବୁ ଶୋଇଗଲେ୤ ମୁଁ ଏକା ଏକା ଛାତ ଉପରେ ବୁଲୁଥାଏ୤ ସେଇ ସମୟରେ ଝୁନା ଆସିଲା୤ ତାକୁ ପାଖରେ ବସେଇ କହିଲି, ତୁ ଏମିତି ମନ ଦୁଃଖ କାହିଁକି କରୁଛୁ? ବେଳେ ବେଳେ ବିଳମ୍ବରେ ସନ୍ତାନ ପ୍ରାପ୍ତି ହୁଏ୤ ସେ କାନ୍ଦ କାନ୍ଦ ହୋଇଗଲା୤ କହିଲା ଭାଇ ମୋର ହେବନି୤ ମୁଁ କହିଲି, ତୁ କେମିତି ଜାଣିଲୁ? ସେ କହିଲା, ଆମେ ଭୁବନେଶ୍ବର ଯାଇଥିଲୁ୤ ଡାକ୍ତର ଦେଖିଲେ ଆଉ କହିଲେ ୟାଙ୍କର ଦେହରେ ବଳ ନାହିଁ୤ ସେ କେବେ ବି ପିଲା କରି ପାରିବେ ନାହିଁ୤ ଓଃ... ତାକୁ ସମବେଦନା ଜଣାଇବା ପାଇଁ ତାକୁ କୁଣ୍ଢେଇ ଧରି ପକେଇଲି୤ କହିଲି, ବୁଟୁ ଭାଇ ତ ଭାରି ଭଲ ଲୋକ୤ ସେ କହିଲା ହଁ ସେ ଭାରି ଭଲ ଲୋକ୤ ସବୁଥିରେ ଭଲ୤ ଦୁନିଆରେ ସବୁ ଭଲ କାମ କରିବା ପାଇଁ ସେ ଆଗୁଆ, ହେଲେ ଘରେ ତ... ମୁଁ କହିଲି, ଡାକ୍ତରଙ୍କୁ କହିଲନି, ଅନ୍ୟ କିଛି ଉପାୟ ଅଛି ଯଦି, ସେ କହିଲା, ଡାକ୍ତର କହିଲେ ଯଦି ୟାଙ୍କର ବୀଜ ଥାଆନ୍ତା ବୋଇଲେ ସେ ତାକୁ ନେଇକି କେମିତି କରି କରି ଦେଇଥାନ୍ତେ, ୟାଙ୍କର ଜମା ବୀଜ ବାହାରୁନି ବୋଲି କହିଲେ୤ ମୁଁ ସେମିତି ଝୁନାକୁ ଧରି ଥାଏ୤ କହିଲି, ହେଲେ କଣ ଆଉ କରିହେବ? ସେ କହିଲା, ଭାଇ ତୁ ଭଲ ସ୍ତ୍ରୀଟେ ପାଇଛୁ୤ ଦି ଦିଟା ଗୁଲୁଗୁଲିଆ ଛୁଆ ବି ପାଇଛୁ୤ ମୁଁ କହିଲି, ସେ ସବୁ ଭଗବାନଙ୍କ ଆଶୀର୍ବାଦ୤ ସେ କହିଲା, ମୋତେ ଟିକେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବୁନି୤ ମୁଁ କହିଲି, କଣ ସାହାଯ୍ୟ୤ ସେ କହିଲା, ମୋତେ ପିଲାଟେ ଦେ୤ ମୁଁ କହିଲି, ମୋ ପିଲାମାନେ ତାଙ୍କ ମାଆକୁ ଛାଡ଼ି ରହି ପାରିବେନି୤ ସେ କହିଲା, ହେଲେ ମୋତେ ଗର୍ଭବତୀ ହେବାକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରେ୤ ମୁଁ କଣ କହିବି କିଛି ବୁଝି ପାରୁନଥିଲି, ସେ ଏମିତି କହିବା ବେଳକୁ କିନ୍ତୁ ମୋ ବାଣ୍ଡ ଧକ ଧକ କରିବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲା୤ ସେ ମୋ ବାହୁବନ୍ଧନୀରେ ଥିଲା, ତେଣୁ ସେ ମଧ୍ୟ ଅନୁଭବ କରିଥିବ୤ 

ସେ ହାତକୁ ତଳକୁ ନେଇ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଆଉଁସିବାକୁ ଲାଗିଲା ଆଉ ମୋ ବାଣ୍ଡ ବି ଶକ୍ତ ହେବାକୁ ଲାଗିଲା୤ କହିଲି, ଆଲୋ ତୋ ସ୍ବାମୀ ଜାଣିଲେ ଖରାପ ଭାବିବ୤ ସେ କହିଲା, ସେ ତ ନିର୍ବାଣ୍ଡିଆ ଟା୤ ତା ଦେଇ କିଛି ହେଲାନି୤ ମୁଁ ଗର୍ଭବତୀ ହେଲେ ସେ ହିଁ ନିଶରେ ଘିଅ ଲଗେଇ ବୁଲିବ୤ ଏମିତି କହି ସେ ଟ୍ରାଉଜର୍ ଉପରୁ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଜାବୁଢ ଧରି ଚିପିବାକୁ ଲାଗିଲା୤ ଓଃ ସେତେବେଳକୁ ପ୍ରାୟ ରାତି ଏଗାରଟା ହେବଣି୤ କେହି କୁଆଡେ ଦିଶୁନାହାନ୍ତି୤ ଏଣେ ଟିକେ ଟିକେ ଥଣ୍ଡା ହେଉଥାଏ୤ ମୋତେ ବି ଭଲ ଲାଗିଲା୤ ଟ୍ରାଉଜର ଟିକେ ତଳକୁ କରି ବାଣ୍ଡକୁ ବାହାର କରି ତା ହାତରେ ଧରିଦେଇ କହିଲି, ଆଜି ତୋର୤ ସେ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ମନ୍ଥି ପକାଉଥାଏ୤ ଆଉ ଚିପୁଥାଏ୤ ମୁଁ ନିରବରେ ଠିଆ ହୋଇ ଏ ସୁଖ ଅନୁଭବ କରୁଥାଏ୤ 

କିଛି ସମୟ ସେ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଚିପିବା ପରେ ମୁଁ ତା ନାଇଟି ଉପରେ ଦୁଧକୁ ଚିପିଲି୤ ଛୋଟ୍ ଛୋଟ୍ ଦୁଧ ଦୁଇଟା ହୋଇଥାଏ୤ ଲାଗୁଥାଏ କାହାର ହାତ ବାଜିନି୤ ଜୋର୍ ଜୋର୍ କରି ଚିପିଲି୤ ସେ ଆହ୍ ଆହ୍ କହି ଚିଲ୍ଲେଇଲା୤ ତାପରେ ନାଈଟିର ଉପର ବୋତାମ ଖୋଲିଦେଇ ତଳକୁ କରିଦେଇ ଦୁଧକୁ ଦେଖିଲି୤ ଗୋଟିଏ ଦୁଧକୁ ବାହାର କରି ଚାପିଲି୤ ଆହ୍ ଠିଆ ଦୁଧ୤ ବାହା ହେଇ ଏତେ ବର୍ଷ ହେଲାପରେ ବି ତା ଦୁଧ ଜମା ଓହଳି ପଡିନି୤ ଓଃ କୁମାରୀ ଝିଅ ପରି ଦୁଧ ତା ଠିଆ ହୋଇଛି୤ ମୁଁ ହାତରେ ଦଳି ମନ୍ଥି ଚାପିବାକୁ ଲାଗିଲି୤ ତାପରେ ତାକୁ ଧରି ତଳେ ଶୋଇଦେଲି ୤ ନାଇଟିକୁ ଉପରକୁ କରିଦେଇ ତା ଦେହକୁ ଚାଟିବାକୁ ଲାଗିଲି୤ ଦୁଧକୁ ପାଟିରେ ନେଇ ଚୁଚୁମି ଖାଈବା ପରେ ସେ ଖାଲି ଆହ୍ ଆହ୍ କହୁଥାଏ୤ ବିଆ ଉପରେ ହାତ ନେଇ ଥୋଇଲି୤ ତା ପେଣ୍ଟି ସେତେବେଳକୁ ପୁରା ଓଦା ହୋଇ ସାରିଥାଏ୤ ପେଣ୍ଟିକୁ ତଳକୁ କରିଦେଇ ବିଆରେ ଆଙ୍ଗୁଠି ପୁରେଇ ଗେହିଲି୤ ସେ ଆହ୍ ଆହ୍ କହି ଚିଲ୍ଲେଇ ଉଠିଲା୤ ଆଉ ତା ଦୁଧକୁ କାମୁଡ଼ି ଖାଈ ମୁଁ ତା ବିଆକୁ ଆଙ୍ଗୁଠିରେ ଗେହୁଥିଲି୤ ସେ ଜୋରରେ ଚିଲ୍ଲେଇ ଉଠିଲା୤ 

କି ମଜା କହି ହେବନି୤ ଲାଗୁଥିଲା କୁମାରୀ ଝିଅ ସହ ସେକ୍ସ୍ କରୁଛି୤ ତା ବିଆ ପୁରା ରସାଳ ହୋଇ ଓଦା ହୋଇ ଆସିଲା ପରେ ତା ଉପରେ ଚଢିଲି ଆଉ ବିଆରେ ବାଣ୍ଡକୁ ପୁରେଇ ଦେଲା ପରେ ଓଦା ବିଆରେ ବାଣ୍ଡ୍ ଖସିକି ଭିତରକୁ ପଶିଗଲା୤ ତାପରେ ଧମା ଧମ୍ ଗେହି ଚାଳିଲି୤ ତା ନାଇଟି ଆଉ ମୋ ଟ୍ରାଉଜର୍ ଆଣ୍ଠୁତଳେ ଦେଇ ତା ଉପରେ ରହି ତାକୁ ଗେହିଲି୤ ସେ ତା ଦୁଇ ଆଣ୍ଠୁ ଭାଙ୍ଗିଦେଇ ଗୋଡ଼ ଉପରକୁ କରି ବିଆକୁ ପ୍ରଶସ୍ତ କରି ମେଲେଇ କରି ରଖିଲା ଆଉ ମୁଁ ଖାଲି ଗେହି ଚାଳିଲି୤ ସେ ନିଜ ହାତରେ ଦୁଧ ମୋ ପାଟିରେ ପୁରେଇ ଭାଈ ଦୁଧ ଖା ଦୁଧ ଖା କହୁଥିଲା ଆଉ ମୁଁ ତା ଦୁଧର ନିପଲକୁ କାମୁଡ଼ି ପକାଉଥିଲି୤ ସେ ଆହ୍ ଆହ୍ କହୁଥିଲା୤ ଅଳ୍ପ ସମଅ ଗେହିବା ପରେ ସେ ଜୋରରେ ସଁ ସଁ ହେଲା ଆଉ ତା ବିଆରେ ଜୁଆର୍ ଆସିଲା୤ ଭସ୍ ଭସ୍ କରି ଏତେ ପାଣି ଆସିଲା ଯେ ତଳ ଓଦା ହୋଇଗଲା୤ ତାର୍ ଅର୍ଗାଜ୍ମ୍ ଆସିଗଲା ପରେ ସେ ମୋତେ ଛାଡ଼ିଦେବ ବୋଲି ଭାଉଥିଲି ହେଲେ ସେ କହିଲା, ମୋ ଭିତରେ ତୁ ବୀର୍ଯ୍ୟ ଛାଡ଼ିବୁ୤ ମୁଁ ରଖିବି୤ ମୁଁ ବି ଏକ୍ସାଇଟେଡ୍ ହେଇ ଜୋର୍ ଜୋର୍ ଧକ୍କା ମାରିଲି ଆଉ ପାଞ୍ଚ ଛଅ ଥର ଧକା ମାରିବା ପରେ ମୋ ବୀର୍ଯ୍ୟ ବାହାରିଗଲା୤ ସେ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଚିପୁଡ଼ିଦେଲା୤ ଆଉ ବିଆରେ ବାଣ୍ଡକ୍ ଚାପି ଧରିଲା୤ ଛାଡ଼ିଲା ନାହିଁ୤ ମୁଁ ତା ଉପରେ ଶୋଇଗଲି୤ କିଛି ସମୟ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସେ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ବାହାରିବାଉ ଦେଲା ନାହିଁ୤ କହିଲା ଡାକ୍ତର କହିଥିଲେ ଯେ ଯଦି ସେକ୍ସ୍ କରୁଛ ତା ହେଲେ କିଛି ସମୟ ବାଣ୍ଡକୁ ଏମିତି ଚାପି ଧରିବ୤ ମୁଁ ବି କହିଲି ତୋ ଇଚ୍ଛା୤ ଯେତେ ସମୟ ଧରିବୁ ଧର୤ ସେ କିଛି ସମୟ ଧରିବା ପରେ ଧିରେ ଧିରେ ଛାଡ଼ିଲା୤

ମୁଁ ଉଠିଲି ଆଉ ବାଣ୍ଡକୁ ପୋଛାପୋଛି କରି ଠିଆ ହେଲି୤ ସେ ସେମିତି ଶୋଇଥିଲା୤ କହିଲା, ବୀର୍ଯ୍ୟ ସବୁ ମୋ ଗର୍ଭରେ ପଶିଲେ ହିଁ ମୁଁ ଉଠିବି୤ ମୁଁ ତଳକୁ ଆସିଲି, ଦେଖିଲି ସବୁ ନିଘୋଡ଼ ନିଦରେ ଶୋଇଛନ୍ତି୤ ସମୟ ସେତେବେଳକୁ ସାଢ଼େ ବାରଟା ହେଲାଣି୤ ପାଣି ବୋତଲ ଧରି ଛାତ ଉପରକୁ ଗଲି୤ ଝୁନାକୁ ପାଣୀଦେଇ କହିଲି, ନେ ପାଣି ପିଇଦେ୤ ହାଲିଆ ହୋଇଯାଇଥିବୁ୤ ସେ ହସିଦେଇ କହିଲା ହଁ ଭାଇ ସତରେ ହାଲିଆ ହେଇଗଲି୤ ଏମିତି ସେ କେବେ କରିନଥିଲେ୤ ଛାତ ଉପରେ ସେ ଅନ୍ୟୁନ ଅଧଘଣ୍ଟା ସେମିତି ଶୋଇ ରହିବା ପରେ ଉଠିଲା୤

ପରଦିନ ସକାଳୁ ସକାଳୁ ଝୁନା ମୋ ପାଇଁ ଚା ନେଇ ଆସିଲା୤ ନିଦ ଭାଙ୍ଗିଲା ବେଳକୁ ଦଶଟା ବାଜିଲାଣି୤ ସବୁ ଯେ ଯା କାମରେ ବସ୍ତ୤ ରମା ବୋଧହୁଏ ରୋଷେଇରେ ପଶିଗଲାଣି୤ ପିଲାମାନେ କେହି କୁଆଡ଼େ ଦିସୁନଥିଲେ୤ ଚା ଧରି ଆସିଥିବା ଝୁନାକୁ ଆଉଥରେ ଭିଡ଼ି ଧରି ପକେଇଲି୤ ସେ କହୁଥିଲା, ଭାଈ କିଏ ଆସିବ୤ ମୁଁ କହିଲି, ରହ କିଏ କାହିଁକି ଆସିବ୤ ସେ ଏପାଖ ସେପାଖ ଦେଖିଲା ଆଉ ମୋତେ ଚୁମାଟେ ଦେଇ କହିଲା, ଭାଇ ଫ୍ରେସ୍ ହୋଇ ସେ ପାଖରେ ବାଡ଼ିପଟ ରୁମ ପାଖରେ ଯୋଉ ରୁମ୍ ଅଛି ସେଇଠିକି ଆ୤ ମୁଁ ସେଇଠି ଅଛି୤

ଫ୍ରେସ୍ ହୋଇ ସାରିବା ପରେ ଜଳଖିଆ ଖାଇଦେଇ ମୁଁ ଟିକେ ଗାଁ ଆଡୁ ଆସୁଛି କହି ବାହାରିଲି, ଆଉ ବୁଲି ପଡ଼ି ଝୁନା କହିଥିବା ରୁମ୍ ପାଖରେ ପହଞ୍ଚିଲି୤ ଦେଖିଲି କେହି ଆସୁନାହାନ୍ତି, କବାଟ ଖଡ୍ ଖଡ୍ କରିବା ପରେ ସେ ଭିତରୁ କହିଲା କବାଟ ଖୋଲା ଅଛି୤ ମୁଁ କବାଟ ଠେଲିଦେଇ ଭିତରକୁ ପଶିଗଲା ପରେ ବନ୍ଦ କରିଦେଲି୤ ଦେଖିଲି ସେ ଖଟ ଉପରେ ବସିଛି୤ ଚାଦର ଘୋଡେଇ ହୋଇ୤ ତାପଖକୁ ଯାଇ ଚାଦର ହଟେଇବା ବେଳକୁ ସେ ପୁରା ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ଥିଲା୤ ମୋତେ ଭିଡ଼ି ଧରିଲା୤ ମୁଁ ଲୁଙ୍ଗି ଆଉ ଗାମୁଛା ପିନ୍ଧିଥିଲି, ପୁରା ଗାଁ ମାର୍କା୤ ସେ ମୋ ଲୁଙ୍ଗି ଖୋଲିଦେଇ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଧରି ଆଉଥରେ ମନ୍ଥିବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲା୤ ତାଅରେ ମୋତେ ଖଟରେ ଶୋଇଦେଇ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ପାଟିରେ ନେଇ ଚୋଷିବାକୁ ଲାଗିଲା୤ ଓଃ କି ମଜା୤ ସେ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଚୋଷି ଚୋଷି ପୁରା ଓଦା କରିଦେବାପରେ ଉଠି ଆସିଲା ଆଉ ବାଣ୍ଡକୁ ନିଜ ବିଆରେ ପୁରେଇ ଦେଇ ମୋ ଉପରେ ବସି ପଡ଼ିଲା୤ ତାପରେ ଉପର ତଳ ହେଇ ହେଇ ନିଜକୁ ନିଜେ ଗେହି ହେଲା୤ ମୁଁ ବି ଦେଖୁଥିଲି ତା ଦେହକୁ୤ କୁମାରୀ ଝିଅଙ୍କ ଭଳି ଦୁଧ୤ ଗୋରା ଝିଅ ଟା୤

ତାକୁ ସେମିତିରେ ଗେହିବା ପରେ ଖଟ ପାଖରେ ଛିଡ଼ା ହୋଇଗଲି ଆଉ ତାକୁ ଖଟରେ ପେଟେଇ ଦେଇ ପଛରୁ ଗେହିବାକୁ ଲାଗିଲି୤ ଯେତେ ଜୋରରେ ଗେହୁଥିଲି ତା ଗାଣ୍ଡିକୁ ମୋ କୋଅଳ ବାଡ଼େଇ ହେଇ ଫଟ୍ ଫଟ୍ ଶବ୍ଦ କରୁଥିଲା୤ ଜୋର୍ ଜୋର୍ କରି ଗେହି ଚାଳିଲି୤ ସେ ଆହ୍ ଆହ୍ ବୋଲି ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ଶବ୍ଦ କରୁଥିଲା୤ ତାପରେ ତାକୁ ଶୋଇଦେଇ ତା ଉପରେ ଚଢ଼ିଗଲି ଆଉ ଗେହିବାକୁ ଲାଗିଲି୤ ସେ କହୁଥିଲା ଭାଈ ମୋ ଭିତରେ ବୀର୍ଯ୍ୟ ଛାଡ଼ିବୁ୤ ତା କଥା ଶୁଣି ମୋ ବୀର୍ଯ୍ୟ ବାହାରି ଆସିଲା୤ ସେ ମୋତେ ଜାବୁଡ଼ି ଧରିଲା୤ କିଛି ସମୟ ତା ବିଆରେ ବାଣ୍ଡକୁ ପୁରେଇ ରଖି ମୁଁ ନିସ୍ତେଜ ହୋଇ ରହିବା ପରେ ତା ଦୁଧକୁ ଚୁଚୁମିଲି ଆଊ ଖାଈଲି୤ ଓଃ କି ମଜା ସତେ୤ ସେ ଆହ୍ ଆହ୍ କହୁଥିଲା ଆଉ କିଛି ସମୟ ପରେ ମୋତେ ଛାଡ଼ିଦେଲା୤ ହେଲେ ତା ଦୁଧ ଭାରି ଭଲ ଲାଗୁଥିଲା୤ ରାତିର ଅନ୍ଧାରରେ ଖାଇବା ମଜା ଦିନର ଆଲୁଅରେ ଅଲଗା୤ କିଛି ସମୟ ତା ଦୁଧକୁ ଖାଈବା ପରେ ମୋ ବାଣ୍ଡ ଆଉଥରେ ଉଠିଲା ଆଉ ତାକୁ ପୁଣିଥରେ ଖଟରେ ଶୋଇଦେଇ ଗେହିବାକୁ ଲାଗିଲି୤ ଦୁଧ ଦୁଇଟାକୁ କଲବଲ କରି କାମୁଡ଼ିଦେଇ ଖାଈବାକୁ ଲାଗିଲି, ସେ ଖୁସିରେ କାନ୍ଦି ପକାଉଥିଲା୤ ହେଲେ ମୋ ଅଣ୍ଟାକୁ ଜାବୁଡି ଧରିଥିଲା୤ କିଛି ସମୟ୍ ଗେହିବା ପରେ ପୁଣିଥରେ ତା ବୀଆରେ ବୀର୍ଯ୍ୟ ଛାଡ଼ିଦେଲି୤ ଅନେକ ସମୟ ପୁଣିଥରେ ତା ବିଆରେ ବାଣ୍ଡକୁ ରଖି ରହିବାଉ ପଡିଲା୤ ତାପରେ ଯେତେବେଳେ ଫ୍ରି ହେଲି୤ ପୋଛାପୋଛି କରି ସେଇଠୁ ବାହାରି ଆସିଲି୤ ବାର ଘଣ୍ଟା ଭିତରେ ତିନିତିନି ଥର ସେ ମୋ ଠାରୁ ଗିହାଁ ଖାଇ ସାରିଥିଲା୤ ତାପରେ ଆଉ ମଉକା ମିଳିଲା ନାହିଁ୤ ସେ ବହୁତ ଡାକିଲା ହେଲେ, ସମ୍ଭବ ହେଲାନି୤ ରବିବାରେ ଅପରାହ୍ମରେ ପୁଣିଥରେ ସେ ଡାଇଲା ଆଉ ଆଉଥରେ ଭଲ ଗିହାଁ ଖାଇବା ପରେ ବୀର୍ଯ୍ୟକୁ ଭିତରେ ଛାଡ଼ିବା ପାଇଁ କହିଲା୤ ସୋମବାର ସକାଳୁ ସକାଳୁ ଆମେ ବାହାରି ଆସିଲୁ୤

ଦୁଇମାସ ପରେ ହଠାତ ଦିନେ ଝୁନାର ଫୋନ୍ ଆସିଥିଲା୤ ଭାରି ଖୁସିଥିଲା ଆଉ କହିଲା, ଭାଇ ମୁଁ ଗର୍ଭବତୀ୤ ଆମ ଘରେ ଗୋଟେ ଛୋଟ ଗେଟ୍ ଟୁଗେଦେର୍ କରୁଛନ୍ତି ତୁ ଭାଉଜ ଆଉ ପିଲାଙ୍କୁ ନେଇ ଆସ୤