Bhaujanku kali garbhabati

 Hi friends,

welcome to our website. As you are aware that some other websites are stealing stories from us and publishing on their names, I am not posting many stories of late, but there are so many stories pending. This one is also one of them. Please enjoy.

ମୋ ନାଁ, ବୁନା୤ ଡାକ ନାଁ୤ ଭଲ ନାଁ ଜାଣିକି କଣ କରିବ? ଛାଡ଼ ଆଜିର କାହାଣୀକୁ ଯିବା ଚାଲ୤ ମସ୍ତ କାହାଣୀଟେ୤ ପଢ଼ିବ ନା ସିଧା ଝଡ଼ିବ୤ ବୁଝିଲ, ପେଣ୍ଟରୁ ମାଲ୍ ବାହାର୍ କରି ହାତରେ ମୁଠେଇ ଧରି ପକାଅ୤ ନ ହେଲେ ପେଣ୍ଟ୍ ଓଦା ହେଇଗଲେ ମୋତେ ଆଊ କହିବନି୤ ତ, ଆମ କାହାଣୀକୁ ଯିବା?

- ବୁନା, ଏ ବୁନା?

ସକାଳୁ ସକାଳୁ ମୋ କବାଟ ବାଡ଼େଇ ପଡ଼ିଶା ଘର ଭାଉଜ ଡାକୁଥିଲେ୤ କବାଟ ଖୋଲିବା ବେଳକୁ ବାହାରେ ଭାଇ ଭାଉଜ ଦୁଇଜଣ ଛିଡ଼ା ହେଇଥିଲେ୤ ଶାଢ଼ୀ ପିନ୍ଧି ଭାଉଜ ଭାରି ସେକ୍ସି ଲାଗୁଥିଲେ୤ ଆମ ପଡ଼ିଶାଘରେ ସେମାନେ ରହନ୍ତି୤ ଭାଇ ବୋଧହୁଏ କୋଉ କମ୍ପାନୀରେ ସେଲ୍ସ୍ ମ୍ୟାନ୍ ଅଛନ୍ତି, ସବୁବେଳେ ବାହରେ ରହନ୍ତି୤ ଆଉ ଭାଉଜ ଏକୁଟିଆ ଘରେ୤ ଆମ ଫ୍ଲାଟର କିଛି ପିଲାଙ୍କୁ ସେ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଟ୍ୟୁସନ୍ କରନ୍ତି୤ ମୋ ସହ ଉଭୟଙ୍କ ଭଲ ସମ୍ପର୍କ୤ ଭାଇ, କୁଆଡ଼େ ବାହାରକୁ ଗଲେ ମୋତେ ଦାୟିତ୍ବ ଦେଇ ଯାଆନ୍ତି୤ ଘର ପାଇଁ ପରିବା ଆଣିବା, ଆଉ କିଛି ଦରକାର ହେଲେ ମେଡ଼ିସିନ୍ କି ଅନ୍ୟ କିଛି ସବୁ ମୁଁ ହିଁ ଆଣିଦେଇଥାଏ୤ ଭାଉଜ ସୁଦୁ ଗାଁରୁ ଆସିଛନ୍ତି୤ ପାଠ ପଢିଛନ୍ତି ସିନା ହେଲେ ସହରରେ ରହି ଚଳିବା ଥାଟ୍ ଆସିନି୤ ସେମାନଙ୍କର ଗୋଟିଏ ମାତ୍ର ଅସୁବିଧା ହେଉଛି, ବାହା ହେଇ ଚାରିବର୍ଷ ହେଇଗଲାଣି, ପିଲାଟିଏ ହେଉନି ବୋଲି ଭାଈଙ୍କ ମନ ଦୁଃଖ୤ ସେଇ କଥାକୁ ନେଇ ଦୁଇଜଣ ମଧ୍ୟରେ ସବୁବେଳେ ଝଗଡ଼ା ହୁଏ୤ ପ୍ରାୟତ୍ଃ ରାତିରେ ଭାଇ ମଦ ପିଇଦେଇ ଆସେ ଆଉ ଭାଉଜଙ୍କୁ ଗାଳିଗୁଲଜ କରିବା ମୁଁ ଶୁଣେ୤ ଭଲ ଲାଗେନି, କିନ୍ତୁ ଏଇଟା ତାଙ୍କ ପରିବାର କଥା ମୁଁ ସେଥିରେ ମୁଣ୍ଡ ଖେଲାଏନି୤

- ବୁନା, ଏଇ ଘର ଚାବି ରଖିଥା୤ ଆମେ ଟିକେ ଡାକ୍ତର ପାଖକୁ ଯାଇ ଆସୁଛୁ୤ ଚାକରାଣୀ ଯଦି ଆସିବ, ଚାବି ଦେଇ କହିବୁ କାମ କରିଦେଇ ଯିବ୤

ଆମର ଏଠି ଚାକରାଣୀ ଭାରି କଷ୍ଟରେ ମିଳେ୤ ତେଣୁ ଥରେ ଖସିଗଲେ ପୁଣିଥରେ ପରଦିନ ଆସିବ ସିନା, ଅନ୍ୟ ସମୟରେ ଡାକିଲେ ବି ଆସିବନି୤ ଭାଈ ଭାଉଜ ଗତ ରାତିରେ ବି ଝଗଡ଼ା କରିଥିଲେ୤ ବୋଧହୁଏ ଭାଊଜଙ୍କୁ ଜୋରରେ ବାଜି ଯାଇଛି କି କଣ? ସବୁଦିନିଆ କଥା୤ ମୁଁ ରୁମକୁ ଫେରି ଆସିଲି୤ କବାଟ ବନ୍ଦ କରିଦେଇ ପେଣ୍ଟ୍ ଖସେଇ ଦେଇ ଭାଉଜଙ୍କ କଥା ଭାବି ଭାବି ମୁଠି ମାରିବାକୁ ଲାଗିଲି୤ ଭାରି ହଟ୍ ଆଉ ସେକ୍ସି ମାଇକିନିଆଟେ୤ ପାଞ୍ଚ ଫୁଟ୍ ଦୁଇ ତିନି ଇଞ୍ଚ ଉଚ୍ଚ, ପତଳା, ଗୋରା ଆଉ ମାଂସ ସଠିକ ସ୍ଥାନରେ ସଠିକ ପରିମାଣରେ ରହିଛି୤ ଦେଖିବାକୁ ପୁରା ସେକ୍ସ୍ ଗଡ୍ଡେସ୍୤ ହେଲେ ଦୁର୍ଭାଗ୍ୟ ଏମିତି ସ୍ବାମୀଟେ ପାଇଛନ୍ତି ଯେ ସବୁଦିନ ରାତିରେ ମାଡ଼ ମାରୁଛି୤ ଭାଗ୍ୟକୁ ନିନ୍ଦି ସେ ରହିଥିଲେ୤

ଚାକରାଣୀ ଆସିବା ପରେ ଚାବି ଦେଲି ଆଉ ସେ ଅଳ୍ପ ସମୟରେ ଘର କାମ ସାରିଦେଇ ଫେରିବା ବେଳକୁ ଭାଉଜ ଆସିଲେ୤ ଭାଇ ବାହାରେ ଥାଇ ଭାଉଜଙ୍କୁ ଛାଡ଼ିଦେଇ ଚାଲିଗଲେ୤ ଭାଉଜ ଆମ ଘର କବାଟ ଆଉଥରେ ମାରିବା ପରେ ଚାବି ଦେବାକୁ ବାହାରିଲି୤ ପଚାରିଲି, ଭାଉଜ ଆଜି ଆଉଥରେ ? ଭାଉଜ ଦୁଃଖରେ ହସିଦେଇ କହିଲେ, ମୋ ଭାଗ୍ୟ ବୁନା୤ କିଏ କଣ କରିବ? ମୁଁ କହିଲି, କଣ ପାଇଁ ଏତେ ସବୁ? ସେ କହିଲେ, ପିଲାଟେ ନାଇଁ ବୋଲି ମୋ ଉପରେ ଅତ୍ୟାଚାର ହେଉଛି୤ ମୁଁ କହିଲି, ଭାଇଙ୍କୁ କହୁନ ଡାକ୍ତରଙ୍କୁ ନେଇ ଦେଖେଇବେ, ଆଜିକାଲି ଏତେ ଉପାୟ ବାହାରିଲାଣି୤ ନିଶ୍ଚୟ ହେଇ ପାରିବ୤ ସେ କହିଲେ, ତମ ଭାଇ ତ ରାଜି ହେଉ ନାହାନ୍ତି୤ ମୁଁ ତ ଅନେକ କହିଲିଣି୤ ମୁଁ କହିଲି, ତା ମାନେ କଣ ସବୁଦିନ ତମେ ଏମିତି ସହୁଥିବ? ସେ କହିଲେ ଆଉ କଣ କରିବି? ମୁଁ କହିଲି, ତମେ ନିଜେ ଯାଉନ ଡାକ୍ତର ପାଖକୁ ନିଜର ପରୀକ୍ଷା କରେଇ ନେବ୤ ଜାଣି ପାରିବ ଛୁଆ କାହିଁକି ହେଉନି? ସେ କହିଲେ, ଭାଇ ଜାଣିଲେ ଅସୁବିଧା ହେବ୤ ସେ ଚାବି ନେଇ ନିଜ ଘରକୁ ଚାଲିଗଲେ୤

ମୁଁ ଘରେ ବସି ଅଫିସ କାମ କରେ୤ କିଛି ସମୟ ପରେ ପୁଣି ସେ ଆସିଲେ୤ କହିଲେ, ବୁନା ତମେ ଖରାପ ଭାବିବ ନାହିଁ, ଯଦି ଗୋଟେ କଥା କହିବି? ମୁଁ କହିଲି, ହଁ ଭାଉଜ କୁହ୤ ସେ କହିଲେ, ଏଇ ଡାକ୍ତର କଥା କହୁନଥିଲ କି? ମୁଁ କହିଲି, ଆଡ୍ରେସ୍ ଆଣି ଦେବି କି? ସେ କହିଲେ, ନା ନା... ମୁଁ କଣ କହୁଥିଲି, ଡାକ୍ତର ପରୀକ୍ଷା କରି ଜାଣିବେ ଯେ ମୁଁ ମାଆ ହେଇ ପାରିବି କି ନାଇଁ୤ ମୁଁ କହିଲି, ହଁ୤ ସେ କହିଲେ, ହେଲେ ଆମେ ତ ସବୁଦିନ ପ୍ରାୟ ସେକ୍ସ୍ କରୁଛୁ୤ ହେବାର ଥିଲେ କଣ ହେଇ ନଥାନ୍ତା? ମୁଁ କହିଲି, ସେ କଥା ଠିକ୍ ଯେ ଭାଊଜ? ଯଦି ହଉନି, ତା ହେଲେ ଅସୁବିଧା ତୁମ ପାଖରେ ଥିବ ନ ହେଲେ ଭାଈ ପାଖରେ୤ ପରୀକ୍ଷା କରିଦେଲେ ଜଣା ପଡ଼ିଯିବ୤ ସେ କହିଲେ, ମୋ ପାଖରେ ଅସୁବିଧା ନାହିଁ୤ ମୁଁ କହିଲି, ପରୀକ୍ଷା କଲେ ଜାଣିବ ନା୤ ସେ କହିଲେ, ମୁଁ ଜାଣିଛି୤ ମୁଁ କହିଲି, କେମିତି ଜାଣିଲ? ସେ କହିଲେ, ବାହାଘର ପୂର୍ବରୁ ଥରେ ମୋର ଗର୍ଭ ରହିଥିଲା୤ ମୁଁ ଚମକି ପଡ଼ିଲି୤ ଯାହାକୁ ମୁଁ ସୁଦୁ ଗାଉଁଲି ବୋଲି ଭାଇଥିଲି ସେ କଣ ପୁରା ଖେଳାଳୀ ବାହାରିଲେ? ମୁଁ କହିଲି, ସେମିତି ହେଲେ ଭାଇଙ୍କ ଅସୁବିଧା ଥିବ୤ ତାଙ୍କୁ କୁହ ମେଡ଼ିସିନ୍ ଖାଈବେ, ଭାଊଜ କହିଲେ କେମିତି କହିବି? ତାଙ୍କୁ କଣ କହି ପାରିବି କି ଯେ ବାହାଘର ଆଗରୁ ବି ମୁଁ ସେକ୍ସ୍ କରୁଥିଲି ବୋଲି? ମୁଁ କହିଲି ନାଇଁ, ଯେ ହେଲେ କଣ କରିବ? ଭାଉଜ କହିଲେ, ସେଇଥିପାଇଁ କହୁଥିଲି କଣ କି? ସେ ଗୋଳେଇ ହେଇ କଥା କହିଲେ, ତମେ ଥରେ ଚେଷ୍ଟା କରି ଦେଖ୤ ମୁଁ କହିଲି, ହଉ ଠିକ୍ ଅଛି ମୁଁ ଭାଇକୁ ବୁଝେଇବି, ସେ କହିଲେ, ନାଇଁ ମ୤ ମୁଁ କହୁଥିଲି, ତମେ ମୋ ସହ ଥରେ ଟେଷ୍ଟ୍ କରି ଦେଖ୤ 

ମୁଁ କହିଲି, କିନ୍ତୁ ଭାଉଜ ଯଦି ଗର୍ଭ ରହିଗଲା? ଭାଉଜ କହିଲେ, ଭଲ ହେବ୤ ଆଉ ଚିନ୍ତା ନାହିଁ୤ ମୁଁ କହିଲି, ହେଲେ ଭାଇ? ତାଙ୍କୁ କେମିତି ବୁଝେଇବ? ସେ କହିଲେ, ସେ ଜାଣିବେନି୤ ସେ ତ ଡେଇଲି କରୁଛନ୍ତି, ତାଙ୍କର ହିଁ ବୋଲି ଜଣା ପଡ଼ିବ୤ ମୁଁ କହିଲି, କିନ୍ତୁ ଭାଉଜ ଆପଣ... ମୁଁ ଏମିତି କହୁଥିଲି ସିନା ମନେ ମନେ ଲଡୁ ଖାଇ ସାରିଥିଲି୤ ଭାଉଜ ମୋ ପାହକୁ ଆସି ମୋ ହାତକୁ ଧରି ପକେଇଥିଲେ୤ କହିଲେ, ବୁନା ମୁଁ ଆଉ କାହା ଉପରେ ବିଶ୍ବାସ କରି ପାରିବିନି୤ ସେ ମୋତେ ଛୁଇଁବ ପରେ ମୋ ବାଣ୍ଡ ପୁରା ଠିଆ ହୋଇଗଲା ଆଉ ମୋତେ ଲାଜ ଲଗୁଥିଲା କାଳେ ଭାଉଜ ମୋ ପେଣ୍ଟକୁ ଦେଖିଲେ ଜାଣି ପକେଇବେ୤ ସେ ମୋତେ କହିଲେ, ନା ମୁଁ କିଛି ଶୁଣିବିନି୤ ତମେ ହିଁ କରିବ୤ କହି ସେ ନିଜ ଶାଢ଼ୀର ଉପର ପଲ୍ଲୁ ଖୋଲିଦେଲେ୤

ତାଙ୍କ ଗୋରା ଛାତି ମୋତେ ଦେଖାଯାଉଥିଲା୤ ଆଉ ବ୍ଲାଉଜ ଉପରେ ଦୁଧ ଦୁଇଟା ସାମାନ୍ୟ ଉପରକୁ ଉଠି ମୋତେ ଉତ୍ତେଜିତ କରି ପକାଉଥିଲା୤ ମୋ ହାତ ତାଙ୍କ ସେଇ ଦୁଧ ସୁଇଟା ଉପରେ ଯାଈ ପହଞ୍ଚି ଗଲା୤ ଆଉ ତାଙ୍କୁ ମୋ ପାଖକୁ ଟାଣି ଆଣିଲି୤ ସେ ପିଠିକୁ ମୋ ଛାଟିରେ ଲଗେଇ ଦେଇ ଠିଆ ହୋଇଥିଲେ ଏବଂ ମୋ ହାତ ତାଙ୍କ ଦୁଧକୁ ଆଉଁସି ଦେଉଥିଲା୤ ସେ ଆହ୍ ବୋଲି ଧିର ସ୍ବରରେ କହିଲେ ଆଉ ମୋ ହାତକୁ ନିଜ ଛାତି ଉପରେ ଚିପି ଧରିଲେ୤ ମୋ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ବାଣ୍ଡ ଏବେ ତାଙ୍କ ଗାଣ୍ଡୀ ସନ୍ଧିରେ ଫୋଡ଼ି ହେଉଥିଲା୤ ସେ ଆହ୍ ଆହ୍ କହୁଥିଲେ୤ ତାଙ୍କୁ ନଇଁଦେଇ ତାଙ୍କ ପଛରୁ ଗେହିବା ଭଳି ମୁଁ ତାଙ୍କ ଅଣ୍ଟାକୁ ପେଲୁଥିଲି, ସେ କହୁଥିଲେ ବୁନା ଓଃ... ମୋ ଶାଢ଼ୀ ଶାୟା ସବୁ ଖୋଲିଦିଅ୤ ମୁଁ କହିଲି, ସବୁ ଖୋଲିବି ଭାଉଜ... ଏତେ ତରତର କାହିଁକି? ଏତେ ଦିନ ହେଲା ଏଇଥିପାଇଁ ମୁଁ ଅପେକ୍ଷା କରିଥିଲି୤ ସେ କହିଲେ, ଓଃ ବୁନା... ମୋତେ ତମେ ଆଜି ଗର୍ବବତୀ କରିଦିଅ୤ ମୁଁ କହିଲି, ନିଶ୍ଚୟ କରିଦେବି୤

ତାପରେ ତାଙ୍କ ବ୍ଲାଉଜର ବୋତମ ସବୁ ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ କରି ଖୋଲିଦେଲା ପରେ ତାଙ୍କ ଗୋରା ପିଠିକୁ ଚାଟିବାକୁ ଲାଗିଲି୤ ସେ ଆହ୍ ଆହ୍ କହୁଥିଲେ, ଆଉ ତାଙ୍କର ଶ୍ବାସର ବେଗ ବଢ଼ିବାକୁ ଲାଗିଥିଲା୤ କିଛି ସମୟ ସେମିତି କରିବାପରେ ବ୍ରା ଖୋଲିଦେଲି୤ ତାଙ୍କ ଦୁଧ ଦୁଇଟା ମୋ ହାତରେ ଝୁଲି ପଡ଼ିଲା୤ ୩୪ ସାଇଜର ଗୋଲ୍ ଗୋଲ୍ ଦୁଇଟା ସୁନ୍ଦର ଦୁଧ ମୋ ହାତ ପାପୁଲି ଉପରେ ଥିର ହୋଇ ଥିଳା୤ ତାଙ୍କ ବେକ ପାଖରେ ଚୁମ ଦେବପରେ ସେ ବୁଲି ପଡ଼ିଲେ ଓ ମୋତେ ଭିଡ଼ି ଧରିଲେ୤ ତାଙ୍କ ଦୁଧ ଦୁଇଟା ମୋ ଛାତିରେ ଚିପି ହୋଇ ରହିଥିଳା୤ ମୋ ବାଣ୍ଡ ସେତେବେଳକୁ ପୁରା ଟାଇଟ୍ ହୋଇ ଧକ୍ ଧକ୍ ହେବାକୁ ଲାଗିଥିଲା୤

ତାଙ୍କ ଶାଢ଼ୀକୁ ପୁରା ଖୋଲିଦେଲି ଆଉ ଶାୟାର ଦଉଡ଼ି ଫିଟେଇବା ପରେ ସେ ପୁରା ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇଗଲେ୤ ସେ ଭିତରେ ପେଣ୍ଟି ପିନ୍ଧିନଥିଲେ୤ ଏବେ ସେ ପୁର ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ମୋ ବାହୁରେ ଥିଲେ୤ ମୁଁ ତାଙ୍କ ଗାଲରେ ଚୁମା ଦେଇ ତାଙ୍କ ଓଠକୁ ଚାପିବା ପରେ ସେ ଓଠ ମେଲେଇ ଦେଲେ ଆଉ ମୋ ଓଠକୁ ଚାପିବାକୁ ଲାଗିଲେ୤ କିଛି ସମୟ ଆମେ ଓଠର ସ୍ବାଦା ନେବାପରେ ତାଙ୍କ ମୁହଁ ଓ ବେକକୁ ଚାପିବାକୁ ଲାଗିଲି୤ ତାପରେ ତଳକୁ ତଳକୁ ଚୁମା ଦେଉ ଦେଉ ତାଙ୍କ ଦୁଧକୁ ଚୁମା ଦେଲି୤ ସେ ମୋ ମୁହଁକୁ ଧରିଦେଇ ନିଜ ହାତରେ ଦୁଧକୁ ମୋ ମୁହଁରେ ଦେଇ ମୋତେ ଦୁଧ ଖୋଇଏଲେ୤ ଓଃ ଏଇ ଦୁଧ କଥା ଭାବି ଭାବି ମୁଁ କେତେଦିନ ମୁଠି ମାରିଛି୤

ତାଙ୍କ ଦୁଧକୁ ଖାଇବା ସହ ଜିଭରେ ନିପଲକୁ ସଲ ସଲ କରିବାରୁ ସେ ଆହ୍ ଆହ୍ କହି ଚିଲ୍ଲେଇ ଉଠିଲେ୤ ଆଉ ତାଙ୍କ ଦୁଧରୁ ତଳକୁ ଯାଇ ପେଟକୁ ଚୁମା ଦେଇ ନାଭିରେ ଜିଭ ପୁରେଇବା ପରେ ସେ ମୋ ମୁଣ୍ଡକୁ ନିଜପେଟ ଉପରେ ଚିପି ଧରିଲେ୤ ମୋ ହାତ ସେତେବେଳେ ତାଙ୍କ ଗୋରା ଜଙ୍ଘ ଉପରେ ଉପର ତଳ ହେଉଥିଲା ଆଉ ବିଆ ପାଖକୁ ଯାଇ ଫେରି ଆସୁଥିଲା୤ ଏମିତି କରିବା ହେତୁ ତାଙ୍କ ଦେହରେ କାମଜ୍ବାଳା ବଢ଼ିବାକୁ ଲାଗିଥିଲା ଆଉ ତାଙ୍କ ଗୋଡ଼କୁ ଟେକି ଚେୟାର ଉପରେ ଥୋଇଦେଇ ବିଆକୁ ଆଉଁସିଲି୤ ସେ ଅଣ୍ଟାକୁ ପଛକୁ କରିଦେଇ ବିଆକୁ ଲୁଚେଇବାର ବିଫଳ ପ୍ରୟାସ କରୁଥିଲେ, ଆଉ ମୁଁ ବିଆକୁ ଆଉଁସି ଦେଉ ଦେଉ ତଳେ ଆଣ୍ଠୁ ମାଡି ବସିପଡି ବିଆକୁ ଚୁମାଟେ ଦେଲି୤ ସେ ମୋ ମୁଣ୍ଡର ବାଳକୁ ଜାବୁଡ଼ି ଧରିଲେ୤ ମୋତେ କାଟୁଥିଲା କିନ୍ତୁ ନିଶା ଭଲ ଥିଲା୤ ଆଊ ଅସମ୍ଭାଳ ଭାବରେ ତାଙ୍କ ବିଆକୁ ଚାଟିବାକୁ ଲାଗିଲି୤ ସେ ମୋତେ ଜାବୁଡ଼ି ଧରି କହୁଥାନ୍ତି ଆହ୍ ବୁନା... ଆହ୍ ବୁନା... ମା... ଓଃ... ଇସ୍ସ୍ସ୍... ଅଅ....ଅଅଅ... ଆଉ ସେମିତି କହି କହି ତାଣ୍କ ବିଆ ପୁରା ଓଦା ହୋଇ ଆସିଲା ଆଉ ଲାଳୁଅ ବହିବାକୁ ଲାଗିଲା୤ ମୁଁ ଠିଆ ହୋଇ ମୋ ପେଣ୍ଟ୍ ଖସେଇ ଦେଲି ଆଉ ତାଙ୍କୁ ସେମିତି ଠିଆ ହୋଇଥିବା ଅବସ୍ଥାରେ ପଛରୁ ବିଆରେ ବଣ୍ଡ ପୁରେଇ ଦେଇ ଧକ୍କା ମାରିଲି୤ ସେ ଓଃ କହି ଆଗକୁ ନଇଁ ପଡୁଥିଲେ ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ସମ୍ଭାଳି ଦେଇ ଜୋର୍ ଜୋର୍ କରି ଧକା ମାରିବାକୁ ଲାଗିଲି୤ 

ବାଃ କି ସୁନ୍ଦର ବିଆ୤ ବିଆରେ ବାଣ୍ଡ୍ ସର୍ ସର୍ କରି ପଶିଯାଉଥିଲା ଆଉ ଧକ୍କା ପରେ ଧକ୍କା ଖାଇବା ପରେ ବିଆରୁ ଲାଳ ବାହାରି ତଳେ ପଡ଼ି ମୋ ରୁମକୁ ଓଦା କରି ଦେଉଥିଲା୤ କିଛି ଧକ୍କା ଖାଇବା ପରେ ସେ ଖାଲି ସଃଃ ସଃଃ ହେଲେ ଆଉ ତାଙ୍କୁ ଧରିଦେଇ ଟେବୁଲ୍ ଉପରେ ଶୋଇଦେଲି, ଆଊ ଗୋଡ଼କୁ ଉପରକୁ ଟେକିଦେଇ ବିଆରେ ବାଣ୍ଡକୁ ପୁରେଇ ଦେଇ ଗେହି ଚାଳିଲି୤ ଆଃ କି ସୁନ୍ଦର ସେ ଦୃଶ୍ୟ୤ ସାମନାରେ ଭାଉଜ ଶୋଇଥାଣ୍ତି୤ ଲାଜରେ ଆଖି ବୁଜି ଦେଇଥନ୍ତି୤ ତାଙ୍କ ଥନ ଦୁଇଟା ଆଗପଛ ହୋଇ ହଲୁଥାଏ୤ ଆଉ ମୁଁ ତାଙ୍କ ବିଆକୁ ନିର୍ଦ୍ଧୁମ ଗେହୁଥାଏ୤ ଥରେ ଥରେ ଜୋର୍ ଲଗେଇ ପେଲିବା ପରେ ତାଙ୍କ ବିଆରେ ପୁରା ଭିତର ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପଶିଯାଏ୤ ଆଉ ସେ ଓଃ ମା କହି ଚିଲେଇ ଉଠନ୍ତି, ଏମିତି କିଛି ସମୟ ଚାଇଲା ପରେ ତଙ୍କ ବିଅରୁ ରସ ବାହାରି ଟେବୁଲ୍ ଓ ତଳକୁ ଓଦ କରିଦେଲା ଅଉ ସେ କହିଲେ, ବୁନା ଆଉ ପାରିବିନି, ଏବେ ମୋ ବିଆରେ ତମ ମାଲ୍ ଛାଡ଼ିଦିଅ୤ ମୁଁ ବି ଜୋର୍ ଜୋର୍ କରି ଆଉ କିଛି ଧକ୍କା ମାରିବା ପରେ ବୀର୍ଯ୍ୟ ତାଣ୍କ ବିଆରେ ଛାଡ଼ିଦେଲି୤ ତାପରେ ବି ସେ ମୋତେ ଭିଡ଼ି ଧରି ରହିଲେ ଆଊ କହିଲେ, ଜମା ହଲିବନି୤ ନହେଲେ ବୀର୍ଯ୍ୟ ତଳେ ପଡ଼ିଯିବ୤ ମୁଁ ବି ତାଣ୍କ ଉପରେ ସ୍ଥିର ରହି ତାଙ୍କୁ ଚାହୁଁଥିଲି, ସେ କହିଲେ କଣ ଦେଖୁଛ? ମୁଁ କହିଲି, ଭାଉଜ, କଣ ଥରେ କଲେ ଛୁଆ ହେଇଯିବ? ସେ କହିଲେ, ଦୁଷ୍ଟ୍ ମୁଁ ସବୁ ବୁଝୁଛି୤ ହଉ, ତମେ ଯଦି ଛୁଆ ଦେବ କହିଲେ ମୁଁ ତମକୁ ସବୁଦିନ ଦେବି୤ ଆମେ କିଛି ସମୟ ଟେବୁଲ ଉପରେ ରହିବା ପରେ ସେ ଉଠିଲେ ଆଉ ପୋଛାପୋଛି ହୋଇ ଲୁଗାପଟା ଧରି ନିଜ ରୁମକୁ ଚାଲିଗଲେ୤

ସେଦିନ ପରେ ଲାଗ ଲାଗ ସେ ଗୋଟିଏ ସପ୍ତାହ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସବୁଦିନ ଦିନବେଳେ ଭାଉ ଅଫିସ ଗଲାପରେ ମୋ ରୁମକୁ ଆସୁଥିଲେ ଆଉ ଗିହାଁ ଖାଇ ଯାଉଥିଲେ୤ ତାପରେ ପ୍ରାୟ ଦୁଇ ସପ୍ତାହ ଜମା ଘରୁ ବାହାରିଲେ ନାହିଁ୤ ପରେ ଯେବେ ବାହାରିଲେ, ତାଙ୍କ ମୁହଁରେ ତେଜ ଥିଲା୤ ଭାଇ ହସହସ ମୁହଁରେ ଭାଊଜଙ୍କୁ ନେଇ ବାହାରକୁ ଯାଉଥିଲେ୤ ଚାବି ଦେବା ବେଳେ କହୁଥିଲେ, ଡାକ୍ତରଙ୍କ ପାଖକୁ ଯାଉଛୁ୤ ଭାଉଜକୁ ବାନ୍ତି ବାନ୍ତି ଲାଗୁଛି୤ ମୁଁ କଇଲି, ଭାଈ କଙ୍ଗ୍ରାଚୁଲେସନ... ଭାଇ ହସିଦେଇ କହିଲେ, ଥେଙ୍କ୍ ୟୁ୤ ଭାଉଜ ମୋତେ ଚାହିଁ ଆଖି ମାରୁଥିଲେ୤ ମିସନ୍ ସକ୍ସେସଫୁଲ୍ ହୋଇ ଯାଇଥିଲା୤ ଏହାଅରେ ଆଉ ସେ ଧରା ଦେଲେନି୤ ତିନିମାସ ପରେ ସେ ଗାଁକୁ ଚାଲିଗଲେ୤ ସେ ଆସିବା ବେଳକୁ ମୁଁ ରୁମ ବଦଳେଇ ଦେଇଥିଲି୤