aprakrutika jouna sambhoga ra majaa

 ନମସ୍କାର

ମୋ ନାଁ, ରବିଶ କୁମାର୤ ମୋ ଘର ରାଉରକେଲା୤ ଏଇ କାହାଣୀ ଏଇ ବ୍ଲଗରେ ନୁଆ୤ ମୁଁ ଭୁବନେଶ୍ବରରେ ଚାକିରୀ କରେ୤ ଏଠି ଏକୁଟିଆ ରହେ୤ ଅଫିସରେ ଅଧିକ ସମୟ ବିତାଏ୤ ଅଫିସରେ ମୋ ସାଙ୍ଗ ଥିଲା, ବିଶ୍ବଜିତ୤ ମୋ ରୁମ୍ ଖାଲିରହେ ବୋଲି ଅନେକ ସମୟ ବିଶ୍ବଜିତ୍ ତା ଗାର୍ଲ ଫ୍ରେଣ୍ଡକୁ ନେଇ ମୋ ରୁମକୁ ଆସେ ଆଉ ଖେଳ କରେ୤ ମୁଁ କେବେ ଡିଷ୍ଟର୍ବ୍ କରେନି୤ ଥରେ ଶୁକ୍ରବାର ଦିନ ଛୁଟିଥିଲା୤ ଅର୍ଥାତ ଆମକୁ ତିନିଦିନ ଛୁଟି ଲାଗ୍ ଲାଗ୍ ମିଳିଥିଲା୤ ବିଶ୍ବଜିତର ଜେଜେବାପା ଜଣେ ରାଜନେତା ଆଉ ତାର ଗୋଟିଏ ଫର୍ମ୍ ହାଉସ୍ ଥିଲା୤ ସେ କହିଲା, ଚାଲ ଦୁଇଦିନ ପାଇଁ ଫାର୍ମ୍ ହାଉସ୍ ଯାଇ ବୁଲି ଆସିବା୤ ମୋତେ ଯିବାକୁ ମନ ନଥିଲା୤ ସେ ନିଜ ଗାର୍ଲ୍ ଫ୍ରେଣ୍ଡକୁ ଧରି ଯିବ ବୋଲି ମୋତେ ବି ସାଙ୍ଗରେ ଡାକୁଥିଲା୤ ମୁଁ ଏକା କଣ କରିବି କହିବ ପରେ କହିଲା, ଯେ ତା ଗାର୍ଲ୍ ଫ୍ରେଣ୍ଡ୍ ବି ଜଣେ ସାଙ୍ଗକୁ ନେଇ ଆସୁଛି୤ ଦେଖ, ଯଦି ତୁ ପଠେଇ ପାରିଲୁ, ଫଟେଇ ଦେବୁ୤

ଶୁକ୍ରବାର ସକାଳୁ ତା ଜେଜେବାପା କାର୍ ପଠେଇଲେ୤ ଭୁବନେଶ୍ବରଠୁ ପ୍ରାୟ ପଚାଶ କିଲୋନିଟର ଦୁରରେ ଫାର୍ମ୍ ହାଉସ୍୤ ଆମେ ସବୁ ଜଳଖିଆ ଖାଇଦେଇ, ବାହାରି ପଡ଼ିଲୁ୤ ଆମେ ଫାର୍ମ୍ ହାଉସରେ ପହଞ୍ଚିବା ପରେ ପରେ ହିଁ ତା ଗାର୍ଲ୍ ଫ୍ରେଣ୍ଡ୍ କହିଲା, ସେ ଫେରିଯିବ୤ ତାର ମାସିକିଆ ବନ୍ଦ ଟାଇମ୍ ହେଇଯାଇଥିଲା୤ ବାଧ୍ୟ ହୋଇ ସେମାନେ ଦୁଇଜଣଙ୍କୁ ଅନ୍ୟ ଗାଡ଼ିରେ ଭୁବନେଶ୍ବର ପଠେଇବା ବ୍ୟବସ୍ଥା କରିଦେଲା୤ ଏବେ ଆମେ ଦୁଇଜଣ ଫାର୍ମ୍ ହାଉସରେ କଣ କରିବା? ବିଶ୍ବଜିତ୍ କହିଲା, ଆମେ ମଜା କରିବା ବେ୤ ମୁଁ କହିଲି, ତୋ କଥାରେ ମୁଁ ଆସିଛି, ମୋତେ ମାଲ୍ ନ ମିଳିଲେ ତୋ ଗାଣ୍ଡି ମାରିଦେବି୤ ସେ ହସିଦେଇ କହିଲା, ହଉ ମାରିଦେ୤

ଆମେ ପହଞ୍ଚିବା ବେଳକୁ ତା ଜେଜେବାପା ସେଇଟ୍ହି ଥିଲେ୤ ତାଙ୍କ ସହିତ ଅନେକ ଲୋକ ବି ଥିଲେ୤ ଆମକୁ ଫାର୍ମ୍ ହାଉସ ଦାୟିତ୍ବ ଦେଇ ତା ଜେଜେ ଚାଲିଗଲେ୤ ଆମେ ଚାଲି ଚାଲି ଫାର୍ମ୍ ହାଉସର ବଗିଚା ଆଉ ଚାଷଜମି ସବୁ ବୁଲି ଦେଖିଲୁ୤ ଫାର୍ମ୍ ହାଉସ ଭିତରେ ଏତେ ସୁନ୍ଦର କୋଠାଟିଏ ବି ଥିଲା୤ ଭିତରେ ସବୁ ସୁଖ ସୁବିଧା୤ ଦିପହର ବେଳକୁ ଜଣେ ମହିଳା ଆସି ପଚାରିଲେ, ବାବୁ ଖାଇବାକୁ ଆଣିଦେବି କି? ମହିଳା ଜଣଙ୍କୁ ଅତି ବେଶୀରେ ତିରିଶି ବର୍ଷ ହେଇଥିବ୤ ବିଶ୍ବଜିତ ପଚାରିଲା, 

- ତମ ନାଁ କଣ? 

ସେ କହିଲା, ମୋ ନାଁ ମାଳତୀ ବାବୁ୤

- ଆଗରୁ ତ କେବେ ଦେଖିନି?

- ଏବେ ଦି ମାସ ହେଲା କାମରେ ନାଗିଛି ବାବୁ୤

- କଣ କଣ କାମ କରୁଛ?

- ସବୁ କାମ୤ ସେ କହିଦେଇ ମୁରୁକି ହସିଦେଲା୤ ରୋଷେଇ କରୁଛି, ଗୁହାଳ ବୁଝୁଛି, ଫଳ ପନିପରିବା ତୋଳିବା, ଚାରା ଲଗେଇବା, କୋଠାକୁ ସଫା କରିବା ଇତ୍ୟାଦି ସବୁ କାମ କରେ୤ ଆଉ ଆଜ୍ଞା ଆସିଲେ ତାଙ୍କ ସେବା କରେ ଆଉ କେବେ କେବେ ଲୋକମାନେ ଆସିଲେ ସେମାନଙ୍କ ସେବା କରେ୤

- ମାନେ?

- ମାନେ, ଗୋଡ଼ହାତ ଘଷିଦିଏ, ଦେହ ପା ଘଷିଦିଏ ଏମିତି...

ବିଶ୍ବଜିତ୍ ଆଉ ମୁଁ ବୁଝିଗଲୁ ସେ କଣ କହିବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲା୤ ଯା ହେଉ ଆଜି ଗାଁ ମାଲ ମିଳିବ୤ ସେଇ ଖୁସିରେ ମୋ ପେଣ୍ଟ ଭିତରେ ବାଣ୍ଡ ଠିଆ ହୋଇ ଆସିଥିଲା୤ ବିଶ୍ବଜିତ ପଚାରୁଥିଲା୤

- ତମ ଘରେ କୋଉଠି?

- ଏ ଗାଁରେ ୤

- ପିଲାଝିଲା ?

- ନାହାନ୍ତି୤ ଗେରସ୍ତ ବାହା ହେବା ପରେ ସୁରଥ ପଳେଇଲା ଯେ ଶୁଣିଲି ସେଇଠି ଆଉ ଗୋଟେ ମାଈକିନା ରଖିଛି୤ ମୁଁ ଏକୁଟିଆ ହେଇଗଲି୤ ବାପା ଏଇଠି କାଂଅ କରୁଥିଲା, ସେ ମୋତେ ଏଇଠି କାମରେ ଲଗେଇ ଦେଲା୤ ସେବେଠୁ ଖଟୁଛି୤

- ଆଚ୍ଛା ହଉ୤ ତୁ ଯା, ଆମ ପାଇଁ ରୋଷେଇ ଜିନିଷ ନେଇ ଆସିବୁ୤

କିଛି ସମୟ ପରେ ଆମ ପାଇଁ ଖାଇବା ଯିନିଷ ଧରି ସେ ଆସିଲା୤ ଖାଇବା ପରେ ସେ ପ୍ଲେଟ୍ ଗିନା ଥାଳିଆ ସବୁ ନେଇ ଚାଳିଗଲା୤ ଉପର କୋଠାରେ ଖୋଲା ରୁମ୍ ଥିଲା୤ ସେଇଠି ଆମେ ଖଟରେ ଶୋଇ ଗପସପ କରୁଥିଲୁ୤ ବିଶ୍ବଜିତ୍ କହିଲା, ମାଳତୀ ଚଲିବ କି? ମୁଁ କହିଲି, ଯାହା ମିଳିବ ଚଳେଇବାକୁ ପଡ଼ିବ୤ ସେ କହିଲା, ଏବେ ସେ ଆସିବ ଯଦି ତୁ ସେ କଥା ବୁଝିବୁ୤ ମୁଁ ଚାଲିଯିବି୤ ଏଇ ସମୟରେ ମାଳତୀ ପାଣି ବୋତଲ ଧରି ଆସିଲା୤ ପାଣି ବୋତଲ ଟେବୁଲ୍ ସାଈଡ଼ରେ ରଖିଦେଇ ଠିଆ ହେଇ ପଚାରିଲା, ଆଉ କଣ ଦରକାର କି ବାବୁ? ବିଶ୍ବଜିତ ହୁଁ ବୋଲି କହି, ରୁମରୁ ବାହାରି ଚାଳିଗଲା୤ ମାଳତୀ ମୋତେ ଚାହିଁଥିଲା୤

ମୁଁ ତା ମୁଣ୍ଡରୁ ଗୋଡ଼ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଦେଖୁଥିଲି୤ ଗାଉଁଲି ସ୍ତ୍ରୀ ଲୋକଟିଏ୤ ଶାଢ଼ୀ ପିନ୍ଧିଛି, କିନ୍ତୁ ଭିତରେ ବ୍ଲାଉଜ ପିନ୍ଧି ନାହିଁ୤ କାଖ ପାଖରେ ତ ଦୁଧର କିଛି ଅଂଶ ଏଖାଯାଉଛି୤ ମୁଁ କହିଲି, ଗୋଡ଼ହାତ ଟିକେ ଘଷିଦେବ କି? ସେ ହଁ କହି ଖଟରେ ମୋ ଗୋଡ଼ ପାଖରେ ବସି ଗୋଡ଼କୁ ଘଷାଘଷି କରିବାକୁ ଲାଗିଲା୤ ଆଉ ବାରମ୍ବାର ମୋତେ ଚାହିଁ ମୁରୁକି ମୁରୁକି ହସୁଥିଲା୤ ସେ ଗୋଡ଼ ଘଷି ଦେଇ ଉପରକୁ ଉପରକୁ ଆସି ମୋ ଜଙ୍ଘ ପାଖାପାଖି ପହଞ୍ଚି ଯାଇଥିଲା୤ ତା ଛୁଆଁରେ ମୋ ବାଣ୍ଡ ପୁରା ଟେଙ୍ଗେଇ ଠିଆ ହୋଇ ସାରିଥିଲା୤ ତାକୁ ଇଙ୍ଗିତ କରି ବାଣ୍ଡକୁ ଛୁଇଁବାକୁ କହିଲି୤

ସେ ବି ବିନା ଲାଜରେ ମୋ ପେଣ୍ଟ ଭିତରେ ହାତ ପୁରେଇ ବାଣ୍ଡକୁ ମୁଠେଇ ଧରିଲା୤ ଓଃ୤ ସେ ବାଣ୍ଡକୁ ଧରି ଅଗରୁ ମୂଳ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୁଠି ମାରିବାକୁ ଲାଗିଲା୤ ଆଃ୤ ମୋତେ ଭଲ ଲାଗୁଥିଲା୤ ସେ ସେମିତି କିଛି ସମୟ କରିବା ଭିତରେ ବିଶ୍ବଜିତ ରୁମକୁ ଆସିଗଲା୤ ସେ ଆସି ଖଟରେ ମୋ ପାଖରେ ଗଡ଼ି ପଡ଼ିଲା୤ ତାପରେ ମାଳତି ଆଉ ଗୋଟିଏ ହାତରେ ବିଶ୍ବଜିତର ଗୋଡ଼କୁ ଚିପାଚିପି କରି ତା ବାଣ୍ଡକୁ ବି ଧରି ପକେଇଲା୤ ସେ ମୋତେ ଚାହିଁ ହସିଲା୤ ମାଳତୀ ଦୁଇହାତରେ ଆମ ଦୁଇଜଣଙ୍କ ବାଣ୍ଡକୁ ଧରି ମୁଠି ମାରୁଥିଲା୤ ବିଶ୍ବଜିତ ନଇଁପଡ଼ି ମାଳତିର ଶାଢ଼ୀକୁ ଓହ୍ଲେଇ ଦେଲା୤ ତାପରେ ସେ ପୁରା ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇଗଲା୤ ସେ ତଥାପି ହସୁଥିଲା୤ ଅମେ ତା ହାତ ଧରି ଉପରକୁ ଟାଣି ଆଣିଲୁ ଆଉ ତାକୁ ମଝିରେ ଶୁଆଇ ଦେଇ ତ ଦୁଇ ଦୁଧକୁ ଧରି ଚାପିବାକୁ ଲାଗିଲୁ୤ ବିବାହିତା କିନ୍ତୁ ସନ୍ତାନପ୍ରସବା ନ ହୋଇଥିବା ହେତୁ ତା ଦୁଧ ଦୁଇଟା ଅନ୍ୟ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକଙ୍କ ଭଳି ଝୁଲି ନଥିଲା କିମ୍ବା ବଡ଼ ସାଇଜର ହୋଇନଥିଲା୤ ବାସ୍ ଆମ ହାତରେ ରହିବା ଭଳି ଟିକେ ବଡ଼ା ଆକାରର ଇଡ଼ଲି ଭଳି ହିଁ ହେଉଥିଲା୤ ଆମେ ତା ଦୁଧକୁ ଚିପି ଚିପ୍ ଖାଇବା ପରେ ନିପଲକୁ ଚୋଷିଲୁ ଆଉ କାମୁଡ଼ିଦେଲୁ୤

ସେ ଆହ୍ ବାବୁ କାଟୁଛି.. ବୋଲି କହି ଠେଲି ଦେଲା୤ ଏବଂ ତାକୁ ପଛରୁ ଭିଡ଼ି ଧରିଲି ମୁଁ୤ ସେ ମୋ ବାହୁରେ ଛନ୍ଦି ହୋଇ ଯାଇଥିଲା ବେଳେ ବିଶ୍ବଜିତ ତା ଶାଢ଼ୀକୁ ପୁରା ଭିଡ଼ି ଖୋଲିଦେଲା୤ ଏବେ ସେ ପୁରା ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ଆମ ଦୁଇଜଣଙ୍କ ମଝିରେ ଶୋଇଥିଲା୤ ମୁଁ ତାକୁ ପଛରୁ ଭିଡ଼ିଧରି ଦୁଧ ଦୁଇଟାକୁ ଦଳୁଥିବା ବେଳେ ବିଶ୍ବଜିତ ତା ବିଆରେ ଆଙ୍ଗୁଠି ପୁରେଇ ଦେଇ ଭିତର ବାହାର କରିବାକୁ ଲାଗିଥିଲା୤ ସ୍ବାମୀ ନଥିବା ସତ୍ତ୍ବେ ସେ ଅନେକଙ୍କ ଠାରୁ ଗିହାଁ ଖାଈଥିବା କଥା ତା ବିଆ କହୁଥିଲା୤ ବିଶ୍ବଜିତ ତାକୁ ତଳେ ଚିତ କରି ଶୋଇଦେଇ ତା ବିଆରେ ବାଣ୍ଡ ପୁରେଇ ଦେଇ ଗେହିବାକୁ ଲାଗିଲା୤ ମୁଁ ତା ମୁଣ୍ଡ ପାହରେ ଆଣ୍ଠୁମାଡ଼ି ଠିଆ ହୋଇ ରହିଲି ଆଊ ସେ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ହାତରେ ଧରି ମୁଠି ମାରୁଥିଲା୤ 

ମୋ ବାଣ୍ଡ ବି ଫନଫନେଇ କି ଉଠିଲା ବେଳକୁ ବିଶ୍ବଜିତ ତା କାମରେ ବ୍ୟସ୍ତ୤ ତାକୁ ଓଲଟାଇ ଦେଲି୤ ଏବେ ବିଶ୍ବଜିତ ତଳେ ଶୋଇଥିଲା ଆଊ ମାଳତି ତା ବାଣ୍ଡକୁ ବିଆରେ ପୁରେଇ ତା ଉପରେ ଶୋଇଥିଲା୤ ମୁଁ ପଛରୁ ମାଳତୀ ଗାଣ୍ଡିରେ ଆଙ୍ଗୁଠି ପୁରେଇଲି୤ ସେ ଓହ୍ ଓହ୍ କହି ଉଠିଲା୤ ତାପରେ ମୁଁ ତେଲ ଟିକେ ବାଣ୍ଡରେ ବୋଳିଦେଲି ଆଊ ତା ଗାଣ୍ଡିରେ ତେଲ ଦେଇ ଗାଣ୍ଡିରେ ବାଣ୍ଡ ପୁରେଇଲି୤ କଷ୍ଟ ହେଲା ସିନା ବାଣ୍ଡ ଭିତରକୁ ଚାଲିଗଲା୤ ଲାଗୁଥିଲା ରାଣ୍ଡି ଗାଣ୍ଡି ମରେଇ ଶିଖିଦେଇଥିଲା୤ ବାସ୍ ତଳେ ବିଶ୍ବଜିତ ଆଉ ଉପରେ ମୁଁ ଆମେ ଦୁଇଜଣ ତାକୁ ଦୁଇଟା କଣାରେ କଲବଲ କରି ଗେହିଁଲୁ୤ ସେ କନ କନ ହେଇ ହସୁଥାଏ୤ କିଛି ସମୟ ପରେ ବିଶ୍ବଜିତ ମାଲ୍ ଛାଡ଼ିଦେଇ ବିଆରେ ବାଣ୍ଡ ବାହାର କରିଦେଲା୤ ତାପରେ ମାଳତୀକୁ ମୁଁ ଆଠେଇ ଦେଇ ପଛରୁ କୁକୁର ଭଳିଆ ଗେହି ଚାଳିଳୀ୤ ସେ ଆହ୍ ଆହ୍ କହି ମୋତେ ଉତ୍ତେଜିତ କରିଦେଉଥାଏ୤ ଏଇ ସମୟରେ ମୁଁ ତା ବିଆରେ ଆଙ୍ଗୁଠି ପୁରେଇ ପଶ୍ଚତଚୋଦନ ଦେବାପରେ ସେ ଆହ୍ ଆହ୍ କହିଲା ଆଊ ତା ବିଆରୁ ରସ ବହିଲା୤ ତା ଦୁଧକୁ ଦଳିଦେଇ ନିପଲକୁ ମନ୍ଥିଦେବାଅରେ ସେ ବାବୁ... ମୋର ପାଣି ବାହାରି ପଡ଼ିଲା ବୋଲି କହିଲା୤ ଆଉ ତା ବିଆ ପୁରା ଓଦା ହୋଇ ଟପ୍ ଟ୍ପ୍ ହୋଇ ପାଣି ଝରିଲା୤ ମୁଁ ଏ ସବୁ ଦେଖି ଗାଣ୍ଡିରେ ଜୋର୍ ଜୋର୍ କରି ଗିହାଁ ଦେଲି ଆଉ ବାଣ୍ଡରୁ ବୀର୍ଯ୍ୟ ତା ଗାଣ୍ଡିରେ ଛାଡ଼ିଦେଲି୤

ଆମେ ଦୁଇଜଣ ଗିହାଁ ସରିବା ପରେ ପୁରା ହାଲିଆ ହୋଇ ଯାଇଥିଲୁ୤ ମାଳତୀ ନିଜ ପୋଷାକ ନେଇ ଚାଳିଗଲା୤ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଆମେ ଶୋଇଥିବା ରୁମ୍ କବାଟ ଠକ୍ ଠକ୍ ହେବାପରେ ବିଶ୍ବଜିତ ଉଠିଲା ଆଊ କବାଟ ଖୋଲିଲା ବେଳକୁ ପିଲାଟିଏ ପଚାରିବାକୁ ଆସିଥିଲା, ରାତିରେ କଣ ଖାଇବା ଆସିବ? ବିଶ୍ବଜିତ କହିଲା, ଯାହା ଭଲ ଲାଗିବ କରିଦେବ୤ ସେ ପିଲାଟି ହଉ ବୋଲି କହି ଚାଳିଯାଉଥିଲା, ବିଶ୍ବଜିତ ପଚାରିଲା ଆରେ ମାଳତୀ କାହିଁ ଦେଖାଯାଉନି? ପିଲାଟି କହିଲା, ସେ ଗାଁକୁ ଯାଇଛି୤ ରାତିରେ ଆସିବ ତ? ବୋଲି ପଚାରିବା ପରେ ପିଲାଟା କହିଲା, କେଜାଣି୤ ରାତିରେ ଅନ୍ଧାର ହେଇଯାଊଛି ତସେ ଗାଁରୁ ଆସିଲେ ଯାଇ ପାରିବନି୤ ବିଶ୍ବଜିତ କହିଲା, ହଉ ନ ଗଲେ ଏଠି କୋଠିରେ ରହିଯିବ୤ ପିଲାଟା କହିଲା, କେଜାଣି.. ଆଉ ଚାଳିଗଲା୤

ଆମ ଦୁଇଜଣଙ୍କ ମନ ଉଣା ହୋଇଗଲା୤ ମାଳତୀ କୁ ଆଉଥରେ ମନଭରି ଗାଣ୍ଡି ମାରିବାକୁ ମୋର ମନ ଥିଲା୤ ବିଶ୍ବଜିତ୍ ବି କେବେ କାହାର ଗାଣ୍ଡି ମାରିନଥିଲା, ତେଣୁ ସେ ବି ଚାହୁଁଥିଲା ମାଳତୀର ଗାଣ୍ଡି ମାରିବ୤ 

ସନ୍ଧ୍ୟା ସାତଟା ବେଳକୁ ପିଲାଟି ଖାଇବା ନେଇ ଆସିଲା୤ ମାଳତୀ କଥା ପଚାରିଆ ପରେ କହିଲା, ସେ ଆସିବନି୤ ଆମ ଦୁଇଜଣଙ୍କ ମନ ଭାଙ୍ଗିଗଲା୤ ରାତିରେ କୋଠାରେ କିଏ ଜଗୁଆଳି ରହିବକି ବୋଲି ପଚାରିବାରୁ ପିଲାଟି କହିଲା୤ ବାହାରେ ଟମି ଆଉ କୁମି ରହିବେ୤ ଟମି ଆଉ କୁମି? ସେମାନେ କିଏ ବୋଲି ପଚାରିବା ପରେ କହିଲା, ଫାର୍ମ୍ ହାଉସର କୁକୁର ହଳ୤ ଟମି ଆଲସାସିଆନ୍ ଥିଲା ଆଉ କୁମି ବି୤ ଗୋଟିଏ ପୁଅ ଗୋଟିଏ ଝିଅ୤ ଜେଜେ ଆଣିଥିଲେ୤ ଫାର୍ମ୍ ହାଉସ ଚାରିପାହରେ ଜଙ୍ଗଲ ଥାଏ, ତେଣୁ ଜଙ୍ଗଲି ବାର୍ହା ଆଉ ବିଲୁଆ ଆସିଲେ ସୁରକ୍ଷାପାଇଁ ଏଠି ଛାଡ଼ି ଦେଇଛନ୍ତି୤

ଆମେ ଖାଇବା ପରେ ବାହାରେ ପିଣ୍ଡାରେ ବସିଥିଲୁ୤ ଏଇ ସମୟରେ କୁକୁର ଦୁଇଟା କୁଁ କୁଁ ହୋଇ ପରସ୍ପରକୁ ଚଟାଚଟି କରୁଥିଲେ୤ ଟମିର ବାଣ୍ଡ ଭାରି ଲମ୍ବା ଆଊ ଲାଲ୍ ହୋଇଥିଲା, ସେ କୁମି ଉପରେ ଚଢ଼ି ପଡ଼ି ଗେହିବାଉ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିଲା୤ ଆମେ ଏ ଦୃଶ୍ୟ ଦେଖି ନିଜ ବାଣ୍ଡକୁ ମନ୍ଥି ମନ୍ଥି ଦୁଃଖ କରୁଥିଲୁ୤ ଫାର୍ମ୍ ହାଉସ ଗେଟରେ ତାଲା ପକେଇ ପିଲାଟା ନିଜ କୋଠରିକୁ ଚାଲି ଯାଇଥିଲା୤ 


ବିଶ୍ବଜିତର ଫାର୍ମ୍ ହାଉସରେ ଆମେ ଦିନବେଳେ ମାଳତୀକୁ ମିଶିକି ଗେହିବା ପରେ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ସେ ଦେଖା ଦେଲାନି୤ ଆମେ ଦୁଇଜଣ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଖାଇବା ସାରିଦେଇ ବାରନ୍ଦାରେ ବସିଥିବା ବେଳେ ଫାର୍ମ୍ ହାଉସର ଅଲ୍ସାସିଆନ୍ କୁକୁର ଦୁଇଟା ପରସ୍ପର ସହ ଗୋଳେଇ ହେଉଥିବାର ଦେଖି ଆମକୁ ଖରାପ ଲାଗୁଥିଲା୤ ଟମି ବାରମ୍ବାର କୁମି ଉପରେ ଚଢ଼ି ଯାଉଥିଲା, କିନ୍ତୁ ସେଟିଂ ଠିକ୍ ଭାବରେ ହେଇ ପାରୁନଥିଲା ବୋଲି ତା ଲମ୍ବା ବାଣ୍ଡଟା କୁମିର ବିଆରେ ପଶି ପାରୁନଥିଲା୤ ଏ ସବୁ ଦୃଶ୍ୟ୍ ଅନେକ ସମୟ ଦେଖାପରେ ବିଶ୍ବଜିତ କୁମିକୁ ପାଖକୁ ଟାଣି ଆଣି ତାକୁ ଆଉଁସି ଦେଇ ତ ପେଟକୁ ଆଉଁସିବାକୁ ଲାଗିଲା୤ କୁମି ମଧ୍ୟ କୁଁ କୁଁ ହୋଇ ବିଶ୍ବଜିତ ସାମନାରେ ଛିଡ଼ା ହୋଇଥିଲା୤ ଟମି ସେତେବେଳକୁ ଭାରି ଉତ୍ୟକ୍ତ ହୋଇ ଭୋ ଭୋ ହୋଇ ଭ୍କୁଥିଲା୤ 

ବାରଣ୍ଡା ପାହ ଚେୟାର ଉପରେ ବସିଥିବା ବିଶ୍ବଜିତ କୁମିକୁ ଆଉଁସି ଦେଇ ଗେଲ କରୁ କରୁ ତା ଲାଞ୍ଜକୁ ଉଠେଇ ତା ବିଆକୁ ଦେଖୁଥିଲା୤ ମୁଁ ବିଶ୍ବଜିତ କୁ ଚାହିଁଲି୤ ସେ ମୋତେ ଚାହିଁ ହସିଦେଇ କହିଲା୤ ଗେହିବା ପାଇଁ କଣାଟେ ଦରକାର ତ? ମିଳିଗଲା୤ ମୁଁ କହିଲି ଆବେ ସେଇଟା କୁକୁରଟା୤ ସେ କହିଲା୤ ହଉ ତ କଣ ହେଲା? ଦେଖ ସେ କେମିତି ଲାଇନ୍ ଦେଉଛି୤ ଏମିତି କହି କହି ସେ କୁମିର ବିଆରେ ହାତ ଦେଇ ସଲ ସଲ କରୁ କରୁ ଆଙ୍ଗୁଠି ଭିତରେ ପୁରେଇ ଭିଅତର ବାହାର କରୁଥିଲା୤ କୁମି ବି କିଛି କହୁନଥିଲା, ଧିରେ ଠିଆ ହୋଇଥିଲା୤ ପାଖରେ ବସି ମୁଁ ଏ ସବୁ ଦେଖୁଥିଲି, ବିଶ୍ବଜିତ କହିଲା, ତୁ ଟିକେ କୁମିକୁ ଆଉଁସି ଦେ, ମୁଁ ରେଡ଼ି ହେଇ ଆସୁଛି୤

ବିଶ୍ବଜିତ ଭିତରକୁ ଯାଇ ଗାମୁଛା ପିନ୍ଧିଦେଇ ଆସିଲା୤ ପୁଣିଥରେ ଚେୟାର ଉପରେ ବସି ସେ କୁମ୍ନିର ଗାଣ୍ଡିକୁ ନିଜ ଆଡ଼କୁ କରି ବିଆକୁ ଆଉଁସି ଦେଇ ନିଜ ଗାମୁଛା ଆଡ଼େଇ ଦେଲା୤ ମୁଁ ଦେଖିଲି, ସେ କଣ୍ଡୋମ୍ ପିନ୍ଧି ଆସିଛି୤ ମୁଁ କହିଲି, କୁକୁର ବିଆରେ ଗେହି ପାରିବୁ? ସେ କହିଲା, ହଁ କୁକୁର ବାଣ୍ଡଟା ବି ତ ଆମ ଭଳିଆ୤ ହେବନି କାହିଁକି୤ ଏମିତି କହି ସେ କୁମିର ବିଆ ପାଖରେ ବାଣ୍ଡକୁ ରଖି ଧିରେ ଧିରେ ଧକ୍କା ଦେଲା ଆଉ ତା ବାଣ୍ଡ ସହଜରେ କୁମିର ବିଆରେ ପଶିଗଲା୤ ତା ପରେ ସେ ଧିରେ ଧିରେ କୁମିକୁ ଗେଉଥିଲା୤ ଏ ସବୁ ଦେଖି ମୋ ଦେହରେ ମଧ୍ୟ ଉତ୍ତେଜନା ସୃଷ୍ଟୁ ହେଉଥିଲା୤ ମୁଁ ଭିତରକୁ ଗଲି ଆଊ ଗାମୁଛା ପିନ୍ଧି ବାହାରକୁ ଆସିଗଲି୤ 

କୁମି ସାମନାରେ ଗାଂଉଛା ଆଡ଼େଇ ଦେଇ ତାକୁ ବାଣ୍ଡକୁ ଦେଖେଇ ଦେଖେଇ ମୁଠି ମାରିବା ପରେ ସେ ଲମ୍ବା ଜିଭ ବାହାର କରି ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଚାଟିବାକୁ ଲାଗିଲା୤ ଓଃ, କଣ ଲାଗୁତିଲା୤ ବିଶ୍ବଜିତ ଆରାମରେ ଚେୟାର ଉପରେ ବସି କୁମିର ବିଆକୁ ଗେହୁଥିଲା ଆଊ କୁମି ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଚାଉଲୁ ଚାକୁଲୁ କରି ଖାଉଥିଲା୤ କିଛି ସମୟ ପରେ ବିଶ୍ବଜିତ ଆଗକୁ ଆସି ଜୋର୍ ଜୋର୍ କରି ଧକା ଦେଲା ଆଊ ତା ବୀର୍ଯ୍ୟ ବାହାରିଗଲା୤ ବୀର୍ଯ୍ୟ ବାହାରିବା ପରେ ସେ କଣ୍ଡୋମ୍ ବାହାର କରିଦେଇ ସାମନାକୁ ଚାଲି ଆସିଲା୤ କୁମି ଏବେ ବିଶ୍ବଜିତର ବାଣ୍ଡକୁ ଚାଟି ଚାଟି ସଫା କରୁଥିବା ବେଳେ ମୁଁ ତା ବିଆରେ ବାଣ୍ଡ ପୁରେଇ ଦେଇ ଗେହିବାଉ ଲାଗିଲି୤ ଟମି ଖାଳି ଆମ ଖେଳ ଦେଖି ଏପାଖ ସେପାହ ହେଇ ଭୋ ଭୋ କରି ରଡୁଥାଏ୤ ମୁଁ ବି କିଛି ସମୟ ଧକ୍କା ମାରିବା ପରେ ମୋ ବୀର୍ଯ୍ୟ ବାହର କରିଦେଲି୤ ଆଊ ପରେ କୁମି ଜିଭରେ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଚାଟି ସଫା କରିଦେଲା୤

ଆମେ ଦୁଇଜଣ ଗିହାଂ ସାରିଦେଇ କୁମିକୁ ଛାଡ଼ିଦେଲୁ୤ ଆଊ ନିଜ ରୁମକୁ ଫେରି ଆସିଲୁ୤ କିଛି ସମୟ ପରେ ବିଶ୍ବଜିତ କହିଲା, ଆବେ ଚାଲ ତଳକୁ ଯିବା୤ ମୁଁ କହିଲି, ଆଉଥରେ କୁକୁର? ସେ କହିଲା, ତୁ ଚାଲ୤

ଆମେ ଟର୍ଚ୍ଚ୍ ଧରି ଫାର୍ମ୍ ହାଉସର ଗୁହାଳ ଆଡ଼କୁ ଗଲୁ ଆଉ ସେଇଠି ଅନେକ ପଶୁ ବନ୍ଧା ହୋଇଥିଲେ୤ ଗୋଟିଏ ଶହେ ୱାଟ୍ ଲାଇଟ୍ ଲାଗିଥିଲା୤ ସେଇ ଆଳୁଅରେ ବିଶ୍ବଜିତ ଗୋଟିଏ ଛେଳିର ଗାଣ୍ଡିରେ ଗେହିବା ବେଳେ ମୋତେ ଗୁହାଳ ସାମନାରେ ପହରା ଦେବାକୁ ପଡିଲା ଆଊ ତା ପରେ ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଛେଳିକୁ ଗେହିଲି୤ ଏଇ ପଶୁମାଣଙ୍କୁ ଗେହିବା ବେଳେ ଉତ୍ତେଜନା ବହୁତ ଅଧିକ ମାତ୍ରାରେ ହେଉଥିଲା୤ ମନିଷ ସହ ସେକ୍ସ୍ କରିବା ବେଳେ ଯେତେ ଉତ୍ତେଜନା ହୁଏ ତାଠୁ ଢେର୍ ବେଶୀ ଉତ୍ତେଜନା କୁକୁର ଆଉ ଛେଳିକୁ ଗେହିବା ପରେ ହୋଇଥିଲା୤ ସେଇ ରାତିରେ ଆମେ ଗୋଟେ କୁକୁର ଆଉ ଦୁଇଟା ଛେଳିକୁ ଗେହି ଦେଇଥିଲୁ୤

ପରଦିନ ସକାଳୁ ମାଳତୀ ଆସିବା ପରେ ଆମେ ତା ସହ ଆଉଥରେ ମିଶିକୁ ସେକ୍ସ୍ କରିଲୁ, କିନ୍ତୁ ଏତେ ମଜା ଲାଗିଲା ନାହିଁ୤ ଦିନବେଳେ ପୁଣିଥରେ କୁମିକୁ ରୁମକୁ ନେଇ ଆସି ଆମେ ରୁମ୍ ଭିତରେ କୁମିକୁ ଆଗରୁ ଆଊ ପଛରୁ ମିଶିକୁ ଗେହିଲୁ୤ ଟମିର ହାଲତ୍ ଦେଖି ବିଶ୍ବଜିତ ଟମିକୁ ବି ରୁମକୁ ନେଇ ଆସିଲା ଆଉ ତା ଗାଣ୍ଡି ମାରିଲା୤ ଦୁଇଦିନ ପାଇଁ ଫାର୍ମ୍ ହାଉସ ଯାଇ ଆମେ ଯେଉଁ ମଜା ପାଈଲୁ ତାହା ବୋଧ ହୁଏ ତା ଗାର୍ଲ୍ ଫ୍ରେଣ୍ଡ୍ ଥିଲେ ବି ମିଳିନଥାନ୍ତା୤


Comments