Mishra babunka stree pakka bedhei

 ଦିନ ଦଶଟା ବେଳେ ମୁଁ ଅଫିସ ବାହାରୁଥିଲି, ରମା କବାଟ ଦେଇ ଭିତରକୁ ଗଲାପରେ ପଡ଼ୋଶୀ ମିଶ୍ରବାବୁଙ୍କ ମିସେସ୍ ରୀତା, କବାଟ ପାଖରେ ଠିଆ ହୋଇ ମୋତେ ଚାହୁଁଥିଲେ୤ ସେ ସବୁବେଳେ ଏମିତି କରନ୍ତି୤ ତା ଚାହାଣୀ ଭାରି ଆକର୍ଷକ ଆଉ ମନ୍ତ୍ର କରିଦେଲା ଭଳି ଲାଗେ୤ ଅଫିସ ଯିବା ବାଟରେ ଅନେକ ସମୟ ମୁଁ ସେଇ ବିଷୟରେ ଭାବିଥାଏ୤ ମିଶ୍ରବାବୁ ଏଇ ଅଳ୍ପଦିନ ହେବ ଆସିଛନ୍ତି୤ ରୀତା ଆଉ ରମା ଭାରି ସାଙ୍ଗ୤ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଅଫିସରୁ ଫେରିବା ବେଳେ ଘରେ ଖଟି ପଡିଥିବ ନିଶ୍ଚୟ୤ ଆଜିକାଲି ଦିନବେଳେ ଫୋନ୍ କରିଲେ ରମା ଶୀଘ୍ର ଫୋନ୍ ରଖିଦିଏ୤ 

ସେଦିନ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ମୁଁ ଅଫିସରୁ ଫେରିବା ବେଳେ ରୀତା ଆମ ଘରେ ବସିଥିଲେ୤ ମୋତେ ପୁଣି ସେମିତି ଚାହିଁଲେ୤ ସେଦିନ ମୁଁ କୋଉ ଗୋଟେ ଖରାପ ମୁଡ୍‌ରେ ଥିଲି, ଏଇ କଥାଟା ରମାକୁ କହିଦେଲି୤ ରମା ହସିଦେଇ କହିଲା, ତମେ ଏତେ ହାଣ୍ଡସମ୍ ଯିଏ ବି ଦେଖିବ, ଦେଖି ରହିଯିବ୤ ମୋତେ କଥାଟା ଅବାଗିଆ ଲାଗିଲା୤ ପ୍ରଥମତଃ ସ୍ବାମୀକୁ ଜଣେ ପର ସ୍ତ୍ରୀ ଲାଇନ୍ ଦେଉଛି ବୋଲି ଶୁଣିବା ପରେ ସ୍ତ୍ରୀମାନେ କ୍ରୋଧ କରିବା କଥା, ରମା କିନ୍ତୁ କଥାକୁ ଥଟାରେ ଛାଡ଼ିଦେଲା୤ 

ପରେ ପରେ ମୋ ପୁଅ ସହ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ବାହାରେ ବୁଲୁଥିବା ବେଳେ ଶୁଣିଲି, ଯେ ଦିନବେଳେ ମମି ଆଉ ଆଣ୍ଟି ଗପସପ ବେଶୀ କରୁଛନ୍ତି ଆଉ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ଆଣ୍ଟିଙ୍କ ଘରକୁ ପଠେଇ ଦେଉଛନ୍ତି୤ ଏମିତି କଣ ଗପ ହେଉଛନ୍ତି ଯେ ପିଲାଙ୍କୁ ଦୂରକୁ ପଠେଇ ଦେଉଛନ୍ତି? ସେଦିନ ମନେ ମନେ ଚିନ୍ତା କରିଲି, ନା କିଛି ଗୋଟେ ଉପାୟ କରିବାଉ ହେବ୤ ପରଦିନ ଅଫିସର ଡିଟେକ୍ଟିଭ୍ ଅରୁଣ ବାବୁଙ୍କ ପାଖରୁ ଗୋଟେ ପେନ୍ କ୍ୟାମେରା ଉଧାର ଆଣିଲି୤ ସେ ମୋତେ ବତେଇ ଦେଇଥିଲେ, କେମିତି ବ୍ୟବହାର କରିବା୤ ପରଦିନ ଅଫିସ ଯିବା ପୂର୍ବରୁ ପେନ୍ କ୍ୟାମେରା ମୁଁ ଆମ ଟିଭି ଉପରେ ଥିବା ଫୁଲ ଗଛଦାନୀରେ ଥୋଇଦେଇ ଚାଲିଗଲି୤

ସେଦିନ ଅଫିସରୁ ଫେରିବା ପରେ ପେନ୍ ନେଇ ଲାପଟପରେ ଲଗେଇ ଦେଖିବା ବେଳକୁ ରୀତା ଆଉ ରମା ବସି ଟିଭି ଦେଖି ହସିବା ଆଉ କଥା ହେବା ଦେଖିଲି, ତାପରେ ସେମାନେ ଟିଭି ସାମନାରୁ କୁଆଡ଼େ ଚାଲିଗଲେ୤ ଅନେକ ସମୟ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଟିଭି ଲାଗିଥିଲା କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ନଥିଲେ୤ କିଛି ଲାଭ ହେଲାନି୤ ପରଦିନ ପେନ୍ କ୍ୟାମେରା ଅନ୍ୟ ଆଙ୍ଗଲରେ ଲଗେଇଲି୤ ସେଦିନ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ବି ସମାନ ଦୃଶ୍ୟ ଦିଶିଲା୤ ଟିଭି ସାମନାରେ ବସି ସେମାନେ କଥା ହେଉ ହେଉ ଉଠି ଭିତରକୁ ଚାଲିଯାଉଛନ୍ତି୤ ତାପର ଦିନ କ୍ୟାମେରା ଆମ ବେଡରୁମରେ ଲାଗିଲା୤ ସେଦିନ ଖୁଲାସା ହୋଇଗଲା୤ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଭିଡିଓ ଦେଖିବା ପରେ ମୋ ରୀତା ଆଉ ରମା ଆମ ବେଡ଼ରୁମରେ ଏକାଠି ବସି ପୁରୁଣା ଆଲବମ୍ ସବୁ ଦେଖୁଛନ୍ତି, ଗପସପ ହେଇ ହସୁଛନ୍ତି୤ ବେଳେ ବେଳେ ରୀତା ରମାକୁ ଚିମୁଟି ଦେଉଛି, ବେଳେ ବେଳେ ତା ଗାଲରେ ଚୁମା ଦେଉଛି, ଆଉ ରମା ତାକୁ ଠେଲି ଦେଉଛଇ୤ ରୀତା ପକ୍କା ଖେଳାଳୀ ବୋଲି ଜଣା ପଡୁଥିଲା୤ ଜଣେ ଜଣେ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକ ଥାଆନ୍ତି, ସେମାନେ ଅନ୍ୟ ସୁନ୍ଦରୀ ସ୍ତ୍ରୀ ଲୋକ ଦେଖିଲେ ନସରପସର ହୁଅନ୍ତି୤

ସେଇ ଭିଡ଼ିଓ ଦେଖିବା ପରେ କ୍ୟାମେରା ଫେରେଇ ଦେଲି୤ ଏହାପରେ ମୁଁ ଅପେକ୍ଷା କରିଥିଲି, ସୁଯୋଗକୁ୤ ଦିନେ ରମା କହିଲା, ସେ ଘରକୁ ଯିବ୤ ମୁଁ ଖୁସିରେ ତାକୁ ଘରେ ନେଇ ଛାଡ଼ିଦେଇ ଆସିଲି୤ ସେଦିନ ଖରାବେଳେ ମୁଁ ଅଫିସରୁ ଖାଇବା ଛୁଟିରେ ଆସି ଘରେ ଟିଭିରେ ବ୍ଲୁ ଫିଲ୍ମ୍ ଲଗେଇ ଦେଇ ଦେଖି ଦେଖି ମୁଠି ମାରିଲି୤ ରୀତାର ଶରୀରର ଗଠନ କଥା ଭାବି ଭାଇ ମୁଁ ଉତ୍ତେଜିତ ହୋଇ ପଡୁଥିଲି୤ 

ମୁଠି ମାରିବା ପରେ ମୁଁ ସଫା ହୋଇ ଅଫିସ ଯିବାପାଇଁ ବାହାରୁଥିଲି, ଏଇ ସମଅରେ ରୀତା ଆସି ପହଞ୍ଚିଲା ପରେ, ଅଟକିଗଲି୤ ସେ କବାଟ ପାଖରେ ଥାଇ ପଚାରିଲେ ରମା ନାହାନ୍ତି କି? ମୁଁ କହିଲି, ସେ ଘରକୁ ଯାଇଛି୤ ଦୁଇଦିନ ପରେ ଫେରିବ୤ ସେ ଓଃ କହିଲା କିନ୍ତୁ ଗଲା ନାହିଁ୤ ପଚାରିଲି, କିଛି କାମ ଥିଲା କି? ସେ ଏପାଖ ସେପାହ ଦେଖି କହିଲା, ଟିକେ କଥା ଥିଲା୤ ଭିତରକୁ ଆସନ୍ତୁ ବୋଲି କହି କବାଟ ବନ୍ଦ କରିଦେଲି୤ ସେ ସୋଫାରେ ବସି ଏଣେତେଣେ ଚାହିଁ କହିଲେ, ମୋତେ ଲାଗୁଛି ରମାର କାହା ସହ ରୋମାନ୍ସ୍ ଚାଲିଛି୤ ମୁଁ ଚମକି ପଡ଼ିଲି ଆଉ କହିଲି, କାହା ସହିତ? କେବେ, କେମିତି? ସେ ଉଠିପଡି ମୋ ପାଖକୁ ଆସି ମୋ ହାତକୁ ଧରି କହିଲେ, ଆପଣ ଏମିତି ରାଗନ୍ତୁନି୤ କହିବାକୁ ଖରାପ ଲାଗୁଛି, କିନ୍ତୁ ମୋତେ ଲାଗୁଛି ରମା ଆଉ ମିଶ୍ରବାବୁଙ୍କ ଭିତରେ କିଛିଗୋଟେ ଚାଲିଛି୤ ମୁଁ କଣ କହିବି ବୁଝି ପାରୁନଥିଲ୍ଲି, ଭିଡ଼ିଓରେ ତ ଏଇ ଦୁଇଜଣଙ୍କୁ ହିଁ ମୁଁ ଦେହ୍କିଛି, ତାହେଲେ କୋଉ କଥାରେ ବିଶ୍ବାସ କରିବି୤ ମୁଁ କହିଲି, ମିଶ୍ରବାବୁଙ୍କୁ ଏଇ ବିଷଅରେ ପଚାରିବି୤ ସେ ହସିଦେଇ କହିଲେ, କଣ ବୋଲି କହିବେ? ମୋ ସ୍ତ୍ରୀ ଆପଣଙ୍କ ସହ ସେକ୍ସ୍ କରୁଛି କି? ଆପଣ ପାଗଳ ନା କଣ? ମୁଁ କହିଲି, ତା ହେଲେ ମୁଁ କଣ କରିବି? ସେ କହିଲେ ମୁଁ ବି ଚିନ୍ତାରେ ଅଛି୤ 

ତା କଥା ଶୁଣିବା ପରେ ମୁଁ ଜାଣି ପାରିଥିଲି ଯେ ଏଇଟା ପକ୍କା ବେଧେଇ ଟା୤ ସ୍ବାମୀ ନାଁ କହି ମୋତେ ରଗେଇବ ଆଉ ମୋ ଦ୍ବାରା ପେଲେଇ ହେବ୤ ଏଇ ଫର୍ମୁଲା ମୁଁ କୋଉଠି ଗୋଟେ ସେକ୍ସ୍ ଷ୍ଟୋରୀରେ ପଢ଼ିଥିଲି୤ ମୁଁ କିଛି ନ ଜାଣିବା ପରେ ଛିଡ଼ା ହୋଇଥିଲି୤ ସେ ହିଁ କହିଲେ, ଆପଣ ବି ପ୍ରତିଶୋଧ ନିଅନ୍ତୁ୤ ଯଦି ମିଶ୍ରବାବୁ ରମାକୁ ପେଲୁଛନ୍ତି, ଆପଣ ମୋ ସହ ସେକ୍ସ୍ କରି ପ୍ରତିଶୋଢ ନେଇ ପାରିବେ୤ ମୁଁ କହିଲି, କିନ୍ତୁ? ଏଇଟା କଣ ଭଲ କଥା୤ ସେ ମୋ କଥା ସୁଣିବା ପୂର୍ବରୁ ନିଜ ହାତକ୍ ଆଣି ମୋ ପେଣ୍ଟ୍ ଉପରେ ଥୋଇଦେଇ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଧରି ପକାଈ ମନ୍ଥିବାକୁ ଲାଗିଲେ୤ ମୁଁ ଆଖି ବୁଜିଦେଇ ଆଃ ବୋଲି କହିଲି, ସେ ହସିଦେଇ କହିଲେ, ଆଜି ସବୁ କରିଦିଅନ୍ତୁ୤ ମନଭରି କରନ୍ତୁ୤ ସେମାନେ ଯେମିତି କରୁଛନ୍ତି ଆପଣ ବି ସେମିତି କରନ୍ତୁ୤ 

ମୋ ହାତ ତାଙ୍କ ଦୁଧ ଉପରେ ପଡି ସାରିଥିଲା ଆଉ ଚିପା ଆରମ୍ଭ ହୋଇଅଲା୤ ସେ ବି ଆଃ ଆଃ କହୁଥିଲେ ଆଉ ମୋ ହାତଧରି ମୋତେ ବେଡରୁମକୁ ଟାଣି ନେଇ ଆସିଲେ୤ ଆଗରୁ ଅଭ୍ୟାସ ଥିଲା୤ ଆମେ ବେଡ଼ରୁମରେ ପହଞ୍ଚିବା ପରେ ତାଙ୍କ ପୋଷାକ ଖୋଲିଦେଲି୤ ସେ କେବଳ ଲାଲ୍ ରଙ୍ଗର ବ୍ରା ଆଉ ପେଣ୍ଟି ପିନ୍ଧିଥିଲେ୤ ପେଣ୍ଟି ଉପରେ ହାତ ବୁଲେଇବା ପରେ ସେ ନିଜେ ପେଣ୍ଟି ଖୋଲିଦେଲେ୤ ଭିତରେ ଟିକେ ବି ବାଳ ନଥିଲା୤ ସେ ପୁରା ସଫା କରିଦେଇଥିଲେ୤ ଓଃ ଏମିତି ଚିକ୍କଣ ବିଆ ଦେଖିଲେ କିଏ ବା ନ ତରସିବ କହିଲେ୤ ମୁଁ ଆଊ ଅସମ୍ଭାଲ ଭାବରେ ତାଙ୍କୁ ଖଟରେ ଶୁଆଇ ଦେଇ ବିଆକୁ ଚାଟିବାକୁ ଲାଗିଲି୤ ସେ ଶୋଇଥାନ୍ତି ଆଉ ମୁଁ ତାଙ୍କ ବିଆକୁ ଖାଉଥାଏ୤ ସେ ଅଣ୍ଟା ଉଠେଇ ବିଆକୁ ମୋ ମୁହଁରେ ଦ୍ଦେଉଥାନ୍ତି୤ ମୁଁ ବି ଜିଭ ପୁରେଇ ପୁରା ବିଆକୁ ଚାଟି ଦେଉଥାଏ୤ ଏମିତି କିଛି ସମୟ ପରେ ସେ ଆଃ ଆଃ ବୋଲି ଜୋରରେ ଚିଲ୍ଲେଇ ଉଠିଲେ ଆଉ ତାଙ୍କ ବିଆ ପୁରା ଲାଳୁଆ ହୋଇଗଲା୤

ଏବେ ସେ ମୋତେ ଟାଣିଲେ ଆଉ ମୋ ପେଣ୍ଟ୍ ଖୋଲିଦେଇ ବାଣ୍ଡକୁ ହାତରେ ମୁଠେଇ ଧରି ଜୋର୍ ଜୋର୍ ମୁଠି ମାରିଲେ, ବାଣ୍ଡ ମୋର ପୁରା ଟାଣ ହୋଇଗଲା ଆଊ ସେ ବିଆ ମେଲେଇ ଧରି କହିଲେ, ମାରିଦିଅନ୍ତୁ୤ ମୁଁ ବି ବିଆରେ ବାଣ୍ଡକୁ ସଟେଇ ଦେଇ ଧକ୍କାଟେ ଦେଲି ଯେ ବାଣ୍ଡ ପୁରା ବିଆଫାଡ଼ିଦେଇ ଭିତର ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପଶିଗଲା୤ ଆଃ କି ମଜା, ଆଉ ସମ୍ଭାଳି ହେଲାନି, ଜୋର୍ ଜୋର୍ କରି ଧକ୍କ୍କା ମାରିବା ପରେ ସେ ହିଁ ଆଃ ଆଃ କହି ଚିଲ୍ଲେଇ ଉଠିଲେ ଆଉ ଜୋରରେ ଥରି ଥରି ବିଆରୁ ରସ ଝରେଇ ଦେଲେ୤ କିଛି ସମୟ ପୂର୍ବରୁ ମୁଁ ମୁଠି ମାରିଦେଇଥିଲି, ତେଣୁ ମୋର ଆଉ ବୀର୍ଯ୍ୟ ଏତେ ଶୀଘ୍ର ବାହାରିବା ନଥିଲା, ତେଣୁ ମୁଁ ଅଣ୍ଟାତଳେ ତକିଆ ଦେଇ ତାଙ୍କ ବିଆକୁ ଜୋର୍ ଜୋର୍ ଗେହି ଚାଳିଲି, ସେ ଆଃ ଆଃ କହୁଥିଲେ ଆଉ କହିଲେ, ଶୀଘ୍ର ସାରିଦିଅନ୍ତୁ୤ ମୁଁ କହିଲି, ଏତେ ତରତର କାହିଁକି? ଏତେଦିନରେ ସୁଯୋଗ ପାଇଛି, ଛାଡ଼ିଦେବି କି? ସେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇ କହିଲେ, ଏତେ ସମୟ କେମିତି କରି ପାରୁଛନ୍ତି? ମୁଁ କହିଲି, ମୋ କରାମତି ଦେଖିନାହାନ୍ତି୤ ସେ ଆଃ ଆଃ କହୁଥିଲେ ଆଉ କହୁଥିଲେ, ଶୀଘ୍ର ସାରିଦିଅନ୍ତୁ, ମିଶ୍ରବାବୁ କାଳେ ଫୋନ୍ କରିବେ? ପିଲାମାନେ ମୋତେ ଖୋଜୁଥିବେ୤ ମୁଁ ଦେଖିଲି ଘଣ୍ଟାରେ ସାଢ଼େ ଦୁଇଟା ହେଲାଣି୤ ଅଫିସରେ ଲେଟ୍ ହୋଇଆରେ ତେଣୁ ଆଊ ବେଶୀ ସ୍ସମୟ ସେକ୍ସ୍ କରିଲି ନାହିଁ୤ ଜୋର୍ଦାର୍ ତିନିଚାରି ଧକ୍କା ମାରିବା ପରେ ତାଙ୍କୁ ଛାଡ଼ିଦେଲି୤ ସେ ପୁରା କଲବଲ ହୋଇଗଲେ୤

ସେକ୍ସ୍ କରିବାପରେ ସେ ବାଥରୁମ୍ ଯାଇ ସଫା ହୋଇ ଆସି ପୋଷାକ ପିନ୍ଧିବାରେ ଲାଗିଗଲେ୤ ମୁଁ ବାଥରୁମ୍ ଯାଇ ସଫା ହୋଇ ଆସି ପୋଷାଅକ୍ ପିନ୍ଧିବା ବେଳକୁ ସେ କବାଟ ପାଖରେ ଥାଇ ମୁରୁକି ହସି ମୋତେ ଚାହିଁ କହିଲେ, ଆପଣଙ୍କ ଷ୍ଟାମିନା ବ୍ଅହୁତ୤ ମିଶ୍ରବାବୁ ଦଶ ମିନିଟରେ ଫିସ୍ ହେଇ ଯାଆନ୍ତି୤ ମୁଁ ଅଫିସ ପାଇଁ ପୁରା ରେଡ଼ି ହୋଇଗଲା ପରେ ସେ ହସିଦେଇ କହିଲେ, ଯଦି ମୁଁ କହେ ଯେ ରମା କିଛି ଭୁଲ କରିନି? ମୁଁ କହିଲି, ମୁଁ ଯାଣିଛି, ରମା କେବେ ବି ଭୁଲ କରେନି୤ ରୀତା କହିଲେ ତାହେଲେ ମୁଁ ଯେତେବେଳେ କହିଲି ରମା ମିଶ୍ରବାଉଙ୍କ ସହ ସେକ୍ସ୍ କରୁଛି, ଆପଣ କାହିଁକି କିଛି କହିଲେନି? ମୁଁ କହିଲି, ସେ କଥା କହିଥିଲେ, ଏଇ ସବୁ ମଜା ପାଇଥାନ୍ତି କି? ସେ ଆଁ କରି ମୋତେ ଚାହିଁ ହସିଦେଇ କହିଲେ, ଆପଣ ପକ୍କା ଖେଳାଳୀ ନୁହଁ କି? ମୁଁ କହିଲି, ଆପଣଙ୍କଠୁ ଟିକେ କମ୍୤ ସେ ହସିଦେଇ କହିଲେ, ଅଫିସରୁ କେତେବେଳେ ଫେରିବେ? ମୁଁ କହିଲି, ସନ୍ଧ୍ୟା ସାତଟା ପରେ, କାହିଁକି? ସେ ହସିଦେଇ କହିଲେ, ନା ମନ ଭରିଲାନି ତ୤ ମୁଁ କହିଲି, ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଆସନ୍ତୁ, ସବୁ ଭରିଦେବି୤ ସେ ହସିଦେଇ କବାଟ ଖୋଲି ଚାଲିଗଲେ୤ ମୁଁ ଅଫିସକୁ ଚାଳି ଆସିଲି, ଆଉ ମନେ ମନେ ଭାଉଥିଲି, ଯାଃଆ ସବୁ ହେଲା ସବୁ ସତ ତ?