Mishrababu is the best homo partner

 ପିଲାଙ୍କ ପାଠପଢ଼ା ପାଇଁ ଆମକୁ ସ୍କୁଲ୍ ପାଖରେ ଘରଟିଏ ଖୋଜିବାକୁ ପଡ଼ିଲା୤ ଯା ହେଉ, ଭଲ ଆପାର୍ଟମେଣ୍ଟରେ ଘରଟିଏ ମିଳିଗଲା୤ ମୋର କାମ ବୋଝ ବହୁତ କମିଗଲା୤ ମୋ ସ୍ତ୍ରୀ ରମା ପିଲାଙ୍କୁ ନେଇ ସ୍କୁଲରେ ଛାଡ଼ିବା ଆଣିବା କରେ୤ 

ଏଇ ସମୟରେ ଦିନେ ରାତିରେ ପିଲାମାନେ ଶୋଇଗଲା ପରେ ଆମେ ସ୍ବାମୀ ସ୍ତ୍ରୀ ଦୁଇଜଣ ଟିକେ ହଟ୍ ହୋଇ ଖେଳ କରିବା ସମୟରେ ରମା କହିଲା, ଯେ ପଡ଼ିଶାଘର ରିନା ଆଉ ତା ସ୍ବାମୀଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କିଛି ଗଣ୍ଡଗୋଳ ହୋଇଛି୤ ଅନ୍ୟର ଘର କଥାରେ ମୁଣ୍ଡ ଖେଳାଅନି ବୋଲି କହି ଆମେ ଆମ କାମରେ ବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇଗଲୁ୤ ପରଦିନ ସକାଳୁ ସକାଳୁ ମୋ ନିଦ ଭାଙ୍ଗିଗଲା ଆଉ ବ୍ୟାୟାମ କରିବାପାଇଁ ବାହାରିଲା ବେଳକୁ ଅନ୍ଧାର ଅଳ୍ପ ଥିଲା୤ ଉପର ଫ୍ଲୋରରୁ ତଳକୁ ଗଲାବେଳେ ଦେଖିଲି, ପଡ଼ିଶା ଘରର ମିଶ୍ରବାବୁ ନିଜ କାର ଭିତରୁ ଚାଦର ତକିଆ ଧରି ଉପରକୁ ଯାଉଛନ୍ତି୤ ମୋତେ ଦେଖି ସାମାନ୍ୟ ଅସହଜ ହୋଇଗଲେ ଆଉ ବିକଳିଆ ହସଟିଏ ହସି ଦେଇ ଚାଲିଗଲେ୤ ସେଦିନ ଲଞ୍ଚ୍ ବ୍ରେକରେ ମୁଁ ଘରକୁ ଆସିଥିବା ବେଳେ ପୁଣିଥରେ ମିଶ୍ରବାବୁଙ୍କ ସହ ମୁହାଁମୁହିଁ ହେଇଗଲା, ସେ ପୁଣି ହସିଦେଇ ଚାଳିଗଲେ୤ ଗଣ୍ଡଗୋଳ ନିଶ୍ଚୟ ହେଇଥିବ, ନ ହେଲେ ଲୋକଟା ରାତିସାରା କାର୍ ଭିତରେ ଶୋଇଥାନ୍ତା କି? 

ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ମୁଁ ଅଫିସରୁ ଫେରିବା ପରେ ମୋବାଇଲ୍ ଧରି ତଳକୁ ଚାଲିଗଲି, କିଛି ସମୟ ୱାକ୍ କରିବା ଭିତରେ ସାଙ୍ଗସାଥୀଙ୍କ ସହ ଗପସପ ବି ହେଇଯିବ ବୋଲି୤ ସେଇଠି ମିଶ୍ରବାବୁଙ୍କୁ କାର୍ ଭିତରେ ବସିଥିଲା ଦେଖିଲି୤ କୌତୁହଳରେ ପାଖକୁ ଯାଇ କହିଲି, କଣ ମିଶ୍ରବାବୁ ଘରର ଏସି କାମ କରୁନି କି? କାରରେ ଶୋଉଛନ୍ତି ଯେ୤ ସେ ପୁଣିଥରେ ବିକଳିଆ ହସଟିଏ ହସିଦେଇ କହିଲେ, ଆମର ଘରମଣୀ ମୋ ସହ ଝଗଡ଼ା କରିଛନ୍ତି୤ ହସିଦେଇ କହିଲି, ହଁ ଇୟେ ବି ଗୋଟିଏ ପ୍ରକାର ପ୍ରେମ୤ ବାହା ସାହା ହେଇଛନ୍ତି ଯଦି ବେଳେ ବେଳେ ଝଗଡ଼ାଝାଟି ନ ହୁଏ କି ମଜା୤ ସେ ନିଜକୁ ଉଶ୍ବାସ ମନେ କରି କହିଲେ, ହଁ୤ କହିଲି, ଚାଲନ୍ତୁ ଛକ ଆଡ଼େ ଯିବା, ୱାକ୍ କରି ଆସିବା୤ ସେ ହଁ ଭରିଲେ ଆଉ ମୋ ସାଙ୍ଗରେ ଚାଲିଲେ୤

ବାଟରେ ଯାଉ ଯାଊ କହିଲେ ଆପଣଙ୍କ କେବେ ଝଗଡ଼ା ହୁଏନି? ମୁଁ କହିଲି, ହୁଏନି? ଆରେ ପୁରା ବିଶ୍ବଯୁଦ୍ଧ ହେଇଯାଏ୤ କିନ୍ତୁ ତାପରେ ଥଣ୍ଡା ବି ସେମିତି ପଡ଼ିଯାଏ ନା୤ ଖେଳ କରିଦେଲେ ସବୁ ସମାନ ହେଇଯାଏ୤ ସେ କହିଲେ ମାନେ? ମୁଁ ପାଖେଇ ଯାଇ କହିଲି, ଭଲ ସେକ୍ସ୍ ହଉଛି ସବୁ ଗଣ୍ଡଗୋଳର ସମାଧାନର ସୁତ୍ର୤ ସେ ଲାଜେଇବା ଭଳି ହସିଦେଇ କହିଲେ, ଓଃ୤ ମୁଁ କହିଲି, ଆଜି ଘରକୁ ଗଲାପରେ ଟ୍ରାଈ କରି ଦେଖନ୍ତୁ୤ ସେ କହିଲେ, ହଉ ଚେଷ୍ଟା କରିବି୤

ପରଦିନ ସକାଳୁ ମୁଁ ୱାକ୍ କରିବାକୁ ବାହାରିବା ବେଳକୁ ମିଶ୍ରବାବୁ ତଳେ ଥିଲେ୤ କହିଲେ ଦାସ ବାବୁ, ଆପଣଙ୍କୁ ମାନିବାଉ ପଡ଼ିବ୤ ଠିକ୍ କାମ କରିଲା୤ ମୁଁ କହିଲି, ହଉ, ରାତିରେ ବେଶୀ ହାଲିଆ ହେଇଯାଇଥିବେ ଏବେ ଟିକେ ବ୍ୟାୟାମ କରନ୍ତୁ, ଫୁର୍ତ୍ତି ଲାଗିବ୤ ତାପରେ ଆମର ବନ୍ଧୁତା ବଢ଼ିଯାଇଥିଲା୤

ସପ୍ତାହକ ଭିତରେ ଆମ ଦୁଇ ପରିବାର ବେଶ୍ ମିଳାମିଶା କରିବା ଆରମ୍ଭ ହୋଇଗଲା୤ ସେଇ ସମୟରେ ଦିନେ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଆମ ଘରେ ସବୁ ବସିଥିବା ବେଳେ ଥଟାରେ ମିଶ୍ରବାବୁଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ ରିନା କହିଲା, ଇୟେ ଆମର ଭାରି ମାନ୍ଦା୤ ୟାଙ୍କୁ କିଛି ଦରକାର୍ ନାହିଁ୤ ପେଟେ ଖାଇଦେଇ ଶୋଇଯିବେ୤ ପାଖରେ ଶୋଇଥିବା ଲୋକଟାକୁ କଣ ଦରକାର, କି ଟିକେ ଗେଲ କରିବା, ନା? ଏ ସବୁ ତାଙ୍କ ଦେଇ ହେବନି୤ ମିଶ୍ରବାବୁ ମୋତେ ଚାହିଁ ହସିଦେଲେ୤ ସେତେବେଳେ ରିନା କହିଲେ, ମୋତେ ତ ଲାଗୁଛି ୟାଙ୍କର କୋଉଠି କିଛି ଗୋଟେ ସେଟିଂ ଚାଲିଛି୤ ନିଜ ସ୍ତ୍ରୀକୁ ଦେଖୁନାହାନ୍ତି ଜମାରୁ୤ 

ରାତିରେ ଆମେ ତଳେ ବୁଲୁଥିବା ବେଳେ ମିଶ୍ରବାବୁ ସିଗାରେଟ୍ ପିଉ ପିଉ କହିଲେ, ଏଇ ସ୍ତ୍ରୀ ଗୁଡ଼ାକ ଭାରି ଡିମାଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍୤ ସବୁବେଳେ ୟାଙ୍କୁ ଖାଳି ସେକ୍ସ୍ ଦରକାର୤ ମଣିଷ ହାଲିଆ ହେଇ ଅଫିସରୁ ଫେରିଥିବ, ଆଉ ୟାଙ୍କୁ ଦରକାର ରାତି ହଉ ହଉ ଖୋଲ୍ ଆଉ ସେକ୍ସ୍ କର୤ ମୁଁ ବି ହୃଦୟଂଗମ କରୁଥିଲି୤ ଠିକ୍ କଥା୤ ମିଶ୍ରବାବୁ ସେଦିନ କହୁ କହୁ କହିଦେଲେ, ମୁଁ କଲେଜରେ ଥିବା ବେଳେ ଭାରି ସେକ୍ସ୍ ମାନିଆକ୍ ଥିଲି୤ ମୋତେ ସବୁବେଳେ ସେକ୍ସ୍ ଦରକାର୍ ପଡୁଥିଲା୤ କେତେ ଗାର୍ଲ୍ ଫ୍ରେଣ୍ଡ୍ କରିଥିଲି ହିସାବ ନାହିଁ୤ ଝିଅ ନ ମିଳୀଲେ ପୁଅ୤ ସବୁ ଚଳୁଥିଲା୤ ପୁଅ? ମୁଁ ଚମକି ପଡ଼ିଲି୤ ସେ ମୋତେ ଚାହିଁ ହସିଦେଇ କହିଲେ ଆପଣ ଇଞ୍ଜିନିୟରିଂ କଲେଜରେ ପଢ଼ିନାହାନ୍ତି ଜାଣିବେ ନି୤ ପୁଅ ବୋଲି ଶବ୍ଦ ଶୁନିବା ପରେ ମୋ ମନରେ ବି ଆନ୍ଦୋଳନ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଯାଇଥିଲା୤ କଲେଜରେ ଥିବା ବେଳେ ମୋ ରୁମ ମେଟ୍ ସହ ମୁଁ ଅନେକ ରାତି ସେକ୍ସ୍ କରିଛି୤ ଝିଅଙ୍କ ସହ ମିଶିବା ପାଇଁ ସୁଯୋଗ ନଥିଲା, ତେଣୁ ଆମେ ହୋମୋ କରି ନିଜକୁ ସୁଖ ଦେଉଥିଲୁ୤ ସେ ଦିନ ସବୁ ବହୁତ ଭଲ ଥିଲା୤ ନା କୌଣସି ବାଡ଼ବତା, ନା କୌଣସି ଅସୁବିଧା୤ ଆମ ରୁମରେ ଆମେ ରାତି ହୋଇଗଲେ, ପୁରା ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ଏକାଠୁ ଶୋଉଥିଲୁ୤ ଥରେ ଥରେ ତ ପୁରା ରାତି ପରସ୍ପରର ବାଣ୍ଡକୁ ପାଟିରେ ନେଇ ଚୁଷି ଚୁଷି ବିତେଇ ଦେଉଥିଲୁ୤ ନୁଆବର୍ଷ ହେଉ ବା ଛୁଟିଦିନ, ଆମ ପାଇଁ ସବୁଦିନ ସେଲିବ୍ରେସନ ଥିଲା୤ ମୋ ରୁମ ମେଟ୍ ମୟଙ୍କ୍ ଅଗ୍ରୱାଳ୍ ଥିଲା ୟୁପିର ଟୋକା୤ ଯେମିତି ବାଣ୍ଡକୁ ସେ ଚାପି ଚାପି ଖାଉଥିଲା ସେମିତି କେହି ବି ପାରିବେନି୤ ଓଃ ତା ଜିଭରେ ଯାଦୁ ଥିଲା୤ ବାଣ୍ଡକୁ ପାଟିରେ ନେଲେ ଘଣ୍ଟା ଘଣ୍ଟା ଖାଏ ଯେ ମୋତେ ନିଦ ହୋଇଯାଉଥିଲେ ବି ସେ ଚାଲିଥିବ୤

ହଠାତ୍ ମିଶ୍ରବାବୁଙ୍କ ଡାକରେ ଚେତନକୁ ଫେରିଲି୤ ତାଙ୍କ କଥା ଶୁଣି ଆଉ ଅତୀତ କଥା ମନେ ପକେଇ ମୋ ବାଣ୍ଡ ପୁରା ଠିଆ ହୋଇଯାଇଥିଲା୤ ମିଶ୍ରବାବୁ ମୋ ପେଣ୍ଟକୁ ଚାହିଁ ରହିଥିଲେ୤ ରାତିରେ ପ୍ରାୟତଃ ମୁଁ ଅଣ୍ଡରୱେର୍ ପିନ୍ଧେନି୤ ତେଣୁ ବାଣ୍ଡ ଠିଆ ହେବାପରେ ପେଣ୍ଟ୍ ପୁରା ଟେଣ୍ଟ୍ ଭଳି ଠିଆ ହୋଇଥିଲା୤

ଅନ୍ଧାର ହୋଇଯାଇଥିଲା୤ ଗାଡ଼ି ପାଖରେ ଛିଡ଼ା ହେଇ କଥା ହେଉଥିଲୁ୤ ମିଶ୍ର ବାବୁ ମୋତେ ହଲେଇ ଦେବପରେ ମୁଁ ଅତୀତରୁ ଫେରି ଆସିଲି ସିନା ହେଲେ ମୋ ଅବସ୍ଥା ପାଇଁ ଲଜ୍ଜିତ ଅନୁଭବ କରୁଥିଲି, ସେ କହିଲେ, ଆପଣ ଗାଡ଼ିରେ ବସନ୍ତୁ୤

ସେ ଗାଡ଼ିର ଗେଟ୍ ଖୋଲିଦେଲେ ଆଊ ମୁଁ ବସିଗଲି୤ ସେ ଅନ୍ୟପାଖକୁ ଯାଇ ଗେଟ୍ ଖୋଲି ଭିତରେ ବସିଲେ୤ ହାତରେ ଧରିଥିବା ସିଗାରେଟ୍ ଲିଭି ସାରିଥିଲା୤ ତଳେ ଆଉ କେହି ନଥିଲେ୤ ପ୍ରାୟ ଗାଡ଼ି ରଖିବା ସ୍ଥାନ ଅନ୍ଧାର ଥାଏ୤ ତେଣୁ ସେ ବେଳେ ବେଳେ ସିଗାରେଟ୍ ପିଇବା ପାଇଁ ଏଇଠିକୁ ଆସନ୍ତି୤ ଗାଡ଼ିରେ ବସିବା ପରେ ସେ ମୋ ପେଣ୍ଟକୁ ଦେଖି କହିଲେ, ମସ୍ତ୍ ମାଲ୍ ରଖିଛନ୍ତି ଦସ ବାବୁ୤ ମୁଁ ହସିଦେଲି, ସେ ସାହାସ କରି ମୋ ପେଣ୍ଟ୍ ଉପରେ ହାତ ରଖି ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ମୁଠେଇ ଧରିଲେ ଆଊ କହିଲେ, ବହୁତ ବଡ଼ ସଇଜ୍ ହେଇଛି୤ ମସ୍ତ ହେଇଛି୤ ସେ ମୋ ବାଣ୍ଡର ବର୍ଣ୍ଣନା କରୁଥିଲେ ଆଊ ମୁଠେଇ ଧରିଥିଲେ ମୋତେ ଭାରି ଭଲ ଲାଗୁଥିଲା୤ ସେ କଥା ହେଉ ହେଉ ମୁଁ ଆଖି ବୁଜିଦେଇ ବସିଗଲି ଆଊ ସେ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଆଗପଛ କରି ମୁଠି ମାରିବାକୁ ଲାଗିଥିଲେ୤ ମୋ ବାଣ୍ଡ ଆହୁରି ମୋଟା ହୋଇ ଆସୁଥିଲା୤ ସେ ହଠାତ୍ ମୋ ପେଣ୍ଟକୁ ତଳକୁ କରିଦେଇ ବାଣ୍ଡକୁ ହାତରେ ଧରି ପକେଇଲେ୤ ମୁଁ ଚମକି ପଡ଼ି ଏପାଖ ସେପାଖ ଦେଖୁଥିଲି, ସେ କହିଲେ, କେହି ନାହାନ୍ତି୤ ଗାଡ଼ି ଭିତରେ କଣ ହେଉଛି କେହି ଦେଖିବେନି୤ ଆଊ ଏମିତି କହିଦେଇ ସେ ନଇଁ ପଡ଼ି ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଚୁମା ଦେବାକୁ ଲାଗିଲେ୤ ସାମାନ୍ୟ ପୃଥୁଳକାୟ ମିଶ୍ରବାବୁ ଦେଖିବାକୁ ପାଖାପାଖି ଛଅଫୁଟ୍ ଉଚ୍ଚତାର ଗୋରା ତକତକ ମଣିଷ୤ ଦେହରେ ଚର୍ବି ସାମାନ୍ୟ ଅଧିକ ଅଛି, ଛାତିରେ ଦୁଧ ଦୁଇଟା ଫୁଲି ଦେଖାଯାଉଛି୤  ମୁଁ ଗାଡ଼ିର ସିଟକୁ ପଛକୁ କରିଦେଇ ଶୋଇଗଲି ଆଉ ସେ ମୋ ପେଣ୍ଟକୁ ତଳକୁ କରିଦେଇ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ପାଟିରେ ନେଇ ଚୋଷିବାକୁ ଲାଗିଲେ୤

ଓଃ ଅନେକ ବର୍ଷପରେ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ କେହି ଜଣେ ପାଟିରେ ନେଇ ଚୋଷୁଥିଲା୤ ସେ ଅନୁଭବ ଅନନ୍ୟ୤ କହି ହେବନି୤ ମୁଁ ଆଃ ବୋଲି କହିଦେଲି୤ ସେ ମୋ ଦେହକୁ ଆଉଁସି ଦେଉ ଦେଉ ବାଣ୍ଡକୁ ଭଲ କରି ଚୋଷି ଚୋଷି ଖାଇବାକୁ ଲାଗିଥିଲେ୤ ଆଃ କି ଆନନ୍ଦ ଲାଗୁଥିଲା୤ ସେ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ପୁରା ଓଦା କରିଦେଇ ଜୋର୍ ଜୋର୍ କରି ଚୋଷିବାକୁ ଲାଗିଥିଲେ୤ ମୁଁ ନିରବରେ ଶୋଇରହି ସେ ଆନନ୍ଦକୁ ଅନୁଭବ କରୁଥିଲି୤ ଏଇ ସମୟରେ ରିନାର ଫୋନ୍ ଆସିଲା ଆଊ ମିଶ୍ରବାବୁ ଫୋନରେ କଥା ହେଉ ହେଉ କହିଲେ ଆସୁଛି୤ ମୋତେ ସେତେବେଳେ ରିଣା ଉପରେ ରାଗ ଲାଗୁଥିଲା୤ ମିଶ୍ରବାବୁ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ମୁଠେଇ ଧରି ଜୋର୍ ଜୋର୍ ମୁଠି ମାରି କହିଲେ, କେମିତି ଲାଗିଲା ଦାସବାବୁ୤ ମୁଁ କହିଲି, ଅନେକ ବର୍ଷ ପରେ ପୁଣିଥରେ ସେଇ ଆନନ୍ଦ ମିଳୁଥିଲା ମିଶ୍ରବାବୁ୤ ସେ କହିଲେ, ଠିକ୍ ଅଛି, ଆଜି ଲେଟ୍ ହେଲାନି, ଚାଳନ୍ତୁ କାଲି କିଛି ବ୍ୟବସ୍ଥା କରିବା୤

ସେଦିନ ରାତିସାରା ମୋତେ ଲାଗୁଥିଲା ସତେ ଯେମିତି ମିଶ୍ରବାଉ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଖାଉଛନ୍ତି୤ ସକାଳୁ ସକାଳୁ ୱାକ୍ କରିବାକୁ ବାହାରିବା ବେଳକୁ ମିଶ୍ରବାବୁ ତଳେ ଦେଖାହେଲେ, ମୋ ହାତଧରି ଗାଡ଼ି ଆଡ଼କୁ ଟାଣି ନେଉଥିଲେ, କହିଲି ନା୤ ଏବେ ଦିନ, ଏଠି ଏ ସବୁ କରିଲେ କେହି ଦେଖିଲେ ଆମର ସମ୍ମାନ ରହିବ ନାହିଁ୤ ସେ ବି ରାଜି ହୋଇଗଲେ ଆୟ୍ ଆମେ ଦୁଇଜଣ ଗପ କରି ୱା କରିବାକୁ ବାହାରିଲୁ୤ ସେ ନିଜ କଲେଜ କାହାଣୀ ମୋତେ ଶୁଣେଇ ଶୁଣେଇ ଯାଉଥିଲେ ଆଉ ମୁଁ ଅନୁଭବ କରୁଥିଲି ସେ ମୋ କାହାଣୀ ହିଁ କହୁଛନ୍ତି କି କଣ୤

ଆମେ ୱାକ୍ ସାରିଦେଇ ଫେରିବା ପରେ ଆପାର୍ଟମେଣ୍ଟ୍ ସାମନ ଚା ଦୋକାନରେ ଚା ପିଉଥିବା ବେଳେ ମିଶ୍ରବାବୁ କହିଲେ, ପିଲାମାନେ ଅନେକ ଦିନ ହେଲା ବଜାର ଯାଇନାଆନ୍ତି, ଆଜି ସେମାନଙ୍କୁ ବଜାରକୁ ପଠାଇବା୤ ସେ ବ୍ୟବସ୍ଥା ମୁଁ କରିଦେବି୤

ଲଞ୍ଚ୍ ବ୍ରେକରେ ଘରକୁ ଆସିଥିଲି, ରମା କହିଲା, ଶୁଣୁଚ୤ ଏଇ ରିନା କହୁଥିଲେ, ତାଙ୍କର ବଜାରରେ କିଛି କାମ ଅଛି, ପିଲାଙ୍କୁ ନେଇ ମୁଁ ବି ତାଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଯିବି କି? ତମେ ଟିକେ ଶୀଘ୍ର ଆସି ପାରିବ କି? ତମେ ଆସିଲେ ମୁଁ ବାହାରିବି୤ ମୁଁ କହିଲି ଠିକ୍ ଅଛି ମୁଁ ପାଞ୍ଚଟା ବେଳକୁ ଆସିଯିବି୤

ସନ୍ଧ୍ୟା ପାଞ୍ଚଟା ପୂର୍ବରୁ ମିଶ୍ରବାବୁ ଫୋନ୍ କରି କହିଲେ, ପିଲାମାନେ ଆଜି ବାହରକୁ ଯିବେ୤ ସେ ବ୍ୟବସ୍ଥା ମୁଁ କରିଦେଇଛି୤ ରାତି ନଅଟା ପୂର୍ବରୁ ଫେରିବେ ନାହିଁ୤ 

ମୁଁ ଘରକୁ ଆସିବା ବେଳକୁ ରିନା ଆଉ ତା ପୁଅ ଆମ ଘରେ ବସିଥିଲେ୤ ରମା ପିଲାଙ୍କୁ ନେଇ ବାହାରି ଯାଉ ଯାଉ ରିନା ନିଜ ଘର ଚାବି ମୋତେ ଦେଇ  ମିଶ୍ରବାବୁଙ୍କୁ ଦେବାଉ କହିଦେଇ ଚାଲିଗଲେ୤ ସେମାନେ ଯିବାର ଅଳ୍ପ ସମୟ ପରେ ମିଶ୍ରବାବୁ ଆମ ଘର ବେଲ୍ ମାରିଲେ୤ ସେ ଘର ଭିତରକୁ ପଶିବା ପରେ ନିଜେ ହିଁ କବାଟ ବନ୍ଦ କରିଦେଇ ମୋତେ ଭିଡ଼ି ଧରିଲେ ଆଉ କହିଲେ, ସେମାନଙ୍କୁ ଅଟୋରେ ବସେଇ ଦେଇ ଆସିଲି୤ ମୁଁ ସେତେବେଳକୁ କେବଳ ଗାମୁଛାଟାଏ ପିନ୍ଧିଥାଏ, ସେ ମୋ ଗାମୁଛା ବାହାର୍ କରିଦେବା ବେଳକୁ ବାଣ୍ଡ ପୁରା ଠିଆ ହୋଇଥାଏ୤ ସେ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ମୁଠେଇ ଧରିବା ପରେ ମୋତେ ସୋଫାରେ ବସିଦେଇ ବାଣ୍ଡକୁ ଖାଇବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲେ୤ ଆଉ ଅଧୈର୍ଯ୍ୟ ହେବାଭଳି ସେ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଅଗରୁମୂଳ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଚାପି ଯାଉଥିଲେ ଆଉ ଖାଈ ଯାଉଥିଲେ୤ ଓଃ କି ଆନନ୍ଦ ମୁଁ କିଛି କରିବା ଅବସ୍ଥାରେ ନଥିଲି, ସେ ମତେ ଆଉଜେଇ ଦେଇ ବାଣ୍ଡକୁ ଧରି ଆନନ୍ଦରେ ଖାଉଥିଲେ୤

କିଛି ସମୟ ପରେ ମୁଁ ହାତ ବଢ଼େଇ ତାଙ୍କ ଦୁଧକୁ ଚିପିବା ଆରମ୍ଭ କରିବା ପରେ ସେ ନିଜେ ଉଠିଲେ ଆଊ ନିଜ ସାର୍ଟ୍ ଖୋଲିଦେଇ ସେଇଠି ପକେଇ ଦେଲେ୤ ଆଉ ମୁଁ ତାଣ୍କ ପେଣ୍ଟ୍ ଖୋଲିବା ବେଳକୁ ତାଙ୍କ ବାଣ୍ଡ ବି ପୁରା ଠିଆ ହୋଇଥିଲା୤

ସେ ମୋ ହାତଧରି ବାଥରୁମକୁ ନେଇଗଲେ ଆଉ ସାୱାର୍ ଖୋଲିଦେଇ ସେଇ ପାଣିଝର ତଳେ ଠିଆ ହୋଇ ପରସ୍ପରକୁ ମୁଠି ମାରିବାକୁ ଲାଗିଲୁ୤ ତାଙ୍କ ବାଣ୍ଡ ବି ସୁନ୍ଦର ଥିଲା ଆଊ ମୁଁ ନଇଁପଡ଼ି ପାଟିରେ ନେଇ ଚୁଚୁମିବା ପରେ ଖାଈଲି, ସେ ଆହ୍ ଆହ୍ ବୋଲି ଜୋରରେ ଚିଲ୍ଲେଇ ଉଠିଥିଲେ୤

ଗାଧୁଆ ସାରିବା ପରେ ଆମେ ବେଡରୁମକୁ ଆସିଲୁ ଆଉ ସେଇଠି ଖଟରେ ଶୋଇପଡ଼ି ୬୯ ପୋଜରେ ପରସପ୍ରର ବାଣ୍ଡକୁ ଖାଇବାକୁ ଲାଗିଲୁ୤ ଓଃ ଅନେକ ବର୍ଷ ପରେ ମୁଁ ୬୯ କରୁଥିଲି କୌଣସି ପୁରୁଷ ସହ୤ ବହୁତ ଆନନ୍ଦ ଲାଗୁଥିଲା୤ କିଛି ସମୟ ପରେ ଆମେ ପରସ୍ପରର ଛାତିକୁ ଚାପିବାଉ ଲାଗିଲୁ ଆଉ ଦୁଧକୁ ଖଇବାକୁ ଲାଗିଲୁ୤ ମିଶ୍ରବାବୁଙ୍କ ଦୁଧ ଦୁଇଟା ସାମାନ୍ୟ ବଡ଼ ଲାଗୁଥିଲା ଆଊ ଖାଇବାଉ ମଜା ବି ଲାଗୁଥିଲା ତା ପରେ ଆମେ ପୁଣିଥରେ ବାଣ୍ଡ ଚାପିବାକୁ ଲାଗିଗଲୁ ଆଉ ଧିରେ ଧିରେ ଆମ ଦେହର ଉତ୍ତାପ ବହୁତ ବଢ଼ିଗଲା ପରେ ଆମେ ବାଥରୁମ ପାଖରେ ଯାଇ ଠିଆ ହୋଇ ମୁଠି ମାରି ମାଲ୍ ଝଡ଼େଇ ଦେଇ ଆସିଲୁ୤

ମାଲ୍ ଝଡ଼ିବା ପରେ ଧୁଆଧୋଇ ହୋଇ ଆସି ଆମେ ବସି ଏନେର୍ଜି ଡ୍ରିଙ୍କ୍ ପିଲୁ ଆଉ ତାପରେ ପୁଣିଥରେ ୬୯ ପୋଜରେ ବାଣ୍ଡକୁ ଖାଇବାକୁ ଲାଗିଲି୤ ଏହାପରେ ସେ ନିଜ ପେଣ୍ଟ୍ ପକେଟରୁ କଣ୍ଡୋମ୍ ବାହାର୍ କରି ମୋ ବାଣ୍ଡରେ ଲଗେଇ ଦେଇ ମୋ ଆଗରେ ନଇଁପଡ଼ି ରହିଲେ ଆଊ କହିଲେ, ମୋ ଗାଣ୍ଡିରେ ଅନେକ ବର୍ଷ ହେଲା ମୂଷଳ ବାଣ୍ଡ ପ୍ରବେଶ କରିନି, ଆଜି ପ୍ଲିଜ୍ କରିଦିଅ୤ ମୁଁ ତାଙ୍କ ଗାଣ୍ଡିରେ ବାଣ୍ଡକୁ ପୁରେଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିଲି, ସେ ନିଜେ ଗାଣ୍ଡିକୁ ଢିଲା କରୁଥିଲେ ହେଲେ ହେଉନଥିଲା ତେଣୁ ନଡ଼ିଆ ତେଲ ଲଗେଇବା ପରେ ବାଣ୍ଡ ଗାଣ୍ଡିରେ ସର୍ କରି ପଶିଲା ଆଉ ତାପରେ ତାଣ୍କ ଗାଣ୍ଡି ମାରିବାଉ ଲାଗିଲି୤ ସେ ଖାଳି ଓଃ ଆଃ କହି ଚିଲ୍ଲେଇ ଉଠୁଇଥିଲେ ଆଉ କହିଲେ ଆଃ ଦାସ ବାଉ ମନ ଖୁସି ହେଇଗଲା୤ ଆମ ପଡ଼ିଶାରେ ଏତେ ସୁଖ ଅଛି ମୁଁ ଆଜିଯାଏଁ ଜାଣି ପାରିନଥିଲି, ଏବେ ମୋତେ ସବୁବେଳେ ଆପଣ ଏମିତି ସୁଖ ଦେବେ୤ ତାଙ୍କା ଗାଣ୍ଡି ମାରିବା କିଛି ସମୟ୍ ପରେ ମୋ ବୀର୍ଯ୍ୟ ବାହାରିଗଲା ଆଉ ମୁଁ କଣ୍ଡୋମ ପକେଇଦେଇ ଧୁଆ ଧୋଇ ହୋଇ ଆସିବା ବେଳକୁ ମିଶ୍ରବାବୁ ମୋ ପାଇଁ ଅପେକ୍ଷା କରିଥିଲେ ମୋତେ ଭିଡ଼ିଧରି ମୋ ନିପକକୁ ଚୋଷି ପକେଇଲେ ଆଊ ମୋ ଦୁଧ ଦୁଇଟାକୁ କାମୁଡ଼ିଦେଇ ଜୋର୍ ଜୋର୍ ଚାପିଲେ ୤ ମୋତେ ଭାଇର୍ ଭଲ ଲାଗୁଥିଲା ସେ ମୋତେ ଖଟରେ ପେଟେଇ ଦେଇ ଶୋଇଦେଇ ମୋ ଗାଣ୍ଡିକୁ ଖାଇବାଉ ଲାଗିଲେ ଆଊ ଗାଣ୍ଡି ଚାରିପାଖକୁ ଚାଟିବା ପରେ ମୋ ଅଣ୍ଟାକୁ ଉପରକୁ ଟେକି ଆଣି ଗାଣ୍ଡିକୁ ଖାଉଥିଲା ବେଳେ ମୋ ହାତକୁ ନେଇ ନିଜ ବାଣ୍ଡ ଉପରେ ଥୋଇଦେଇ ମୁଠି ମାରିବାଉ ଲହିଲେ୤ ମୁଁ ତାଙ୍କ ବାଣ୍ଡକୁ ମୁଠେଇ ଆଗପଛ କରୁଥିଲ୍ବା ବେଳେ ସେ ମୋ ଗାଣ୍ଡିରେ ଛେପ ପକେଇ ଆଙ୍ଗୁଠି ପୁରେଇ ଦେଇ ସଲ୍ଲସଲ କରିଲେ୤ ତାପରେ ସେ ପେଣ୍ଟରୁ କଣ୍ଡୋମ୍ ବାହାର୍ କରି ପିନ୍ଧିଦେଇ ନଡ଼ିଆ ତେଲ ଲଗେଇ ମୋ ଗାଣ୍ଡିରେ ବାଣ୍ଡ ପୁରେଇଲେ୤ ମୁଁ ନିଜେ ହିଁ ଗାଣ୍ଡିକୁ ଢିଲା କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିଲି ସେ ଧିରେ ଧିରେ ଗାଣ୍ଡିରେ ବାଣ୍ଡକୁ ପୁରେଇ ଦେବାପରେ ମୋ ଅଣ୍ଟାକୁ ଧରି ଜୋର୍ ଜୋର୍ ଗେହିବାଉ ଲାଗିଲେ୤ ଓଃ ଅନେକ ବର୍ଃଅ ପରେ ମୋତେ ମୋ ରୁମ୍ ମେଟ୍ ମୟଙ୍କର କଥା ମନେ ପଡ଼ିଗଲା୤ ସେ ବି ମୋତେ ଏମିତି ସ୍ନେହରେ ଗେଉଥିଲା୤ ମୁଁ ଆଃ ଆଃ କହୁଥିଲି ସେ ମୋତେ ଗେହୁଥିବା ବେଳେ ମୋ ଦୁଧକୁ ଚିମୁଟି ପକାଉଥିଲେ ଆଉ ମୋତେ ଜୋର୍ ଜୋର୍ କରି ଧକ୍କା ମାରି ଗେହିବା ଭିତରେ ତାଣ୍କର ବୀର୍ଯ୍ୟ ବାହାରିଗଲା୤ ବୀର୍ଯ୍ୟ ବାହାରିବ ପରେ ସେ ବାଣ୍ଡକୁ ବାହାରକୁ ଆଣିଲେ ଆଉ ବାଥରୁମ୍ ଯାଇ ସଫା ହୋଇ ଆସିଲେ୤

ଆମେ ଦୁଇଜଣ ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ଖଟରେ ଶୋଇଥିଲୁ୤ ଛାତକୁ ଚାହିଁ ସେ କହିଲେ, ଆମ ପାଖରେ ଏତେ ସୁନ୍ଦର ସୁଖ ସୁବିଧା ଅଛି ଆମେ ଆଜିଯାଏଁ ଉପଭୋଗ କରି ଆରିଲେ ନାହିଁ୤ ମୁଁ କହିଲି, ଏବେ ସମୟ ବେଶୀ ହୋଇନି୤ ଆମେ ଚାହିଁଲେ ଆଉଥରେ ଏଞ୍ଜୟ୍ କରି ପାରିବା୤ ସେ କହିଲେ ଠିକ୍ ଅଛି, ଆପଣ ଚାଲନ୍ତୁ ଟିକେ ବାହାରକୁ ଯାଇ ଚା ପିଇଦେଇ ଆସିବା ତା ପରେ ଆଉଥରେ ଖେଳ ହେବ୤

ଆମେ କିଛି ସମୟ ପରେ ହାଫ୍ ପେଣ୍ଟ୍ ଆଉ ଟି-ସାର୍ଟ୍ ପିନ୍ଧିଦେଇ ତଳକୁ ଗଲୁ୤ ଚା ପିଇ ଦେଇ ଫେରିବା ବେଳେ ମିଶ୍ରବାବୁଙ୍କ ଘରେ ଆଉଥରେ ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ଭଲକରି ଗାଣ୍ଡି ମରେଇ ହେଲୁ୤ ଓଃ ଅନେକ ବର୍ଷ ପରେ ଏମିତି ସୁଖ ମିଳିଲା୤

Comments

  1. Wow lovely story. I wish i could join you

    ReplyDelete
  2. yes what alovely story. i too wish i can join.

    ReplyDelete

Post a Comment