Old lady in neighborhood made my day-1

 କରୋନା ପାଇଁ ଘରୁ ବାହାରିବା ବନ୍ଦ ହୋଇଗଲା୤ ଅଫିସ ବନ୍ଦ, ବଜାର ବନ୍ଦ, ଘରେ ବସି ବସି ବିରକ୍ତ ଲାଗୁଥାଏ୤ ଏଇ ସମୟରେ ଲକ୍ ଡାଉନ୍ ଖୋଲିଲା ଆଉ ମୋ ସ୍ତ୍ରୀ ପିଲାଙ୍କୁ ନେଇ ଅଜାଘରକୁ ଯିବାକୁ ବାହାରିଲା୤ ମନା କରୁଥିଲି ହେଲେ ସେ ହିଁ ଜିଦ୍ କରିଲା କହିଲା, ଅନେକ ଦିନ ହେଲା ଯାଇ ନି୤ ଶନିବାର ଓ ରବିବାର ସଟ୍ ଡାଉନ୍ ଅଛି, ତେଣୁ ସେ ବାପଘରେ ରହିବାକୁ ଯିବାକୁ ବାଧ୍ୟ କରିବାପରେ, ଶୁକ୍ରବାର ଉପର ଓଳା ନେଇ ସେମାନଙ୍କୁ ଛାଡ଼ିଦେଇ ଆସିଲି୤

ଘରକୁ ଫେରିବା ବେଳକୁ ଘର ପୁରା ଖାଲି୤ ଏକା ଏକା ବୋର୍ ଲଗୁଥିଲା୤ ଏତେଦିନ ପିଲାମାନେ ଘରେ ଗହଳି କରୁଥିଲେ, ଏବେ ସବୁ ଶୁନଶାନ୍ ଲାଗୁଥିଲା୤ ସନ୍ଧ୍ୟା ପାଞ୍ଚଟା ପରେ ସବୁ ଦୋକାନବଜାର ବନ୍ଦ ତେଣୁ ଫ୍ଲାଟ୍ ବନ୍ଦ କରିଦେଇ ଛାତ ଆଡ଼େ ବୁଲି ପଳେଇଲି୤ ଅନେକ ଦିନ ହେଲା ଘରୁ ବାହାରି ନଥିଲି୤ ବାହାରର ପବନ ଦେହକୁ ଭଲ ଲାଗୁଥିଲା୤ ଉପରେ ଅନେକ ଲୋକ ଥିଲେ୤ ଆମ ଫ୍ଲୋର ପଣ୍ଡାବାବୁଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ ଜଣେ ଭାରି ଧର୍ମପରାୟଣା ମହିଳା୤ ବୟସ ପାଖାପାଖି ପଞ୍ଚାବନ ହେବ୤ ଦେଖିବାକୁ ଭାରି ସୁନ୍ଦରୀ ଓ ଜ୍ଞାନୀ ମହିଳା ଜଣେ୤ ଅନେକ ଥର ତାଙ୍କ ସହ କଥା ହୋଇଛି, ଭାରି ଭଲ ଭଲ କଥା ସବୁ କହନ୍ତି୤ ପଣ୍ଡାବାବୁ ପୋଲିସରେ ଚାକିରୀ କରନ୍ତି୤ ଆଉ ବର୍ଷେ କି ଦିବର୍ଷରେ ଅବସର ନେବେ୤ ତାଙ୍କୁ ଛୁଟି ନାହିଁ୤ ଆମ ଫ୍ଲାଟରେ ସେ ଏକା ଲୋକ ଯିଏ ସବୁଦିନ ବେଶପୋଷାକ ହୋଇ ଡ୍ୟୁଟି ଯାଆନ୍ତି୤ ଫେରିବାପରେ ଘର ସାମନାରେ ପୋଷାକ ଖୋଲନ୍ତି ଆଉ ଶ୍ରୀମତି ପଣ୍ଡା ସାନିଟାଇଜର୍ ସ୍ପ୍ରେ କରିବା ପରେ ଘରକୁ ଯାଆନ୍ତି୤ ମୋତେ ଏକା ଦେଖି ପଚାରିଲେ, ‘ରୁନା ଆଉ ପିଲାମାନେ କୁଆଡ଼େ ଗଲେ?’ ସେମାନେ ଅଜାଘରକୁ ଯାଇଛନ୍ତି ଶୁଣି ପଚାରିଲେ, ‘ରାତିରେ ରୋଷେଇ ନିଜେ କରିବ?’ ହସିଦେଇ କହିଲି, ‘ଦେଖିବା୤’

ସନ୍ଧ୍ୟା ଅଧିକ ହେଉଥିଲା୤ ସବୁ ଧିରେ ଧିରେ ତଳକୁ ଚାଲିଗଲେ୤ ମୁଁ ଏକା ଏକା ଆଉ ଅଳ୍ପ ସମୟ ବୁଲାବୁଲି କରିବାପରେ ତଳକୁ ଚାଲି ଆସିଲି୤ ଘରେ ଏକା ଏକା ବସିବାକୁ ଭଲ ଲାଗୁନଥିଲା୤ କବାଟ ବନ୍ଦ କରିଦେଇ ଟିଭିରେ ବ୍ଲୁ ଫିଲ୍ମ୍ ଲଗେଇ ଦେଲି୤ ଅନେକ ମାସ ହେଲାଣି ବ୍ଲୁ ଫିଲ୍ମ୍ ଦେଖିନଥିଲି୤ ଦେଖିବା ପରେ ଭଲ ମୁଠିଟିଏ ମାରିଲି ଆଉ ରିଲାକ୍ସ୍ ହେଇଗଲି୤ ଟିଭିରେ ନ୍ୟୁଜ୍ ଲଗେଇ ଦେଇ ବସିଥିଲି, କଲିଂ ବେଲ୍ ଶୁଣି ଉଠି ଦେଖିବା ବେଳକୁ ଶ୍ରୀମତି ପଣ୍ଡା ଥାଳିରେ ରୁଟି ଆଉ ଭଜା ନେଇ ଆସିଛନ୍ତି୤ ସମୟ ସେତେବେଳକୁ ସାଢ଼େ ସାତଟା ହେବ୤ ଏତେ ଶୀଘ୍ର ତ ଆମେ କେହି ଖାଉନାହୁଁ୤ ସେ କହିଲେ ଶୀଘ୍ର ଖାଈଦେଇ ଶୋଇଲେ ଦେହ ଭଲ ରହେ୤ ତାଙ୍କ ହାତରୁ ଥାଳି ନେଇ ଟେବୁଲ୍ ଉପରେ ରଖିଦେଇ ଥାଳି ଫେରାଇବା ବେଳେ ସେ ବୁଲିପଡ଼ି ଚାଲିଯାଉ ଯାଉ ଦୁଆରବନ୍ଧ ପାଖରେ ଝୁଣ୍ଟି ପଡ଼ିଗଲେ୤ ତାଙ୍କୁ ସାହାରା ଦେଇ ସାଥିରେ ନେଇ ତାଙ୍କ ଫ୍ଲାଟରେ ଛାଡ଼ିଦେଇ ଆସିବା ବେଳକୁ ଦେଖିଲି ସେ ଏକା ଅଛନ୍ତି୤ ପଣ୍ଡାବାବୁ କାହାନ୍ତି ବୋଲି ପଚାରିବା ପରେ କହିଲେ, ଆଜିକାଲି ତାଙ୍କର ରାତି ଡ୍ୟୁଟି ପଡୁଛି୤ ସେ ଖାଇଦେଇ ପଳେଇଲେଣି୤

ତାଙ୍କୁ ସୋଫାରେ ବସ୍ସେଇ ଦେଇ ଗୋଡ଼ରେ ମୁଭ୍ ଲଗେଇ ଦେବି ବୋଲି କହିବା ପରେ ସେ ହଁ କହିଲେ୤ ନିଜ ଫ୍ଲାଟକୁ ଫେରି କବାଟ ବନ୍ଦ କରିଦେଇ ମୁଭ୍ ଧରି ପଣ୍ଡାବାବୁଙ୍କ ଫ୍ଲାଟକୁ ଗଲି୤ ସେଇଟି ସେ ସୋଫାରେ ବସିଥିଲେ୤ ତାଙ୍କୁ ଶୁଆଇ ଦେଇ ଗୋଡ଼ରେ ମୁଭ ଲଗେଇ ଘଷିଦେଉ ଦେଉ ସେ ବହୁତ ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ଦେଉଥିଲେ ଯାହା ଅସ୍ବାଭାବିକ ଲାଗୁଥିଲା, ଓଃ ଆଃ ବୋଲି ସେ ଯେଉଁ ସବୁ ଶବ୍ଦ କରୁଥିଲେ, ଲାଗୁଥିଲା ସତେ ଯେମିତି ନୁଆ କିଶୋରୀ ଝିଅକୁ କେହି ଛୁଇଁଲେ ସେମିତି ଶବ୍ଦ ସବୁ କରନ୍ତି୤ ମୁଁ ତାଙ୍କ ଗୋଡ଼ରୁ ମୁହଁ ଉଠେଇ ତାଙ୍କୁ ଚାହିଁଲି, ସେ ମୋତେ ଚାହିଁ ମୁରୁକି ମୁରୁକି ହସୁଥିଲେ୤ ମୋତେ କେମିତି କେମିତି ଲାଗୁଥିଲା୤ କାରଣ ସେ ବୟସରେ ଅନ୍ତତଃ ମୋଠାରୁ କୋଡ଼ିଏ ବର୍ଷରୁ ଅଧିକ ବୟସ୍କା ଏବଂ କହିବାଉ ଗଲେ ସେ ଜଣେ ବୁଢ଼ୀ୤ ମୁଁ ମୁଭ୍ ଲଗେଇ ଦେଇ ଉଠି କହିଲି, ଆପଣଙ୍କୁ ଔଷଧ ଲଗେଇଦେଲି, ଏବେ ମୁଁ ଯାଉଛି୤ ସେ ମୋ ହାତକୁ ଧରିଦେଇ ବସେଇ ଦେଇ କହିଲେ, ‘ବସୁନ୤ ଘରେ ତ କେହି ନାହାନ୍ତି୤ ଯାଇ କଣ କରିବ? ଏଇଠି ଟିକେ ବସ୤ କେବେ ତ ଏକା କଥା ହେବାକୁ ସମୟ ମିଳୁନି୤’

କେଜାଣି କାହିଁକି ତାଙ୍କ କଥା ମୋତେ କେମିତି କେମିତି ଲାଗୁଥିଲା୤ ତଥାପି ମୁଁ ବସିଗଲି୤ ସେ ମୋ ପାଖକୁ ଆସି କହିଲେ, ‘ଆଜିକାଲି ଘରେ ଏକା ଏକା ରହି ରହି ବିରକ୍ତ୍ର ଲାଗିଲାଣି୤ ଘରେ କେହି ରହୁନାହାନ୍ତି୤ ପିଲାମାନେ ସବୁ ବାହାରେ୤ ପଣ୍ଡାବାବୁ ତ ସବୁବେଳେ ଡ୍ୟୁଟି କରନ୍ତି ନ ହେଲେ ଶୋଇ ରହନ୍ତି୤ ମୁଁ ଏକା କଣ ଆଉ କରିବି୤’

ମୁଁ କଣ କହିବି ଜାଣି ପାରୁନଥିଲି୤ ସେ ମୋତେ ନିରେଖି ଚାହିଁ କହିଲେ, ‘ରୁନା (ମୋ ସ୍ତ୍ରୀ) ଭାରି ଭାଗ୍ୟବାନ୤ ତମ ଭଳିଆ ବଳିଷ୍ଠ ପୁରୁଷ ଟେ ପାଇଛି୤ ଆମର ଇୟେ ତ ଆଜନ୍ମ ବୁଢ଼ା୤ ସବୁବେଳେ ଖାଲି ଚାକିରୀ ଡ୍ୟୁଟିରେ ବ୍ୟସ୍ତ୤’ ମୋ ହାତକୁ ଧରି ସେ ଆଉଁସି ଦେଉ ଦେଉ କହିଲେ, ‘ତମେ ତ ସବୁଦିନ ରୁନାକୁ ଖୁସି କରି ଦେଉଥିବ୤’ ମୁଁ ହଠାତ୍ ଯାହା ବୁଝିଲି, ସେ କଣ ସେଇୟା ହିଁ କହିବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲେ କି ବୋଲି ତାଙ୍କୁ ଚାହିଁଲା ବେଳକୁ ସେ ବି ମୁରୁକି ହସିଦେଲେ୤ ବୁଝିଗଲି ଯେ ବୁଢ଼ୀ ସେକ୍ସ୍ ବିଷୟରେ କଥା ହେଉଛନ୍ତି୤ ଏଇ ବୟସରେ ବି ସେକ୍ସ୍ ପାଇଁ ଏତେ ଇଚ୍ଛା୤ ମନେ ମନେ ଭାବିଲି, ଆଜି ମଉକା ଅଛି, ଆମ ଘରେ ବି କେହି ନାହାନ୍ତି, ଇୟେ ବି ଫ୍ରି, ସୁଯୋଗ୍ ମିଳିଛି, ଆଜି ବୁଢ଼ୀକୁ ଟିକେ ବ୍ୟାୟାମ କରେଇ ଦେଲେ କିଛି ମନ୍ଦ ନୁହଁ୤ ଅବଶ୍ୟ ବୁଢ଼ୀ, କିନ୍ତୁ ଭାରି ମୁଡ଼ରେ ଅଛନ୍ତି, ହୁଏତ ଭଲ ସର୍ଭିସ୍ ମିଳିପାରେ୤ ତେଣୁ ମୁଁ ବି ଦୁଷ୍ଟ ହସଟିଏ ହସିଦେଲି୤ ସେ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ତାଙ୍କ ହାତ ମୋ ପେଣ୍ଟ ଉପରେ ଥୋଇଦେଇ କହିଲେ, ‘କଣ ଜିନିଷ ରଖିଛ?’

mail your comments to sayyes69@gmail.com

Comments

  1. Kehi jhia ki bhauja sex chat pain mail me on jena87141@gmail.com everything is fully

    ReplyDelete

Post a Comment