Gharawala bidhabaa mausinka chodana

 ମୁଁ ନିଜ ବସାକୁ ଫେରୁଥିଲି, ସନ୍ଧ୍ୟା ହୋଇ ସାରିଥିଲା୤ ସହରତଳି ଏଇ ଅଞ୍ଚଳରେ ଗୋଟିଏ ଦୁଇ ବଖରା ବସାଟିଏ ଭଡ଼ା ନେଇଛି୤ ଟାଉନ୍ ଉପରେ ଘର ନେଲେ କମ୍‌ସେ କମ୍ ପାଞ୍ଚ ହଜାର ଦେବାକୁ ପଡ଼ନ୍ତା୤ ମୁଁ ତ ଏକୁଟିଆ ଲୋକ ତେଣୁ ଏଇଠି ମାତ୍ର ଦୁଇ ହଜାର ଟଙ୍କାରେ ଛୋଟ ଘରଟିଏ ନେଇଛି୤ ଘର ମାଲିକାଣୀ ମାନେ ଏହି କାହାଣୀର ମାଉସୀ ବିଧବା୤ ବୟସ ଅତି ବେଶୀ ହେଲେ ଚାଳିଶି ଖଣ୍ଡେ ହେବ କି କଣ! ଶୁଣା ଯାଉଛି, ମଉସା ଟିକେ ମାଲପାଣି ପିଇବା ଲୋକ, ସେଇ ମାଲପାଣିରେ ସେ ଚାଲିଗଲେ୤ ହେଲେ ଭାଗ୍ୟ ଭଲ ଏଇ ସହରତଳିରେ ଦୁଇ ବଖରିଆ ଚାରିଟା ଘର କରିଦେଇ ଯାଇଥିଲେ୤ ସେଇ ଘର ସବୁ ଭଡ଼ାଦେଇ ମାଉସୀ ଚଳନ୍ତି୤ ଗୋଟିଏ ପୁଅ, ସେ ରହେ ମାମୁଁ ଘରେ୤  

ମାଉସୀ ବୋଲି ଡାକିବାକୁ ଭଲ ଲାଗୁନଥାଏ, କାରଣ ବୟସରେ ସେ ମୋଠୁ ବେଶୀ ଅଧିକ ବଡ଼ ନୁହନ୍ତି୤ କିନ୍ତୁ ଏଇ ବସାରେ ଏଇ ନିୟମ୤ ସେ ବି ଥରେ ଅଧେ ମୋତେ ବାରଣ କରିଛନ୍ତି ମାଉସୀ ବୋଲି କହିବା ପାଇଁ୤ ହେଲେ ଆଊ କଣ କହିବି, ଏତେ ମୁଁ ଭାବିନି୤ ଏଠି ଚାରିଟା ବସା ରହିଛି୤ ସେଥିରୁ ଗୋଟିଏ ରେ ମୁଁ ରହେ ଆଉ ମୋ ପାଖ ବସାରେ ମାଉସୀ ରହନ୍ତି, ଆଉ ଦୁଇଟା ବସା ଦୁଇଜଣ ବିହାରୀ ପରିବାରକୁ ଭଡ଼ାରେ ଦେଇଛନ୍ତି୤ ସେମାନେ ଦିନରେ ବୁଲି ବୁଲି ଗୁପଚୁପ୍ ବିକନ୍ତି ଆଉ ରାତିରେ ଘରେ ରହନ୍ତି୤ ମୁଁ ତ ପ୍ରାୟ ଘରେ ରହେ ନାହିଁ, ତେଣୁ ମୋତେ ସେମାନଙ୍କ କଥାରେ ଏତେ ମୁଣ୍ଡ ଖେଳାଇବାକୁ ପଡ଼େନାହିଁ୤

ଏଇ ବସାକୁ ଆସିବାର ପ୍ରାୟ ତିନିମାସ ହେଇ ଗଲାଣି୤ ସବୁଦିନ ସକାଳୁ ବାହାରି ଯାଏ ଯେ ଫେରୁ ଫେରୁ ସନ୍ଧ୍ୟା ଛଅ କିମ୍ବା ସାତ ହୁଏ୤ ଦିନବେଳା ଖାଇବା କମ୍ପାନୀରେ ହୁଏ୤ ରାତି ଖାଇବା କିଛି ନିର୍ଦ୍ଧିଷ୍ଟ ନାହିଁ୤ ମନ ହେଲେ, ଛକରେ ଥିବା ଭାଇନା ଦୋକାନରୁ ରୁଟି ଡାଲମା ଆଣି ଖାଏ, ଆଉ କେବେ କେବେ ବାହରେ ଖାଇ ଦେଇ ଆସେ୤ ଅନେକ ଦିନ ମାଉସୀ ଖାଇବା ଆଣି ଦିଅନ୍ତି୤ ବହୁତ ସ୍ନେହ କରନ୍ତି୤

ସେପ୍ଟେମ୍ବର ମାସ ହେଇଥିଲା୤ ପାଗ ଥଣ୍ଡା ହୋଇ ଆସୁଥିଲା୤ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଅଫିସରୁ ଫେରିବା ବେଳେ ସାଥିରେ ବିୟର କ୍ୟାନ୍ ଦୁଇଟା ନେଇ ଆସିଥିଲି୤ ଘରେ ଫ୍ରିଜ୍ ନାହିଁ, ହେଲେ ଚଳିବ୤ ଥଣ୍ଡା କରିବା ପାଇଁ ପାଣି ବାଲତିରେ କ୍ୟାନକୁ ପକେଇ ରଖିଦେଲେ, ଚଳିବ୤ ସମୟ ଏଇ ପ୍ରାୟ ସାଢ଼େ ସାତରୁ ଆଠ ଭିତରେ ହେବ୤ ଆମ ବସା ନିକଟକୁ ହେଉ ହେଉ ଦେଖିଲି, ଆମ ପଡ଼ିଶାଘର ସବୁ ଖାଲି ହେଉଥିଲା୤ ବିହାରୀ ପରିବାର ଦୁଇଟା ସହର ତଳି ଆଉ ଗୋଟିଏ ବସ୍ତିକୁ ଚାଲିଗଲେ୤ ସେମାନେ ବୋଧହୁଏ ଆହୁରି ଶସ୍ତାରେ ଘର ଭଡ଼ା ଚାହୁଁଥିଲେ୤ ମାଉସୀ କିନ୍ତୁ ଭଡ଼ା ଛାଡ଼ିବା ଲୋକ ନୁହଁ୤

ଆମ ବସା ଚାରିପାଖରେ ଖାଲି ଯାଗା ଥିଲା ଯୋଉଠି ମାଉସୀ ଶାଗ ପଟାଳି କରିଥିଲେ୤ ସବୁବେଳେ କିଛି ନା କିଛି କାମରେ ବ୍ୟସ୍ତ ରହନ୍ତି ସେ୤ ରବିବାର ଦିନ ମୋର ଛୁଟି ହୁଏ, ହେଲେ ମୁଁ ସେଦିନ ସହରକୁ ଚାଲିଯାଏ, କେବେ ସିନେମା ଦେଖେ ତ କେବେ ପାର୍କ ବୁଲେ ନହେଲେ ପୁରୀ କୋଣାର୍କ ବୁଲି ଆସେ୤

ଆଜି ବସାକୁ ଆସିବା ବେଳକୁ ଘର ବାହାରେ ମୁହଁ ଶୁଖେଇ ବସିଥିଲେ ମାଉସୀ୤ ମୁଁ ନିଜ ବସାକୁ ନିରବରେ ଆସି ଯାଉଥିଲି, କାହିଁକି କେଜାଣି ଅଟକିଗଲି ଆଉ ପଚାରିଦେଲି, ‘କଣ ହେଲା ମାଉସୀ, ଏମିତି ନିରବରେ ବସିଲ ଯେ?’

- କଣ ଆଉ ହେବ? ଘର ଗୁଡ଼ାକ ଖାଁ ଖାଁ ଲାଗୁଛି୤ ଲୋକବାକ ଥିଲେ ଯେ ଗହଳଚହଳ ଲାଗୁଥିଲା୤ ଏବେ ଖାଲି ଖାଲି ଲାଗୁଛି୤ ସେଇଥି ପାଇଁ ଟିକେ ମନ ଭଲ ଲାଗୁନି ଆଉ୤ 

- ଓଃ ଏଇ କଥା୤ ଦେଖିବ ଦିନେ ଦୁଇ ଦିନରେ ନୁଆ ଲୋକ ଆସିଯିବେନି?

ମାଉସୀ ମୋ କଥାର କିଛି ଉତ୍ତର ଦେଲେନି୤ ନିଜ ଖିଆଲରେ ବୁଡ଼ି ରହିଥିଲେ୤ ମୋ ବସାର ଚାବି ଖୋଲି, ଥାକରେ ବ୍ୟାଗ ଥୋଇଦେଇ ବିୟର୍ କ୍ୟାନ୍ ଦିଟା ବାହାର କରି ସାନ ଟେବୁଲ୍ ଉପରେ ଥୋଇଲି, ପୋଷାକ ବଦଳାଇ ଦେଇ ମୋବାଇଲ୍ ଧରି ଶେଯରେ ଗଡ଼ି ପଡ଼ିଲି୤ ଦିନସାରା କର୍ମବ୍ୟସ୍ତତା ଯୋଗୁଁ ମୋବାଇଲ୍ ଦେଖିବାକୁ ସମୟ ମିଳିନଥିଲା୤ ଅନେକ ସମୟ ପରେ ଝରକା ଦେଇ ବାହାରକୁ ଦେଖିଲି, ମାଉସୀ ସେମିତି ପିଣ୍ଡାରେ ବସିଛନ୍ତି୤ ତାଙ୍କ ପାଇଁ ମୋତେ ଚିନ୍ତା ଲାଗୁଥିଲା୤ କବାଟ ଖୋଲି ମୁଁ ମୋ ପିଣ୍ଡାରେ ବସିଲି ଆଉ ପଚାରିଲି, ‘ମାଉସୀ ଆଜି ଖାଇବା ରୋଷେଇ କରିବନି କି?’ ସେ କିଛି କହିଲେନି୤ ଲାଗୁଥିଲା ସେ ରୋଷେଇ କରିବା ଅବସ୍ଥାରେ ହିଁ ନାହାନ୍ତି୤ ଅଗତ୍ୟା ନିଜ ଆଡ଼ୁ ପ୍ରସ୍ତାବ ଦେଲି, ‘ମୁଁ ଯାଉଛି ଛକରୁ ରୁଟି ଡାଲମା ନେଇ ଆସିବି, ଆପଣ ଆଉ କିଛି ରୋଷେଇ କରନ୍ତୁ ନାହିଁ୤’

କବାଟ ବନ୍ଦ କରିଦେଇ ଚାଲି ଚାଲି ଛକ ଆଡ଼କୁ ଗଲି୤ ହରି ଭାଇ ଦୋକାନରୁ ରୁଟି ଆଉ ଡାଲମା ନେଇ ଫେରିଲି୤ ବସାକୁ ଆସିବା ପରେ ପେପର୍ ପ୍ଲେଟରେ ରୁଟି ଆଉ ଡାଲମା ରଖିଦେଇ ମାଉସୀକୁ ଡାକିଲି୤ ସେ ବି ଅନିଚ୍ଛା କରି ଆସୁନଥିଲେ, ହାତଧରି ଭିତରକୁ ନେଇ ଆସିଲି୤ ମୋ ପାଖରେ ବସି ସେ ଦୁଇପଟ ରୁଟି ଖାଇଲେ, ଆଉ ଖାଇଲେନି୤ ଖାଇବା ପରେ କଥା ହେଉ ହେଉ କହିଲେ, ‘ଏଇ ଘର ଖାଳି ହେଇଗଲେ ମୋତେ ଭାରି ଖରାପ ଲାଗେ୤ ଦଶବର୍ଷ ତଳେ ଯେତେବେଳେ ସିଏ ମୋତେ ଛାଡ଼ି ପଳେଇଲେ, ସେତେବେଳେ ମୋତେ ଏମିତି ଏକା ଏକା ଲାଗୁଥିଲା୤ ଏଇ ପିଣ୍ଡରେ ବସିଛି ଅନେକ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ୤ ଦିନ ଦିନଧରି ଖାଏ ନାହିଁ୤ ତାପରେ ମୋ ଭାଇ ଆସି ମୋତେ ଏଇ ଘର ଭଡ଼ାରେ ଦେବାକୁ କହିଲା୤ ସେ ପୁଅକୁ ନେଇଗଲା ନିଜ ପାଖରେ ରଖିବାପାଇଁ୤ ସେବେଠୁ ଏଇ ଘର ସବୁବେଳେ ଏମିତି ଗହଳଚହଳ ରହେ୤ ଯେବେ ବି ଖାଲି ହୁଏ ମୋତେ ଭାରି ଦୁଃଖ ହୁଏ୤ ମୁଁ ମାଉସୀଙ୍କ ହାତକୁ ଧରି ପକେଇ କହିଲି, ‘ମାଉସୀ ମୁଁ ତ ଅଛି ନା୤’

ସେ ମୋତେ ଚାହିଁଲେ ଆଉ କହିଲେ, ‘ତମେ ବି ତ ଦିନେ ଚାଲିଯିବ?’

ତାଙ୍କ ଚାହାଣୀ ଅତି କରୁଣ ଲାଗୁଥିଲା, କିନ୍ତୁ ପ୍ରଥମଥର ମୁଁ ଦେଖୁଥିଲି ଯେ ଭାରି ଷ୍ଟ୍ରିକ୍ଟ୍ ମାଉସୀ ଭିତରଟା କେତେ କୋମଳ୤ ତାଙ୍କୁ କେବେ ଭଲ କରି ଦେଖିନଥିଲି୤ ମୁଣ୍ଡରୁ ଗୋଡ଼ଯାଏଁ ଦେଖିଲି, ବହୁତ ସୁନ୍ଦର ସ୍ତ୍ରୀଲୋକଟିଏ୤ ଗୋଟିଏ ଛୁଆର ମାଆ ବୋଲି କେହି କହିବନି୤ ସବୁବେଳେ ଗମ୍ଭୀର ଆଉ ସ୍ବଳ୍ପ କଥା କହୁଥିବା ଲୋକଟା ଆଜି ଗପୁଥିଲା୤ ତାଙ୍କ ପାଖରେ ବସି ତାଙ୍କ ହାତକୁ ଆଉଁସି ଦେଉ ଦେଉ ସେ ମୋ କାନ୍ଧରେ ନିଜର ମଥା ରଖିଦେଇ କହିଲେ, ‘ଆଜି ତାଙ୍କର କଥା ବହୁତ ମନେ ପଡୁଛି୤ ସେ ବି ତମ ଭଳି ଦେଖିବାକୁ ଥିଲେ୤ ପତଳା, ଲମ୍ବା ଆଉ ନିଶ ବି ଥିଲା୤ ମୋତେ ବେଶୀ ଭଲ ପାଉଥିଲେ୤ ହେଲେ ବିଶାକ୍ତ ମଦ ପିଇ ଚାଲିଗଲେ୤’

ତାଙ୍କ ହାତ ବହୁତ କୋମଳ ଥିଲା, ଆଉ ସେ ବି ବହୁତ ଗୋରୀ ଥିଲେ୤ ସେ ମୋ ହାତକୁ ଧରି ଆଉଁସି ଦେଇ ନିଜ ଗାଲ ଉପରେ ନେଇ ଥୋଇଦେଲେ ଆଉ ମୁଁ ବି ତାଙ୍କ ଗୋରା ଗାଲକୁ ଆଉଁସି ଦେବାକୁ ଲାଗିଲି୤ ସେ ନିଜ ମୁଣ୍ଡକୁ ମୋ କାନ୍ଧ ଉପରେ ରଖିଥାନ୍ତି୤ ମୁଁ ତାଙ୍କ ଗାଲ ଆଉ ଚୁଟିକୁ ଆଉଁସି ଦେଉଥିବା ବେଳେ ସେ ହଠାତ୍ ଉପରକୁ ଚାହିଁଲେ ଆଉ ମୋ ଓଠକୁ ନିଜ ଓଠରେ ଚୁମାଟିଏ ଦେଇଦେଲେ୤ କଣ ହେଲା ବୋଲି ମୁଁ ବୁଝିବା ପୂର୍ବରୁ ସେ ମୋ ଓଠକୁ ଜୋର୍ ଜୋର୍ କରି କିସ୍ କରିବାକୁ ଲାଗିତିଲେ୤ ମୋତେ ବି ମନ ହେଲା୤ ସେ ତ ଆରମ୍ଭ କରିଲେ ମୁଁ ବା କାହିଁକି ମନା କରିଥାନ୍ତି୤ ଘରେ ବସି ବସି ଯଦି ପେଲିବା ପାଇଁ ଛଦ୍ର ମିଳୁଛି, କିଏ ଛାଡ଼ିବ୤ ମୁଁ ବି ଜୋର୍ ଜୋର୍ କରି ତାଙ୍କୁ ଗେଲ କରିବାକୁ ଲାଗିଲି୤ ସେ ମୋତେ ତଳେ ଠେଲିଦେଇ ମୋ ଗାଲ ମୁହଁ ବେକ ସବୁ ଚାଟିବାକୁ ଲାଗିଲେ ଆଉ ମୋ ସାର୍ଟ୍ ଖୋଲିଦେଇ ମୋ ଦେହକୁ ଚାଟିବା ବେଳକୁ ମୁଁ ପୁରା ହଟ୍ ହେଇଗଲି୤ ସେ ମୋ ଛାତିକୁ ଚୁମା ଦେଉ ଦେଉ ମୋ ନିପଲକୁ ଚୁଚୁମି ଦେବାପରେ ମୋ ବାଣ୍ଡ ପୁରା ଠିଆ ହୋଇଗଲା୤

ସେ ନିଜ ହାତରେ ମୋ ପ୍ୟାଣ୍ଟ୍ ଉପରୁ ବାଣ୍ଡକୁ ଧରିଦେଇ ମୁଠି ମାରିବାକୁ ଲାଗିଲେ ଆଉ ମୋ ଦେହକୁ ଚୁମା ଦେଇ ଦେଉ ସେ ମୋ ପେଣ୍ଟ୍ ଖୋଲିଦେଇ ବାଣ୍ଡକୁ ପାଟିରେ ପୁରେଇ ଦେଇ ଜୋର୍ କରି ଚୋଷିଲେ୤ ଓଃ କି ସୁଖ୤ ମୁଁ ଶେଯରେ ଆରାମରେ ଶୋଇଗଲି ଆଉ ସେ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଧରି ଭଲ କରି ଚୋଷାଚୋଷି କରି ଓଦା କରିଦେଲେ୤ ଏହାଅରେ ସେ ନିଜ ଶାଢ଼ୀ ଖୋଲିଦେଲେ ଆଊ ବ୍ଲାଉଜ୍ ଖୋଲିଦେଲା ବେଳକୁ ଭିତରେ ବ୍ରା ପିନ୍ଧିନଥିଲେ୤ ମୁଁ ତାଣ୍କ ଦୁଧ ଦୁଇଟାକୁ ଦେଖୁଥିଲି୤ ଅବିବାହିତା ମହିଳାଙ୍କ ଭଳି ଦୁଧ ଦୁଇଟା ଥିଲା୤ ଆଦୌ ବ୍ୟବହାର ହୋଇନାହିଁ ବୋଲି କହିଲେ ଚଳିବ୤ ମୁଁ ସେ ଦୁଧ ଦୁଇଟାକୁ ଧରି ଖେଳିବାକୁ ଲାଗିଲି୤ ସେ ବି ଆଃ ଆଃ କହୁଥିଏ ଆଉ ମୁଁ ତାଙ୍କ ଦୁଧ ଖାଇବାକୁ ଲାଗିଲି୤ ଏମିତି ଖାଉ ଖାଉ ମୋ ହାତ ତାଙ୍କ ବିଆ ଉପରେ ବୁଲି ଆସିଲା, ସେ ପିନ୍ଧିଥିବା ଶାୟା ଖୋଲିଦେଲା ପରେ ବିଆ ଦେଖାଗଲା୤ ବିଆକୁ ଆଉଁସି ଦେଉ ଦେଉ ଆଙ୍ଗୁଠି ପୁରେଇବା ବେଳକୁ ବିଆ ପୁର ରସାଳ ହୋଇ ଗଲାଣି୤ ସେ ବି ସେତେବେଳକୁ ସଁ ସଁ ହେଉଥାନ୍ତି୤ ଆଉ ସମୟ ନଷ୍ଟ କରିବା ଉଚିତ ନୁହେଁ ବୋଲି ମନେ କରି, ମୁଁ ମୋ ପେଣ୍ଟ୍ ତଳକୁ କରିଦେଇ ଓଦା ବାଣ୍ଡକୁ ବିଆରେ ଢୁକେଇ ଦେଲି୤ ଆଉ ଧିରେ ଧିରେ ପ୍ରେସର୍ ଦେବାପରେ ତାହା ଭିତରକୁ ପଶିବାକୁ ଲାଗିଲା୤ ସେ ମୋତେ ଜାବୁଡ଼ି ଧରିଲେ ଆଊ କହିଲେ, ଦେଖିକି କରିବ, ଅନେକ ବର୍ଷ ହେଲା କିଛି ହେଇନି୤ ମୁଁ କହିଲି, ଆଜି ଭଲ ସର୍ଭିସ୍ କରିବି୤

ତାପରେ ତାଙ୍କ ବିଆରେ ବାଣ୍ଡ ପୁରେଇ ଦେଇ ଜୋର୍ ଜୋର୍ ଧକ୍କା ଦୁଇ ତିନିଟା ମାରିବା ବେଳକୁ ପୁରା ବାଣ୍ଡ ବିଆରେ ଭିତରେ ପଶିଯାଇ ତାଙ୍କ ନାଭିରେ ବାଜିଲା ଆଉ ସେ ବି ଆଶ୍ବସ୍ତ ହୋଇ ଆଃ ଆଃ ବୋଲି କହିବାଉ ଲାଗ୍ଗିଲେ୤ ମୁଁ ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ଧକ୍କା ଦେଉଥିଲି, ସେ କିନ୍ତୁ ଚିଲ୍ଲେଇ ଉଠି କହିଲେ, ମାର୍ ଜୋର୍ ଜୋର୍ କରି ମାର୍୤ ମୋର୍ ଫଟେଇ ଦିଅ୤ ଆଜି ଅନେକ ବର୍ଷ ପରେ ମୋ ଦେହରେ ଦେହ ଘଷି ହଉଛି୤ ଓଃ ମୁଁ ମରିଯାଆନ୍ତି କି? ସେ ଏମିତି କହୁ କହୁ ମୋ ଅଣ୍ଟାକୁ ଜାବୁଡ଼ି ଧରି ନିଜ ବିଆକୁ ମୋ ବାଣ୍ଡରେ ଭର୍ତ୍ତି କରି ଦେଉଥିଲେ୤ ମୁଁ ବି ଅଣ୍ଟାକୁ ଉଠେଇ ଉଠେଇ ଧକ୍କା ମାରିବା ପରେ ସେ ଆଉ ସମ୍ଭାଳି ପାରିଲେନି, ଆଉ ତାଙ୍କ ଦେହ ଟା ଥରି ଥରି ବିଆରୁ ରସ ଝରି ଆସିଲା୤ ତାଙ୍କର ଚରମ ସୁଖ ସେ ପାଇଗଲା ପରେ ମୁଁ ଆଉ ଅଳ୍ପ ସମୟ ଧକ୍କା ମାରିଲି ଆଉ ବାଣ୍ଡର ରସ ତାଙ୍କ ଉପରେ ଛାଡ଼ିଦେଲି୤

ଗିହାଁ ସରିବାପରେ ସେ ଲାଜେଇ ଯାଇ ଉଠି ନିଜ ଲୁଗାପଟା ଧରି ବାହାରି ଗଲେ୤ ମୁଁ ବୁଝି ପାରିଲିନି, ଏତେ ଶୀଘ୍ର ଏତେ ସବୁ କେମିତ୍ ହେଇଗଲା୤ ଘଣ୍ଟା ଦେଖିଲି ସେତେବେଳକୁ ସବୁ ସାଢ଼େ ଦଶଟା ହେଇଥିଲା୤ 

ମୁଁ ସଫା ସଫି ହେଇ ବସିଲି ଆଉ ଆଣିଥିବା ବିୟର କ୍ୟାନ୍ ଖୋଲିବା ବେଳକୁ କବାଟରେ ଖଡ଼ ଖଡ଼ ଶୁଭିଲା୤ ହାତରେ ବିୟର କ୍ୟାନ୍ ଧରି ଯାଇ କବାଟ ଖୋଲିବା ବେଳକୁ ସାମନାରେ ମାଉସୀ୤ ମୋତେ ଦେଖୁ ଦେଖୁ ଠେଲିଦେଇ ଭିତରକୁ ପଶି ଆସିଲେ ଆଉ ମୋ ମୁହଁକୁ ହାତରେ ଧରି ପୁଣି ଥରେ କୋର୍ କରି କିସ୍ କରିବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲେ୤

ମୁଁ ବି ପୁଣିଥରେ ମସ୍ତି କରିବା ମୁଡ଼ରେ ଆଇଗଲି୤ ବିୟର ପିଉଥିବା ବେଳେ ସେ ମୋତେ ଚାହିଁଲେ ଆଉ ମୁଁ ତାଙ୍କୁ କ୍ୟାନଟା ବଢ଼ାଇ ଦେଲି୤ ସେ ଅଳ୍ପ ପିଇଦେଇ ମୋତେ ଫେରେଇ ଦେଉଥିଲେ କହିଲି, ପୁରା ପିଇଦିଅ, ମୋ ପାଖରେ ଆଊଗୋଟିଏ କ୍ୟାନ୍ ଅଛି୤ ସେ ଗୋଟିଏ କ୍ୟାନ୍ ପୁରା ପିଇଦେବା ପରେ ମୋ ସହ ପୁଣି ଯୌନ ସଙ୍ଗମ କରିବାକୁ ଲାଗିଗଲେ୤ ଅଳ୍ପ ସମୟ ପରେ ଆମେ ଦୁଇଜଣ ପୁରା ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ଶେଯ ଉପରେ ଶାପ ପରି ପରସ୍ପର ସହ ଗୋଳେଇ ହେଉଥିଲୁ୤

ଏବେ ମୁଁ ତାଙ୍କ ବିଆକୁ ଖାଉଥିଲି ଆଉ ସେ ମୋ ମୁଣ୍ଡକି ନିଜ ବିଆ ଉପରେ ଚିପିଧରିଥିଲେ୤ ଆଃ ଆଃ କହି କହୁଥିଲେ ଖାଇ ଦିଅ, ମୋତେ କଲବଲ କରି ଖାଈଦିଅ୤ ଓଃ  ମା କେତେ ବର୍ଷ ହେଲା ମୋ ବିଆ ଭୋକରେ ଥିଲା୤ ମୁଁ ବି ତାଙ୍କ ବିଆକୁ ଆଙ୍ଗୁଠି ପୁରେଇ ଦେଇ ଜୋର୍ ଜୋର୍ କରୋ ଚାପି ଚାପି ଖାଇବା ପରେ ସେ ପୁରା ଜୋଶ ହରେଇ ଦେଇ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଲାଳରେ ଓଦା କରିଦେଇ ଉପରେ ବସିଗଲେ୤ ମୁଁ ତଳେ ଶୋଇଥିଲି ସେ ମୋ ଉପରେ ବସି ବାଣ୍ଡକୁ ବିଆରେ ପୁରେଇ ଦେଇ ନିଜେ ନିଜେ ଧକ୍କା ମାରିବାକୁ ଲାଗିଲେ୤ ତାଙ୍କ ଛାତିରେ ଦୁଇଟା ଦୁଧକୁ ମୁଁ ଦୁଇ ହାତରେ ଚିପି ଚିପି ଲାଲ୍ କରିଦେଇଥିଲି୤ ଅଳ୍ପ ସମୟ ସେ ଏମିତି କରିବା ପରେ ମୋତେ ଛାଡ଼ିଦେଇ ସେ ଜୋର୍ ଜୋର୍ ଡେଇଁଲେ ଆଉ ତାଙ୍କ ବିଆରୁ ବାହାରୁଥିବା ରସରେ ମୋ ଅଣ୍ଟା ଆଉ ପିଠି ଓଦା ହେଲା୤ ମୁଁ ବି ଉପରକୁ ଜୋର୍ କରି ଧକ୍କା ମାରିଲି ଆଉ ଆମେ ଦୁଇଜଣ ଏକାଥରେ ଚରମତୃପ୍ତି ପାଈଲୁ୤

ଖେଳ ସରିଲା ବେଳକୁ ରାତି ବାରଟା ବାଜିଲାଣି୤ ସେ ମୋ ରୁମରେ ମୋ ସାଙ୍ଗରେ ଶେଯରେ ଲଙ୍ଗଲା ହୋଇ ଶୋଇଲେ୤ ପରଦିନ ସକାଳେ ତାଙ୍କ ଦୁଧ ଖାଈଲି ଆଉ ବିଆକୁ ଚାଟିବା ପରେ ସେ ପୁଣି ଗିହାଁପାଇଁ ରେଡ଼ି ହେଇଗଲେ୤ ଭଲକରି ଗେହିବା ପରେ ମୁଁ ଅଫିସ ବାହାରି ଆସିଲି୤

ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଘରକୁ ଫେରିବା ବେଳକୁ ମାଉସୀ ନିଜ ବସ୍ସା ବାହାରେ ବସିଥିଲେ୤ ମୋତେ ଦେଖି କହିଲେ, ତମ ପାଇଁ ପିଠା କରିଦେଇଛି, ଆସ ଖାଇବ୤ ମୁଁ ତାଙ୍କ ପାଖକୁ ଯାଇ କହିଲି, ଆଜି ଟିକେ କଞ୍ଚା ଆଇଁଷ ମିଳିବ କି? ସେ ବି ମୋ କାନରେ କହିଲେ, ସବୁ ତ ତମର, ଯେତେବେଳେ ଯାହା ଇଛା ଖାଇ ପାରିବ୤ ବେଶି ଭୋକ ଲାଗୁଛି କି? ଆସ କହି ମୋ ହାତଧରି ନିଜ ବସା ଭିତରକୁ ଟାଣିନେଲେ ଆଊ କବାଟକୁ ବନ୍ଦ କରିଦେଇ ନିଜ ଶାଢ଼ୀକୁ ତଳକୁ କରିଦେଇ ମୋ ଓଠରେ ନିଜ ଦୁଧ ଦେଇ କହିଲେ ନିଜ ଖାଇଦିଅ, ଆଜି ବହୁତ ବଳ ଦରକାର୤...