Hum apke hai koun - I

 ବୁଲୁ ଭାଇର ବିବାହ ପାଇଁ କନ୍ୟା ଦେଖିବା କାର୍ଯ୍ୟ ଯୋରସୋରରେ ଚାଲିଥିଲା୤ ଆମ ବଡ଼ବାପା ଭାରି ଭଲ ଲୋକ୤ ଗାଁରେ ବହୁତ ବଡ଼ ଘର ରହିଛି, ଜମିବାଡ଼ି ବି ରହିଛି୤ ମୋ ବାପା ଚାକିରୀ ପାଇଁ ସହରରେ ରହିବାକୁ ପସନ୍ଦ କରିଥିଲେ ତେଣୁ ଆମେ ସବୁ ଭୁବନେଶ୍ବରରେ ରହିଲୁ୤ ହେଲେ ଗାଁ ବହୁତ ଦୂର ନଥିଲା୤

ବୁଲୁଭାଇ ପାଇଁ ଯେତେବେଳେ ବି ଝିଅ ଦେଖିବାକୁ ଯିବା କଥା ପଡ଼େ ମୋତେ ହିଁ ଡକାଯାଏ, କାରଣ ଆମ ଘରେ କେବଳ ମୁଁ ହିଁ କାର୍ ଚଳାଏ୤ ନୂଆ ନୂଆ ଅନଲାଇନ୍ ବ୍ୟବସାୟ ଆରମ୍ଭ କରିଛି, ଘରେ ହିଁ ଅଫିସ୍, ତେଣୁ ମୋତେ କୁଆଡ଼େ ଯିବା ଆସିବାକୁ ଅସୁବିଧା ହୁଏନି୤ ବୁଲୁଭାଇଙ୍କ ବ୍ୟତୀତ ବଡ଼ବାପାଙ୍କ ଝିଅଟିଏ ବି ଅଛି, ଟୁନି୤ ତା ବିବାହ ବୟସ ହୋଇନାହିଁ୤ ସେ ବି ଆମ ସାଙ୍ଗରେ ହିଁ ଯାଏ୤

ସେଥର ଆମେ ରଣପୁର ଯାଇଥିଲୁ, ଝିଅ ଦେଖିବା ପାଇଁ୤ ଭାରି ଭଲ ଘରଦ୍ବାର ଥିଲା ତାଙ୍କର୤ ବୁଲୁଭାଇ ଆଉ ଟୁନି ବସିଥିଲେ ମୁଁ କାରକୁ ଠିକ୍ ସ୍ଥାନରେ ରଖିଦେଇ ଆସୁଥିବା ବେଳେ ଦୁଆର ପାଖରେ ମୋତେ ଝିଅଟିଏ ଅଟକେଇ ଦେଇ କହିଲା, ‘ଡ୍ରାଇଭର୍ ହେଇକି ଘର ଭିତରକୁ କୁଆଡ଼େ ପଶି ଆସୁଛ?’ ତା କଥା ଶୁଣି ଖରାପ ଆଦୌ ଲାଗିଲାନି୤ ସେ ବା କଣ କରିଥାନ୍ତା? ଯାହା ଦେଖିଲେ ସେଇୟା କହିଲା୤ ଭଲ କରି ଚାହିଁଲି, ଝିଅଟା ବୋଧହୁଏ ନୁଆ ନୁଆ କଲେଜ୍ ଯାଉଥିବ କି କଣ୤ ପୁରା ଗାଉଁଲି ଛଟା୤ ମୁଣ୍ଡରେ ରିବନ୍ ବାନ୍ଧିଛି୤ ପୋଷାକ ଭିତରୁ ଯୌବନ ଧିରେ ଧିରେ ମୁଣ୍ଡ ଟେକୁଥିବାର ଦିଶୁଛି୤ ତା ଛାତିକୁ ଚାହୁଁଥିବା ବେଳେ ସେ ପୁଣି କହିଲା, ‘କଣ ଏମିତି ଅଲାଜୁକଙ୍କ ଭଳି ଏଣେତେଣେ ଚାହୁଁଛ?’

ମୁଁ ହସିଦେଇ କହିଲି, ‘ମୋ କାରରେ ବସିବ କି? ଚାଲୁନ ବୁଲେଇ ଆଣିବି୤’ ସେ ମୋତେ ବଡ଼ ଆଖି କରି ଦେଖୁଥିବା ବେଳେ ପଛରୁ ଟୁନି ଆସି କହିଲା, ‘ମୁନା ଭାଇ, ସେଇଠି କାହିଁକି ଛିଡ଼ା ହେଇଛୁ? ଭିତରକୁ ଆସୁନୁ?’ ମୁଁ ହସିଦେଇ କହିଲି, ‘ଏଇ ଟୋକି କହୁଛି, ଡ୍ରାଇଭର ଭିତରକୁ ଆସି ପାରିବନି୤’ ଟୁନି ସେଇ ଝିଅ ପାଖକୁ ଆସି କହିଲା, ‘ଇୟେ ଡ୍ରାଇଭର ନାହିଁ, ଇୟେ ଆମ ଭାଇ୤’ ଝିଅଟି ଲାଜେଇ ଯାଇ ଘର ଭିତରକୁ ଦଉଡ଼ି ଚାଲିଗଲା୤

ଝିଅ ଦେଖା କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ଚାଲିଲା୤ ଝିଅଟି ଦେଖିବାକୁ ସୁନ୍ଦରୀ ଆଉ ବେଶ୍ କିଛି ପାଠ ବି ପଢ଼ିଛି୤ ବୁଲୁଭାଇର ମନକୁ ପାଇଲା୤ ଆଗରୁ ଜାତକ ମିଶେଇ ଦିଆଯାଇଥିଲା୤ ମୋଟାମୋଟି କହିଲେ ପ୍ରସ୍ତାବଟି ଆମ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଭଲ ଲାଗିଲା୤ ପଛରେ ଥାଇ କଣେଇ କଣେଇ ସେଇ ଟୋକି ମୋତେ ଚାହୁଁଥିଲା ଆଉ ହସୁଥିଲା୤ ତାକୁ ହାତଠାରି ପାଖକୁ ଡାକି କହିଲି, ‘ଏବେ ତ ଜାଣିଗଲ ମୁଁ କିଏ? ଆସ ଗାଡ଼ିରେ ଆମ ସାଥିରେ ଯିବ୤ ତମ ଜ୍ବାଇଁଙ୍କ ଘର ଦେଖି ଆସିବ୤’ ସେ ଲାଜେଇ ଯାଇ ଚାଲି ଯାଉଥିଲା ତା ହାତକୁ ଧରିଦେଇ କହିଲି, ‘କିଛି କହିଲନି ଯେ?’ ସେ ହାତ ଛଡ଼େଇ ଦେଇ ଯାଉ ଯାଉ କହିଲା, ‘ବାପା ବୋଉ ଅଛନ୍ତି, ଏମିତି କଣ ହାତ ଧରି ଦେଉଛ ଯେ?’

ଝିଅ ଦେଖା ସରିବା ପରେ ଆମ ପାଇଁ ଖାଇବା ବ୍ୟବସ୍ଥା ହୋଇଥିଲା୤ ଆମ ପାଇଁ ଖାଦ୍ୟ ବଢ଼ାବଢ଼ି କରିବା ପାଇଁ ସେଇ ଟୋକି ଥିଲା୤ ଏତିକି ଭିତରେ ଟୁନି ସେ ଝିଅ ବିଷୟରେ ସବୁ ବୁଝା ବୁଝି କରି ସାରିଥିଲା୤ ସେ ବୁଲୁଭାଇର ଶାଳୀ ହେବ୤ ନାଁ ଲେଖା୤ ଏବେ କଲେଜ ଯାଉଛି୤ ଆମେ ଖାଇବା ପାଇଁ ବସିଥିଲୁ, ସେଇ ସମୟରେ ଲେଖା ସହ ବାରମ୍ବାର ଆଖି ମିଷୁଥିଲା ଆଉ ମୁଁ ବଦମାସି କରିବା ପାଇଁ ତାକୁ ଆଖି ମାରିଦେଇ ଇଶାରା କରୁଥିଲି, ଏଇ କଥା ଟୁନି ସବୁ ଦେଖୁଥିଲା୤ ସେ ମୋ ପାଖରେ ବସିଥିଲା, ମୋ ଜଙ୍ଘକୁ ଚିମୁଟି ଦେଇ କହିଲା, ‘ଭାଇ କଣ କରୁଛୁ ତୁ? ଏଇଟା ଭୁବନେଶ୍ବର ନାହିଁ୤ ସିଏ ଯଦି କାହାକୁ କହିବ ବୋଇଲେ, ତୋ ପିଠିରେ ଗାତ ଖୋଳିଦେବେ ଜାଣିଛୁ ନା?’ ମୁଁ ହସିଦେଇ କହିଲି, ‘ଟୋକି ହସି ହସି ଲାଇନ୍ ଦେଉଛି, ଦେଖୁନୁ କି?’

ସେ ଯା’ହେଉ ଖାଇବା ପରେ ଆମେ ଘରକୁ ଫେରିବା ସମୟ ହେଲା, ଏଇ ସମୟରେ ହାତ ପୋଛିବା ପାଇଁ ଟାୱେଲ୍ ନେଇ ଆସିଥିଲା ଲେଖା ମୋ ହାତକୁ ଟାୱେଲ୍ ବଢ଼େଇଦେଲା, ମୁଁ ଟାୱେଲକୁ ଧରି ହାତ ପୋଛିବା ବେଳକୁ ଟାୱେଲ୍ ତଳେ କାଗଜ ଥିବା ହାତକୁ ଲାଗିଲା, ଶୀଘ୍ର ତାକୁ ମୁଠା କରି ପକେଟରେ ପୁରେଇ ଦେଲି୤

ଗାଡ଼ି ପାଖକୁ ଆସି ସେଇ କାଗଜ ବାହାର କଲା ବେଳକୁ ସେଇଥିରେ ଲେଖା ତା ମୋବାଇଲ୍ ନମ୍ବର ଦେଇଥିଲା୤ ଚାହିଁଲା ବେଳକୁ ସେ ନିଜଘର ସାମନାରେ ଠିଆ ହୋଇ ମୋତେ ଚାହୁଁଥିଲା୤ ଆଖିରେ ଇଶାରା କରିବା ପରେ ସେ ପାଖକୁ ଆସିଲା୤ ଗାଡ଼ି ଭିତରେ ବସିବା ପାଇଁ କହିଲି, ସେ ମନା କଲା୤ କହିଲା, ‘ଅନ୍ୟ କୋଉଦିନ ଆସ, ମୁଁ ଯିବି୤ ଏବେ ଘରେ ସବୁ ଅଚନ୍ତି୤’

ସେଇଦିନ ରାତିରେ ଲେଖାକୁ ଫୋନ୍ କରିବାପରେ ଆମ କଥାବାର୍ତ୍ତା ଆରମ୍ଭ ହେଲା୤ ବାସ୍ ତାପରେ ପ୍ରତିଦିନ ଫୋନରେ କଥା, ହ୍ବାଟ୍‌ସାଆପ୍, ଇତ୍ୟାଦିରେ କଥାବାର୍ତ୍ତା ଚାଲିଲା୤ ଦିନେ କହିଲି, ‘କୁହ କେବେ ମୋ ଗାଡ଼ିରେ ବସିବ?’ ସେ ଚିଡ଼େଇ ଦେଇ କହିଲା, ‘ଗାଡ଼ିରେ ବସିଲେ କୁଆଡ଼େ ନେବ କି?’ କହିଲି, ‘ସବୁ କଣ କହିଦେବି? କିଛି ଜିନିଷ ସିକ୍ରେଟ୍ ରଖିଲେ ହବ ନା୤ ଥରେ ଆସ, ଦେଖିବ, ଜୀବନସାରା ଝୁରିବ୤’ ସେ ହସିଦେଇ କହିଲା, ‘ହଉ ଠିକ୍ ଅଛି୤ ତମେ ସୋମବାର ଦିନ ଆମ କଲେଜ ସାମନାରେ ଆସି ପହଞ୍ଚିବ୤ ଠିକ୍ ଦଶଟା ବେଳେ୤’

ସୋମବାର ସକାଳୁ ଗାଡ଼ିଧରି ବାହାରିଲି ରଣପୁର୤ ଦଶଟା ପୂର୍ବରୁ କଲେଜ ସାମନାରେ ଗାଡ଼ି ରଖିଦେଇ ବସିଗଲି୤ ଠିକ୍ ଦଶଟା ବେଳକୁ ସେ ପବନ ଭଳି ଆସିଲା ଆଉ କବାଟ ଖୋଲିଦେଇ ଭିତରେ ବସିଗଲା୤ କହିଲା, ‘ଚାଲ୤’ ମୁଁ ବି ଗାଡ଼ିର ଚାବି ଦେଇ ଗାଡ଼ି ଆଗକୁ ବଢ଼େଇଲି୤ ଜାଣିନଥିଲି କୁଆଡ଼େ ଯିବି୤ କଲେଜ ଠାରୁ ଅଳ୍ପବାଟ ଆଗକୁ ଆସିବାପରେ ଗୋଟିଏ ନିର୍ଜନ ସ୍ଥାନରେ ଗାଡ଼ିଥୋଇଦେଇ ତାକୁ ବୁଲି ଚାହିଁଲି୤ ସେ କହିଲା, ‘ଏମିତି କଣ ଚାହୁଁଛ?’ ମୁଁ କହିଲି, ‘ଯୌବନ ତମ ଦେହରେ ଭରି ହେଇ ରହିଛି, ତମକୁ ପାଖରେ ପାଇଲେ ନ ଦେଖି କଣ ରହି ହେଉଛି? ଯେଉଁଦିନ ତମକୁ ପ୍ରଥମଥର ଦେଖିଥିଲି, ସେଇଦିନୁ ମୋ ମନ ତମ ଦେହରେ ଲାଖି ଯାଇଛି୤’ ସେ କହିଲା, ‘ଓଃ୤ ସତେ?’

ମୁଁ ତା ହାତକୁ ଧରିଦେଇ ଆଉଁସି ଦେଉ ଦେଉ କହିଲି, ‘ତମ ଭଳି ସୁନ୍ଦରୀ ଝିଅଟିଏ ମିଳିଲେ, ଖାଲି ମଧୁ ଝରିବ ଆଉ ମନ ଭରିବ ନାହିଁ୤’ ସେ କହିଲା, ‘ଓଃ, ପୁରା କବି ହେଇଗଲଣି ଆଉ୤’ ତାକୁ ପାଖକୁ ଟାଣି ଆଣିଲି ଆଉ ତା ଓଠରେ ଓଠ ମିଶେଇ ଦେଇ ଜୋର କରି କିସ୍‌ଟିଏ କରିଦେଇ କହିଲି, ‘ଏଇ ଫୁଲର ମହୁ କେବଳ ମୁଁ ଚାଖିବି୤ ଏ ଦେହ ମୋ ପାଇଁ ହେଇଛି୤ ତମେ ସ୍ବର୍ଗର ଅପ୍ସରା୤ ମୁଁ ତମ ପାଗଳ ଭଅଁର୤’ ସେ ଖିଲିଖିଲି ହୋଇ ହସୁଥିଲା ମୁଁ ତା ବେକ ଆଉ ଗାଲରେ ହାତ ବୁଲେଇ ଦେଉ ଦେଉ ତା ଛାତିରେ ହାତ ରଖି ଧିରେ ଧିରେ ଦୁଧକୁ ଚିପିବା ପରେ ସେ ଦୀର୍ଘ ଶ୍ବାସ ନେବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲା୤ ଓଃ ଆଖି ବୁଜିଦେଇ ମୋତେ ନିଜକୁ ସମର୍ପି ଦେଲା୤ ହେଲେ ରାସ୍ତା ପାର୍ଶ୍ବରେ ରହି ଏ ସବୁ କରିବା ଉଚିତ ହେବନାହିଁ୤ ତେଣୁ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ଭାବିଲି କଣ କରିବି? ସେଇଠୁ ସେ କହିଲା, ଏଠୁ ଅଳ୍ପଦୁର ଗଲେ ଗୋଟିଏ ଲଜ୍ ପଡ଼େ୤ ଚାଲ ସେଇଠିକୁ ଯିବା୤

କିଛି ସମୟପରେ ଆମେ ଲଜ୍ ରୁମ୍ ଭିତରେ ପରସ୍ପରକୁ ଜାବୁଡ଼ି ଧରିଥିଲୁ ଆଉ କିସ୍ କରୁଥିଲୁ୤ ତା ନରମ ଓଠକୁ ଚୁମା ଦେବାପରେ ସେ ଆଖି ବୁଜିଦେଇ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ସମର୍ପଣ ଭାବରେ ନିଜକୁ ଉନ୍ମୁକ୍ତ କରିଦେଲା୤ ତା ଓଠର ରସ ପିଉ ପିଉ ତା ଦୁଧ ଦୁଇଟାର ଶକ୍ତପଣକୁ ଚିପାଚିପି କରି ମାପୁଥିଲି୤ ସେ ଆଃ ଆଃ କହୁଥିଲା୤ ଅଳ୍ପ ସମୟ ଭିତରେ ତା ପୋଷାକ ଓହ୍ଲେଇ ଦେଇ ଛାତିର ଉନ୍ମୁକ୍ତ ଦୁଗ୍ଧର ଶୀଖରକୁ ଓଠରେ ଚାପିଧରି ଚୁମା ଦେଉ ଦେଉ ପାଟିରେ ପୁରେଇ ଦେଇ ଜୋର୍ କରି ଚୋଷିବାକୁ ଲାଗିଲି୤ ସେ ଆଃ ବୋଲି ଚିକ୍ତାର କରି ଉଠୁଥିଲା ତା ପାଟିକୁ ଚୁପ୍ କରିଦେଲି୤ ଛାତିର ନିରୁତା ଧଳା ରଙ୍ଗର ଦୁଧ ଦୁଇଟାକୁ ମନଭରି ଖାଇବା ଭିତରେ ସେ ଖାଲି ସଁ ସଁ ହୋଇ ମୋ ସହ ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ସହଯୋଗ କରୁଥିଲା୤

ତା ପେଣ୍ଟ ଖୋଲିଦେଇ ପ୍ୟାଣ୍ଟି ଉପରୁ ଯୋନିକୁ ଶୁଙ୍ଘିବା ପରେ ମୁଁ ପାଗଳ ହୋଇଗଲି, ଆଉ ତୀବ୍ର ବେଗରେ ପ୍ୟାଣ୍ଟିକୁ ଓହ୍ଲେଇଦେଇ ଯୋନିରେ ଜିଭର ଚାଳନାକୁ ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲି୤ ଓଃ କୁମାରୀ ଯୋନୀରେ ସ୍ବଳ୍ପ ସ୍ବଳ୍ପ ରୋମାବଳି ଆଉ ଗୋଲାପୀ ରଙ୍ଗର ଅନାବୃତ ଯୋନୀରେ ମୋ ଜିଭର ଉନ୍ମୁକ୍ତ ଭ୍ରମର ପରି ରସ ଆସ୍ବାଦନରେ ଲାଗି ପଡ଼ିଥିଲା୤ ସେ ଶଯ୍ୟା ଉପରେ ହାତ ଓ ପାଦ ବିସ୍ତାର କରି ଶୋଇଯାଇ ମୋ ଜିଭର କରାମତିକୁ ଅନୁଭବ କରୁଥିଲା୤ ଯୋନୀର ରସସିକ୍ତ ହୋଇ ଆସିବା ପରେ ମୁଁ ମୋ ପ୍ୟାଣ୍ଟ୍ ଖୋଲିଦେଇ ମୋ ଯୌବନଦଣ୍ଡକୁ ଉନ୍ମୁକ୍ତ କରିଦେଲି ଆଉ ସାଥିରେ ଆଣିଥିବା କଣ୍ଡୋମକୁ ଏହା ଉପରେ ଅଚ୍ଛାଦିତ କରିଦେଇ ଯୋନି ଦ୍ବାରରେ ରଖିଦେଇ ସ୍ବଳ୍ପ ଚାପ ଦେବାପରେ ଅତି କଷ୍ଟରେ ଯୋନୀରେ ପ୍ରବେଶ କରିଥିଲା୤ ସେ ଚିତ୍କାର ସମେତ ଚକ୍ଷୁ ନିମିଳୀତ ହୋଇ ଅଶ୍ରୁର ଧାର ବହି ଆସିବା ବେଳକୁ ମୁଁ ତା ଓଠରେ ଓଠ ମିଶେଇ ଦେଇଥିଲି୤ ଏହାପରେ ଧିରେ ଧିରେ ଯୋନି ଭିତରେ ଯୌନଦଣ୍ଡର ବେଗ ବଢ଼ିବାକୁ ଲାଗିଲା୤ ସେ ବି ଉତ୍ସାହର ସହ ନିଜ ପିଚାକୁ ଉପରକୁ ଉଠେଇ ଉଠେଇ ଉନ୍ନତ ଚୋଦନର ସ୍ବାଦ ଚାଖୁଥିଲା୤ ଅଧିକ ସମୟ ଲାଗିନଥିଲା, ତା ଯୋନିରୁ ରସ ଅତ୍ୟଧିକ ମାତ୍ରାରେ ବସି ଆସିବା ପରେ ସେ ନିସ୍ତେଜ ହୋଇ ଆସୁଥିଲା ଆଉ ମୁଁ ମଧ୍ୟ ମୋର ବେଗକୁ ତୀବ୍ର କରିଦେଇ ମୋ ବୀର୍ଯ୍ୟକୁ ନିର୍ଗମନ କରାଇ ସୁସ୍ଥ ଅନୁଭବ କରୁଥିଲି୤

କାମକ୍ରୀଡ଼ା ସମାପନ ପରେ, ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ରୁମରେ ଏକ ଅପୂର୍ବ ବାସ୍ନା ବହିଲା୤ ସେ ଉଠି ମୋତେ ଜାବୁଡ଼ି ଧରିଲା ଆଉ ପୁଣିଥରେ କାମୋତ୍ତଜନାରେ ଚୁମ୍ବନ ଦେବାକୁ ଲାଗିଲା୤ ମୁଁ ମଧ୍ୟ ତା ଦୁଧକୁ ହାତ ପାପୁଲିରେ ଭରିଦେଇ ଧିରେ ଧିରେ ଚାପ ଦେଉ ଦେଉ ଚୁମ୍ବନ କରିବାକୁ ଲାଗିଲି୤ ଅଳ୍ପ ସମୟ ପରେ ପୁଣିଥରେ ମୋ ଯୌନାଙ୍ଗ ପୂଣିଥରେ ସଗର୍ବେ ନିଜ ମଥା ଉତ୍ଥାପନ କରି ଉଠିଲା ପରେ ପୁଣିଥରେ ଲେଖାର ଯୋନୀକୁ ନିର୍ଦୟ ଭାବରେ ଚୋଦନ ଦେଇଥିଲି୤ ଏହାପରେ ଅଧିକ ସମୟ ଆମେ ଉଭୟ ଯୋନକ୍ରୀଡ଼ାକୁ ଉପଭୋଗ କରିଥିଲୁ୤ ଆମର ଅନ୍ତରଙ୍ଗ ମୁହୂର୍ତ୍ତ ସବୁ ସମାପନ ହେବାପରେ ଆମେ ଲଜରୁ ବାହାରି ଆସିଲୁ୤

ଗାଡ଼ି ପୁଣି କଲେଜ ଦିଗରେ ମାଡ଼ି ଚାଲିଲା୤ ସେ ନିରବ ଥିଲା୤ ମୁଁ ମନେ ମନେ ଭାରି ଖୁସିଥିଲେ ସୁଦ୍ଧା ନିରବ ରହିବାକୁ ଉଚିତ ମନେ କରୁଥିଲି୤ କଲେଜ ନିକଟ ହେଉ ହେଉ ପଚାରିଲି, ‘ପୁଣି କେବେ ଦେଖାଦେବ?’ ସେ କହିଲା, ‘ତମେ ଯେବେ କହିବ୤ ଏଇ କଲେଜ୍ ପାଖକୁ ଆସିବ୤’ ଗାଡ଼ି କଲେଜ ନିକଟରେ ପହଞ୍ଚି ସାରିଥିଲା, ସେ ଏପାଖ ସେପାଖ ଚାହିଁ ଗାଡ଼ିରୁ ଓହ୍ଲେଇ ସିଧା ଚାଲିଗଲା୤ ଟାଟା ବାୟ୍ ବାୟ୍ କିଛି କହିନଥିଲା୤ ବୁଝି ପାରୁଥିଲି, କାଳେ କିଏ ଦେଖିବ ସେଇ ଭୟରେ ସେ ଚାଲିଗଲା୤

ସେଦିନ ରାତିରେ ସେ ମୋତେ ଜଣେଇଥିଲା ଯେ ତା ଯୋନୀ ଭିତରେ ସାମାନ୍ୟ ଜ୍ବଳନ ହେଉଛି ଆଉ କାଟୁଛି ମଧ୍ୟ୤ ମୁଁ କହିଲି, କହିବ ଯଦି ଏବେ ଆସିବି ଆଉ ମୋ ଜିଭରେ ତମର ଯୋନିର ସମୟ ଦୁଃଖ ଓ କଷ୍ଟକୁ ଦୁର କରିଦେବି୤ ଏହାପରେ ପ୍ରାୟ ସପ୍ତାହ ଦୁଇ ସପ୍ତାହରେ ଥରେ ରଣପୁର ବାଟରେ ମୋ ଗାଡ଼ି ଚାଲିଲା୤ 

ବୁଲୁ ଭାଇର ବିବାହ ପାଇଁ ଯୋଗ ସ୍ଥିର ହୋଇନଥିଲା୤ କିନ୍ତୁ ଲେଖା ଆଉ ମୋ ଭିତରେ ଯୌନ କ୍ରୀଡ଼ା ଚରମ ଅବସ୍ଥାରେ ପହଞ୍ଚି ସାରିଥିଲା୤ ଅବସ୍ଥା ଏମିତି ହେଲା ଯେ, ଲେଖା ଅନ୍ୟୁନ ସପ୍ତାହରେ ଥରେ ତା ସହ ଦେଖା କରିବା ପାଇଁ ବାଧ୍ୟ କରୁଥିଲା୤ ନ ଦେଖା ହେଲେ କାନ୍ଦୁଥିଲା୤ ଦିନେ ଏଇ କଥା ଟୁନି ଜାଣି ପକେଇଲା୤ ଆଉ ତାପରେ...

sayyes69@gmail.com

Comments