Enjoying extra hours in office with colleagues

 ଲଞ୍ଚ୍ ବ୍ରେକ୍ ପରେ ଯେତେବେଳେ ଅଫିସରୁ ଯିବା ସମୟ ଆସିଲା, ସେତେବେଳେ ମୁଁ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରୁଥିଲି କିଏ କିଏ ଯାଉଛନ୍ତି୤ ମହାନ୍ତି ଶୀଘ୍ର ବାହାରିଯିବା ଦେଖି ମୁଁ ଭାବିଲି ଆଜି ବୋଧହୁଏ ଖେଳ ହେବନି, ତେଣୁ ମୁଁ ବି ବାହାରିଗଲି୤ ଏଭଳି କିଛିଦିନ ପରେ ପୁଣିଥରେ ମହାନ୍ତି ଘରକୁ ଯିବାକୁ ନ ବାହାରିବା ଦେଖି ମୁଁ ବି ମୋ ଚାମ୍ବରରେ ବସି ରହିଲି, କାମ କରିବା ବାହାନାରେ୤ ସମୟ ସେତେବେଳକୁ ସନ୍ଧ୍ୟା ସାଢ଼େ ପାଞ୍ଚଟା ହେଲାଣି, ଦରବାନ ଆସି ସବୁ କବାଟ ବନ୍ଦ କରିଦେଇ ଗଲାଣି୤ ମୁଁ କହିଲି, ଆଜି ଟିକେ କାମ ଅଛି, ଗଲାବେଳେ ଡେରି ହେବ୤ କିଏ ପଚାରିଲେ କିଛି କହିବୁନି୤ ମୁଁ ପଛ ରାସ୍ତାରେ ଗାଡ଼ି ରଖିଛି ସେପାଖେ ଚାଲିଯିବି୤ ଗଲାବେଳେ କହିବି ତାଲା ବନ୍ଦ କରିଦେବୁ୤ ସେ ସବୁ ଲାଇଟ୍ ବନ୍ଦ କରିଦେଇ ଚାଲିଗଲା୤ ମୁଁ ମୋ ଚାମ୍ବରରେ ବସି କାମ କରୁଥାଏ, ଆଉ ଅନ୍ୟ ପାଖରେ ଥିବା ଅଫିସ୍ ଆଡ଼କୁ ଚାହୁଁଥାଏ୤

ମହନ୍ତି ପ୍ରଥମେ ଆସି ଏପାଖ ସେପାଖ ଚାହିଁଦେଇ ଗଲା୤ ସେ ଭିତରକୁ ଗଲାପରେ ପରେ ଶର୍ମାବାବୁ ଆସି ଭଲ କରି ସବୁ ରୁମକୁ ନିରେଖି ଚାହିଁଲେ ଆଉ ଭିତରକୁ ଚାଲିଗଲେ୤ ସେ ଭିତରକୁ ଗଲାପରେ କବାଟ ବନ୍ଦ କରିବା ଶବ୍ଦ ଶୁଣିବାକୁ ମିଳିଲା୤ ତାପରେ ମୁଁ ମୋ ଚାମ୍ବରରୁ ବାହାରି ପଛ ରାସ୍ତ ଦେଇ ପୁଣିଥରେ ଅଫିସର୍ ଝରକା ପାଖରେ ପହଞ୍ଚିଲି୤ ସେତେବେଳକୁ ମହାନ୍ତି ଚେୟାରରେ ବସିଥାଏ ଆଉ ଶର୍ମାବାବୁ ସିଗାରେଟ୍ ପିଉଥାନ୍ତି୤ ଶର୍ମାବାବୁଙ୍କ ପେଣ୍ଟ୍ ତଳକୁ ଓହଳିଥାଏ ଏବଂ ମହାନ୍ତି ତାଙ୍କ ଲମ୍ବା ବାଣ୍ଡକୁ ପାଟିରେ ନେଇ ଚୋଷୁଥାଏ୤

ସିଗାରେଟ୍ ସମାପ୍ତ ହୋଇଗଲା ପରେ ମହାନ୍ତିକୁ ଟେବୁଲ୍ ଉପରେ ପେଟେଇ ଦେଇ ଶର୍ମାବାବୁ ତା ଗାଣ୍ଡିରେ ଭେସେଲିନ୍ ଲଗେଇ ବାଣ୍ଡ ପୁରେଇଦେଲେ ଆଉ ଧମାଧମ୍ ପେଲି ଚାଲିଲେ୤ ଓଃ କି ଦୃଶ୍ୟ୤ ସେତେବେଳ୍ ମହାନ୍ତି କହୁଥିଲା, ସର୍ ମୋତେ ଲାଗୁଛି, ଦାସ ବାବୁଙ୍କୁ ଆମ ଉପରେ ସନ୍ଦେହ ହୋଇଗଲାଣି୤ ଶର୍ମାବାବୁ କହିଲେ,ହଉ୤ ସନ୍ଦେହ ହେଲେ କଣ କରିବ? ଏଇଠିକି ଆସିଲେ ଗାଣ୍ଡି ଦେବ ଆଉ ଗାଣ୍ଡି ମାରିବ୤ ଆଉ ଅଧିକ କିଛି କରି ପାରିବ କି? ତା ସିସିଆର୍ ଫାଇଲ୍ ମୋ ହାତରେ, ବେଶୀ ଛୋଡ଼ି ହେଲେ ଚାକିରୀ ପଳେଇବ୤ ମୁଁ ଏ ସବୁ ମୋବାଇଲରେ ରେକର୍ଡିଂ କରୁଥିଲି୤ ମନେ ମନେ ଭାଇଲି, ମଉକା ମିଳିଲେ ଦିଜଣଙ୍କ ଗାଣ୍ଡି ମାରନ୍ତି୤ ଶର୍ମାବାବୁଙ୍କ ଗିହାଁ ସରିବାପରେ ମହାନ୍ତି ତାଙ୍କ ଗାଣ୍ଡି ମାରିଲା୤ ସେଦିନ ବି ଡେରିରେ ଘରକୁ ଫେରିଲି୤ ହେଲେ ମନରେ ଆଶା ସଞ୍ଚରି ଉଠୁଥିଲା, ମୋଉକା ମିଳିଲେ ସେମାନଙ୍କ ଗାଣ୍ଡି କେମିତି ମାରିବି୤

ଦୁଇଦିନ ପରେ ଲଞ୍ଚ୍ ବ୍ରେକରେ ମହାନ୍ତି ନିଜେ ଆସି ମୋ ପାଖରେ ବସି କହା ହେଉ ହେଉ କହିଲା, ଦାସ ବାବୁ ଆପଣ ସିଗାରେଟ୍ ପିଅନ୍ତି ନାହିଁ? ମୁଣ୍ଡ ହଲେଇ ନାଇଁ ବୋଲି ମୁଁ କହିଲି୤ ସେ କହିଲେ ତ ମଦ ? ମୁଁ କହିଲି, ନା୤ ସେ କହିଲେ କୌନସି ବଦଭ୍ୟାସ ନାହିଁ? ମୁଁ କହିଲି ନା୤ ସେ କହିଲେ ଆପଣ ଭାରି ଭଦ୍ରଲୋକ୤ ମୁଁ କହିଲି, ନାଇଁ ସେମିତି ନାହିଁ୤ ମୋତେ ଏ ସବୁରେ ମଜା ଲାଗେନି୤ ସେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇ ପଚାରିଲେ ଆଉ? ଆଉ କଣରେ ମଜା ଲାଗେ? ମୁଁ ତାଙ୍କ କାନ ପାଖକୁ ଯାଇ କହିଲି, ଗାଣ୍ଡି ମାରିବାକୁ ଭଲ ଲାଗେ୤ ସେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇ ମୋତେ ଚାହିଁଲେ ଆଉ କହିଲେ ହେ, ମଜା କରୁଛନ୍ତି? ମୁଁ କହିଲି, ପରୀକ୍ଷା କରି ଦେଖିବେ କି? ଆଜି ଆମ ଘରକୁ ଆସନ୍ତୁ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ୤ ସେ ହସିଦେଇ କହିଲେ, ମୁଁ ... ମୁଁ କାହିଁକି ଯିବି? ମୁଁ ହସିଦେଇ କହିଲି, ଦେଖିବେ ପରା ? ଚାଲୁନାହନ୍ତି ଆପଣଙ୍କୁ ଭଲ ସର୍ଭିସ୍ କରେଇଦେବି୤

ସେ କିଛି ଭବିବା ପରେ କହିଲେ, ଆପଣଙ୍କ ଘରେ କଣ ଆପଣଙ୍କ ଫେମିଲି ନାହାନ୍ତି କି? ମୁଁ କହିଲି, ତା ହେଲେ କଣ କରିବା, ଅଫିସରେ ଦେବେ କି? ସେ କଣ କହିବ ବୁଝି ପାରୁନଥିଲା୤ ହସିଦେଇ କହିଲି, ଭରି ମଜା ଲାଗେ୤ ଥରେ ମୋତେ ସେବା କରିବା ମଉକ ଦିଅ ଦେଖିବ୤ ସେ କିଛି କହିଲେନି, ଉଠି ନିଜ ଚଉକିକୁ ପଳେଇଲେ୤ ସାଢ଼େ ଚାରିଟା ହେଲାଣି୤ ଶୀତଦିନ ବୋଲି ବାହରେ ଆଊ କେହି ନାହାନ୍ତି୤ ଜଣେ ଜଣେ କରି ସବୁ ଅଫିସର ବାହାରି ଗଲେଣି୤ ମୁଁ ବସି କାମ କରୁହାଏ୤ ମହାନ୍ତି ଆସିଲା୤ କହିଲା, ଆପଣ ଆଜି ଘରକୁ ଯିବେ ନି କି? ମୁଁ କହିଲି, ଆଜି ପରା ତମେ ଦେବ ବୋଲି କହିଥିଲ୤ କେମିତି ଜୀବି? ଅପେକ୍ଷା କରିଛି୤ ଅନେକ ଦିନ ହେଲାଣି କାହାର ମାରିନି, ଆଜି ମଉକା ଅଛି, ତମକୁ ଟିକେ ଭଲ କରି ମାରିବି୤ ତାପରେ ଘରକୁ ଯିବି୤ ସେ ଏପାଖ ସେପାହ ଦେଖି କହିଲେ, ପାଞ୍ଚଟା ବେଳକୁ ଆପଣ ଖାଳିଥିବେ ତ?

ପାଞ୍ଚଟା ବେଳକୁ ସମସ୍ତ କର୍ମଚାରୀ ଚାଲିଗଲାପରେ ମହାନ୍ତି ଆମ ରୁମକୁ ଆସିଲା୤ ମୁଁ କହିଲି, ଭାରି ଉତ୍ତାଳିଆ ହେଇଯାଉଛ? କଣ ଗାଣ୍ଡି ମରେଇବାକୁ ବେଶୀ ଭଲ ଲାଗେ କି? ଆଗରୁ କେବେ ମରେଇଛ ନ କାଣ? ସେ ହସିଦେଇ କହିଲା, ପରେ କହିବି୤ ଆଊ କହିଲା, ଶୀଘ୍ର କାମ କରିଦିଅ ମୁଁ ଘରକୁ ଯିବି୤ ହେ ତରତର ହେଇ ମୁଁ ଅରି ପାରିବିନି୤ ମୁଁ କହିଲି୤ ସେତେବେଳକୁ ତା ଫୋନ୍ ବାଜିଳା୤ ସେ ଦୁଅରକୁ ଯାଈ ଫୋନରେ କଥା ହେଇ ଆସିବା ବେଳେ କହିଲା, ଯାଆନ୍ତୁ ଆପଣ ଖାଲି କୁହମୁଣ୍ଡା କପିଳା ଆପଣଙ୍କ ଦେଇ କିଛି ହେବନି? ଏମିତି ସେ କହିଦେଇ ଯାଉଥିଲା ମୁଁ ତାକୁ ଟାଣି ଆଣିଲି ଆଉ ପ୍ୟାଣ୍ଟ୍ ଖୋଲିଦେଇ ବାଣ୍ଡକୁ ତାଙ୍କ ପାଟିରେ ପୁରେଇଦେଲି୤ କହିଲି, ଆଜି ତମ ଇଚ୍ଛାରେ ହଉ୤ ସେ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଭଲକରି ଚୋଷିବାପରେ ତାଙ୍କୁ ଟେବୁଲ୍ ଉପରେ ନୋଇଁ ଦେଇ ଗାଣ୍ଡିରେ ବାଣ୍ଡ ପୁରେଇଲି୤ ସେ ନିଜ ପକେଟରେ ଧରିଥିବା ଭେସଲିନ୍ ମୋତେ ବଢେଇ ଦେଲା୤ ଗାଣ୍ଡିରେ ବାଣ୍ଡ ପୁରେଇଦେଇ ଧିରେ ଧିରେ ଗେହିଲି୤ ମୋତେ ଭାରି ଭଲ ଲାଗୁଥାଏ୤ ଅନେକ ଦିନର ସ୍ବପ୍ନ ଆଜି ପୁରା ହେଉଥିଲା୤ ତରତର ହୋଇ କିଛି ଲାଭ ନାହିଁ୤ ଭଲ କରି ଗାଣ୍ଡି ମାରିବାପରେ ତା ଗାଣ୍ଡିରେ ମୋ ବୀର୍ଯ୍ୟ ଛାଡ଼ିଦେଇ ବାହାର କରିଦେଲି୤ ସେ ନିଜେ ରୁମାଲରେ ସେ ସବୁ ସଫା କରିଦେଇ କହିଲା, ଆପଣ ଭଲ ନେଉଛନ୍ତି୤ ଆଉଜଣେ ବି ଅଛନ୍ତି, ଆପଣ ନେବେ କି? 

ଅଫିସ କବାଟ ବନ୍ଦକରି ଆମେ ଦୁଇଜଣ ମୁଖ୍ୟ ଅଫିସ୍ ପାଖରେ ପହଞ୍ଚିଲୁ୤ ଆମେ ଭିତରକୁ ଗଲାପରେ ଶର୍ମାବାବୁ କବାଟ ବ୍ନ୍ଦ କରିଦେଇ ସିଗାରେଟ୍ ଲଗେଇ ବସିଲେ୤ ମୋତେ ଚାହିଁଲେ ଆଉ ପାଖକୁ ଡାକିଲେ୤ ପାଖକୁ ଗଲାପରେ ସେ ମୋ ଦେହକୁ ଆଉଁସିଦେଇ ପେଣ୍ଟ୍ ଉପରୁ ବାଣ୍ଡକୁ ଚିପିବାକୁ ଲାଗିଲେ୤ ତାପରେ ପେଣ୍ଟ୍ ଖୋଲିଦେଇ ବାଣ୍ଡକୁ ହାତରେ ନେଇ ମୁଠି ମାରିଲେ ଆଉ ସିଗାରେଟ୍ ଫୋପାଡ଼ିଦେଇ ବାଣ୍ଡକୁ ପାଟିରେ ନେଇ ଚୋଷିବାକୁ ଲାଗିଲେ୤ ତେଣେ ମହାନ୍ତି ଶର୍ମାବାବୁଙ୍କ ବାଣ୍ଡକୁ ପାଟିରେ ନେଇ ଚାପୁଥିଲା୤ ମୋ ବାଣ୍ଡ ପୁରା ଟାଣ ହୋଇ ଆସିଲା ପରେ ଶର୍ମାବାବୁ ମୋ ଆଗରେ ଛିଡ଼ା ହେଲେ୤ ମୁଁ ତାଙ୍କ ସାର୍ଟ୍ ଓହ୍ଲେଇଦେଇ ଛାତିକୁ ଚିମୁଟି ଦେଇ ଦୁଧ ଦୁଇଟାକୁ ଦଳିବାକୁ ଲାଗ୍ଲିଇ୤ ସେ ଆଃ ଆଃ କହିଲେ, ତାପରେ ନଇଁ ପଡ଼ି ଦୁଧକୁ ଖାଇବାକୁ ଲାଗିଲି୤ ସେତେବେଳକୁ ମହାନ୍ତି ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଚାପୁଥିଲା୤ ଶର୍ମା ମୋ ମୁଣ୍ଡକୁ ନିଜ ଛାତିଇ ଉପରେ ଚିପି ଧରିଲା ଆଉ ମୁଁ ତା ଦୁଧକୁ ଖାଇବାଏର୍ ବ୍ୟସ୍ତ ଥିଲି୤ କିଛି ସମୟ ପରେ ଶର୍ମାକୁ ଟେବୁଲ୍ ଉପରେ ଶୋଇଦେଇ ଗୋଡ଼ ଦୁଇଟାକୁ ଉପରକୁ ଉଠେଇ ମୋ କାନ୍ହ ଉପରେ ଥୋଇଦେଇ ଗାଣ୍ଡିରେ ଭେସଲିନ୍ ଲଗେଇ ବାଣ୍ଡ ପୁରେଇଲି୤ ସେ ମୋତେ ଚାହୁଁଥିଲା ବେଳେ ମୁଁ ଜୋର୍ ଜୋର୍ କରି ଗାଣ୍ଡି ମାରିଲି୤ କିଛି ସମୟ ପୂର୍ବରୁ ବାଣ୍ଡରୁ ବୀର୍ଯ୍ୟ ବାଃଆରିଥିଆ ତେଣୁ ଆଉ ବାଆରିବା ଭୟ ନଥିଲା୤ ଭଲ କରି ଦଶ ମିନିଟ୍ ଠିଆ ଠିଆ ସେମିତି ଗିହାଂ ଦେବାପରେ, ଶର୍ମାବାବୁକୁ ଓଲଟାଇ ଦେଲି୤ ଟେବୁଲ୍ ଉପରେ ନଇଁ ପଡିଥିଲା ମହାନ୍ତି ଗାଣ୍ଡିରେ ବାଣ୍ଡ ପୁରେଇଦେଇ ଶର୍ମା ନିଜ ଗାଣ୍ଡି ମେଲେଇ ଦେବାପରେ ତାଙ୍କ ଗାଣ୍ଡିରେ ବାଣ୍ଡ ପୁରେଇ ତାଙ୍କ ଉପରେ ଶୋଇଗଲି୤ ଏକାସାଥିରେ ତିନିଜଣ ଆଗପଛ ହେଇ ଗିହାଁଗେହି ହେଲୁ୤

ଅଳ୍ପ ସମୟ ପରେ ମୋତେ ହାଲିଆ ଲାଗିଲା ଆଉ ମୁଁ ଅଲଗା ହୋଇଗଲାପରେ ଶର୍ମାବାଉ ମହାନ୍ତିର ଗାଣ୍ଡି ମାରିଲେ ଆଉ ବୀର୍ଯ୍ୟ ବାହାର୍ କରିଦେଲେ୤ ସେଇଦିନ ଆମ ଜୀବନରେ ଏକ ନୂତନ ଶୁଭାରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା୤ ପ୍ରାୟତଃ ଅଫିସ୍ ପରେ ଏମିତି ଦିନେ ଦିନେ ଲେଟ୍ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରହି ଆମେ ଆତ୍ମତୃପ୍ତି ପାଉଥିଲୁ୤

sayyes69@gmail.com

Comments