Mo nua maa au bhauni

 କରୋନା ପାଇଁ ସବୁ ବନ୍ଦ ହେଇଯିବ ବୋଲି ଶୁଣିବାପରେ ବାପା ମୋତେ ଫୋନ୍ କରି କହିଲେ ତୁ ଘରକୁ ପଳେଇ ଆ୤ ଅଫିସରେ ଘରୁ କାମ କରିବି କହି, ମୁଁ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ଜିନିଷପତ୍ର ପ୍ୟାକ୍ କରିଦେଇ ଘରକୁ ବାହାରି ପଡ଼ିଲି୤ ଅବଶ୍ୟ ମାତ୍ର ଦୁଇମାସ ତଳେ ଘରକୁ ଯାଇଥିଲି ଯେତେବେଳେ ବାପା ମୋର ଦ୍ବିତୀୟ ବିବାହ କରିଥିଲେ୤ ଗତବର୍ଷ ଗୋଟିଏ ସଡ଼କ ଦୁର୍ଘଟଣାରେ ମୋ ମାଆର ମୃତ୍ୟୁ ହେବାପରେ ଘରେ ମୁଁ ଆଉ ବାପା ଏକା ହୋଇଗଲୁ୤ ମୁଁ ରହୁଥିଲି କୋଲକାତାରେ ବାପା ଏକା ଏକା ରହୁଥିଲେ୤ ତେଣୁ ଅଫିସର ଜଣେ ସାଙ୍ଗ ଭଲ ପ୍ରସ୍ତାବଟିଏ ନେଇ ଆସିଲେ୤ ତାଙ୍କ ପରିଚୟ ଜଣେ ବିଧବା ହୋଇଥିଲେ, ନିକଟରେ ତେଣୁ ସେ ଚାହୁଁଥିଲେ ବାପାଙ୍କ ବିବାହ କରିଦେଲେ, ବିଧବାଟିକୁ ପରିବାର ମିଳିଯିବ ଆଉ ବାପା ବି ଏକା ଅସୁବିଧାରେ ରହିବେନି୤ ସେଇଥିପାଇଁ ନଭେମ୍ବର୍ ମାସରେ ଭଲଦିନ ଦେଖି ଆମେ ପୁରୀ ଯାଇ ସେଇଠି ବାପାଙ୍କ ବିବାହ ସାରିଦେଇଥିଲୁ୤ ମୁଁ ମାତ୍ର ଦୁଇଦିନ ପାଇଁ ଛୁଟିରେ ଯାଇଥିଲି୤ ଛୁଟି ମିଳିନଥିଲା ତେଣୁ ସିଧା ପୁରି ଯାଇ ବିବାହରେ ଠିଆ ହୋଇ ଫେରି ଆସିଲି୤ ସେମିତିରେ ବି ଆମେ ବାହାଘରକୁ ବହୁତ ବଡ଼ କରି କରିବାଉ ଚାହୁଁନଥିଲୁ୤

ମାର୍ଚ୍ଚ ମାସ ଦ୍ବିତୀୟ ସପ୍ତାହ ବେଳକୁ କରୋନା ପାଇଁ ବାପାଙ୍କୁ ସରକାରୀ ସ୍ତରରେ ଖବର ମିଳିଯାଇଥିଲା ତେଣୁ ସେ ମୋତେ ଜଣେଇଦେଲେ୤ ବାପା ସଚିବାଳୟରେ କାମ କରନ୍ତି୤ ତେଣୁ ତାଙ୍କୁ ଛୁଟି ନଥିଲା୤ ମୁଁ ଘରକୁ ଆସିବା ବେଳକୁ ମୋ ରୁମଟା ନିଲୁ ଅକ୍ତିଆର କରି ନେଇଥିଲା୤ ସେ ମୋ ନୂଆ ମାଆର ଝିଅ୤ ମୋ ରୁମକୁ କିଏ ଅସଜଡ଼ା କଲେ ମୋତେ ଭଲ ଲାଗେନି, ଅବଶ୍ୟ ସେ ରୁମକୁ ସଜେଇ ରଖିଥିଲା୤ ତଥାପି ମୋତେ ନ ପଚାରି ମୋ ରୁମ କାହିଁକି ତାକୁ ଦିଆଗଲା ବୋଲି ମୋ ଅସନ୍ତୋଷ ଜଣେଇ ଦେଲି୤ ନୁଆମା କହିଲେ, ନିଲୁ ତାଙ୍କ ସହ ତାଙ୍କ ରୁମରେ ରହି ପାରିବ୤ ନିଲୁକୁ ମୁଁ ଭଲକରି ଦେଖିନଥିଲି୤ ବିବାହ ସମୟରେ ବି ମୁଁ ସମୟ ପାଇନଥିଲି ଏତେ ସବୁ ଚିହ୍ନାପରିଚୟ ହେବାପାଇଁ୤ ମୁଁ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଘରେ ପହଞ୍ଚିବାପରେ ହାଲିଆ ହୋଇଥିଲି, ଶୋଇପଡ଼ିଲି୤

ରୁମ୍ ଅନ୍ଧାର ଥିଲା୤ ଆଠଟା ବେଳକୁ ନିଲୁ ଟ୍ୟୁସନରୁ ଫେରିବାପରେ ସିଧା ସେ ରୁମକୁ ଆସି ବ୍ୟାଗଟା ଖଟ ଉପରେ ପକେଇ ଦେଲା ଆଉ ନିଜ ପୋଷାକ ଖୋଲିବାକୁ ଲାଗିଲା୤ ମୁଁ ଖଟରେ ଶୋଇଥାଏ କିନ୍ତୁ ସବୁ ଦେଖୁଥିଲି୤ ଦେଖୁ ଦେଖୁ ସେ ପୁରା ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇଗଲା୤ ଟପ୍ ଭିତରେ ବ୍ରା ପିନ୍ଧିନଥିଲା୤ ଦରକାର ବି ନଥିଲା୤ ତା ଦୁଧ ଦୁଇଟା ପୁରା ଗୋଲ୍ ଗୋଲ୍ ଆଉ ଠିଆ ଠିଆ ହୋଇ ଫାଳିକିଆ ନଡ଼ିଆ ଭଳି ତା ଛାତିରେ ଲାଖି ରହିଥିଲା୤ ଏମିତି ଦୁଧ ମୁଁ କେବଳ ବ୍ଲୁ ଫିଲ୍ମରେ ଦେଖିଥିଲି୤ ତା ଦୁଧ ଦେଖିବାପରେ ମୋ ବାଣ୍ଡ ପୁରା ଠିଆ ହୋଇଗଲା୤ ସେ ପ୍ୟାଣ୍ଟ୍ ଓହ୍ଲେଇ ଦେଇ ଯେତେବେଳେ ପୁରା ଲଙ୍ଗୁଳୀ ହୋଇଗଲା ତା ଗାଣ୍ଡିକୁ ଦେଖିବା ପରେ ମୋ ବାଣ୍ଡ ଧକ୍ ଧକ କରିଲା୤ ସେ ସ୍କର୍ଟଟେ ପିନ୍ଧିଦେଇ ଉପରେ ପତଳା ଟପ୍ ପିନ୍ଧି ରୁମରୁ ବାହାରି ଚାଳିଗଲା୤ ବାହାରେ ସେ ଡାଇନିଂ ଟେବୁଲ୍ ଉପରେ ବସିଥିବା ବେଳେ ନୁଆମା ତାକୁ ମୋ ଆସିବା କଥା କହିଲେ, ସେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇଗଲା୤ ଆଉ ମୁଁ ତା ରୁମରେ ଶୋଇଛି ବୋଲି ଶୁଣି ସେ ଚମକି ପଡ଼ିଲା୤

କିଛି ସମୟପରେ ମା ଆସି ମୋତେ ଉଠେଇ କହିଲେ ଆସ ଖାଇବ୤ ଖାଇବା ପାଇଁ ଟେବୁଲ୍ ଉପରେ ବସିଲା ବେଳକୁ ବାପା ଫେରି ଆସିଥିଲେ୤ ହେଲେ ମୋ ମନ ଖାଲି ନିଲୁକୁ ଚାହୁଁଥିଲା୤ ଏମିତିଆ ରସାଳିଆ ଟୋକି ଖାଲି ବ୍ଲୁ ଫିଲ୍ମରେ ହିଁ ଦେଖିଥିଲି୤ ମନ ହେଉଥିଲା, ସୁଯୋଗ ପାଇଲେ ମାଡ଼ି ବସିବି୤ ପରେ ଭାବୁଥିଲି ନା ସେ ମୋ ଭଉନୀ ଏମିତି ଭାଇବା ପାପ୤

ସେଦିନ ରାତିରେ ଶୋଇବାକୁ ଗଲାବେଳେ ନୁଆ ମା କହିଲେ ନିଲୁ ଆମ ସହ ଶୋଇବୁ ଆ୤ ମୁଁ କହିଲି, ଥାଉ ସେଠି ବାପା ଅଛନ୍ତି, ଜାଗା ହେବନି, ଏଇଠି ଶୋଇଥାଉ୤ ଯୋଉଦିନ ବାପା ନଥିବେ ସେ ସେଇଠିକୁ ପଳେଇବ୤

ସେଦିନ ରାତିରେ ନିଲୁ ସହ ପ୍ରଥମଥର କଥା ହେଲି୤ ତା ମୁହଁ ଯେତେ ସୁନ୍ଦର ଥିଲା ତା କଥାଗୁଡ଼ାକ ସେମିତି ନିଶା କରୁଥିଲା୤ ଏମିତି କଥା ହେଉଥିଲା ସେ ଶୋଇଗଲା୤ ତା ଛାତିର ଛୋଟ ଛୋଟ ପାହାଡ଼କୁ ଚାହୁଁଥିଲି୤ ନିପଲ୍ ଦିଟା ପୁରା ଫୁଟିକି ଦିଶୁଥିଲା୤ ମନ ହେଉଥିଲା ପାଖକୁ ଯାଇ ଟିକେ ଛୁଇଁବି୤ ଲାପଟପ୍ ଲଗେଇ ବସିଲି୤ ଲାପଟପରେ ବ୍ଲୁ ଫିଲ୍ମ୍ ଦେଖୁଥିଲି ଆଉ ଖଟରେ ଶୋଇଥିବା ନିଲୁ କଥା ଭାବି ଭାବି ମୁଠି ମାରୁଥିଲି୤ କିଛି ସମୟପରେ ମୋତେ ପୁରା ମାଲ୍ ଖସିବା ଭଳି ମନେ ହେଲା, ଉଠି ବାଥରୁମ୍ ଗଲି ଆଉ ଭଲକରି ମୁଠି ମାରିଦେଇ ଆସିଲି୤ ନିଲୁ ସେଇତି ଶୋଇଥିଲା୤ ଖଟରେ ତା ପାଖରେ ଶୋଇଲି୤ ରାତିରେ ମୋତେ ନିଦ ହେଉନଥାଏ, ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଶୋଇଯାଇଥିଲି୤ ନିଲୁକୁ ଦେଖୁଥାଏ୤ ସେ ନିଦ ବାଉଳାରେ ମୋ ଉପରେ ଗୋଡ଼ ଥୋଇ ଶୋଇଲା୤ ତା ଗୋଡ଼କୁ ଆଉଁସିଲି, ସେ ଉଠିଲା ନାହିଁ୤ ସେଇଠୁମୋତେ ସାହାସ ହେଲା୤ ଧିରେ କରି ତା ଛାତି ଉପରେ ହାତ ରଖିଲି୤ ସେ ସେମିତି ପଥର ଭଳି ଶୋଇଥାଏ୤ ତା ଛାତିକୁ ଧିରେ ଧିରେ ଚିପିଲି୤ ସେ କିଛି ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ଦେଉନଥାଏ୤ ତାପରେ ତା ନିପଲକୁ ଧିରେ ଧିରେ ଚିମୁଟିଲି୤ ତଥାପି ସେ ଉଠୁନଥିଲା୤ ସାହାସ ହେଲା ତା ଟପକୁ ଉପରକୁ ଉଠେଇ ଦୁଧକୁ ଚାହିଁଲି୤ ସେମିତି ଦ୍କେହୁ ଦେଖୁ ମୋତେ ନିଦ ହୋଇଗଲା୤

ସକାଳୁ ଉଠିଲା ବେଳକୁ ନିଲୁ ନାହିଁ୤ ସେ ଟ୍ୟୁସନ୍ ପଳେଇଥିଲା୤ ମୁଁ ଘରେ ଏକା ଥାଏ୤ ବାପା ବି ସକାଳୁ ଅଫିସ ଚାଲିଯାଇଥିଲେ୤ କରୋନାପାଇଁ ସ୍ପେଶାଲ୍ ଡ୍ୟୁଟି ପଡିଥିଲା୤ ଫ୍ରେସ୍ ହୋଇ ଟେବୁଲ୍ ଉପରେ ବସିଥିଲି, ନୁଆ ମା କଫି ଆଣିଦେଲେ୤ କଥା ହେଉ ହେଉ କହିଲେ ତମେ କେତେବେଳେ କଣ ଖାଉଚ ଜାଣିନି, କହିଦେଲେ ସେଇମିତି ବ୍ୟବସ୍ଥା କରିବା୤ ପଚାରିଲି ନିଲୁ ଦିଶୁନି୤ ସେ ଟ୍ୟୁସନ୍ ଯାଇଛି ବୋଲି କହିଲେ୤ କରୋନା ପାଇଁ ସବୁ ବନ୍ଦ ହେଲାଣି, ୟାର ଟ୍ୟୁସନ୍ କେମିତି ଚାଳିଛି? ବୋଲି ପଚାରିବାପରେ ସେ କହିଲେ, ତାର ବି ବନ୍ଦ ହେଇଯିବ, ତେଣୁ ଏବେ କୋଣ୍ ନୋଟସ୍ ଦେବେ ବୋଲି ଡାକୁଛନ୍ତି୤

ମୁଁ କଫି ପିଇଦିଏ ଗାଧୋଇବାକୁ ଗଲି୤ ଫେରିବାପରେ ରୁମରେ ଟେବୁଲ୍ ଉପରେ ଲାପଟପ୍ ରଖିଦେଇ ଅଫିସ୍ କାମ ପାଇଁ ରେଡ଼ି ହେଇଗଲି୤ ମୁଁ ବସି କାମ କରୁଥାଏ, ମା ଘର ସବୁ ସଫା କରିଦେଇ ଗାଧୋଇବା ପାଇଁ ବାହାରିଲେ୤ ମଝି ଘରେ ସେ ଗାଧୋଇବା ପାଇଁ ଯାଉଥିବା ବେଳେ ଦେଖିଲି, ପତଳା ଝଜି କନା ଭଳି ଶାଢିଟିଏ ପିନ୍ଧି ସେ ଗାଧୁଆ ଘର ଆଡ଼କୁ ଯାଉଥିଲେ୤ ଦେଖିଲେ ଲାଗିବନି ଯେ ତାଙ୍କର ଏତେବଡ଼ ଝିଅଟେ ଅଛି୤ ନିଲୁ ଯେମିତି ହଟ୍ ମା ବି ସେମିତି ହଟ୍୤ ଘରେ କେମିତି ରହିବି? ଏମିତି ଦୁଇଦୁଇଜଣ ହଟ୍ ଥାଊ ଥାଉ୤

Read the second part in the next story