ଟୁନିକୁ ଗେହିଁବା ଇଛା ବହୁ ବର୍ଷ ପରେ ପୂରଣ ହେଲା (ଭାଗ -1)
୧୯୯୯ ମହାବାତ୍ୟା ବେଳେ ମୁଁ ଗାଁରେ ଥାଏ| ଗାଁରେ ଆମର ଛୋଟ ଗୋଟେ ଦୁଇ ବଖରାଵାଲା ଘର,
ସବୁ ବେଳେ ବନ୍ଦ ରହେ, କେବେ କେମିତି ପର୍ବପର୍ବାଣିରେ ନହେଲେ ଫସଲ ଅମଳ ବେଳେ ଆସି ରହୁ|
ସେଥିରେ ଗ୍ରୀଲ ଲଗାଇବାକୁ ଓ ଛୋଟମୋଟ ରପାଈରିଂ କାମ ପାଇଁ ମୁଁ ୧୫ ଦିନ ଛୁଟିନେଇ ଘରକାମ କରିବା
ଭିତରେ ବାତ୍ୟା ଆସିଗଲା| ସେଇ ଦୁଇ ଦିନ ଯେଉଁ କଷ୍ଟ ଅନୁଭବୀ ହିଁ ଜାଣିବ| ଦୁଇ ରାତି ଆଉ ଗୋଟେ
ପୁରା ଦିନ ଭୟ, ଭୋକ ଭିତରେ କଟିଗଲା| ନଡ଼ିଆ ଗଛ ପଡି ଆମ ଘରର ଗୋଟେପାଖ ଛାତ ଓ କାନ୍ଥର
କିଛି ଭାଙ୍ଗି ଯାଇଥାଏ| ବର୍ଷା ଛାଡିଗଲା ପରେ ପବନ କିଛି ହେଉଥିଲେ ବି ମୁଁ ଘରପାଖରୁ ସବୁ ଡାଳପତ୍ର
ସଫା କରୁଥାଏ, ଏହି ସମୟରେ ଆମ ସାହିର ଗୌରୀ ବଡ଼ମା ଆସି କହିଲା ପୁଅ ଆମଘର ପୁରା ଭାଙ୍ଗି
ଯାଇଛି ଆମେ ତମ ଘରେ ଆସି ରହିବୁ| ମୁଁ କହିଲି ହଉ ଆସି ରୁହ, ମୁଁ ତ ଏକେଲା ଅଛି, ତୁମେ ଆର
ବଖରାରେ ରହିବ କିନ୍ତୁ ସେ ବଖରାରେ ସାଇଡ କାନ୍ଥ ଟିକେ ଭାଙ୍ଗିଛି| ଗୌରୀ ବଡ଼ମା କହିଲା କିଛି
ଅସୁବିଧା ନାହିଁ ଆମେ ରହିଯିବୁ, ୧୦-୧୨ ଦିନରେ ଝାଟିମାଟି କୁଡ଼ିଆ ଗୋଟେ କରି ପଳେଇବୁ|
କିଛି ସମୟ ପରେ ଗୌରୀ ବଡ଼ମା ଆସିଲା| ସାଙ୍ଗରେ ତା ଝିଅ ଟୁନି, ଟୁନିର ଦୁଇଟି ପୁଅ ଝିଅ| ଗୌରୀ
ବଡ଼ମା ବିଧବା ଲୋକ, ଘରେ ଏକେଲା ରହେ, କୁଲି ମଜୁରୀ କରି ଚଳିଯାଏ| ତାର ୨୪ ବର୍ଷର ପୁଅ
ବିଜୟ ପାଠ ଅଧାରୁ ଛାଡି କୋଉ ଗୋଟେ ଟେଣ୍ଟଵାଲା ପାଖରେ କାମ କରେ, ସେ କେନ୍ଦ୍ରାପଡାରେ ରହୁଛି|
ତିନି ଝିଅକୁ ବାହା କରେଇ ସାରିଛି| ଏହି ୨୯ ବର୍ଷିଆ ଟୁନି ସବୁଠୁ ସାନ ଝିଅ ସେ ବି କିଛି ବର୍ଷ ତଳେ ବାହା
ହେଇ ସାରିଛି| କିଛି ଦିନ ପୂର୍ବରୁ ଟୁନି ତା ମା ପାଖକୁ ଆସିଥିଲା, ଏ ଭିତରେ ବାତ୍ୟା ଆସିଗଲା ଆଉ ସେ
ଶାଶୁଘରକୁ ଯାଇପାରିନି| ଗାଁ ହିସାବରେ ଟୁନି ମୋର ଭଉଣୀ, କିନ୍ତୁ ଭିତର ସମ୍ପର୍କ ଟିକେ ଅଲଗା| ଟୁନି
ମୋତେ ଦେଖି କଣେଇ କଣେଇ ଚାହିଁ ମୁରୁକି ହସା ମାରୁଥାଏ| ତାକୁ ନେଇ ମୋର ଆଜିର ଏଇ କାହାଣୀ|
ସେ ମୋର ପିଲାଦିନର ସ୍ମୃତି|
ଟୁନି ମୋ ଠାରୁ ୧ ବର୍ଷ ସାନ ହେଲେ ସେ ମୋ ଠାରୁ ୩ଟା କ୍ଲାସ ତଳେ ପଢୁଥିଲା| ଭାରି ଚୁଲବୁଲି| ପିଲାଦିନରୁ
ତାର ଚେହେରା ମସ୍ତ| ୭ମ ଶ୍ରେଣୀ ପରେ ସେ ପାଠ ଛାଡିଦେଲା| କାରଣ ସେହି ବର୍ଷ ତାର ମେନ୍ସ ହେବା
ହେଲା ଓ ତା ଦୁଧ ବଡ ବଡ ହେଇ ଫ୍ରକ ଉପରକୁ ଦେଖା ଯାଉଥିଲା| ଖେଳିଲା ବେଳେ ମୁଁ କେତେ ଥର
ତା ଦୁଧ ଚିପିଛି| ଏମିତିକି ଥରେ ତା ଦୁଧ ଚିପି ବିଆରେ ହାତ ମାରୁଥିବା ବେଳେ ଧରା ପଡି ତା
ଜେଜେବାପାଠୁ ମାଡ଼ ଖାଇଥିଲୁ| ସେତେବେଳେ ଆମ ସାହିରେ ଟୁନି ସବୁଠୁ ସୁନ୍ଦରିଆ ମାଲ ଥିଲା|
ଏବେତ ତା ଚେହେରା ଆହୁରି ଫୁଟି ଉଠୁଛି, ମସ୍ତ ମାଲ ଖଣ୍ଡେ ହେଇଛି| ହଳଦୀ ରଙ୍ଗ ଗୋରା ସାଙ୍ଗକୁ
ଡେଙ୍ଗା ପାତଳୀ ଚେହେରା ଆଉ ବଡ ବଡ ୩୮ ସାଇଜ ଦୁଧ| ୨ଟି ପିଲା ଜନ୍ମ କଲାପରେ ଦୁଧ ଟିକେ
ଟିକେ ଓହଳି ପଡିଛି କିନ୍ତୁ ମସ୍ତ ସେକ୍ସି ହେଇଛି| ଆଜି ସହି ପିଲାଦିନ କଥା ମନେପକେଇ ଟୁନି ହସୁଥିଲା
ବୋଧେ| ମୁଁ ବି ଇସାରା ଇସାରାରେ ହସି ଉତ୍ତର ଦେଲି| ସେଇ ପିଲାବେଳେ ସବୁ ବେଳେ ଟୁନିକୁ
ଗେହିଁବାକୁ ଇଛା ହୁଏ କିନ୍ତୁ ବଡମାନଙ୍କ ଡରରେ ହେଇ ପାରିନଥିଲା| ମାଟ୍ରିକ ପରେ ମୁଁ ବାହାରେ
ପଢିବାକୁ ଗଲି ତାପରେ ଚାକିରୀ, ଏମିତି ହେଇ ବହୁତ ବର୍ଷ ହେଲା ଟୁନି ସହିତ ଦେଖା ହେଇନଥିଲା|
ସେ ଭିତରେ ସେ ବାହା ହେଇ ଶାଶୁ ଘର ଚାଲିଗଲା| ଏବେ ୧୫ ବର୍ଷ ପରେ ତାକୁ ଦେଖି ପୁରୁଣା କଥା
ସବୁ ମନେପଡି ଯାଉଥିଲା|
ସେମାନେ ଗୋଟେ ବଖରାରେ ରହିଲେ, ଅନ୍ୟ ବଖରାରେ ମୁଁ| ଗୌରୀ ବଡମା କହିଲା ତୁ ବାହାରେ
କାହିଁକି ଖାଇବୁ, ଆମ ରୋଷେଇରେ ତୋ ପାଇଁ ବି ଟୁନି ରାନ୍ଧି ଦେବ| ମୁଁ ହଁ କହି ଘରେ ଯାହା କିଛି କିଛି
ଅଧା ଓଦା ଚାଉଳ ଡାଲି ଥିଲା ସବୁ ସେମାନଙ୍କୁ ଦେଲି| ଟୁନି ରୋଷେଇ କରିବା ଭିତରେ ପୁରୁଣା ଦିନର
କଥା ସବୁ କହି ହସାଉଥାଏ| ସେ କାମ କରିବା ଭିତରେ ବେଳେ ବେଳେ ନଇଁ ପଡି କିଛି କଲେ ତାର
ଅଧା ଖୋଲା ବ୍ଲାଉସ ଭିତରୁ ଦୁଧ ଦୁଇଟା ଓହଳି ସ୍ପଷ୍ଟ ଦେଖା ଯାଉଥାଏ| ଓଃ କି ସୁନ୍ଦର ଦୃଶ୍ୟ,
ବଡ ବଡ ଗୋରା ଦୁଧକୁ ଗାଢ଼ ବାଦାମୀ ରଙ୍ଗର ବଡ ବଡ ଭୁଣ୍ଡି ଦେଖି ମୋ ମନ ଖାଲି ହାଇଁପାଇଁ
ହେଉଥାଏ| ମନ ହେଉଥାଏ ସଂଗେ ସଂଗେ ସେଇଠି ତାକୁ ଧରି ଦୁଧ ଦୁଇଟାକୁ ଚିପି ଚିପି ଗେହିଁ ପକାନ୍ତି|
ବାଣ୍ଡ ସେତେବେଳକୁ ପୁରା ଚଡି ଫଟେଇ ବାହାରି ଯିବା ଅବସ୍ଥା| ସମ୍ଭାଳି ପାରିଲି ନାହିଁ| ପାଣି ପିଇବାକୁ
ସେହି ଚୁଲି ପାଖକୁ ଯାଇ ଗୋଟେ ଗ୍ଲାସରେ ପାଣି ଆଣିବା ଭିତରେ କେହି ନଦେଖିଲା ଭଳି ଟୁନିର
ଗୋଟେ ଦୁଧକୁ ଚିପି ଦେଲି| ସେ ଟିକେ ଆକଟ କଲା ଭଳି ବଡବଡ ଆଖିକରି ଫୁସ ଫୁସ କରି କହିଲା
ଏ କଣ ହେଉଛି? ପଛେ ହେବ... ଏବେ ଦିନ ବେଳଟା କିଏ ଦେଖିଦେବ|
ମୁଁ ବି ତାକୁ ଟିକେ ଚିମୁଟି ଦେଇ କହିଲି ତୋର ଯାହା ସାଇଜ଼ ହେଇଚି ଆଉ କଣ ସମ୍ଭାଳି ହେଉଛି?
ତୋ ସ୍ୱାମୀ ତୋତେ ତ କେତେ ବେଳେ ଛାଡୁ ନଥିବ| ଟୁନି ସେମିତି ଫୁସ ଫୁସ କରି କହିଲା...
ତମେ ତ କଷି ବେଳରୁ ଚିପି ଚିପି ବଡ କରି ଦେଇଛ|
ମୁଁ କହିଲି ଉପର ଜିନିଷ ଏତେ ବଢିଆ ହେଇଚି ତଳେ କେମିତି ଅଛି?
ଟୁନି - ତଳ ଜିନିଷ ବି ଦେଖିବ, ଟିକେ ଥୟ ଧର|
ମୁଁ ଜାଣିଲି ମାଇକିନାର ଏବେ ବି ମୋ'ଠୁ ଗିହା ଖାଇବାକୁ ଇଛା ୧୦୦% ଅଛି| ସେତିକି ବେଳେ
ତା ଝିଅ ନିଦରୁ ଉଠି କାନ୍ଦିଲା| ଟୁନି ଯାଇ ଝିଅକୁ ଧରି ଆସି କିଛି ଲାଜ ସରମ ନକରି ମୋ ଆଗରେ
ବସି ଦୁଧ ଖୁଆଇଲା ଯେମିତି ମୋତେ ତାର ଦୁଧ ଦେଖାଯିବ| ତା ଦୁଧ ଦେଖି ମୋର ଅବସ୍ଥା
ଅସମ୍ଭାଳ| ମୁଁ ପୁରା ଅନ୍ୟ ମନସ୍କ ହେଇ ଗଛ ସଫା କରୁ କରୁ ଗୋଟେ ସରୁ କାଠି ମୋ ଆଖିରେ
ବାଜିଲା| ମୁଁ ଆଖିକୁ ଚାପି ଧରି ବାରଣ୍ଡାରେ ଯାଇ ବସି ପଡିଲି| ଟୁନି ବି ଟିକେ ବ୍ୟସ୍ତ ହେଇ ପାଣି
ଧରି ମୋ ପାଖକୁ ଧାଇଁଆସି ମୋ ଆଖିକୁ ଛାଟି ଦେଇ କହିଲା ଟିକେ ସୋଇପଡ ଭଲ ଲାଗିବ|
ମୁଁ ସେୟା କଲି|
ପ୍ରାୟ ଦିନ ୧ଟା ବେଳକୁ ଗୌରୀ ବଡମା ଆସିଲା| ମୋ ଆଖିରେ ଡାଳ ବାଜିଥିବା କଥା ଶୁଣି
ଟୁନିକୁ କହିଲା
ବଡମା - ଆଲୋ ଟୁନି, ତୋର କ୍ଷୀର ଟିକେ ଚିପୁଡ଼ି ପୁଅ ଆଖିରେ ପକେଇ ଦେଲୁନି? ଦିନକୁ
ଦି ତିନି ଥର କ୍ଷୀର ପକେଇ ଦେଲେ ଭଲ ହେଇଯିବ| ଯା ଯା ଶୀଘ୍ର ଟିକେ କ୍ଷୀର ଚିପୁଡ଼ି ତା ଆଖିରେ
ପକେଇ ଦେ|
ଟୁନି କହିଲା - ମୁଁ କଣ ଏତେ କଥା ଜାଣିଥିଲି କି? ହଁ ଯାଉଛି ସଂଗେ ସଂଗେ କ୍ଷୀର ପକେଇ ଦେଉଛି|
ଏତିକି କହି ଟୁନି ମୁଁ ସୋଇଥିବା ଜାଗାକୁ ଆସି କହିଲା ଭାଇ ଟିକେ ତମ ଆଖି ଖୋଲିଲ| ମୁଁ ଆଖି
ଖୋଲିଲି ଆଉ ଯାହା ଦେଖିଲି କେବଳ ଆଁ କରି ରହିଗଲି| ଟୁନି ମୋ ମୁହଁ ପାଖରେ ତାର ଗୋଟେ
ଦୁଧକୁଧରି ନଇଁପଡିଛି| ମୁଁ ଆଖି ଖୋଲିବା ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ସେ ଗୋଟେ ହାତରେ ମୋ ଆଖି ପତାକୁ
ମେଲାକରି ଧରି ନିଜ ଦୁଧ ଚିପି ଦେଲା, ସିରିଞ୍ଜରୁ ବାହାରିଲା ପରି କ୍ଷୀର ମୋ ଆଖିରେ ପଡିଲା|
ମୁଁ ସମ୍ଭାଳି ନପାରି ତାକୁ ଟାଣିଆଣି ସେଇ ଦୁଧକୁ ପାଟିରେ ପୁରେଇ ଚୁଚୁମି ଦେଲି| ସେ ଛାଟିପିଟି
ହେଇ ଉଠି ଯାଉ ଯାଉ ଫୁସ ଫୁସ କରି କହିଲା ଭାରି ଦୁଷ୍ଟ ହେଲଣି| ରାତିକୁ ଦେବୀ ଖାଇବ ଏବେ
ଚୁପଚାପ ଶୋଇପଡ|
କିଛି ସମୟପରେ ଆଖି ଟିକେ ଭଲ ଲାଗିଲାରୁ ଉଠି ଗାଧେଇ ଖାଇ ପୁଣି ବିଶ୍ରାମ ନେଲି| ଆଖିକୁ
ଟିକେ ଦରଜ ଲାଗୁଥିବାରୁ ନିଦ ହେଲାନାହିଁ| ୪ ବାଜିଲା| ଗୌରୀ ବଡମା ପୁଣି ତା ଭଙ୍ଗଘର ଆଡେ
ଗଲା ସଫା କରିବ ଆଉ କିଛି ଜିନିଷ ଆଣି ଆସିବା ପାଇଁ| ତା ସାଙ୍ଗରେ ଟୁନିର ପୁଅ ଝିଅ ଦିଜଣ ବି
ଯାଇଥାନ୍ତି| ଘରେ କେବଳ ମୁଁ ଆଉ ଟୁନି| ସେତିକି ବେଳେ ଟୁନି ପୁଣି ମୋ ପାଖକୁ ଆସି କହିଲା
, "ଆଖି ଦେଖାଅ ଆଉ ଥରେ କ୍ଷୀର ପକେଇ ଦେବି|" ମୁଁ ତ ଏହି ସମୟକୁ ଅପେକ୍ଷା କରିଥିଲି|
ତତ୍କାଳ ଉଠି ବସି ଟୁନିକୁ ଟାଣିଆଣି ମୋ କୋଳରେ ବସେଇ ଲମ୍ବା କିସ ମାରିଲି ଆଉ ଦୁଧକୁ ଚିପିଲି|
ତଳ ଆଡୁ ଶାଢ଼ୀସାୟା ଟେକି ବିଆରେ ହାତ ମାରିଲା ବେଳକୁ ଟୁନି ଛାଟିପିଟି ହେଇ କହିଲା ଦିନ ବେଳ
, କିଏ ଆସିଗଲେ ଅସୁବିଧା| ମୁଁ କହିଲି କେହି ଆସିବେ ନାହିଁ, ମୁଁ ଯାଇ କବାଟ ବନ୍ଦ କରିଦେଇ ଆସୁଛି
| କବାଟ ବନ୍ଦ କରି ଆସି ପୁଣି ତାକୁ ଖଟ ଉପରକୁ ଟେକି ନେଇ ମନଇଛା ଚୁମିଗଲି| ସେ ଖାଲି ଉଁ ଉଁ
ହେଇ ମୁହଁ ଲୁଚାଉ ଥାଏ| କହିଲା ଆଗ ତମ ଆଖିରେ କ୍ଷୀର ପକେଇ ସାରେ ତାପରେ ..........
ମୁଁ ଆଖି ଖୋଲି ସୋଇଲି ଆଉ ଟୁନି ମୋ ସାଇଡରେ ବସି ତା ବ୍ଲାଉସ ଭିତରୁ ଦୁଧ କାଢି ମୋ ଆଖିରେ
ଚିପି ଦେଲା| ମୁଁ ତାକୁ ମୋ ଉପରକୁ ଟାଣି ଆଣି ଦୁଧକୁ ପାଟିରେ ପୁରେଇ ଚୁଚୁମି ଚାଲିଲି| ଏବେ ସେ
ପୁରା ହିଟ ହେଇ ମୋତେ କୁଣ୍ଢେଇ ଧରି ଚୁମି ଗଲା| ମୁଁ ଆଉ ଟିକେ ବି ଡେରି ନକରି ତା ଦେହରୁ ଶାଢ଼ୀ
ବାହାର କରି ଦେଇ ସାୟା ଟେକି ବିଆକୁ ଆଉଁସି ଆଉଁସି ତାକୁ ହିଟ କରିବାରେ ଲାଗିଲି| ଏପଟେ ଟୁନି
ମୋ ଲୁଙ୍ଗି ଭିତରେ ହାତ ପୁରେଇ ବାଣ୍ଡକୁ ଧରି ହଲେଇ ପୁରା ଟାଣ କରିଦେଲାଣି| ମୁଁ ତା ଓଠକୁ ଚୁଚୁମି
ଗୋଟେ ଦୁଧଭୁଣ୍ଡିକୁ ଦଳିଦଳି ତାର ଉତ୍ତେଜନା ଚରମ ସୀମାରେ ପହଁଚେଇ ଦେଲି, ବିଆରୁ ପାଣି
ବାହାରି ତା ସାୟା ଓଦା ହେଇଗଲା| ସେ ଖାଲି ଊଂଉଁ ହେଇ ମୋତେ ଭିଡି ଧରି ପିଠିକୁ ରାମ୍ପୁଡ଼ି ପକାଉ
ପକାଉ କହିଲା ଆଉ ସମ୍ଭାଳି ପାରିବିନି ଶୀଘ୍ର ଗିହଁ, ମୋ ବିଆକୁ ଫାଡ଼ି ଦିଅ, ଦୁଧ ଦିଟାକୁ ଖାଇ ଯା ........
ଆଃହଃ|
ମୁଁ ଜାଣିଲି ଆଉ ଡେରି କଲେ ମଜା ଆସିବନି| ତାକୁ ଶୁଆଇ ଦେଇ ତା ଗାଣ୍ଡି ତଳେ ତକିଆ ରଖି ଦୁଇ
ଗୋଡ଼କୁ ଫାଡ଼ି ବାଣ୍ଡକୁ ଦେଲି| ଦୁଇଟା ଛୁଆ ଜନ୍ମ କଲା ପରେ ବି ତା ବିଆ ସେମିତି ଫ୍ରେଶ ଅଛି|
ମୋର ବଡ ବାଣ୍ଡଟା ପଶିଲା ବେଳକୁ ତାକୁ ଟିକେ କଷ୍ଟ ହେଲା, ସେ ଓଠ କାମୁଡି ଉଁ ଉଁ ହେଇ ଦୁଇ
ହାତରେ ମୁଣ୍ଡତଳେ ଥିବା ତକିଆକୁ ଚାପି ଧରିଥାଏ| ଦୁଇଚାରି ଷ୍ଟ୍ରୋକ ମାରିବା ପରେ ସେ ନର୍ମାଲ
ହେଇ ହସି ହସି ମୋ ବେକ ଧରି ଓହଳିବା ଅବସ୍ଥାରେ ମୋତେ ଚୁମିଗଲା ଆଉ ଖିଲିଖିଲି ହସି କହିଲା
ବହୁତ ମଜା ଲାଗୁଚି ଆହୁରି ଜୋର ଜୋର ଗିହଁ| ମୁଁ ତା ଦୁଧକୁ ଚୁଚୁମି ସ୍ପୀଡ଼ରେ ଗେହିଁ ଚାଲିଲି|
୧୫ -୨୦ ମିନିଟ ପରେ ଟୁନି ବିଆରୁ ପୁଣି ପାଣି ଆଉ ମୋ ବାଣ୍ଡରୁ ଏକା ବେଳେ ବୀର୍ଯ୍ୟ ଖସିଲା|
ତା ଉପରେ ସୋଇରହି ଦୁଧ ଖାଉଖାଉ ପଚାରିଲି କେମିତି ଲାଗିଲା| ଟୁନି କହିଲା କେମିତି କଣ
ପଚାରୁଚ? ସ୍ୱର୍ଗ ସୁଖ, ମୋ ସ୍ୱାମୀ ୬ ମାସ ହେଲା ହାଇଦରାବାଦ ଗଲେଣି, ମୋ ବିଆ ସେଇ ଦିନୁ
ଶୁଖିଲା ପଡିଥିଲା ଆଜି ତମେ ଶାନ୍ତି କରିଦେଲ| ମୁଁ କହିଲି ପିଲାବେଳେ ତୋତେ ଗେହିଁବାକୁ ବହୁତ
ଇଛା ଥିଲା ହେଲେ ହେଇ ପାରିନଥିଲା| ମୁଁ ଗାଁରେ ଥିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତୁ ଶାଶୁଘରକୁ ଯା ନାହିଁ, ମୁଁ ତତେ
ସବୁ ଦିନ ଗେହିଁ ପୁରା ମଜା ଦେବି| ସେ ବି କହିଲା ହଁ ମୁଁ ସେୟା ଭାବୁଛି|
ମୁଁ ପୁଣି କହିଲି, ରାତିରେ ତୁ ମୋ ରୁମରେ ଶୋଇବୁ, ରାତି ସାରା ତତେ ମୋ ସ୍ତ୍ରୀ ଭଳି ଗେହିଁବି|
ସେ କହିଲା ହଉ ..... | ତାପରେ ସେ ପୋଛା ପୋଛି ହେଇ ଘର କାମରେ ଲାଗି ପଡିଲା|
ବାକି କଥା ପରବର୍ତୀ ଭାଗରେ
ମୋର ଏଇ ଟୁନି ନାଁଟା ବହୁତ ପ୍ରିୟ। feel excited
ReplyDelete