ସନ୍ଧ୍ୟା ହେଇ ଗଲାଣି.. ମୋହନ ଚାହା ପିଇ ସେମିତି ବସି କୋୟଲ କଥା ଭାବୁ ଥିଲା..
ଟୋକି ଏତେ କମ ବୟସରୁ ଏତେ sexy ଲାଗୁଚି.. ତା କଥା ଭାବି ବାଣ୍ତ ପୁଣି ଉଠୁଥିଲା..
ମନେ ମନେ ଭାବୁଥିଲା ଟୋକିକୁ ପରା ଲଙ୍ଗଳା କରି ଦେଖନ୍ତା.. ଦେହ ସାରା ଚାଟି ପକାନ୍ତା..ତା ଚିକଣ ବିଆକୁ
ଚାଟନ୍ତା..ଏମିତି ଭାବିବା ସମରେ କୋୟଲ ପୁଣି ଆସିଲା.ଫ୍ରକ ଓ ପେଣ୍ଟି ବଦଳାଇ ସାରିଚି । ଆସି ମୋହନ ପାଖରେ ଗେଲ୍ହାଇ ହୋଇ କହିଲା, " ଚାଲ ନା ବାହାରକୁ ବୁଲି ଯିବ " ମୋହନ ବି ସାଙ୍ଗେ ବାହାରି ପଡିଲା, ବଜାର ରେ ବୁଲି ଆଇସ କ୍ରିମ ଖାଇଲେ..ଫେରିଲା ବେଲକୁ ଅନ୍ଧାର ହେଲାଣି.. ଗାଡିରେ ବସିଲା ବେଳକୁ ୋୟଲ ତା ଦୁଧକୁ ମୋହନ ପିଠିରେ ରଗଡୁଥିଲା..
ବାଟରେ ନିଛାଟିଆ ଜାଗା ଦେଖି ଗାଡି ଅଟକାଇଲା... କୋୟଲକୁ ତା ସାମନାରେ ଠିଆକରି ଭିଡି ଧରିଲା..କୋୟଲ ବି ତ
ୁରା ଗରମ ରେ ଥାଏ..ସେ ବି ଆଉଜି ପଡିଲା ମୋହନ ଉପରେ..ଫ୍ରକ ଉପରି ଦୁଧକୁ ଧିରେ ଧରେ ଚିପୁଥିଲା..କୋୟଲ ବି ପେଣ୍ଟ ଉପରୁ ମୋହନ ର ବାଣ୍ତକୁ ମୁଠେଇ ଧରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିଲା। କୋୟଲ ଧିରେ ସେ ଫିସଫିସ ହୋଇ ମୋହନ କୁ କହିଲା, " ଭାଇନା ମୁ ଦୁଧ ଚାପ ନା ଟିକି" ... ମୋହନ ଦୁଧ କୁ ବାହାର କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲା.. ହେଲେ ଫ୍ରକ ଭିତରୁ ଛୋଟ ଦୁଧକୁ ଟାଣି ବାହାର କରିବା ସମ୍ଭବ ନଥିଲା । ମୋହନ କହିଲା " ଏବେ ହବନି, ପୁରା ଫ୍ରକ ବାହାର କରିବାକୁ ପଡିବ, ତୁ ଘରକୁଚାଲେ ..ରାତିରେ ତୋ ଦୁଧ ଖାଇବି। କୋୟଲ ଉତ୍ତେଜନା ରେ ଥରି ଉଠିଲା .. ମୋହନ ନ କହୁଣୁ ତା ପେଣ୍ଟ ଖୋଲି ବାଣ୍ତକୁ ବାହାର ରି ଗେଲ କରିବାକୁ ଲାଗିଲା..ଆଗ ପରି ଛେପ ଲଗାଇ ହଲାଇବାକୁ ଲାଗିଲା.. ମୋହନ ବାଣ୍ତକୁ ନେଇ ତା ମୁହରେ ଦଲା ଚାପିବାକୁ.. ହେଲେ ଛୋଟ ପିଲା.. ବାଣ୍ତ ଚପା ବିଷୟରେ ଜାଣିନି, ମୁହକୁ ଆଡେଇ ଦଲା.. ୋହନ ବି ବାଧ୍ୟ କଲାନି.. ଜୋର ୋର ରେ ହଲାଇବାକୁ କହିଲା... ଓ ପୁଣି ପିଚକାରି ମାରିଲା ବାଣ୍ତ.. କୋୟଲକୁ ବହୁତ ଖୁସ ଲାଗେ ବାଣ୍ତ ପିଚକାରି ମାରିଲେ..
ତା ପରେ ଦିହେଁ ଘରକୁ ଫେରିଲେ..
ରାତିରେ ମୋହନ ଅଲଗା ରୁମ ରେ ସୋଇଲା.. କୋୟଲ ବି ମୋହନ ପାଖରେ ସୋଇ ଗପ ସୁଣିବ ବୋଲି ଆସି ସୋଇଗଲା.ଘରେ ସବୁ ସୋଇଲା ପରେ ମୋହନ ଲାଇଟ ଲିଭାଇ ଦଇ ସିଧା ଆସି କୋୟାଲ କୁ କୋଳେଇ ଧରିଲା.. କୋୟଲ ଗୋଟେ ଫ୍ରକ ପିନ୍ଧି ଥିଲା..
କୋୟଲ ବି ମହନ କୁ ଭିଡି ଧରିଲା...କାନରେ କହିଲା" ଭାଇନା.. ମୋ ଦୁଧକୁ ଖାଇବ ନା ଏବେ ?"
ଓଃ.. ଏକଥା ସୁଣି ମୋହନ ର ବାଣ୍ତ ମୁଣ୍ତ ଟୁଙ୍ଗାରି ତା ହାପ ପେଣ୍ଟ ଭିତରୁ ବାହାରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିଲା । ମୋହନ କୋୟଲକୁ ଛାତିରେ ଭିଡିଧରି ପଛପଟୁ ତା ଫ୍ରକର ଚ୍ୟାନ ଖୋଲି ଫରକ କୁ ଟାଣି ବାହାର କରି ଦେଲା... ଓଃ ...ଗୋରା ତକ ତକ ଦେହ..ଛୋଟ ଛୋଟ ଲେମ୍ବୁ ପରି ଟାଣ ଟାଣ ଦୁଧ... ପୁରା ଗୋଟା ଜାକ ଦୁଧ ମୋହନ ପାଟିରେ ପୁରାଇ ଦେଲା ଓ ଅନ୍ୟ ଦୁଧର ମୁଣ୍ତିକୁ ଚିମୁଟି ବାରେ ଲାଗିଲା..ପାୟଲ ଖୁସିରେ ମୋହନବାହୁରେ ଛଟପଟ ହେହୁଥିଲା.. ମୋହନୁ ଟାଣି ତା ଅନ୍ୟ ଦୁଧକୁ ଖୋଇ ଦେଉଥିଲା...ତା ପରେ ମୋହ ଧିରେ ଛାତିରୁ ତଳକୁ ଖସିଲା... ପେଟରେ ଚୁମା ଦେଇ ତଳକୁ ଆସିଲା...ନୀଳ ରଙ୍ଗର ପେଣ୍ଟି କୁ ଟାଣି ବାହାର କରି ଦେଲା...
ଆଖି ଆଗରେ ଗୋରା ତକତକ ଚିକଣ ବିଆଟା ଝଲସି ଉଠିଲା, ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ ମୋହନ କୋୟଲ ର ଅଫୁଟା କଢ ବିଆକୁ ଦେଖିଲା...
ବିଆ ଟିକିଏ ଉପରୁ ଉଠି ଫୁଲକା ଦେଖା ଗଲାଣି..ହାଲକା ରୁମ ବି ଉଠିଲାଣି...ମୋହନ ଦେଖି ପୁରା ପାଗଳ...ନଇଁ ପଡି ଗୋଟେ ଚୁମା ଦେଇଦେଲା ବିଆ ଉପରେ... ପାୟଲ ବି ଶିତେଇ ଗଲା... ବିଆଟା ଟିକେ ଅଭଦ୍ର ବାସନା ହେଉଥିଲା... ମୋହନ ଉଠି ତା ତଉଲିଆକୁ ଟିକ ଓଦା କରି ଆଣି ବିଆକୁ ଭଲସେ ପୋଛିଲା ଓ ତା ବାଣ୍ତକୁ ବ l ଧିରେ ସେ ଆଙ୍ଗୁଠିରେ ମେଲି ଦେଲା ତା ବିଆ... ଓଃ...ପୁରା ଲାଲ ଟୁକଟୁକ ବିଆଟି... ଲୋଭ ସମ୍ଭାଳି ନ ପାରି ଚାଟି ବାରେ ଲାଗିଲା... ମୋହନ ର ଜିଭ ବାଜୁ ବାଜୁ କରେଣ୍ଟ ଖେଳିଗଲା ପାୟଲ ଦେହରେ.. ଏକ ଅପୁର୍ବ ଆନନ୍ଦ ଖେଳି ଗଲା ତା ଦେହରେ. ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ ତା ବିଆରେ ଜିଭ ବାଜିଥିଲା... ଅଣ୍ଟା କୁ ଉଠାଇ ଉଠାଇ ବିଆକୁ ଠେସି ଦେଉଥିଲା ମୋହନ ମୁହରେ....ମୋହନ ର ଚୁଟିକୁ ଭିଡି ଧରୁଥିଲା....ଅାଃ........ଜିଜୁ....
ହଠାତ ଶିଥିଳ ପଡିଗଲା ଦେହ ... ଗୋଡ ଦୁଇଟା ଢିଲା ପଡିଗଲା ... ଚରମ ସୁଖପାଇଗଲା....ନିସ୍ତେଜ ହେଇଗଲା ତା ଦେହ.. ଆଖିରେ ଗୋଟେ ଖୁସିର ଚମକ...ମୋହନ କୁ ଭିଡିଧରି ନିଜର ଖୁସି ଜଣାଇଲା...
ହେଲେ ମୋହନ....
ମୋହନ ତାକୁ ଟାଣି ଆଣିଲା ନିଜ ଉପରକୁ ଖଟରେ ଚିତ ହୋଇ ସୋଇ...
ପାୟଲ ତ ଧୋଣ୍ତ ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ଥିଲା... ଉପରକୁ ଆସି ମୋହନ ର ପଣ୍ଟ ଟାଣି ଖସାଇ ଦେଲା...ମୋହନ ର ବାଣ୍ତଟି ଫକ କିନା ବାହାରକୁ ଛିଟିକି ପଡିଲା...ବଡ କୌତୁହଳ ହୋଇ ବାଣ୍ତ ଟିକୁ ଧରିଲା..ତନ୍ନ ତନ୍ନ କରି ନିରେଖି ଦଖିଲା... ବାଣ୍ତ ଚମଡାକୁ ଟାଣି ବାଣ୍ତର ଗୋଲାପି ଅଗକୁ ଖୁସିରେ ଦେଖିଲା... କେତେ ବେଳେ ବାଳକୁ ଝୁଣି ପକାଉଥାଏ ତ ପେଳକୁଚିପି ପକାଉଥାଏ...ଜୀବନରେ ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ ବାଣ୍ତକୁ ଦେଖୁଚି..ଆଗୁ କେବଳ ଅନୁଭବ କରିଥିଲା..
ମୋହନ ଖୁସିରେ ଆଖି ବନ୍ଦ କରି ସୋଇଥିଲା... ପାୟଲ ବାଣ୍ତକୁ ତଳ ଉପର କରି ହଲାଉଥଲା.. ମୋହନ ଧିରେ କହିଲା." ପାୟଲ, ଏଇ... ଟିକିଏ ଚାପିଦେ.." ଛୋଟ ଝଅ... ବାଣ୍ତ ଚପାହୁଏ ବୋଲି ଜାଣିନି... ଟିକେ ପ୍ରଶ୍ନ ଭରା ଆଖିରେ ଦେଖିଲା..ମୋହନ ବୁଝିଗଲା.. ଉଠି ପଡି ଗେ କରି କହିଲା, " ମୁ ଜିମିତି ତୋ ବିଆ ଚାଟିଲି.. ୁ ବି ସିମିତି ଚାପେ... "
ସେ ଟିକେ ଅମଙ୍ଗ ହବାର ଦେଖି ତାକୁ କହିଲା.. ହଉ ପ୍ରଥମେ ସେ ଉପରେ ଚୁମା ଟେ ଦେ.. ତା ପରେ ଭଲ ଲାଗିଲେ ଚାପିବୁ.
ପାୟଲ ବି ସୁନା ଝିଅ ପରି ବାଣ୍ତ ଅଗରେ ଚୁମାଟେ ଦେଇ ଦେଲା.. ତା କୋମଳ ଗୋଲାପି ଓଠରେ ଚୁମା ପାଇ ମୋହନ ଆଖି ବୁଜି ହେଇଗଲା... ପାୟଲ ତା ପରେ ଜିଭରେ ଟିକିଏ ଚାଟି ଦେଖିଲାଭଲ ଲାଗୁଚି.. ତାପରେ ଆପେ ଆପେ ଚପିବାକୁ ଲାଗଲା.. ବାଣ୍ତ ଚାପିବା ମଜା ଜିଏ ପାଇଚି ସେ ଆଉ କି ଛାଡେ.. ମାଛ ଖିଆ ବିରାଡି ପରି ଚାପି ଚାଲିଲା... ଓଃ... ତା ଗରମ ଓଠର ସ୍ପର୍ଶ ବାଜି ମୋହନ ପାଗଳ ହୋଇ ଗଲା...
ପାୟଳ....ଚାପି ଦେ... ଶୋଷଡି ଦେ ମୋ ବାଣ୍ତକୁ...ଚିଲେଇ ଉଠିଲା ମୋହନ...
ପିଚାକୁ ଖାଲି ତଳ ଉପର କୁଥାଏ... ପାୟଲ..ଚାପି ଚାଲି ଥାଏ...ଭୋକିଲାଙ୍କ ପରି...
ମହନ ଚରମ ଶିମା କୁ ପହଞ୍ଚି ଗଲା.ହଠାତ ପାୟଲ ର ମୁହରୁ ବାଣ୍ତକୁ ପଦାକୁ ବାହାର କରି ହଲାଇବାକୁ କହିଲା...
ପାୟ ଲାଳର ଓଦା ବାଣ୍ତକୁ ଦିଥର ହଲାଉ ହଲାଉ ପିଚ ପିଚ କରି ବିର୍ଯ୍ୟ ସବୁ ବାହାରିଗଲା.. କିଛି ପାୟଲ ଦୁଧରେ.. ବାକୁ ସବୁ ପେଟରେ ପଡିଲା..
ପାୟଲ ଖୁସିଲେ ହଲାଇ ହଲାଇ ସବୁ ଚିପୁଡି ବାହାର କରି ଦେଲା..
ତା ପରେ ପୋଛା ପୋଛି ହୋଇ ଦିହେ ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ସୋଇଲେ...
ହେଲେ ପାୟଲ ମନ କୋ ମାନେ...
କିଛି ସମୟ ପରେ ପୁଣି ମୋହନର ନରମ ବାଣ୍ତକୁ ଧରି ଖେିଲା... ବାଣ୍ତ ଧିରେ ଧରେ ପୁଣି ଉଠିଲା...
ଏଥର କହିବା ଆଗରୁ ପାୟଲ ବସି ବାଣ୍ତ ଚାପିଲା ଓ ନିଜେ ଯାଇ ମୋହନଉପରେ ବସି ତାକୁ ବିଆ ଚଟେଇଲା...
ମୋହନ ଏଥର ବିଆ ଚାଟି ପାୟଲ କୁ ସୁଆଇ ତା ଦି ଜଙ୍ଘ ଜାକି ଦେଲା ଓ ଛେପପକାଇ ବାଣ୍ତକୁ ସଠି ରଖି ଗେହିବାକୁ ଲାଗିଲା...
ବାଃ... କି ମଜା.. ବିଅ ଭିତରେ ସିନା ବାଣ୍ତ ପସିବନି.. ହେଲେ ଏପରି ବି ଗେହିବାର ମଜା ମିଳିଲା ତାକୁ.. ସବୁ ବିର୍ଯ୍ୟ ବିଆ ଉପରେ ବାହାର କରି ଦେଲା... ସେଦିନ ରାତିରେ ପାୟଲ ହ ଚାରି ଥର କଲା ସେମିତି.
ବାସ ତା ପରେ ଆଉ କେବେ ହୋଇନି ପାୟଲ ସହ.. କାରଣ ତାର୨ ମାସ ପରେ ପାୟଲ ଗୃହ ଯୋଗ୍ୟା ହେଲା...
Comments
Post a Comment