Samina from Protest site made me cum

ରାଜଧାନୀରେ ଅଶାନ୍ତି ଚାଲୁଥିବା ବେଳେ ଆମ ଅଞ୍ଚଳ କିନ୍ତୁ ଅପେକ୍ଷାକୃତ ଶାନ୍ତ ଥିଲା୤ ସନ୍ଧ୍ୟାବେଳକୁ ମୋ ସାଙ୍ଗ ହରିଶ୍ ଆଉ ବିଶାଲ୍ ଆସିଥିଲେ୤ ଆମେ ଛାତ ଉପରେ ବସି କଥା ହେଉଥିବା ବେଳେ ସେମାନେ କହିଲେ ଚାଲ ଆଜି ଧାରଣା ଦେଖି ଆସିବା୤ ମନକୁ କଥାଟା ପାଇଲା୤ ଆମେ ଦୁଇଟା ଗାଡ଼ିରେ ସିଧା ଚାଲିଲୁ୤ ବହୁତ ଦୂରରୁ ହିଁ ଆମକୁ ଅଟକାଇ ଦିଆଗଲା୤ ଦୁରରେ ଛିଡ଼ା ହୋଇ ଧାରଣା ଦେଖିବାର ମଜା ନଥିଲା୤ ହରିଶ୍ କହୁଥିଲା ସେଇଠି ସୁନ୍ଦର ସୁନ୍ଦର ପଠାଣ ଟୋକି ସବୁ ବସି ଧାରଣା ଦେଉଛନ୍ତି ଆଉ ନାଚଗୀତ କରୁଛନ୍ତି୤ ଆମେ ଗାଡ଼ି ରଖିଦେଇ ଚାଲି ଚାଲି ଗଲୁ୤ କିଛି ପାଖକୁ ଯିବାପୂର୍ବରୁ ଆମକୁ ପୁଣିଥରେ ଅଟକାଇ ଦେଲେ୤ ସେଇଠି ଠିଆ ହେଇ ଆମେ ଦେଖୁଥିଲୁ, ସତରେ ସେଠାରେ ଅସଂଖ୍ୟ ପଠାଣ ଟୋକି, ମାଇକିନା ଆଉ ବୁଢ଼ି ବସିଥିଲେ୤ ଗୋରୀ ଗୋରୀ ପଠାଣ ଟୋକି ଦେଖୁ ଦେଖୁ ମନରେ ଇଚ୍ଛା ହେଲା, ଯଦି ଏଇ ଗୋରୀ ପଠାଣ ଟୋକି ମିଳନ୍ତା ଖେଳ କରି ଦିଅନ୍ତି୤ ହରିଶ୍ ବୋଧହୁଏ ମୋ ମନକଥା ଜାଣିଦେଲା, ହସିଦେଇ କହିଲା ଚୁତିଆ ଶଳା, ପଠାଣ ଟୋକି ଗେହିଁବାକୁ ମନ କରୁଛୁ! ମୁଁ ଦାନ୍ତ ଦେଖେଇ ହସିଦେଲି୤ ସେଇ ସମୟରେ ସେଇ ପାଖଦେଇ ଦଳେ ପଠାଣ ଟୋକି କଳାବୁର୍ଖା ପିନ୍ଧି ଯାଉଥିଲେ, ସାହାସ କରି କହିଲି, ଆମକୁ ବି ସାଥିରେ ନେଇ ଯାଅ୤ ଏକା ଏକା ବୋର୍ ହେବନି୤ ସେଇଠୁ ସେମାନେ ଶୀଘ୍ର ଶୀଘ୍ର ପାଦପକାଇ ଆଗକୁ ଚାଲିଗଲେ କିନ୍ତୁ ଦୁଇଜଣ ଟୋକି ପାଖକୁ ଆସି କହିଲେ, ତମ ମା ଭଉଣୀ ନାହାନ୍ତି କି?

- ଅଛନ୍ତି, ଯେ୤ ସେମାନଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ କଣ ମଜା ଆସିବ, ଯାହା ତମ ସାଙ୍ଗରେ ଆସିବ? ଚାଲୁନ ଯିବା ବୁଲି ଆସିବା୤ ବୁର୍ଖା ପିନ୍ଧିଛ କିଏ ଜାଣୁଛି ତମେ ଏଠି ଅଛ କି ନାହଁ, ନା କିଏ ଗଣୁଛି୤

- ଉଁ, ବେଶୀ ବୁଲେଇବା କଥା କୁହନି୤ ତମକୁ ଆମେ ଭଲ ଭାବରେ ଜାଣିଛୁ୤ ହାରାମୀ ଗୁଡ଼ାଏ୤ ଯାଅ, ଏଇଠୁ ନହେଲେ ଦେଖିବ୤

- ହଁ, ହଉ, ତମ ଭଲ ପାଇଁ କହୁଥିଲି୤ ସବୁବେଳେ ବୁର୍ଖାରେ ବନ୍ଦୀ ହେଇ ରହୁଛ୤ ଚାଲ ଘଣ୍ଟେ ଦୁଇଘଣ୍ଟା ବୁଲି ଆସିବ୤ ବୁର୍ଖା ତଳେ କିଏ ଅଛି ଆମେ ବି ଦେଖିବୁ୤ ଆଉ ମଜା ବି ଲାଗିବ୤

ସେ ଦୁଇଜଣ ପରସ୍ପର ସହ କଣ ଗୁଣୁଗୁଣୁ ହେଇ କଥା ହେଲେ ତା ପରେ ସେଥିରେ ଜଣେ ଝିଅ ଧାରଣାସ୍ଥଳ ଆଡ଼କୁ ଚାହୁଁଥିଲା ବେଳେ ଆରଜଣକ କହିଲା, କେମିତି ଯିବ? ତମେ ଗାଡ଼ି ଆଣିଚ? ସେତେବେଳକୁ ଅନ୍ଧାର ହୋଇଗଲାଣି୤ ହାତ ଦେଖାଇ ଗାଡ଼ି ଆଡ଼କୁ ତାକୁ ଇଶାରା କଲି୤ ସେ କହିଲା, ତମେ ଯାଅ, ଗାଡ଼ି ପାଖରେ ଥାଅ୤

ମୋତେ ବିଶ୍ବାସ ହେଉନଥିଲା, ସେ ଟୋକି ଆମ ସହିତ ଜିବ୤ ହରିଶ୍ କହିଲା, ଶଳା ଯଦି ସେ ପଠାଣ ଟୋକାଙ୍କୁ କହିଦେବ ଆମ ଗାଡି ପୋଡ଼ିଦେବେ ଆଉ ଅମକୁ ମାରିଦେବେ୤ ଚାଲ୍ ଶୀଘ୍ର ଏଠୁ ପଳେଇବା୤ ଆମେ ଶୀଘ୍ର ଶୀଘ୍ର ସେଇଠୁ ବାହାରି ଆସିଲୁ୤ ହରିଶ୍ ଆଉ ବିଶାଲ୍ ଗାଡ଼ି ନେଇ ଆଉ କିଛି ଦୂରକୁ ଚାଲିଗଲେ୤ ମୁଁ ସେଇଠି ଅପେକ୍ଷା କଲି୤ ଆମେ ଠିକ୍ କରିଥିଲୁ, ଯଦି ଟୋକି ଆସେ ତ ଗାଡ଼ି ନେଇ ଆସିବୁ, ନହେଲେ ଫେରାର୍୤

କିଛି ସମୟପରେ ଦିଜଣ ଟୋକି ଆସିଲେ୤ ମୁଁ ଇଶାରା ଦେଉ ଦେଉ ହରିଶ୍ ଆଉ ବିଶାଲ୍ ଗାଡ଼ି ନେଇ ଆସିଲେ୤ ବିଶାଲକୁ କହିଲି ତୁ ଅଟୋରେ ବସାକୁ ଆ, ଆମେ ଗାଡ଼ିରେ ଯାଉଛୁ୤ ସେମାନଙ୍କୁ ଗାଡ଼ିରେ ବସେଇ ସିଧା ଆମ ବସାକୁ ଛୁଟିଲୁ୤ ଆମକୁ ବିଶ୍ବାସ ହେଉନଥିଲା ଆମ ଗାଡ଼ିରେ ଦୁଇଜଣ ପଠାଣ ଟୋକି ବସିଛନ୍ତି୤ ବସା ପାଖରେ ଗାଡ଼ି ରଖିଦେଇ ସେମାନଙ୍କୁ ଭିତରକୁ ଡାକିଲା ପରେ କବାଟ ବନ୍ଦ କରିଦେଲି୤

ସେମାନେ ବସାରେ ପଶିବାପରେ ବୁର୍ଖା ଖୋଲିଲେ୤ ଓଃ କି ଗୋରୀ ଝିଅ ବେ୤ ମାଗିହାଁ ଦେଖିବା କ୍ଷଣି ଗେହିଁଦେବାକୁ ମନ ହେଉଥିଲା୤ ହେଲେ ଆମ ସହ ଧୋଖା ହେଇଗଲା୤ ସେମାନେ ଦିଜଣ ବିବାହିତା ଥିଲେ୤ ଯାହା ବି ହେଉ, ଗେହିବାକୁ ମିଳୁଛି, ଏତେ କିଏ ଦେଖୁଛି୤ ହରିଶ୍ ଜଣେ ଟୌକିକୁ ଧରି ନିଜ ରୁମରେ ପସିଗଲାପରେ ମୁଁ ସମିନାର ହାତଧରି ମୋ ରୁମରେ ପଶିଲି୤ ତା ଗାଲକୁ ଆଉଁସି ଦେଉ ଦେଉ ଓଠରେ ଓଠ ଲଗେଇ ଚାପିଲି୤ ସେ ବି ମୋତେ ଜାବୁଡ଼ି ଧରିଲା ଆଉ ମୋ ଓଠକୁ କାମୁଡ଼ିଦେଲା୤ ଅଳ୍ପ ସମୟ ଭିତରେ ସମିନା ପୁରା ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ଯାଇଥିଲା୤ ତା ଦୁଧ ଦୁଇଟା ୩୮ ସାଇଜର ଥିଲା ଓ ସାମାନ୍ୟ ଓହଳି ଯାଇଥିଲା୤ କିନ୍ତୁ ପେଟରେ ମେଦ ଜମା ନଥିଲା୤ ତାଉ ଶୋଇଦେଇ ତା ଦୁଧକୁ ଖାଇବାକୁ ଲାଗିଲି୤ ତା ଦୁଧକୁ କାମୁଡ଼ି ଦେଲି ଆଉ ଭଲ କରି ଗେଲ କରୁ କରୁ ସେ କହିଲା, ଶୀଘ୍ର କର୤ ସେଇଠି ଆମକୁ ଅପେକ୍ଷା କରିଥିବେ୤ ସେଇଠୁ କହିଲି, ରହ ଏତେ ତରତର କାହିଁକି ହେଉଛ? ତାୱା ଗରମ ହେଉ, ରୋଟି ସେକିବା୤ ସେ କହିଲା, ତାୱା ଗରମ ଅଛି, ଆଉ ଅପେକ୍ଷା କରନି୤ ତା ପ୍ୟାଣ୍ଟିକୁ ଖୋଲିଦେଲା ବେଳକୁ ବିଆ ପୁରା ଓଦା ଓଦା ଆଉ ରସ ଝରୁଛି୤ ଭାବିଲି ବିଆ ରସକୁ ଚାଖିବି ତାପରେ ଆଉ ଇଛା ହେଲାନି, ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଖୋଲିଦେଇ ତା ବିଆ ରସରେ ଓଦା କରିଦେଇ ସିଧା ପୁରେଇ ଦେଲି୤ ସେ ରାଣ୍ଡି ଖଟରେ ଚିତ୍ ହୋଇ ଶୋଇ ନିଜ ଦୁଇଗୋଡ଼କୁ ଉପରକୁ ଉଠେଇ ବିଆକୁ ମେଲେଇ ଦେଲା ଆଉ ମୋ ବାଣ୍ଡ ବିଆରେ ସର୍ ସର୍ କରି ଚାଲିଲା୤

ସେ ମୋତେ ଜାବୁଡ଼ି ଧରି ଆଃ ଆହ୍ ହେଉଥିଲା ଆଉ କହୁଥିଲା, ମୋତେ ଭଲକରି ଗିହଁ, ଓଃ କେତେଦିନ ହେଲାଣି ମୋତେ କେହି ଗେହି ନାହାନ୍ତି୤ ମୁଁ ପୁରା ବିଆକୁ ମେଲେଇ ଦେଇ ଭିତର ଯାଏଁ ଗେହୁଥିଲି, ସେ ଆଃ ଆଃ କହୁଥିଲା୤ କହିଲି, ସବୁଦିନ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଆମେ ଆସିବୁ ତମେ ଆସିବ କି କୁହ? ସେ କହିଲା ନାଇଁ, କିଏ ଜାଣିଲେ ଆମକୁ ମାରିଦେବେ୤ ମୁଁ କହିଲି ଆଜି କେମିତି ଆସିଲ? ସେ କହିଲା ଆଜି ଦୋକାନରୁ ବ୍ରା ପ୍ୟ୍ଣ୍ଟୀ କିଣିବା ଅଛି କହି ଆସିଲୁ୤

ସେପାଖରେ ହରିଶ୍ ନଶିମାକୁ ଉଠେଇ ଉଠେଇ ଗେହୁଥିଲା୤ ନସିମା ଜୋର୍ ଜୋର୍ ଚିଲ୍ଲେଇ ଉଠୁଥିଲା ଯାହା ଆମ ରୁମକୁ ଶୁଭୁଥିଲା୤ ଓଃ କି ମସ୍ତି୤ ସମିନା ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ନିଜ ବିଆରେ ଜାବୁଡ଼ି ଧରିଲା, ସେ କେମିତି ଏହା କରିଲା କେଜାଣି, ମୋତେ କିନ୍ତୁ ସ୍ବର୍ଗ ପାଇଲା ଭଳିଲାଗିଲା୤ ତାପରେ ମତେ ଲାଗିଲା ସେ ମୋ ବାଣ୍ଡରୁ ରସ ନିଗାଡ଼ି ଦେଉଛି୤ ମୁଁ ଆଉ ଅପେକ୍ଷା ନ କରି ତା ଦୁଧକୁ ଜୋର୍ ଜୋର କରି ଦଳି ଚାଲିଲି ଆଉ ଚୋବେଇ ଚୋବେଇ ଖାଇଲି ସେ ଆଃ ଅମ୍ମି ଅମ୍ମି କହି ବିଆକୁ  ମେଲେଇଲା ଆଉ ମୁଁ ଜୋର୍ କରି ଗେହିଲି୤ କିଛି ସମୟପରେ ତା ବିଆ ପୁରା ମେଲା ହୋଇଗଲା ଆଉ ସେଥିରେ ଜୁଆର୍ ଆସିଲା୤ ଏତେ ପାଣି ଆସିଲା ଯେ ଖଟ ଓଦା ହୋଇଗଲା୤ ମୁଁ ଦେଖିଲା ବେଳକୁ ତା ମୁହଁ ପୁରା ଓଦା ହୋଇଯାଇଥିଲା୤ ଶୀତ ଦିନରେ ବି ଝାଳ ବାହାରିଥିଲା୤ ସେ ଓଃ ଓଃ ବହୁତ୍ ମଜା ଲାଗିଲା ବୋଲି କହୁଥିଲା ମୁଁ କହିଲି, ରହ ମୋ ବୀର୍ଯ୍ୟ ଝଡ଼ିନି୤ ସେ କହିଲା ଜଳ୍ଦି ଝାଡ଼ିଦିଅ୤ ମୁଁ ବି ମସ୍ତିରେ ଜୋର୍ ଜୋର୍ କରି ଧକ୍କା ମାରିଲି ଆଉ ବୀର୍ଯ୍ୟ ବାହାର୍ କରିଦେଲି୤

ଆମର କାମ ସରିବାପରେ ଆମେ ବାହାରକୁ ଆସିଲା ବେଳକୁ ହରିଶ୍ ରୁମରୁ ଆହୁରି ଜୋର୍ ଜୋର୍ ଚିତ୍କାର ଶୁଭୁଥିଲା୤ ସମିନା କବାଟ ଖୋଲିଦେଇ ସେ ରୁମରେ ପଶି କହିଲା, ଜଳଦି ଚାଲ୤ ସେଇଠି ନସିମା କହିଲା, ରହ ଏତେ ମଜା ଆଜିଯାଏଁ ମୋତେ ମିଳିନି୤ ସମିନା ବାହାରକୁ ଆସିଲା ଆମେ ବସି ବିସ୍କୁଟ୍ ଖାଉଥିଲୁ, ସେଇ ସମୟରେ ନସିମା ଆଉ ହରିଶ୍ ବାହାରକୁ ଆସିଲେ୤ ହରିଶ୍ ବହୁତ୍ ଖୁସି ଲଗୁଥିଲା୤ ଆମେ କାମ ସାରିଦେଇ ପୁଣି ଗାଡ଼ିରେ ବାହାରିଲୁ ଆଉ ସେମାନଙ୍କୁ ସେଇ ଧାରଣା ସ୍ଥଳରେ ଛାଡ଼ିଦେଇ ଆସିଲୁ୤ ମୋବାଇଲ୍ ନମ୍ବର ମାଗିବା ଭୁଲିଗଲୁ୤ ଯା ବି ହେଉ ଏମିତି ହେବ ବୋଲି କିଏ ଭାବିଥିଲା୤

ଫେରିବା ବାଟରେ ଢାବାରେ ହରିଶ୍ ମୋତେ ଖାଇବାକୁ ଦେଲା୤ ଚିକେନ୍ ନାନ୍ ପାର୍ଟି୤ କହିଲା, ମାଗିଆ ତୁ ଚୁତିଆ ପାଇଁ ଆଜି ମୋତେ ପଠାଣ୍ ମାଂସ ଖାଇବାର ମଜା ମିଳିଲା୤