Enjoying with my student in college

ଆଜିକାଲି ସଂଧ୍ୟା ଶୀଘ୍ର ହେଇଯାଉଛି୤ ପାଞ୍ଚଟା ବେଳକୁ ପୁରା ଅନ୍ଧାର୤ ଅଫିସ ସରିବା ବେଳକୁ ସାଢ଼େ ପାଞ୍ଚ୤ ମୁଁ ନିଜ ରୁମରେ ତାଲା ପକେଇ ତଳଫ୍ଲୋରକୁ ଯାଉଥିଲି, ଏଇ ସମୟରେ ଉପର୍ ଫ୍ଲୋରରେ ଜଣେ ଝିଅ ଏକା ଠିଆ ହୋଇଥିବାର ଦେଖିଲି୤ ସେଇ ବାଟ ଦେଇ ଆସୁଥିଲି, ଅଟକିଯାଇ ପଚାରିଲି, ‘କଣ ହେଲା? ଏଠି କାହିଁକି ଠିଆ ହେଇଛ? ଘରକୁ ଯିବନି କି?’ ତା ମୁହଁ ଗମ୍ଭୀର ଲାଗୁଥିଲା୤ ବ୍ୟାଗ୍ ତଳେ ଥୁଆ ହୋଇଥିଲା୤ ନିଶ୍ଚୟ ଭାବରେ କିଛି ଅଘଟଣ ଘଟିଥିବ୤ ଏପାଖ ସେପାଖ ଦେଖିଲି, କେହି ନାହାନ୍ତି୤ ପୁଣି ପାଖକୁ ଯାଇ ପଚାରିଲି, ‘କଣ ହେଲା?’ ସେ କିଛି କହିଲାନି୤ ତା ହାତକୁ ଧରି ହଲେଇ ଦେବାପରେ ସେ ଚେତା ହରେଇବା ପରି ସେଇଠି ପଡ଼ିଯାଉଥିଲା ତାକୁ ଦୁଇହାତରେ ଧରିଦେଲି୤ ତଳେ ବସିପଡ଼ିଲି ଆଉ ତାକୁ କୋଳରେ ଧରିଦେଲି୤ ମୋ ବ୍ୟାଗରୁ ପାଣି ବୋତଲ ବାହାର କରି ତା ମୁହଁରେ ଛିଞ୍ଚିଲି୤ ସେ ସମ୍ବିତ୍ ପାଇବା ପରେ ପୁଣି ପଚାରିଲି, ‘କଣ ହେଲା?’ ସେ କିଛି କହିଲାନି ସତ କିନ୍ତୁ ମୋତେ ଭିଡ଼ିଧରି କାନ୍ଦିଲା୤ ମୁଁ ବି କିଛି ସମୟ ତାକୁ ସ୍ଥିର ଭାବରେ ଧରି ରଖିଲି୤

କିଛି ସମୟ ପରେ ସେ ମୋତେ ଛାଡ଼ିଦେଇ ଉଠିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଲା୤ ହାତକୁ ଧରି ଉଠାଇଲି୤ ପୁଣି ପଚାରିଲି, ‘କଣ ହେଲା?’ ସେ ହସିଦେଇ କହିଲା, ‘ବ୍ରେକ୍ ଅପ୍ ହେଇଗଲା ସାର୍୤’ ମୁଁ କଣ କହିବି ଆଜିକାଲିର ପିଲାଙ୍କୁ୤ କହିଲି, ‘ହଉ, ଏବେ ଲେଟ୍ ହେଲାଣି, ଘରକୁ ଯାଅ୤ ଅନ୍ଧାରରେ ଏଠି ଛିଡ଼ା ହେଲେ ଘରେ ତେଣେ ଚିନ୍ତା କରୁଥିବେ୤’ ସେ ହୁଁ ହୁଁ କହି ଚାଲିଲା୤ ମୁଁ ତା କାନ୍ଧରେ ହାତ ପକେଇ ତଳ ଫ୍ଲୋର୍ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆସିଲି୤ ତାପରେ ସେ ନିଜ ସ୍କୁଟି ବାହାର କରି ଚାଲିଗଲା୤

ପରଦିନ ଅପରାହ୍ନ ପ୍ରାୟ ପାଞ୍ଚଟା ବେଳକୁ ମୋ ରୁମ୍ ବାହାରେ ସେ ଝିଅ ପୁଣିଥରେ ଆସିଲା୤ କବାଟ ଖୋଲି ଭିତରକୁ ଆସ ବୋଲି କହିଲି୤ ମୋ ସାମନାରେ ବସିଲା୤ ଝିଅକୁ ଦେଖିଲି, ଆମ କଲେଜର ଦ୍ବିତୀୟ ବର୍ଷର ଛାତ୍ରୀ୤ ବୟସ ଅତି ବେଶୀରେ ଉଣେଇଶି କି କୋଡ଼ିଏ ହେବ୤ ଶରୀର ଆକର୍ଷକ, ମୁହଁଟା ସୁନ୍ଦର୤ ସେ ଲାଜରେ ମୁଣ୍ଡ ନୋଇଁ ବସିଥିଲା୤ ସବୁ କର୍ମଚାରୀ ଜଣେ ଜଣେ କରି ଘରକୁ ଫେରିବାକୁ ବାହାରିଲେଣି୤ ମୁଁ ଏକା ଥିଲି ଉପର ଫ୍ଲୋରରେ୤ କହିଲି, ‘କଣ ହେଲା କୁହ?’ ସେ ମୁଣ୍ଡ ଉଠେଇ ମୋତେ ଏମିତି ଚାହିଁଲା, ମୋ ଦେହରେ କଣ ଗୋଟେ ହୋଇଗଲା୤ ତା ଚାହାଣୀରେ ଯାଦୁ ଥିଲା ବୋଧହୁଏ୤ ତା ଆଖି ଦୁଇଟା ସତେ ଯେମିତି କଥା କହୁଥିଲା୤ ମୋତେ ଚାହିଁ ସରଳ ହସଟିଏ ଦେଇ କହିଲା, ‘ସାର୍, କାଲିପାଇଁ ସରି୤ ମୋ ପାଇଁ ଆପଣ ଅସୁବିଧାରେ ପଡ଼ିଲେ୤ ଆପଣ ନଥିଲେ ମୁଁ କଣ କରିଥାନ୍ତି?’

ମୁଁ ବ୍ୟାଗ୍‌ରେ ଜିନିଷ ସବୁ ପ୍ୟାକ୍ କରୁ କରୁ କହିଲି, ‘ହଉ, ହଉ୤ ତମେ ଏବେ ଏ ସବୁ ଜିନିଷରେ ବେଶୀ ମଥା ପୁରାଅ ନାହିଁ୤ ତମ ବୟସ କେତେ? କାହିଁକି ଏଇ ବ୍ରେକ୍ ଅପ୍ ଲଭ୍ ମ୍ୟାଟରରେ ପଡୁଛ? ଯାହା ହେଇଗଲା ତାକୁ ଭୁଲିଯାଅ୤ ଭଲରେ ପାଠରେ ମନ ଦିଅ୤’ ସେ ମୋ କଥା ଶୁଣୁଥିଲା୤ କହିଲି, ‘କେବେ ଯଦି କିଛି ସାହାଯ୍ୟ ଦରକାର ମୋତେ କହିବ୤’

ସେ ମୋ ପାଖକୁ ଆସି ମୋ ଗୋଡ଼ ଛୁଇଁବାକୁ ଚେଷ୍ଟାକରୁଥିଲା୤ ତା ହାତ ଧରିଦେଇ କହିଲି, ‘ଏ ସବୁ କାହିଁକି କରୁଛ? ମୋତେ ଏ ସବୁ ଭଲ ଲାଗେନି୤ ମୁଁ ପୁରୁଣାକାଳିଆ ମାଷ୍ଟ୍ର ନୁହେଁ୤ କଲେଜ ପଢୁଆ ଛୁଆମାନେ ମାଷ୍ଟରଙ୍କ ସାଙ୍ଗ୤ ତମେ ନିଜର ଭଲମନ୍ଦ ମୋତେ କହି ପାରିବ୤’ ସେ ମୋତେ ପୁଣି ନିରୀହ ଚାହାଣୀରେ ଚାହିଁ ରହିଲା୤ କେଜାଣି ତା ଚାହାଣୀରେ କଣ ଜାଦୁ ଥିଲା, ମୋତେ ତା ଆଡ଼କୁ ଆକର୍ଶିତ କରୁଥିଲା୤ ‘ଲେଟ୍ ହେଲାଣି୤ ଏବେ ତମେ ଘରକୁ ଯାଅ୤’ କହିଦେଇ ମୁଁ ବ୍ୟାଗ ଧରି ରୁମରୁ ବାହାରକୁ ଆସିବାକୁ ଉଦ୍ୟମ କରୁଥିଲି, ସେ ବାଟରେ ଛିଡ଼ା ହୋଇଥିଲା ମୋତେ ଜାବୁଡ଼ି ଧରିଲା୤ ମୁଁ ବି ସ୍ନେହରେ ତାକୁ ଧରିଦେଇ କହିଲି, ‘ହଉ ହେଲା, ଯାଅ୤ ଏବେ ଘରକୁ ଯାଅ୤ ଘରେ ସବୁ ଚିନ୍ତା କରୁଥିବେ୤’ ସେ କିନ୍ତୁ ମୋତେ ଛାଡୁନଥିଲା୤

ତା ଛାତି ମୋ ଦେହରେ ଚିପି ହୋଇଥିଲା୤ ସେଇ ସବୁ ସମସ୍ୟା ସୃଷ୍ଟି କରୁଥିଲା୤ ଅଜାଣତରେ ହେଉ ପଛେ ମୋ ପୁରୁଷତ୍ବ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ଛିଡ଼ା ହୋଇଗଲା୤ ତଳକୁ ଚାହିଁଲା ବେଳକୁ ଉନ୍ମୁକ୍ତ ସ୍ତନଯୁଗଳର ଉପର କିଲିଭେଜ୍ ଭାଗ ମୋତେ ଦେଖାଗଲା୤ ମୋ ମନକୁ ପାପ ଛୁଉଁଥିଲା୤ ବଡ଼ ବିଷମ ପରିସ୍ଥିତିରେ ଥିଲି୤ ବ୍ୟାଗକୁ ଟେବୁଲ୍ ଉପରେ ଥୋଇଦେଇ ତା ମୁହଁକୁ ଉପରକୁ ଉଠେଇ ଚାହିଁଲା ବେଳକୁ ସେ ନିଜ ଓଠକୁ ଉପରକୁ କରିଦେଇ ଆଖି ମୁନ୍ଦିଦେଲା୤ ଜାଣିପାରିଲି ସେ କଣ ଚାହୁଁଛି୤ କିନ୍ତୁ ସେ ଯେ ମୋ ଷ୍ଟୁଡେଣ୍ଟ୍୤ ହେଲେ ନିଜ ଉପରେ କେତେ ଆଉ କଣ୍ଟ୍ରୋଲ୍ କରିଥାନ୍ତି୤ ମୁଁ ବି ନଇଁପଡ଼ି ତା ଓଠରେ ଓଠ ମିଶେଇ ଚୁମାଟିଏ ଦେବାପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିବା ବେଳେ ସେ ପାଟି ଖୋଲିଦେଲା ଆଉ ମୋ ପାଟିରେ ନିଜ ଜିଭ ପୁରେଇ ଚୋଷିବାକୁ ଲାଗିଲା୤ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ମୁଁ ରୁମର କବାଟ ବନ୍ଦ କରିଦେଲି୤ ଅବଶ୍ୟ ବାହାରେ କେହିନଥିଲେ୤

ଆମେ ଦୁଇଜଣ ବେଶ୍ କିଛି ସମୟ କିସ୍ କରିବାପରେ ସବୁ ବନ୍ଧବାଡ଼ ଫିଟିଗଲା୤ ସେ ନିଜେ ମୋ ହାତକୁ ନେଇ ନିଜର ଉନ୍ମୁକ୍ତ ସ୍ତନଯୁଗଳ ଉପରେ ଥୋଇଦେଇ ଚିପିବାପାଇଁ ସଙ୍କେତ ଦେଲା୤ ମୁଁ ବି ତା ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ମାନି ସେଇଭଳି କରିବାକୁ ଲାଗିଲି୤ ଏମିତି କରୁ କରୁ ସେ ହାତ ଟେକିଦେଲା ଆଉ ନିଜ ପୋଷାକ ଖୋଲିଦେଲା୤ ଏବେ ସେ କେବଳ ବ୍ରାଟିଏ ପିନ୍ଧି ମୋ ସାମନାରେ ଥିଲା୤ ତା ଦୁଧ ଦୁଇଟା ସୁନ୍ଦର କ୍ଷୀର ରଙ୍ଗର ବର୍ତ୍ତୁଳାକାର ଦେଖାଯାଉଥିଲା୤ ମୁଁ ତା ବ୍ରାକୁ ଖୋଲିଦେଇ ଦୁଧର ଅଗରେ ଥିବା ନିପଲକୁ ଓଠରେ ନେଇ ଚୋଷିବାକୁ ଲାଗିଲି୤ ସେ ଆଃ ଆଃ କହିବାକୁ ଲାଗିଲା୤ ମୋତେ ସେତେବେଳକୁ ନିଶା ହୋଇଗଲାଣି୤ ଆଉ ତାକୁ ଟେବୁଲ୍ ଉପରେ ଶୋଇଦେଇ ତା ଛାତିକୁ ଚାଟିବାକୁ ଲାଗିଲି୤ ତା ଦୁଧ ଦୁଇଟାକୁ ମନଭରି ଖାଇବାକୁ ଲାଗିଲି୤ ସେ ଖାଲି ଆଃ ଆଃ କହୁଥାଏ୤

ତା ଦୁଧ ଦୁଇଟାକୁ ଚାପି ଚୁମୁଟି ଲାଲ କରିଦେଉ ଦେଉ ମୋ ହାତ ତା ବିଆ ଉପରକୁ ଚାଲିଗଲା୤ ସେ ବାଧା ଦେଲାନି୤ ସେ ପିନ୍ଧ୍ଥିବା ସଲୱାର୍ ଖୋଲିଦେଲି ଆଉ ପ୍ୟାଣ୍ଟିକୁ ଛୁଇଁଲା ବେଳକୁ ତାହା ଓଦା ହୋଇଯାଇଥିଲା୤ ମୋ ବାଣ୍ଡ ସେତେବେଳକୁ ପୁରା ଶକ୍ତ ହୋଇଗଲାଣି୤ ଆଉ କାଳବିଳମ୍ବ ନ କରି ତା ପ୍ୟାଣ୍ଟି ତଳକୁ ଖୋଲିଦେଇ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ବିଆରେ ଲଗେଇଦେଲି୤ ଲାଳରେ ଉବୁଟୁବୁ ହେଉଥିବା ବିଆରେ ବାଣ୍ଡ୍ ସର୍ ସର୍ କରି ପଶିବାକୁ ଲାଗିଲା୤ ସେ ଟେବୁଲ୍ ଉପରେ ଶୋଇଥିବା ବେଳେ ମୁଁ ଠିଆରେ ତାକୁ ଗେହି ଚାଳିଥିଲି୤ ଜୋର୍ ଜୋର୍ ଧକ୍କା ମାରୁଥିଲି୤ ଦୁଇହାତରେ ତା ଦୁଧ ଦୁଇଟାକୁ ଦଳି ପକାଉଥିଲି୤ ଦଶମିନିଟ୍ ଧକ୍କା ଖାଇବା ପରେ ସେ ଖାଲି ସଁ ସଁ ହେବାକୁ ଲାଗିଲା, ତା ଦେହରେ କମ୍ପନ ଅନୁଭୁତ ହେଲା ଆଉ ସେ ଥରିବାକୁ ଲାଗିଲା, ଏହାପରେ ତା ବିଆରୁ ରସର ଜୁଆର୍ ବାହାରିଲା୤ ସେ ପରମ ଶାନ୍ତି ଅନୁଭବ କରି ନିସ୍ତେଜ୍ ହୋଇଗଲା୤ ମୁଁ ବି ସେତେବେଳକୁ ଜୋର୍ ଜୋର୍ ଧକ୍କକା ମାରୁଥିଲି, ଆଉ ଅଳ୍ପ ଧକ୍କକା ମାରିବାପରେ ବାଣ୍ଡକୁ ବାଃଆରକୁ ଟାଣି ଆଣିଲି ଆଉ ଟେବୁଲ୍ ଉପରେ ପଡ଼ିଥିବା ପେପରରେ ବୀର୍ଯ୍ୟକୁ ସଂଗୃହୀତ କରିଲି୤

କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ସରିବାପରେ ମୁଁ ନିଜକୁ ସଜାଡ଼ୁଥିବା ବେଳେ ସେ ନିଜ ପୋଷାକ ପିନ୍ଧିଦେଇ ବିନା କିଛି କହି, ରୁମରୁ ବାହାରି ଚାଲିଗଲା୤ ମୁଁ ତଳକୁ ଆସିବା ବେଳକୁ ସେ ନିଜ ସ୍କୁଟିଧରି ସେଇଠି ଛିଡ଼ା ହୋଇଥିଲା୤ ତାକୁ କଣ କହିବି ବୁଝିପାରୁନଥିଲି୤ ସେ କିନ୍ତୁ ମୁରୁକି ହସିଦେଲା ଆଉ ତା ପାଖକୁ ଗଲାବେଳେ କହିଲା, ‘ସାର୍ ଆପଣ ଠିକ୍ କହୁଛନ୍ତି, ଏଇ ଲଭ୍ ମ୍ୟାଟରରେ କିଛି ଲାଭ ନାହିଁ୤ ମୋତେ ଯେବେ ବି କିଛି ଆବଶ୍ୟକ ହେବ ମୁଁ ଆପଣଙ୍କ ପାଖକୁ ଆସିଯିବି୤’

Comments