ବର୍ଷା ଏମିତି ଯେ ଘଡ଼ିଏ ବି ଶାନ୍ତ ହେଲାନି ସଂଧ୍ୟା ହେବାକୁ ଆସିଲାଣି ଅଫିସ ବାହାରେ ଆମେ ସବୁ ଠିଆ ହୋଇଛୁ ବର୍ଷା ଛାଡ଼ିଲେ ଯେ ଯା ଘରକୁ ଫେରିବୁ ଛଅଟା ହେବାକୁ ଗଲାଣି ବର୍ଷ ଏମିତି ହେଉଛି ଯେ ବର୍ଷାତି ପିନ୍ଧିଲେ ସୁଧା ପୁରା ତିନ୍ତି ଯିବାର ସମ୍ଭାବନା ରହିଛି କଣ କରାଯିବ ବର୍ଷା ହେଲେ ଏଇ ଅସୁବିଧା ଆମ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ହୁଏ ଏକ ତ ଆମ ଅଫିସ ସହର ବାହାର ଏକ ଅପନ୍ତରା ଅଞ୍ଚଳରେ ରହିଛି ଯିବା ଆସିବା ପାଇଁ ନିଜ ଯାନବାହାନ ଛଡ଼ା ଆଉ କୌଣସି ଉପାୟ ନାହିଁ ବଡ଼ବାବୁ ଉପରେ ଥାଇ କହିଲେ ସବୁ ଭିତରେ ବସ, ବର୍ଷା ଛାଡ଼ିଲେ ବାହାରିବ ଆମେ ସବୁ ଫେରି ଆସିଲୁ
ଅଫିସରେ ସବୁ ବସି ଏଣୁତେଣୁ ଗପୁଥିବା ବେଳେ ମୁଁ ନିଜ ଚାମ୍ବରକୁ ଚାଲି ଆସିଲି କମ୍ପ୍ୟୁଟରଟା ଅନ୍ କରିଦେଇ ଗେମ୍ ଖେଳୁଥିଲି, ଏଇ ସମୟରେ ସହକର୍ମୀ ପ୍ରତିମା ଆସିଲା ପାଖରେ ବସିଲା ଆଉ ଏଣୁତେଣୁ ଗପିଲା ମୁଁ ମୋ ଗେମରେ ମନ ଦେଇଥିଲି ମଝିରେ ସେ ମୋତେ ପଚାରିଲା, “ସାର୍, ଆପଣ କିଛି ଶୁଣୁଛନ୍ତି ନା ନାହିଁ? ନା ମୁଁ ଖାଲି ଏମିତି ଗପୁଛି” ମୁଁ ମୁଣ୍ଡ ହଲେଇ କହିଲି, “ହୁଁ, ସବୁ ଶୁଣୁଛି ତୁମେ କହିଚାଲ” କିଛି ସମୟପରେ ସେ ବୋଧହୁଏ ବିରକ୍ତ ହୋଇ ଯିବାକୁ ବାହାରୁଥିଲା କହିଲି, “କଣ ହେଲା? ବର୍ଷ ଛାଡ଼ିଗଲା କି?” ସେ କହିଲା, “ନା ସାର ଆପଣ ବ୍ୟସ୍ତ ଅଛନ୍ତି ମୁଁ ଯାଏ ଅଫିସରେ ସମସ୍ତେ ବସିଛନ୍ତି ସେଇଠି ବସିବି”
ତାକୁ ନିରେଖି କରି ଚାହିଁ କହିଲି, “ଆଜି ବର୍ଷାଟା ଭାରି ରୋମାଣ୍ଟିକ୍ ଲାଗୁନି?”
ସେ ମୋତେ ଆଁ କରି ଚାହିଁଥିଲା ମୁଁ ତା ହାତ ଧରି କହିଲି, “ଏମିତି ପାଗରେ କଣ କରାଯାଏ ଜାଣିଛ ନା?” ସେ ଲାଜେଇ ଯାଇ ନିଜ ହାତ ଛିଞ୍ଚାଡ଼ି ଦେବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିଲା ମୁଁ ଭଲକରି ଧରି କହିଲି, ସେଆଡ଼େ କାହିଁକି ଯିବ? ବିରକ୍ତ ତ ମୋତେ ବି ଲାଗୁଛି, ଆସ ଏଇ ସମୟର ମଜା ନେବା” ସେ କିଛି କହିବା ପୂର୍ବରୁ ତା ହାତକୁ ଟାଣିଦେଲି ଆଉ ସେ ମୋ ଆଡ଼କୁ ଟାଣି ହୋଇ ଆସିଲା ଆଉ ମୋ କୋଳରେ ବସିଗଲା ତା ପରେ ତା କାନ୍ଧ ଉପରୁ ବାଳ ସବୁ ଆଡ଼େଇ ଦେଇ ଚୁମାଟିଏ ଦେବାପରେ ସେ ଆଃ ବୋଲି କହିଲା ତା ଦେହ ଶୀତେଇ ଉଠିଲା ଆଉ ମୁଁ ତା ବେକ ଓ ଗାଲକୁ ଚୁମା ଦେଇ ଚାଲିଲି ସେ ବି ବୋଧହୁଏ ଏମିତି କିଛି ଚାହୁଁଥିଲା ତାପରେ ତା ଓଠରେ ଓଠ ମିଶେଇ ଦେଲି ଆଃ ସେ କିଛି ସମୟ ନିସ୍ତବ୍ଧ ହୋଇଗଲା ମୁଁ ତା ଓଠକୁ ମେଲିଦେଇ ଜିଭକୁ ଭିତରେ ପୁରେଇଦେଇ ଚୋଷିଲି ସେ ପ୍ରଖର ନିଃଶ୍ବାସ ନେଉଥିଲା
କିଛି ସମୟପରେ ତା ଦୁଇ ଉତ୍ତୁଙ୍ଗ ସ୍ତନ ଉପରେ ମୋର ହସ୍ତଚଳନ ହେଉଥିଲା ସେ ଆଃ ଆଃ କହୁଥିବା ବେଳେ ମୁଁ ତା ଦୁଇ ଦୁଧକୁ ଚିପିବାରେ ବ୍ୟସ୍ତ ଥିଲି ସେ ପିନ୍ଧିଥିବା ସଲବାର୍ କୁ ଉପରକୁ ଉଠେଇ ତଳ ଦେଇ ତା ବ୍ରାର ହୁକ୍ ଖୋଲିଦେଲି ଆଉ ଦୁଇ ଦୁଧକୁ ହାତରେ ଧରିଲି ଉଷୁମ ଲାଗୁଥିଲା ଦୁଇଟା ବର୍ତ୍ତୂଳ ଗୋଲାକାର ଦୁଧ ମୋ ହାତରେ ସମାନ ଫିଟ୍ ଲାଗୁଥିଲା ତା ପରେ ଦଳିଚାଲିଲି ସେ ଆଃ ଆଃ କହୁଥିବା ବେଳେ ମୁଁ ତା ଦୁଧକୁ ଚିପିବାରେ ବ୍ୟସ୍ତ ଥିଲି କିଛି ସମୟପରେ ତା ଡ୍ରେସକୁ ଉପରକୁ ଟେକିଦେଇ ତା ଦୁଧର ଭୃଣ୍ଡିକୁ ଚୁଚୁମିଲି ସେ ନିଜେ ନିଜ ହାତରେ ଧରି ମୋତେ ଦୁଧ ଖୋଇ ଦେଉଥିଲା ମୁଁ ବି ତା ନରମ ଦୁଧକୁ ଚାପୁଥିବା ବେଳେ ନିପଲକୁ ଦାନ୍ତରେ କାମୁଡ଼ି ଦେଇଥିଲି ସେତେବେଳକୁ ତା ନିଶ୍ବାସ ବହୁତ ପ୍ରବଳ ହେଉଥିଲା
ଏହି ବ୍ୟସ୍ତତା ଭିତରେ ମୋର ଗୋଟିଏ ହାତ ତା ପାଇଜାମାର ନାଡ଼ା ଖୋଲିଦେଇଥିଲା ଆଉ ପ୍ୟାଣ୍ଟି ଭିତରେ ପ୍ରବେଶ କରି ତା ବିଆର ଦୁଇ ପାଖରେ ଥିବା ସରୁ ସରୁ ବାଳକୁ ଆଉଁସିବାରେ ଲାଗିଥିଲା ସେ ବାଳ ସବୁ ଓଦା ହୋଇଯାଇଥିଲା ବିଆରେ ଆଙ୍ଗୁଠି ଭର୍ତ୍ତି କରିଦେଇ ଭିତର ବାହାର କରିବାକୁ ଲାଗିଲି, ସେ ଆଃ ଆଃ କହିବାକୁ ଲାଗିଲା ଆଉ ସେଇ ସମୟରେ ଟେବୁଲ ଉପରେ ଥିବା ନଥିପତ୍ରକୁ ସାଇଡ଼୍ କରିଦେଇ ପ୍ରତିମାକୁ ଶୋଇଦେଲି, ଆଉ ଦୁଇ ଗୋଡ଼କୁ ଟେବୁଲ ଧାରରେ ଠିଆ କରି ତା ବିଆକୁ ଧାରରେ ରଖିଲି ଆଉ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ତା ବିଆ ରସରେ ଓଦା କରିଦେଇ ଯେମିତି ଧକ୍କା ଦେଇଛି, ପଚ୍ କରି ତା ବିଆରେ ବାଣ୍ଡ ପଶିଗଲା ଓଃ କି ଉଷୁମ ଲାଗୁଥିଲା ବାହାରେ ବର୍ଷା ହେତୁ ପ୍ରବଳ ଶୀତ ହେଉଥିବା ବେଳେ ମୋ ବାଣ୍ଡ ଉଷୁମ ଚାଦର ଭିତରେ ରହିଥିଲା ଭଳି ଲାଗୁଥିଲା ଆଉ କାଳବିଳମ୍ବ ନ କରି ଧକ୍କା ଦେବାକୁ ଆରମ୍ଭ କରିଲି ସେ ନିଜ ଦୁଇ ଗୋଡକୁ ମୋ ଅଣ୍ଟା ଚାରିପାଖରେ ଗୁଡ଼େଇ ଧରିଲା ଆଉ ନିଜେ ବିଆକୁ ମେଲେଇ ମୋ ବାଣ୍ଡରେ ଖେନ୍ଦିବାକୁ ଲାଗିଳା ଜୋର୍ ଜୋର୍ ଧକ୍କା ମାରିଲା ବେଳକୁ ବାହାରେ ବର୍ଷାର ପ୍ରବଳ ଗର୍ଜନ ଶବ୍ଦକୁ ଲୁଚେଇ ଦେଉଥିଲା
କିଛି ସମୟ ସେମିତି ଧକା ମାରିବାପରେ ତାକୁ ଓହ୍ଲେଇଦେଇ ଟେବୁଲ୍ ଉପରେ ପେଟେଇ ଦେଲି ଆଉ ପଛରୁ ବିଆରେ ବାଣ୍ଡ ପୁରେଇ ଗେହିବାକୁ ଲାଗିଲି ସେ ଖାଲି ଆଃ ଆଃ କହୁଥିଲା କିନ୍ତୁ ହାଲିଆ ହୋଇଯାଉଥିଲା କିଛି ସମୟପରେ କହିଲା, ସାର ଶୀଘ୍ର ସାରନ୍ତୁ ବର୍ଷା ଛାଡ଼ିବ ଘରକୁ ଯିବାନି ? ମୁଁ ହସିଦେଇ କହିଲି ସେ ବର୍ଷା ଛାଡ଼ିଲେ କଣ ହେବ, ଏବେ ତମ ବିଆରୁ ଯେଉଁ ବର୍ଷା ହେବ ସେ ବର୍ଷାରେ ଓଦା ହେବନି କି? ସେ କହିଲା ନାଇଁ ସାର, ଏବେ ଓଦା ହେବାକୁ ଇଚ୍ଛା ନାହିଁ ମୁଁ କହିଲି, ଚିନ୍ତା କରନି, ବାହାରେ ବି ସେମିତିରେ ବର୍ଷା ହେଉଛି, ଘରକୁ ଓଦା ହୋଇଯିବ ଏବେ ଏଇଠି ଓଦା ହୋଇଗଲେ କଣ କ୍ଷତି ସେ ନାଇଁ ନାଇଁ କହୁଥିବା ବେଳେ ଯେମିତି ଜୋର୍ ଜୋର୍ କରି ଚାରିପାଞ୍ଚ ଧକ୍କା ଦେଇଛି ତା ବିଆରୁ ରସ ଝର୍ ଝର୍ ହୋଇ ଝରିଲା ତା ଜଙ୍ଘ ଓ ଗୋଡକୁ ଓଦା କରିଦେଲା ସେ ଇହିଁ ଛି ଛି ହେଉଥିବା ବେଳେ ଆହୁରି ଜୋର୍ ଜୋର୍ ଧକ୍କା ମାରିଲି ଆଉ ତା ବିଆରୁ ବାଣ୍ଡକୁ ବାହାରକୁ ଟାଣି ଆଣି ତା ହାତମୁଠାରେ ଧରେଇ ଦେଲି ସେ କଣ କରିବ ବୋଲି ଭାବୁଥିବା ବେଳେ ପିଚ୍ ପିଚ୍ କରି ମୋ ରସ ଛାଡ଼ିଦେଲି ସେ କହିଲା ସାର୍ ଆପଣ ମୋତେ ଏତେ ଅସନା କରିଦେଲେ ମୁଁ ହସୁ ହସୁ ଟିସୁ ପେପର୍ ପକେଟ୍ ଧରେଇ ଦେଇ କହିଲି, ଶୀଘ୍ର ଶୁଖିଲା ହୋଇଯା ବାହାରେ ବର୍ଷା ଛାଡ଼ିଗଲାଣି ସବୁ ଇଆଡ଼େ ଆସିବେ
ସେ ବି ତରବର ହୋଇ ନିଜ ପାଇଜାମ ଆଉ ସଲ୍ୱାର୍ ପିନ୍ଧି ପକାଈ କିଛି ନ ହେଲାଭଳି ମୋ ଟେବୁଲ୍ ସାମନା ଚେୟାର ଉପରେ ବସି ପଡ଼ିଲା ମୁଁ ବି ସଫା ହୋଇ ପ୍ରତିମାର ହାତ ଧରି ଅଫିସ ଆଡ଼କୁ ଚାଲିଲି ସେ ନିଜ ହାତ ଛଡ଼େଇ ନେଲା ଅଫିସ ବାରଣ୍ଡାରେ ସବୁ କୁହାକୁହି ହେଉଥିଲା, ବର୍ଷା କମ ହୋଇ ଆସିଲାଣି, ଏବେ ଘରକୁ ଯିବା ଉଚିତ ବଡ଼ବାବୁ ମୋତେ ଚାହିଁ ପଚାରିଲେ, “ଆରେ ଦାସ ବାବୁ ଆପଣ କୋଉଠି ଥିଲେ?” ମୁଁ କିଛି କହିବା ପୂର୍ବରୁ ପ୍ରତିମା କହିଲା, “ସାର୍, ବାକି ଫାଇଲ୍ କାମ କାଲି କରିବେ” ବଡ଼ବାବୁ ଗର୍ବରେ କହୁଥିଲେ, “ବାଃ, ଏମିତି କର୍ମଠ ହେଲେ ନିଶ୍ଚୟ ସୁଫଳ ପାଇବ” ମୁଁ ପ୍ରତିମାର ଛାତିକୁ ଚାହିଁ ମନେ ମନେ ଭାବୁଥିଲି, ନିଶ୍ଚୟ
COMMENT : sayyes69@gmail.com
ଅଫିସରେ ସବୁ ବସି ଏଣୁତେଣୁ ଗପୁଥିବା ବେଳେ ମୁଁ ନିଜ ଚାମ୍ବରକୁ ଚାଲି ଆସିଲି କମ୍ପ୍ୟୁଟରଟା ଅନ୍ କରିଦେଇ ଗେମ୍ ଖେଳୁଥିଲି, ଏଇ ସମୟରେ ସହକର୍ମୀ ପ୍ରତିମା ଆସିଲା ପାଖରେ ବସିଲା ଆଉ ଏଣୁତେଣୁ ଗପିଲା ମୁଁ ମୋ ଗେମରେ ମନ ଦେଇଥିଲି ମଝିରେ ସେ ମୋତେ ପଚାରିଲା, “ସାର୍, ଆପଣ କିଛି ଶୁଣୁଛନ୍ତି ନା ନାହିଁ? ନା ମୁଁ ଖାଲି ଏମିତି ଗପୁଛି” ମୁଁ ମୁଣ୍ଡ ହଲେଇ କହିଲି, “ହୁଁ, ସବୁ ଶୁଣୁଛି ତୁମେ କହିଚାଲ” କିଛି ସମୟପରେ ସେ ବୋଧହୁଏ ବିରକ୍ତ ହୋଇ ଯିବାକୁ ବାହାରୁଥିଲା କହିଲି, “କଣ ହେଲା? ବର୍ଷ ଛାଡ଼ିଗଲା କି?” ସେ କହିଲା, “ନା ସାର ଆପଣ ବ୍ୟସ୍ତ ଅଛନ୍ତି ମୁଁ ଯାଏ ଅଫିସରେ ସମସ୍ତେ ବସିଛନ୍ତି ସେଇଠି ବସିବି”
ତାକୁ ନିରେଖି କରି ଚାହିଁ କହିଲି, “ଆଜି ବର୍ଷାଟା ଭାରି ରୋମାଣ୍ଟିକ୍ ଲାଗୁନି?”
ସେ ମୋତେ ଆଁ କରି ଚାହିଁଥିଲା ମୁଁ ତା ହାତ ଧରି କହିଲି, “ଏମିତି ପାଗରେ କଣ କରାଯାଏ ଜାଣିଛ ନା?” ସେ ଲାଜେଇ ଯାଇ ନିଜ ହାତ ଛିଞ୍ଚାଡ଼ି ଦେବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିଲା ମୁଁ ଭଲକରି ଧରି କହିଲି, ସେଆଡ଼େ କାହିଁକି ଯିବ? ବିରକ୍ତ ତ ମୋତେ ବି ଲାଗୁଛି, ଆସ ଏଇ ସମୟର ମଜା ନେବା” ସେ କିଛି କହିବା ପୂର୍ବରୁ ତା ହାତକୁ ଟାଣିଦେଲି ଆଉ ସେ ମୋ ଆଡ଼କୁ ଟାଣି ହୋଇ ଆସିଲା ଆଉ ମୋ କୋଳରେ ବସିଗଲା ତା ପରେ ତା କାନ୍ଧ ଉପରୁ ବାଳ ସବୁ ଆଡ଼େଇ ଦେଇ ଚୁମାଟିଏ ଦେବାପରେ ସେ ଆଃ ବୋଲି କହିଲା ତା ଦେହ ଶୀତେଇ ଉଠିଲା ଆଉ ମୁଁ ତା ବେକ ଓ ଗାଲକୁ ଚୁମା ଦେଇ ଚାଲିଲି ସେ ବି ବୋଧହୁଏ ଏମିତି କିଛି ଚାହୁଁଥିଲା ତାପରେ ତା ଓଠରେ ଓଠ ମିଶେଇ ଦେଲି ଆଃ ସେ କିଛି ସମୟ ନିସ୍ତବ୍ଧ ହୋଇଗଲା ମୁଁ ତା ଓଠକୁ ମେଲିଦେଇ ଜିଭକୁ ଭିତରେ ପୁରେଇଦେଇ ଚୋଷିଲି ସେ ପ୍ରଖର ନିଃଶ୍ବାସ ନେଉଥିଲା
କିଛି ସମୟପରେ ତା ଦୁଇ ଉତ୍ତୁଙ୍ଗ ସ୍ତନ ଉପରେ ମୋର ହସ୍ତଚଳନ ହେଉଥିଲା ସେ ଆଃ ଆଃ କହୁଥିବା ବେଳେ ମୁଁ ତା ଦୁଇ ଦୁଧକୁ ଚିପିବାରେ ବ୍ୟସ୍ତ ଥିଲି ସେ ପିନ୍ଧିଥିବା ସଲବାର୍ କୁ ଉପରକୁ ଉଠେଇ ତଳ ଦେଇ ତା ବ୍ରାର ହୁକ୍ ଖୋଲିଦେଲି ଆଉ ଦୁଇ ଦୁଧକୁ ହାତରେ ଧରିଲି ଉଷୁମ ଲାଗୁଥିଲା ଦୁଇଟା ବର୍ତ୍ତୂଳ ଗୋଲାକାର ଦୁଧ ମୋ ହାତରେ ସମାନ ଫିଟ୍ ଲାଗୁଥିଲା ତା ପରେ ଦଳିଚାଲିଲି ସେ ଆଃ ଆଃ କହୁଥିବା ବେଳେ ମୁଁ ତା ଦୁଧକୁ ଚିପିବାରେ ବ୍ୟସ୍ତ ଥିଲି କିଛି ସମୟପରେ ତା ଡ୍ରେସକୁ ଉପରକୁ ଟେକିଦେଇ ତା ଦୁଧର ଭୃଣ୍ଡିକୁ ଚୁଚୁମିଲି ସେ ନିଜେ ନିଜ ହାତରେ ଧରି ମୋତେ ଦୁଧ ଖୋଇ ଦେଉଥିଲା ମୁଁ ବି ତା ନରମ ଦୁଧକୁ ଚାପୁଥିବା ବେଳେ ନିପଲକୁ ଦାନ୍ତରେ କାମୁଡ଼ି ଦେଇଥିଲି ସେତେବେଳକୁ ତା ନିଶ୍ବାସ ବହୁତ ପ୍ରବଳ ହେଉଥିଲା
ଏହି ବ୍ୟସ୍ତତା ଭିତରେ ମୋର ଗୋଟିଏ ହାତ ତା ପାଇଜାମାର ନାଡ଼ା ଖୋଲିଦେଇଥିଲା ଆଉ ପ୍ୟାଣ୍ଟି ଭିତରେ ପ୍ରବେଶ କରି ତା ବିଆର ଦୁଇ ପାଖରେ ଥିବା ସରୁ ସରୁ ବାଳକୁ ଆଉଁସିବାରେ ଲାଗିଥିଲା ସେ ବାଳ ସବୁ ଓଦା ହୋଇଯାଇଥିଲା ବିଆରେ ଆଙ୍ଗୁଠି ଭର୍ତ୍ତି କରିଦେଇ ଭିତର ବାହାର କରିବାକୁ ଲାଗିଲି, ସେ ଆଃ ଆଃ କହିବାକୁ ଲାଗିଲା ଆଉ ସେଇ ସମୟରେ ଟେବୁଲ ଉପରେ ଥିବା ନଥିପତ୍ରକୁ ସାଇଡ଼୍ କରିଦେଇ ପ୍ରତିମାକୁ ଶୋଇଦେଲି, ଆଉ ଦୁଇ ଗୋଡ଼କୁ ଟେବୁଲ ଧାରରେ ଠିଆ କରି ତା ବିଆକୁ ଧାରରେ ରଖିଲି ଆଉ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ତା ବିଆ ରସରେ ଓଦା କରିଦେଇ ଯେମିତି ଧକ୍କା ଦେଇଛି, ପଚ୍ କରି ତା ବିଆରେ ବାଣ୍ଡ ପଶିଗଲା ଓଃ କି ଉଷୁମ ଲାଗୁଥିଲା ବାହାରେ ବର୍ଷା ହେତୁ ପ୍ରବଳ ଶୀତ ହେଉଥିବା ବେଳେ ମୋ ବାଣ୍ଡ ଉଷୁମ ଚାଦର ଭିତରେ ରହିଥିଲା ଭଳି ଲାଗୁଥିଲା ଆଉ କାଳବିଳମ୍ବ ନ କରି ଧକ୍କା ଦେବାକୁ ଆରମ୍ଭ କରିଲି ସେ ନିଜ ଦୁଇ ଗୋଡକୁ ମୋ ଅଣ୍ଟା ଚାରିପାଖରେ ଗୁଡ଼େଇ ଧରିଲା ଆଉ ନିଜେ ବିଆକୁ ମେଲେଇ ମୋ ବାଣ୍ଡରେ ଖେନ୍ଦିବାକୁ ଲାଗିଳା ଜୋର୍ ଜୋର୍ ଧକ୍କା ମାରିଲା ବେଳକୁ ବାହାରେ ବର୍ଷାର ପ୍ରବଳ ଗର୍ଜନ ଶବ୍ଦକୁ ଲୁଚେଇ ଦେଉଥିଲା
କିଛି ସମୟ ସେମିତି ଧକା ମାରିବାପରେ ତାକୁ ଓହ୍ଲେଇଦେଇ ଟେବୁଲ୍ ଉପରେ ପେଟେଇ ଦେଲି ଆଉ ପଛରୁ ବିଆରେ ବାଣ୍ଡ ପୁରେଇ ଗେହିବାକୁ ଲାଗିଲି ସେ ଖାଲି ଆଃ ଆଃ କହୁଥିଲା କିନ୍ତୁ ହାଲିଆ ହୋଇଯାଉଥିଲା କିଛି ସମୟପରେ କହିଲା, ସାର ଶୀଘ୍ର ସାରନ୍ତୁ ବର୍ଷା ଛାଡ଼ିବ ଘରକୁ ଯିବାନି ? ମୁଁ ହସିଦେଇ କହିଲି ସେ ବର୍ଷା ଛାଡ଼ିଲେ କଣ ହେବ, ଏବେ ତମ ବିଆରୁ ଯେଉଁ ବର୍ଷା ହେବ ସେ ବର୍ଷାରେ ଓଦା ହେବନି କି? ସେ କହିଲା ନାଇଁ ସାର, ଏବେ ଓଦା ହେବାକୁ ଇଚ୍ଛା ନାହିଁ ମୁଁ କହିଲି, ଚିନ୍ତା କରନି, ବାହାରେ ବି ସେମିତିରେ ବର୍ଷା ହେଉଛି, ଘରକୁ ଓଦା ହୋଇଯିବ ଏବେ ଏଇଠି ଓଦା ହୋଇଗଲେ କଣ କ୍ଷତି ସେ ନାଇଁ ନାଇଁ କହୁଥିବା ବେଳେ ଯେମିତି ଜୋର୍ ଜୋର୍ କରି ଚାରିପାଞ୍ଚ ଧକ୍କା ଦେଇଛି ତା ବିଆରୁ ରସ ଝର୍ ଝର୍ ହୋଇ ଝରିଲା ତା ଜଙ୍ଘ ଓ ଗୋଡକୁ ଓଦା କରିଦେଲା ସେ ଇହିଁ ଛି ଛି ହେଉଥିବା ବେଳେ ଆହୁରି ଜୋର୍ ଜୋର୍ ଧକ୍କା ମାରିଲି ଆଉ ତା ବିଆରୁ ବାଣ୍ଡକୁ ବାହାରକୁ ଟାଣି ଆଣି ତା ହାତମୁଠାରେ ଧରେଇ ଦେଲି ସେ କଣ କରିବ ବୋଲି ଭାବୁଥିବା ବେଳେ ପିଚ୍ ପିଚ୍ କରି ମୋ ରସ ଛାଡ଼ିଦେଲି ସେ କହିଲା ସାର୍ ଆପଣ ମୋତେ ଏତେ ଅସନା କରିଦେଲେ ମୁଁ ହସୁ ହସୁ ଟିସୁ ପେପର୍ ପକେଟ୍ ଧରେଇ ଦେଇ କହିଲି, ଶୀଘ୍ର ଶୁଖିଲା ହୋଇଯା ବାହାରେ ବର୍ଷା ଛାଡ଼ିଗଲାଣି ସବୁ ଇଆଡ଼େ ଆସିବେ
ସେ ବି ତରବର ହୋଇ ନିଜ ପାଇଜାମ ଆଉ ସଲ୍ୱାର୍ ପିନ୍ଧି ପକାଈ କିଛି ନ ହେଲାଭଳି ମୋ ଟେବୁଲ୍ ସାମନା ଚେୟାର ଉପରେ ବସି ପଡ଼ିଲା ମୁଁ ବି ସଫା ହୋଇ ପ୍ରତିମାର ହାତ ଧରି ଅଫିସ ଆଡ଼କୁ ଚାଲିଲି ସେ ନିଜ ହାତ ଛଡ଼େଇ ନେଲା ଅଫିସ ବାରଣ୍ଡାରେ ସବୁ କୁହାକୁହି ହେଉଥିଲା, ବର୍ଷା କମ ହୋଇ ଆସିଲାଣି, ଏବେ ଘରକୁ ଯିବା ଉଚିତ ବଡ଼ବାବୁ ମୋତେ ଚାହିଁ ପଚାରିଲେ, “ଆରେ ଦାସ ବାବୁ ଆପଣ କୋଉଠି ଥିଲେ?” ମୁଁ କିଛି କହିବା ପୂର୍ବରୁ ପ୍ରତିମା କହିଲା, “ସାର୍, ବାକି ଫାଇଲ୍ କାମ କାଲି କରିବେ” ବଡ଼ବାବୁ ଗର୍ବରେ କହୁଥିଲେ, “ବାଃ, ଏମିତି କର୍ମଠ ହେଲେ ନିଶ୍ଚୟ ସୁଫଳ ପାଇବ” ମୁଁ ପ୍ରତିମାର ଛାତିକୁ ଚାହିଁ ମନେ ମନେ ଭାବୁଥିଲି, ନିଶ୍ଚୟ
COMMENT : sayyes69@gmail.com
Comments
Post a Comment