ମିତାର ଆମ୍ବୁଲ ଚାଟି ଚାଟି ଖାଇଲି

“ଦାସ ବାବୁ, ଆଜିଠୁ ଆପଣଙ୍କୁ ଏକ୍ସ୍‌ଟ୍ରା ଦାୟିତ୍ବ ଦିଆଯାଉଛି୤ ଅଫିସର ଡିଜିଟାଇଜେସନ୍ ପାଇଁ କାଗଜ କାମ ଆପଣ କରିବେ୤ ଆପଣଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବାପାଇଁ ମୁଁ ମିତା ମ୍ୟାଡ଼ମଙ୍କୁ କହି ଦେଇଛି୤ ଯେତେ ଶୀଘ୍ର ହେବ ଏ କାମ ସାରିଦେଲେ ଆମେ ନେକ୍ସ୍‌ଟ ପ୍ରୋଜେକ୍ଟରେ ଧ୍ୟାନ ଦେବା୤” ସିଂ ବାବୁ ଫୋନରେ ଏତିକି କହିଦେଲେ ଆଉ ଫୋନ ରଖିଦେଲେ୤

ମିତା ନାଁ ଶୁଣି ମନ ଉଚ୍ଛନ୍ନ ହେଲା୤ ସେ ଅଫିସରେ ନୂଆ୤ ଏବେ ବାହା ହୋଇ ଅଳ୍ପ କେତେ ମାସ ହିଁ ହୋଇଥିବ୤ ଦେଖିବାକୁ ଚୋଖା ମାଲ୍୤ କେବେ ସୁଯୋଗ ମିଳିନଥିଲା୤ ଯାହେଉ ଏଇ ସୁଯୋଗ କିନ୍ତୁ ଛାଡ଼ିବାକୁ ହେବନି୤

କାମ ଚାଲିଲା୤ ପ୍ରତିଦିନ ଦୁଇ ତିନିଘଣ୍ଟା ମିତା ମୋ ଟେବୁଲରେ ମୋ ପାଖରେ ବସିଲା୤ ଓଃ କି ସେଣ୍ଟ୍ ସେ ବ୍ୟବହାର କରୁଥିଲା, ମୋତେ ପାଗଳ କରି ଦେଉଥିଲା୤ ଆଉ ସମ୍ଭାଳି ହେଉନଥିଲା୤ ତେଣୁ ଯୋଜଣା କରିଲି୤ ଦିନେ ଲଞ୍ଚ୍ ବ୍ରେକ୍ ପରେ ମୁଁ ନିଜ ଚାମ୍ବରରେ କମ୍ପ୍ୟୁଟରରେ ବିଆ ଚାଟିବା ଚିତ୍ର ଫୋଲ୍‌ଡର୍ ଖୋଲା ଛାଡ଼ିଦେଇ, ବାହାରି ଆସିଲି୤ ଅଫିସ ସାମନାରେ ଠିଆ ହୋଇଥିଲି, ମିତା ଆସିଲା ବେଳେ କହିଲି, “ମୁଁ ଟିକେ ସିଂ ସାହେବଙ୍କ ସହ କଥା ହେଇ ଆସୁଛି, ଆପଣ ଚାଲନ୍ତୁ୤” ରୁମର ଚାବି ତାଙ୍କୁ ଦେଇ ପଠାଇଦେଲି୤ ହେଲେ ମନରେ ଭୟ ଥିଲା୤ କାଳେ ସେ କାହାକୁ କିଛି କହିଦେବେ୤ ଇଜ୍ଜତ ପଳେଇବ୤

ତେଣୁ ତାଙ୍କ ପଛେ ପଛେ ଲୁଚି ଲୁଚି ଚାଳିଲି୤ ସେ ରୁମ୍ ଚାବି ଖୋଲି କମ୍ପ୍ୟୁତର ସାମନାରେ ବସିଲେ୤ ଆଖି ବଡ଼ ବଡ଼ କରି ସେ କମ୍ପ୍ୟୁତର୍ ମନିଟରକୁ ଦେଖୁଥିଲେ୤ ତା’ପରେ ଏଣେ ତେଣେ ଦେଖୁତିଲେ୤ ସେ ଗୋଟେ ପରେ ଗୋଟେ ଚିତ୍ର ଦେଖି ଚାଳୁଥିଲେ୤ ମୁଁ ରୁମ୍ ବାହାରେ ରହି ସବୁ ଦେଖୁଥିଲି୤ କିଛି ସମୟ ପରେ ସେ କିଛି ନ ଜାଣିବା ପରି ଧିରେ ଉଠି ରୁମ୍ ବାହାରକୁ ଚାଲିଯାଉଥିବା ବେଲେ ମୁଁ ପଶି ଆସିଲି୤ ସେ କଣ କହିବ ବୁଝି ପାରୁନଥିଲା୤ ମୁଁ କମ୍ପ୍ୟୁଟର୍ ପାଖକୁ ଗଲାବେଳେ ସେ ସବୁ ଚିତ୍ର ଦେଖି ହଠାତ୍ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେବାପରି କହିଲି, “ଓଃ, ଆଇ ଏମ୍ ସରି୤” ସେ ମୁହଁ ତଳକୁ କରିଥିଲା୤ ମୋତେ ଚାହିଁ ହସିଦେଲା୤ ସେ ହସରେ କଣ ଯେ ଚୁମ୍ବକ ଥିଲା କେଜାଣି, ମୋତେ ଲାଗିଲା ଏବେ ମିତାକୁ ଜାବୁଡ଼ି ଧରିବି ଆଉ ଏଇଠି ଗେହି ପକେଇବି୤

ସେ ସବୁ ଛବି ବନ୍ଦ କରିଦେଇ ଆମେ ଅଫିସ କାମରେ ଧ୍ୟାନ ଦେଲୁ୤ ଏମିତି କାମରେ ବ୍ୟସ୍ତ ଥିବା ବେଳେ ପଚାରିଲି, “ଆପଣଙ୍କୁ ଖରାପ ଲାଗିଲେ କ୍ଷ୍ୟମା କରିଦେବେ୤” ସେ ଖାଲି ହସିଦେଲା୤ ତା ପରେ ସାହାସ କରି ପଚାରିଲି, “ବାହା ହେଇ ଚାରି ପାଞ୍ଚମାସ ହେଇଯିବଣି ତ? ଆଉ ସବୁ ଭଲ ନା?” ସେ ମୁଣ୍ଡ ହଲେଇ ହଁ ବୋଲି ଜଣାଇଲା୤ “ସ୍ବାମୀ, ଏଇ ସବୁ କାମ କରୁଛନ୍ତି ନା ନାହିଁ?” ସେ ମୋତେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେଇ ଚାହିଁଲା୤ ମୁଁ ସିରିୟ୍ସ ରହି ପଚାରିଲି, “ବାହା ହେଇଗଲଣି ଏ ସବୁ ତ କମନ୍, କରୁଛନ୍ତି ନା ନାଇଁ?” ସେ ଲାଜେଇ ଯାଇ କହିଲା, “ଏ ସବୁ ସିନେମାରେ ହୁଏ ନା୤ ସତରେ କଣ ଏମିତି କିଏ କରେ?” ମିତା ଧିରେ ଧିରେ ଲାଜ ଛାଡ଼ି ଉତ୍ତର ଦେବା ଦେଖି ମୋତେ ଅଧିକ ସାହାସ ହେଉଥିଲା୤ ହସିଦେଇ କହିଲି, “ହେ, କୋଉ ଯୁଗରେ ଅଛ? ଏ ସବୁ ନ ହେଲେ ଆଉ କଣ କରୁଛ? ଆଉ କି ମଜା? ପାଞ୍ଚ ଦଶ ମିନିଟରେ ସବୁ ସରିଯିବା କଥା୤ ଏ ସବୁ କଲେନା ମଜା!”

ସେ ମୋତେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇ ଚାହିଁଥିଲା, ନ ଜାଣିଲା ପରି କହିଲି, “ମୋତେ ଏ ସବୁ ଭାରି ଭଲ ଲାଗେ୤ ଜଣେ ସ୍ତ୍ରୀ ୟାଠୁ ଅଧିକ ଆଉ କଣ ଚାହିଁବ? ସେକ୍ସ୍ କହିଲେ କଣ ଖାଲି ଇଣ୍ଟରକୋର୍ସ୍ ? ପ୍ରକୃତ ମଜା ଏଥିରେ ଥାଏ୤ ଓଃ ପ୍ରାଣ ପଳାଏ ବୋଲି ମିସେସ୍ କହେ୤” ମିତା କିଛି କହିଲାନାହିଁ୤ ସେ ଦିନ କାମ ସରିବାପରେ ସେ ଚାଳିଗଲା୤

ପରଦିନ ମିତା ରୁମକୁ ଆସିବା ବେଳକୁ ମୁଁ ବସି ସେକ୍ସ୍ ଫଟୋ ଦେଖୁଥିଲି୤ ସେ କହିଲା ଆପଣଙ୍କୁ ଡର ଲାଗେନି? ଯଦି ଅଫିସରେ କେହି ଜାଣିବ ଯେ ଆପଣ ଅଫିସ୍ କମ୍ପୁଟରରେ ସେକ୍ସ୍ ସିନେମା ଦେଖୁଛନ୍ତି? ମୁଁ ହସିଦେଇ କହିଲି, “ନା, ଜମା ଜାଣିପାରିବନି୤ ସେ ସବୁ ଗୁପ୍ତ ରହସ୍ୟ ଆମକୁ ଜଣା ନା୤” ସେ ହସିଦେଇ କହିଲା, “ଆପଣ ପକ୍କା ଖିଲାଡ଼ୀ୤” ମୁଁ ହସିଦେଇ କହିଲି, “ହୁଁ, ଯେ ଆମ ବୟସ କଣ ଆଉ ଅଛି, ଖେଳିବା ବୟସ ଆପଣଙ୍କର୤ ନୂଆ ନୂଆ ବାହା ହେବା ସମୟରେ ମୁଁ ଯୋଉ ଖେଳ କରୁଥିଲି୤ ଛାଡ଼ନ୍ତୁ ଆପଣ ତ କିଛି ଜାଣି ନାହାନ୍ତି୤” ସେ ଟିକେ ନିରବ ହେଇ କହିଲା, “ରବି ଏ ସବୁ କରନ୍ତି ନି୤ ତାଙ୍କୁ ଏ ସବୁ ଅସନା ବୋଲି କହନ୍ତି୤” ମୁଁ ଟିକେ ଗମ୍ଭୀର ହୋଇ କହିଲି, “ତା ମାନେ ଆଉ କରୁଛନ୍ତି କଣ? ସେଇ ପାଞ୍ଚ ମିନିଟିଆ ଖେଳ?” ମିତା ନିରବ୍ ହୋଇଗଲା୤ ମିତାକୁ ମୁଣ୍ଡରୁ ତଳଯାଏଁ ଚାହିଁ କହିଲି, “ଖରାପ ଭାବିବନି ମିତା, ତମେ ଯେମିତି ହଟ୍ ଆଉ ସେକ୍ସି ଅଛ ନା୤ ମୁଁ ହେଇଥିଲେ, ତମକୁ ମିନିମମ୍ ଦୁଇ ଘଣ୍ଟା କଲବଲ କରି ପକାନ୍ତି୤ ଆଉ ସେକ୍ସରେ କେମିତି ସ୍ବର୍ଗ ମିଳେ ଦେଖେଇ ଦିଅନ୍ତି୤ ତା ପରେ ଜୋକ୍ କରିବା ଭଳି କହିଲି, “ତମେ ଚାହିଁଲେ ପାର୍ଟ୍ ଟାଇମ୍ ମୋତେ ଚାନ୍ସ୍ ଦେଇ ପାରିବ୤ ଆଇ ଏମ୍ ଫ୍ରି୤” ସେ ହସିଦେଲା୤

ପ୍ରାୟ ସପ୍ତାହେ ଉପରେ ହେଲା ଅଫିସ କାମ ଚାଲିଛି୤ ଏବେ ମିତା ଅଧିକ ସମୟ ମୋ ଚାମ୍ବରରେ ରହିଛି୤ ସେକ୍ସ୍ ବିଷୟରେ ଖୋଲାଖୋଲି କଥା ହୁଏ୤ ସ୍ବାମୀ ସହ କଣା କଲା ନା ନାହିଁ, ସବୁ କୁହେ୤ ମୁଁ କିନ୍ତୁ ସବୁବେଳେ ଚିଡ଼ାଏ୤ ବିଆକୁ ଚାଟିଲେ ହିଁ ସେକ୍ସ୍ ବୋଲି ବୁଝାଏ୤ ସେ ହସିଦେଇ ଚାଲିଯାଏ୤

ଅଫିସ କାମ ଟାର୍ଗେଟ୍ ପୁରା ହେଉନଥିଲା୤ ତେଣୁ ଦିନେ ରବିବାର ପୂର୍ବାହ୍ନରେ ଏକ୍ସ୍‌ଟ୍ରା ଡ୍ୟୁଟି କରିବାକୁ ପଡ଼ିଲା୤ ଅଫିସରେ ପହଞ୍ଚିଲା ବେଳକୁ ମିତା ଆସି ଅପେକ୍ଷା କରିଥିଲା୤ ଅଫିସରେ କେହି ନଥିଲେ୤ ସିଂ ବାବୁ ଆମକୁ ପାଖରେ ବସେଇ କାମ ଶୀଘ୍ର ସାରିଦେବାକୁ କହିଲେ୤ ସେ ଚାଲିଗଲେ୤ ଗେଟରେ ଦରୱାନ୍ କୁ କହିଲି, ଯଦି କେହି ଆସନ୍ତି ମୋତେ କଲ୍ କରିଦେବ୤ ମୋ ଚାମ୍ବରକୁ ଚାଲିଗଲି୤ ରବିବାର ଅଳସୁଆ ଦିନଟାରେ ଅଫିସ୍ କାମ କିଏ କରିବ୤ ଏମିତି କଥା ହେଉ ହେଉ ମିତା କହିଲା, କାଲି ରାତିରେ ଆମ ଘରେ ଝଗଡ଼ା୤ ରବିଙ୍କୁ କହିଲି ସେ କିନ୍ତୁ ମନା କରିଦେଲେ୤ ତେଣୁ ରାତିରେ ରାଗରୁଷା ହେଇଗଲା୤ ମୁଁ କହିଲି, “ଏହେ, ଏତିକି ଛୋତ କଥା ପାଇଁ କାହିଁକି ମନ ଉଣା କରୁଥିଲେ୤ ଯଦି ସେ ମନା କରୁଥିଲେ ଜିଦ୍ କାହିଁକି କରୁଛ? ପିଲାଳିଆମି ଛାଡ଼ିନି୤” ମିତା କହିଲା, “କିନ୍ତୁ, ସେ ଯଦି ନ କରିବେ...” ମୁଁ ଅଟକାଇ ଦେଇ କହିଲି, “ମୋତେ କହି ଦିଅନ୍ତ୤ ମୁଁ କରିଦେବି୤” ମିତା ମୋତେ ଚାହିଁ ମୁରୁକି ହସୁଥିଲା୤ ମୋତେ କାହିଁକି ଲାଗିଲା ସେ ମୋତେ ଆକର୍ଶିତ କରୁଛି୤

କିଛି ସମୟ ପରେ ମିତା ଅଫିସ୍ ଟେବୁଲ୍ ଉପରେ ଶୋଇଥିଲା ଆଉ ଚେୟାର୍ ଉପରେ ବସି ମୁଁ ମିତାର ବିଆକୁ ଚାଟୁଥିଲି୤ ସେ ଆଃ ଆଃ କହୁଥିଲା ବେଳେ ଜିଭକୁ ବିଆରେ ପୁରେଇ ସଲ ସଲ କରିବା ପରେ ସେ ଉଠି ପଡୁଥିଲା୤ “ଓଃ ମା୤ ମୋତେ କଣ ହେଇଯାଉଛି୤” ସେ ବାଉଳି ହେବାଭଳି କହୁଥିଲା୤ ମୁଁ ମିତାର ବିଆକୁ ଚାପି ପକାଉଥିଲି୤ ଚାଟି ପକାଉଥିଲି୤ ପୋଷାକକୁ ଉପରକୁ ଉଠେଇ ତା ଦୁଇ ଦୁଧକୁ ଦଳି ପକାଇଲି୤ ସେ ଦୁଇଗୋଡ଼କୁ ଟେବୁଲ ଉପରେ ଥୋଇ ଶୋଇଥିଲା ଆଉ ମୁଁ ତା ବିଆକୁ ଖାଉଥିଲି୤ ସେ ଅସମ୍ଭବ ଭାବରେ ମୁଣ୍ଡ ହଲାଇ ଛାଟିପିଟି ହେଉଥିଲା୤ ଅନେକ ସମୟ ତା ବିଆକୁ ଖାଇବା ପରେ ସେ ଅଣ୍ଟା ଉଠେଇ କହିଲା, ମୋ ବିଆରେ ବାଣ୍ଡ ପୁରେଇ ଦିଅ୤ ଆଉ ସମ୍ଭାଳି ପାରିବିନି୤

ଠିଆ ହେଲି ଆଉ ବିଆରେ ବାଣ୍ଡ ପୁରେଇ ଦେଲି୤ ଠିଆରେ ତାକୁ ଗେହି ଚାଲିଲି୤ ସେ ଆଃ ଆଃ କହୁଥିଲା୤ ଜୋର୍ ଜୋର୍ ଚାରିପାଞ୍ଚ ଥର ଧକ୍କା ଦେବାପରେ ସେ ଦୁଇଗୋଡ଼ରେ ମୋ ଅଣ୍ଟାକୁ ଜାବୁଡ଼ି ଧରିଲା ଆଉ ନିଜେ ଧକ୍କା ଦେଉ ଦେଉ ଝ୍‌ଡ଼ିଗଲା୤ ତା ବିଆରୁ ରସ ବାହାରି ଟେବୁଲ୍ ଉପର ଆଉ କିଛି ତଳେ ପଡ଼ିଲା୤ ସେ ନିସ୍ତେଜ ହେଇ ଯାଉଥିବା ବେଳେ ମୁଁ ଜବରଦସ୍ତ ଧକ୍କା ଦେଇ ଗେହିଲି ଆଉ ବାଣ୍ଡକୁ ବାହାରକୁ ଆଣି ତା ପେଟରେ ବୀର୍ଯ୍ୟ ଢା"ଳିଦେଲି୤ ମିତା ଚୁପ୍ ଚାପ୍ ଟେବୁଲ୍ ଉପରେ ସେମିତି ଶୋଇଥିଲା୤ ବ୍ୟାଗରୁ ହାଙ୍କି ବାହାର କରି ନିଜ ବିଆକୁ ସେ ପୋଛିଲା୤ ପେଟକୁ ସଫା କରିଦେଇ ଉଠି ସାମନା ଚେୟାରରେ ବସିଲା୤ ମୁଁ ବି ସଫା ହୋଇ ସାରିଥାଏ୤ ସେ ଆଉ ମୁହଁ ଉଠେଇ ମୋତେ ଚାହିଁ ପାରୁନଥିଲା୤

କମ୍ପ୍ୟୁଟରରେ ଚାଲିଥିବା ବ୍ଲୁ ଫିଲ୍ମକୁ ବନ୍ଦ କରିଦେଇ କହିଲି, ଏବେ ଟିକେ ଅଫିସ କାମ କରିବା୤ ସେ ମୁଣ୍ଡ ହଲେଇ ହଁ ବୋଲି କହୁ କହୁ କହିଲା, “ସତରେ ସ୍ବର୍ଗ କଣ ଜାଣି ପାରିଲି୤ ରବି ମୋତେ କେବେ ବି ଏ ମଜା ଦେଇବେନି୤ ଆପଣ ମୋତେ ସବୁବେଳେ ଏମିତି କରିବେ?” ମୁଁ ମିତାର ହାତ ଟାଣି ନିଜ ଆଡ଼କୁ ଭିଡ଼ି ଆଣିଲି ଆଉ ତା ଓଠରେ ଓଠ ମିଶେଇ ଦେଲି୤

sayyes69@gmail.com

Comments