ପୁରୀରେ ରଜନୀ, ବିଜୟ ଆଉ ସୀମା-୧

ସନ୍ଧ୍ୟା ସାତଟା ବେଳକୁ ହଠାତ୍ ରଜନୀର ଫୋନ୍ ଆସିଲା, କହିଲା ଜ୍ବାଇଁ ଚାଲ ପୁରୀ ବୁଲି ଆସିବା୤ ପୁରୀ, ଏତେ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ? ମୁଁ ପଚାରିଲି, ରଜନୀ ହାତରୁ ଫୋନ୍ ଛଡ଼େଇ ନେଇ ବିଜୟ କହିଲା, ‘ଭାଇନା ଚାଲ, ଆଜି ଶୁକ୍ରବାର, କାଲି ଶନିବାର ଛୁଟି ଅଛି, ପହରଦିନ ସନ୍ଧ୍ୟା ବେଳକୁ ଫେରି ଆସିବା୤’ ସେଇଟା ଠିକ୍ ଯେ ରୁହ ନାନୀଙ୍କୁ ପଚାରି ଦେଖେ୤ ମୋ ସ୍ତ୍ରୀ ବୁଲିଯିବା କଥା ଶୁଣିଦେଇ ଜିନିଷ ବାନ୍ଧିବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲେ୤ ଆଠଟା ବେଳକୁ ବିଜୟ କାରରେ ଆସି ଆମ ଘର ସାମନାରେ ପହଞ୍ଚିଲା୤ ସାଥିରେ ରଜନୀ ଆଉ ଝିଅ କୁନି୤ ଭୁବନେଶ୍ବରରୁ ବାହାରି ଯିବାବେଳେ ପିଲାମାନଙ୍କୁ ଅଜାଘରେ ଛାଡ଼ିଦେଲୁ୤ ଆଉ ଚାଲିଲୁ ପୁରୀ୤ ବିଜୟ ଜଣେ କରିତକର୍ମା ଲୋକ୤ ସେ ଫୋନ୍ କରିଦେଇ ହୋଟେଲ୍ ରୁମ୍ ବୁକ୍ କରିଦେଲେ୤

ରାତି ସାଢ଼େ ନ’ଟା ବେଳକୁ ଆମେ ପୁରୀରେ ପହଞ୍ଚି ରୁମ୍‌ରେ ପହଞ୍ଚିଗଲୁ୤ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ଫ୍ରେସ୍ ହେଇ ବିଚ୍ ଆଡ଼କୁ ଚାଲିଲୁ୤ ବିଜୟ କହିଲେ ଚାଲ ମନ୍ଦିର ଆଡ଼େ ଯାଇ ବୁଲି ଆସିବା, ମୁଁ କହିଲି ନାଁ, ବିଚରେ ବସିବା୤ ସେଇଠୁ ସେ କହିଲେ ଠିକ୍ ଅଛି ଆପଣମାନେ ବସନ୍ତୁ ମୁଁ ଯାଇ ମନ୍ଦିର ଆଡ଼େ ବୁଲି ଆସୁଛି୤ ମୋ ସ୍ତ୍ରୀ ସୀମା ଭାରୀ ଧର୍ମପରାୟଣା୤ ସେ ବି କହିଲା ଯିବ୤ ସେଇଠୁ ବିଜୟ ଆଉ ସୀମା ମନ୍ଦିର ଦିଗରେ ଚାଲିଲେ୤ ଆମେ କହିଦେଲୁ ଫେରିଲା ବେଳେ ଏଇଠି ହିଁ ଆମେ ଥିବୁ୤ ଏପାଖ ଦେଇ ଚାଲିଯିବା୤ ସେମାନେ ଚାଲିଲେ୤ ରଜନୀ ଆଉ ମୁଁ ବିଚ୍‌ରେ ଚାଲିଲୁ କିଛି ସମୟ୤ ଗୋଟିଏ ଅନ୍ଧାରିଆ ସ୍ଥାନ ଦେଖି ରଜନୀ ବସିଗଲା୤ ମୁଁ ବି ପାଖରେ ବସିଲି୤ ପଚାରିଲି ଆଜି ହଠାତ୍ କେମିତି ପୁରୀ ଯୋଜନା କଲ? ସେ ହସିଦେଇ କହିଲା, ଘରେ ବୋର୍ ଲାଗୁଥିଲା ତେଣୁ ଭାବିଲି ପୁରୀ ବୁଲି ଆସିଲେ କେମିତି ହୁଅନ୍ତା୤

ବିବାହ ପୂର୍ବରୁ ରଜନୀ ମୋ ସହ ଅନେକଥର ସଂଭୋଗ କରିଥିଲା, ତେଣୁ ମୁଁ ତା ଦେହରେ ହାତ ଦେଇ କହିଲି, ତୁମେ ଜମା ବଦଳିନ୤ ସେଇମିତି ସଫ୍ଟ୍ ସଫ୍ଟ୍୤ ସେ ହସିଦେଇ କହିଲା, ଇୟେ ତ ଜମା ଟଚ୍ କରୁନାହାନ୍ତି, ଆଉ କଣ ହେବ ? ମୁଁ କହିଲି, ଧେତ୍୤ ମୁଁ ଥାଉ ଥାଉ ତୁମେ ଚିନ୍ତା କାହିଁକି କରୁଛ ? ଆସୁନ ଟିକେ ଭଲସେ ଟଚ୍ କରିଦେବି୤ ସେ କହିଲା ନାଇଁ ଜ୍ବାଇଁ ଡର ଳାଗୁଛି, କାଳେ କିଏ ଆସିଯିବ୤ ମୁଁ କହିଲି ତା’ହେଲେ ଚାଲ ହୋଟେଲ୍‌କୁ ଫେରିଯିବା୤ ଆମେ ତରବର ହୋଇ ହୋଟେଲ୍ କୁ ଆସିଲୁ୤ ମୁଁ ରୁମ କବାଟ ଖୋଲି ରଜନୀକୁ ଭିତରକୁ ଟାଣି ଆଣିଲି ଆଉ କବାଟ ବନ୍ଦ କରିବାପରେ ପରେ ତା ଟପ୍‌ସ କୁ ଓହ୍ଲାଇଦେଲି୤ ତା ଦୁଧ ସେଇମିତି ୩୨ ସାଇଜ୍ ଅଛି୤ ଗୋଲ୍ ଗୋଲ୍୤ ମାଂସଳ୤ ମୁଁ ତାକୁ ପାଟିରେ ପୁରେଇ ଚୋଷିବାକୁ ଲାଗିଲି୤ ସେ ଆଃ ଆଃ କହୁଥିଲା, ମୁଁ ତା ନିପଲ୍‌କୁ ଚୋବେଇ ଦେଲି୤ ସେ ମୋତେ ଭିଡ଼ି ଧରିଲା୤

ତା’ପରେ ତା ସ୍କର୍ଟ୍‌କୁ ଫିଟେଇ ଦେଲି ଆଇ ପ୍ୟାଣ୍ଟି ଖୋଲିଦେଇ ତାକୁ ଖଟ ଉପରେ ଶୁଆଇ ଦେଇ ତା ବିଆକୁ ଖାଇଲି୤ ତା ବିଆ ପୁରା ଓଦା ହୋଇ ସାରିଥିଲା, ମୋ ଖିଆରେ ଆହୁରି ଅଧିକ ଓଦା ହୋଇଗଲା୤ ତା ବିଆ ଭିତରେ ଜିଭ ପୁରେଇ ଗେହିଲି୤ ସେ ଉଃ ଉଃ ଆଃ ଆଃ ହେଉଥିଲା ଆଙ୍ଗୁଠି ଦୁଇଟା ପୁରେଇ ଦେଇ ଗେହିଲି୤ ସେ ଧଇଁସଇଁ ହେଲା୤ ମୁଁ ତା ମୁହଁକୁ ଦେଖିଲି ସେ ପୁରା ଝାଳନାଳ ହୋଇଗଲାଣି୤ ତାପରେ ମୁଁ ମୋ ହାଫ୍ ପ୍ୟାଣ୍ଟ ଖୋଲିଦେଲି୤ ମୋ ମୁଷଳ ବାଣ୍ଡ ପୁରା ଠିଆ ହୋଇଥିଲା୤ ସେ ତାକୁ ହାତରେ ହଲେଇ ହଲେଇ ନେଇ ନିଜ ପାଟିରେ ପୁରେଇ ଚୋଷିବାକୁ ଲାଗିଲା୤ ମୁଁ ତା ଦୁଧ ଦୁଇଟାକୁ ଚିପୁଥାଏ୤ ଆଉ ତା ବିଆରେ ଆଙ୍ଗୁଠି ପୁରେଇ ଥାଏ୤ ସେ ଖାଲି ସଁ ସଁ ହେଉଥିଲା୤

ତା’ପରେ ତାକୁ ଟେବୁଲ୍ ଉପରେ ଶୁଆଇ ଦେଇ ମୁଁ ତା ଗୋଡ଼ ଦୁଇଟାକୁ ଅଲଗା କରିଦେଲି ଆଉ ବିଆକୁ ଦେଖିଲି, ପୁରା ଓଦା ହୋଇଗଲା୤ ସେ ସେଇମିତି ଥିଲା ବେଳେ ମୁଁ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ତା ବିଆ ପାଖରେ ଦେଇ ଧକ୍କା ମାରିଲି ଆଉ ଦୁଇ ତିନି ଧକ୍କାରେ ତା ବିଆରେ ପୁରା ପଶିଗଲା୤ ତାପରେ ମୁଁ ସେଇମିତି ଠିଆ ଠିଆରେ ତାକୁ ଗେହିବାରେ ଲାଗିଲି୤ ସେ ଓଃ ଆଃ ହେଉଥିଲା ଆଊ ମୁଁ ଗେହି ଯାଉଥିଲି୤ ଦଶ ମିନିଟ୍ ପରେ ସେ କହିଲା ଆଉ ରହିବନି, ଓ ସେ ଆଃଃ ଆଃଃ ରଡ଼ି କରି ତା ବିଆ ରସ ନିଗାଡ଼ି ଦେଲା୤ ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଯୋର୍ ଯୋର୍ ଧକ୍କା ଦେଇ ମୋ ରସ ତା ବିଆରେ ଛାଡ଼ିଦେଲି୤

ସେ ଟେବୁଲ୍ ଉପରେ ଶୋଇଥିଲା ମୁଁ ତା ଉପରେ ଶୋଇଗଲି୤ କିଛି ସମୟ ପରେ ସେ ଉଠିଲା ଆଉ କହିଲା, ‘ଜ୍ବାଇଁ ଏଇ ତଳଟା ପୁରା କାଦୁଆ କରିଦେଲ୤ ନାନି ଆସିଲେ କଣ କହିବ୤’ ମୁଁ ହସିଲି କହିଲି ତୁମେ ଠିକ୍ କରିଦିଅ୤ ସେ ବାଥରୁମରୁ ପାଣି ଆଣି ସେଠାରେ ପକେଇ ପାଁପୋଛ ରେ ପୋଛିଦେଲା୤ ମୁଁ ରୁମ ଫ୍ରେସନର୍ ଟିକେ ପକେଇଦେଲି୤ ତା’ପରେ ଆମେ କିସ୍ କଲୁ୤ ସେଇଠୁ ଆମେ ଯାଇ ବାରଣ୍ଡାରେ ବସିଲୁ୤ କିଛି ସମୟ ପରେ ବିଜୟ ମୋବାଇଲ୍ ରେ ଫୋନ କଲେ୤ ତାଙ୍କୁ କହିଲି ଆମେ ରୁମକୁ ଚାଲି ଆସିଛୁ୤ ସେମାନେ ବି ଆସିଲେ୤

ରାତି ବହୁତ୍ ହୋଇଗଲାଣି୤ ତେଣୁ ସେମାନେ ଶୋଇବାପାଇଁ ଚାଲିଗଲେ୤ ମୁଁ ମୋ ରୁମରେ ଥିଲି୤ ଆଉ ସୀମା ହାଲିଆ ହୋଇ ବସିଥିଲା୤ ତା’ପାଖକୁ ଯାଇ ତାକୁ ଭିଡ଼ି ଧରିଲି ଆଉ କହିଲି, ଚାଲ ମୁଁ ଟିକେ ମସାଜ୍ କରିଦେବି୤ କିଛି ସମୟ ମସାଜ୍ କରିବାପରେ ସୀମା ଶୋଇପଡ଼ିଲା୤ ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଶୋଇଗଲି୤ ପରଦିନ ସକାଳ ଛଅ’ଟାରେ ରଜନୀ ଆସି କବାଟ ମାରିଲା୤ ସୀମା କବାଟ ଖୋଲିଲା୤ ମୁଁ ଶୋଇଥିଲି୤ ରଜନୀ ବଡ଼ପାଟିରେ କହିଲା, ‘ଜ୍ବାଇଁ, ନିଦ ଭାଙ୍ଗି ଉଠ୤ କୋଣାର୍କ ଯିବା୤’ ସୀମା କହିଲା, ଜ୍ବାଇଁ ଏତେ ଶୀଘ୍ର ଉଠିବେନି ତୁ ଦେଖ୍୤ ସୀମା ବାଥରୁମ୍ ଚାଲିଗଲା୤ ସେଇ ସମୟରେ ରଜନୀ ରୁମ ଭିତରକୁ ଆସି ଜ୍ବାଇଁ ଉଠ କହି କହି ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଧରି ଅଣ୍ଡାଳିବାକୁ ଲାଗିଲା୤ ମୁଁ ମଜାରେ ସେଇମିତି ଶୋଇ ରହିଲି୤ ସେ କହିଲା, ଜ୍ବାଇଁ ଉଠ୤ ମୁଁ ଧିରେ ଧିରେ କହିଲି ଯାହାକୁ ଉଠଉଚ ସେ ଉଠିସାରିଲାଣି୤ ତାକୁ କିସ୍‌ଟେ ନ ଦେଲେ ସେ ଖରାପ ଭାବିବ୤ ରଜନୀ ମୋ ବ୍ଲାଙ୍କେଟ୍ ତଳକୁ ଆସି ମୋ ପ୍ୟାଣ୍ଟ୍ ତଳକୁ ଭିଡ଼ିଦେଇ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ତା ପାଟିରେ ପୁରେଇ ଚାପିବାକୁ ଲାଗିଲା୤ ଆଉ ଧଡ଼ପଡ଼ ହୋଇ ପଳାଇଲା୤