ବନଜା ସହିତ ଭୁବନେଶ୍ବରରେ ମସ୍ତି

ଭୁବନେଶ୍ବର ରେଲୱେ ଷ୍ଟେସନରେ ଓହ୍ଲାଇଲା ପରେ ସିଧା ଚାଲିଲି ମୋର ହୋଟେଲ୍ ରୁମକୁ ୤ ସକାଳ ସାଢେ ଦଶଟା ମାତ୍ର ହେଇଛି, ମୋର ଅଫିସିଆଲ୍ ମିଟିଂ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ରହିଛି, ପୁଣି ରାତିରେ ହୋଟେଲରେ ହିଁ ରହିବାକୁ ପଡ଼ିବ ୤ ଆସନ୍ତା କାଲି ସକାଳୁ ସକାଳୁ ଫେରିବି ବୋଲି ନିଶ୍ଚୟ କରିଛି ୤ ଏହି ସମୟରେ ଅଫିସ୍‌ରୁ ଫୋନ୍ ଆସିଲା, କୁହାଗଲା ଆପଣ ମାନଙ୍କ ରହିବା ପାଇଁ ବ୍ୟବସ୍ଥା ହୋଇଛି, କୌଣସି ଏକ ଗେଷ୍ଟ୍ ହାଉସରେ ତେଣୁ ଆପଣ ସେଠାକୁ ଚାଲି ଆସନ୍ତୁ ୤

    ଅଟୋରେ ବସି ଗେଷ୍ଟ ହାଉସ ପାଖରେ ପହଞ୍ଚି ଦେଖିଲି, ପ୍ରାୟ ସବୁ ରୁମ୍ ଆମ ଅଫିସ୍ ତରଫରୁ ହିଁ ବୁକ୍ କରା ହୋଇଛି୤ ମୁଁ ରୁମ୍‌ରେ ନିଜ ବ୍ୟାଗ୍ ଥୋଇଦେଇ କ୍ୟାଣ୍ଟିନ୍ କୁ ଆସିଲି୤ ଗୋଟିଏ ଟେବୁଲ୍‌ରେ ବସି କଫିଟିକେ ଅର୍ଡର୍ ଦେଇ ଅପେକ୍ଷା କରୁଥିବା ସମୟରେ ବନଜା ସହ ହଠାତ୍ ସାକ୍ଷାତ୍ ହୋଇଗଲା୤ ସେ ବି ଆମ ସଂସ୍ଥାର କର୍ମଚାରୀ ସମ୍ଭବତଃ ରାଉର୍‌କେଲାରେ୤ ଥରେ ଦୁଇଥର ଫୋନ୍‌ରେ କଥା ବି ହୋଇଥିଲି, ହେଲେ ଦେଖିବା ସୌଭାଗ୍ୟ ମିଳିନଥିଲା୤ ସେ କ୍ୟାଣ୍ଟିନ୍ ଭିତରେ ବସିବା ପାଇଁ ଜାଗା ଖୋଜି ଖୋଜି ଆସି ମୋ ପାଖରେ ବସିଲା୤ କଥା ବାର୍ତ୍ତା ହେଉ ହେଉ ତା’ ପରିଚୟ ପାଇଲି୤ ଭାରୀ ମେଳାପି ଝିଅଟେ, ଦେଖୁ ଦେଖୁ କେତେ କଥାବାର୍ତ୍ତା ହୋଇଗଲା, ଏବଂ କଫି ସରିବା ପରେ ପଚାରିଲା ଆପଣ ଆଜି ଦିନ ସାରା କରିବେ କ’ଣ ? ମୁଁ ମୁଣ୍ଡ ଟୁଙ୍ଗାରି କହିଲି, ଜାଣେନି୤ ସେ କହିଲା, ଭୁବନେଶ୍ବର ବୁଲିଯିବା ଚାଲନ୍ତୁ, ମୁଁ ସାମାନ୍ୟ ହସିଦେଇ କହିଲି, ଏଠି ଦେଖିବା ପାଇଁ ଯାହ ସବୁ ରହିଛି ସବୁ ଦେଖି ସାରିଛି, ଆପଣ ଯାଆନ୍ତୁ, ମୁଁ ବରଂ ରୁମ୍‌ରେ ବସି କିଛି କାମ କରିବି, ନହେଲେ ଟିଭି ଦେଖିବି୤ ସେ ହସିଦେଇ ହଉ କହି ଚାଲିଗଲା୤

    ମୁଁ ରୁମକୁ ଫେରିଲି୤ ହାଫ୍ ପ୍ୟାଣ୍ଟ୍ ଆଉ ଟି ସାର୍ଟ ପିନ୍ଧିଦେଇ, ଟିଭି ଲଗାଇ ନ୍ୟୁଜ୍ ଦେଖୁଥିଲି ଏହି ସମୟରେ କଲିଂ ବେଲ୍ ବାଜିଲା, ଉଠି କବାଟ୍ ଖୋଲି ଦେଖେ ତ ବନଜା୤ ଭିତରକୁ ସ୍ବାଗତ କରିଲି, ସେ ଆସି ଖଟ ଉପରେ ବସିଲା୤ ପଚାରିଲି ବୁଲି ଗଲ ନାହିଁ କାହିଁକି ? ସେ କହିଲା ଏକା ଏକା ଯିବାକୁ ଭଲ ଲାଗୁନି୤ ମୁଁ କହିଲି, ତା’ହେଲେ ଚାଲ ମିଶି କି ଯିବା୤ ସେ ମନା କରୁଥିଲା, ମୁଁ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ଡ୍ରେସ୍ ବଦଳାଇ ତୟାର୍ ହୋଇଗଲି୤ ସେଠୁ ବିଗ୍ ବଜାର୍ ଗଲୁ, ସେଠି ସେ କ’ଣ ସବୁ ଖେଳନା ଆଉ ପୋଷାକ୍ କିଣିଲା, ସେଠାରୁ ସପିଂ କରିବା ପରେ ନିକଟରେ ଏକ ରେସ୍ତୋରାଂରେ ଖାଇଲୁ୤ ତା’ପରେ ସେ କହିଲା, ଚାଲନ୍ତୁ ଏକାମ୍ର କାନନ ଯିବା୤ ମୁଁ ବହୁତ୍ ଶୁଣିଛି ସେ ବଗିଚା ବିଷୟରେ, କେବେ ଯିବା ହେଇନି୤ ମୁଁ ସାମାନ୍ୟ ହସିଦେଇ କହିଲି, ଏକାମ୍ର କାନନ କାହିଁକି ଫେମସ୍ ଜାଣିଛ ନା ? ସେ ନାଁ କହିଲା୤ ମୋତେ ପ୍ରଶ୍ନ କଲାରୁ କହିଲି, ଚାଲ୍ ସେଠିକୁ ଆପେ ଜାଣିଯିବନି୤

    ଅଟୋରେ ବସି ଏକାମ୍ର କାନନ ପାଖରେ ପହଞ୍ଚିଲୁ, ଭିତରକୁ ଗଲୁ୤ ଭାରି ନିଛାଟିଆ ଜାଗାଟେ୤ ସେ ବାରମ୍ବାର ପଚାରୁଥାଏ, ଏହାର ଫେମସ୍ ହେବାର୍ କାରଣ ବିଷୟରେ୤ ସେଠି ଦୁଇ ତିନି ଜଣ ଯୋଡ଼ିକୁ ଦେଖାଇ କହିଲି, ଭୁବନେଶ୍ବରରେ କଲେଜ୍ ପଢ଼ୁଆ ପୁଅଝିଅ ମାନେ ଦିନ ବେଳେ କଲେଜ କ୍ଳାସ୍ ଛାଡ଼ି ଏଠାକୁ ଆସନ୍ତି ରୋମାନ୍ସ୍ କରିବା ପାଇଁ୤ ସେ ଓହ୍ କହି ରହିଗଲା୤ ସେମିତି କିଛି ଖାସ୍ ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ନଥିଲା, କିଛି ବାଟ ଆଗେଇଲା ପରେ ଦୁଇଜଣ ଅନ୍ତରଙ୍ଗ ଅବସ୍ଥାରେ ଥିବା ଦେଖି ସେ ମୋ ଆଡ଼କୁ ଚାହିଁଲା, ମୁଁ ହସି ଦେଇ କହିଲି, ଖାଲି ରୋମାନ୍ସ୍ ନାହିଁ ଆହୁରି ବି ଅନେକ୍ କିଛି୤ ଏଠି ଏତେ ଜାଗା ଅଛି ଯେ ଜଣେ ଚାହିଁଲେ ଯାହା ବି ଇଚ୍ଛା ହେଉଛି ସବୁ ପୁରଣ କରି ଦେଇପାରିବ୤

    କିଛି ବାଟ ଚାଲିବା ପରେ ଗୋଟିଏ ଗଛର ଛାଇରେ ବସିପଡ଼ିଲା ସେ୤ ମୁଁ ବି ବସିଲି, ଥଟା କରି କହିଲି, ତୁମେ କେବେ ଏମିତି ରୋମାନ୍ସ୍ କରିଛ ? ସେ ସାମାନ୍ୟ ହସିଦେଇ କହିଲା, ନାଁ ବାବା ନାଁ, ଏମିତି ସର୍ବସମ୍ମୁଖରେ? ଛି!!!

    ଆଚ୍ଛା ତା ମାନେ ରୁଦ୍ଧଦ୍ବାର କୋଠରି ଭିତରେ କରିଛ, ସେ ସାମାନ୍ୟ୍ ଅପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇ କହିଲା, ଆପଣ ଭାରି ଦୁଷ୍ଟ ଲୋକ୤ ତା’ କଥା ବହୁତ୍ ମଧୁର ଲାଗୁଥିଲା୤ ସେମିତିରେ ବି ସେ ବଗିଚା ଭିତରେ ଜୋଡ଼ିମାନଙ୍କୁ ଦେଖି ଦେଖି ମୁଁ ବନଜା ପ୍ରତି ଏକ ଅଲଗା ନଜର ପକାଇଥିଲି୤ ସକାଳୁ ଏ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପ୍ରାୟ ତିନି ଘଣ୍ଟାରୁ ଅଧିକ ସମୟ ଏକାଠି ଥିବା ଭିତରେ ଏମିତି ଖିଆଲ୍ ମୋ ମନରେ ଆସିନଥିଲା ୤

    ଏମିତି କଥାବାର୍ତ୍ତା ହେଉ ହେଉ ତା ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଜୀବନ ବିଷୟରେ ପଚାରିଲି୤ ସେ ବି ସାମାନ୍ୟ ଫ୍ରି ହେଇଯାଇଥିଲା, କହିଲା, ଘରେ ବାପାଙ୍କ ଆକଟ ଯୋଗୁଁ କେବେ ଭଲ ପାଇବା ଠୁଁ ଅଧିକ କିଛି କରି ପାରିଲି ନାହିଁ୤ ଛୋଟ ସହରରେ ରହୁଥିବା ହେତୁ କଲେଜ୍ ପଢ଼ିବା ସମୟରେ ଅନେକ ପୁଅଙ୍କ ପାଖରୁ ପ୍ରୋପୋଜ୍ ପଇଥିଲେ ସୁଧା କାହାକୁ ଗ୍ରହଣ୍ କରି ପାରିନଥିଲି୤ କଲେଜ୍ ସରୁ ସରୁ ଏ ଚାକିରି, ଆଊ କରିବି କ’ଣ? ମୁଁ ସାମାନ୍ୟ୍ ଚୁପ୍ ରହି କହିଲି, ତା ମାନେ ତୁମେ କେବେ ବି ...? ସେ ମୋତେ ପ୍ରଶ୍ନିଳ ଆଖିରେ ଚାହିଁଲା, ମୁଁ ନିରବ ହୋଇ ରହିଗଲି୤ ସେ ହସିଦେଇ କହିଲା, ବୁଝିଲି, ନାଁ ନାଁ ସେ ସୌଭାଗ୍ୟ ଜୁଟିନି୤

    ଆମେ ଦୁଇଜଣ ରୁମ୍‌କୁ ଫେରିଲା ବେଳକୁ ଅପରାହ୍ନ ସାଢେ ତିନିଟା ହେଲାଣି୤ ସେ ନିଜ କୋଠରିରେ ରହିଗଲା, ମୁଁ ନିଜ କୋଠରିକୁ ଫେରିଲି, ଆଉ କବାଟ୍ ବନ୍ଦ କରିଦେଇ, ବାଥରୁମରେ ବନଜା କଥା ମନେ ପକାଇ ମୁଠି ମାରିଲି୤ ଦଶ ମିନିଟରେ ମାଲ୍ ଖସେଇ ଦେଇ ରୁମ୍‌ରେ ବସି ଟିଭି ଦେଖୁଥାଏ, ଏହି ସମୟରେ ବନଜା ଆସିଲା୤ ଏଥର କିନ୍ତୁ ସେ ଟିକେ ସେକ୍ସି ଲାଗୁଥିଲା୤ ସ୍କର୍ଟ୍‌ ଆଉ ଟପ୍ ପିନ୍ଧି ସେ ଆସିଥିଲା୤ ପାଖରେ ବସିଲା, ଏମିତି କଥା ହେଉ ହେଉ ମୋ ବିଷୟରେ ପଚାରିଲା, ମୁଁ କଥା ହେଉଥିଲି, ଏହି ସମୟରେ ଟିଭିରେ ଏକ ଅନ୍ତରଙ୍ଗ ଦୃଶ୍ୟ ଦେଖାଯାଉଥିଲା, ମୋ ନଜର ଟିଭି ଉପରେ ଥିଲା, ସେ ଟିଭିକୁ ଦେଖୁଥିଲା ଅଥଚ ଖୁବ୍ ସନ୍ତର୍ପଣରେ, କହିଲି, କ’ଣ ହେଲା, ତମ ବୟସ ୧୮ରୁ ଅଧିକ ହୋଇନି କି ? ଯଦି ନା ତେବେ ଦେଖନି, ସେ ହସିଦେଇ କହିଲା, କାହିଁ ଲାଗୁନି କି? ମୁଁ ତିଭିରୁ ନଜର ହଟେଇ ବନଜାର ଯୌବନକୁ ଦେଖିବାକୁ ଲାଗିଲି, ନିର୍ଲଜ ଭାବରେ ତା ମୁହ୍ଁ ଛାତି ଆଉ କଟିକୁ ଦେଖି କହିଲି, ନାଁ ଲାଗୁନି୤ ସେ କହିଲା ଆପଣ ଥଟା କରୁଛନ୍ତି ? ମୁଁ କହିଲି ନାଁ ଜମା ନୁହେଁ୤ ତୁମେ କେବେ ନିଜକୁ ଦର୍ପଣରେ ଦେଖିଛ ? ଥରେ ଦେଖ ଜାଣିଯିବ ୤

    ସେ କିଛି କହିଲା ନାହିଁ, ଚୁପ୍ ଚାପ୍ ବସିଥିଲା, ମୁଁ ଖଟରୁ ଓହ୍ଲାଇ ତା ହାତ ଟାଣି ରୁମ୍‌ର ମିରର୍ ସାମନାରେ ତାକୁ ନେଇ ଠିଆ କରାଇ ଦେଇ କହିଲି, ଦେଖ, ତୁମେ ସଦ୍ୟ ସ୍କୁଲ୍‌ ପାଠ ସାରିଥିବା ଝିଅଟେ ପରି ଦିଶୁଛ୤ ସେ ଲାଜେଇ ଗଲା୤ ତୁମ ଦେହରେ କାହାର୍ ହାତ ବାଜିନି ଯେତେବେଳେ ବୟସ ବଢିବ କେମିତି ? ସେ କହିଲା, ମାନେ ? ମୁଁ କହିଲି ଆଜିକାଲି ସ୍କୁଲ୍‌ ପିଲାମାନେ ସେକ୍ସ୍ କରିସାରିଲେଣି ଅଥଚ ତମେ କରିନ ? ସେ ନିରବ ରହିଲା, ହସି ଦେଇ କହିଲା, ମୌକା ମିଳିଲାନି, ନହେଲେ... ମୁଁ ହସି ଦେଇ କହିଲି, ନହେଲେ କଣ ? ସେ କହିଲା, ନହେଲେ ମୁଁ ବି ସେକ୍ସ୍ କରିଥାନ୍ତି୤ ସେ ଭାରି ବୋଲ୍ଡ୍ ଲାଗୁଥିଲା୤

    ତାକୁ ନିଜ ପାଖକୁ ଟାଣି ଆଣି କହିଲି, ଆଜି ମୌକା ଅଛି, କରିବ ? ସେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେଇଗଲା୤ ହେଲେ ନିଜକୁ ମୋ ପାଖରୁ ମୁକୁଳାଇବାର ସାମାନ୍ୟତମ ଚେଷ୍ଟା ବି ସେ କରୁନଥିଲା୤ କହିଲି, ଚିନ୍ତା କରିଦେଖ୤ ମୁଁ ତା ହାତ ଛାଡ଼ିଦେଲି, ସେ ସେମିତି ଠିଆ ହୋଇ ରହିଲା, କିଛି କ୍ଷଣପରେ ସେ ମୋ ଛାତିରେ ଆଉଜି ଆସିଲା୤ ମୁଁ ତା ମୁହଁକୁ ଉପରକୁ ଉଠାଇ ତା ଓଠକୁ ଚୁଚୁମି ଦେଲି୤

    ମୁଁ ଓଠୋରେ ଓଠ ମିଶାଇ ଚୁଚୁମି ଦେଉଥିଲା ବେଳେ ସେ ପାଟି ଖୋଲି ମୋ ଜିଭକୁ ଚୋଷିବାକୁ ଲାଗିଲା ଓ ତା ଜିଭକୁ ମୋ ପାଟିରେ ପୁରେଇ ଦେଲା୤ ମୁଁ ତାକୁ ଭିଡ଼ି ଧରିଲି ଆଉ କିସ୍ସ୍ କରିବାକୁ ଲାଗିଲି୤ ପ୍ରାୟ ପାଞ୍ଚ ମିନିଟ୍ କିସ୍ କଲାପରେ ମୁଁ ତା ଟି-ସାର୍ଟକୁ ବାହାର୍ କରିଦେଲି୤ ସେ ବ୍ରା ପିନ୍ଧିଥିଲା ସତ ହେଲେ ବ୍ରା ପିନ୍ଧିବାର କୌଣସି ଆବଶ୍ୟକତା ନଥିଲା୤ ତା ଦୁଧ ଦିଟା ଇଡଲି ଠାରୁ ସାମାନ୍ୟ ବଡ ଥିଲା ଏବଂ ଛାତିରେ ଲାଖି ରହିଥିଲା, ତା ଉପରେ ନିପଲ୍‌ଟା ପିଙ୍କ୍ କଲର୍ ଦେଖାଯାଉଥିଲା୤ ବ୍ରା କୁ ବାହାର୍ କରିଦେଇ, ତା ନିପଲ୍‌କୁ ଚୁଚୁମି ବାରେ ଲାଗିଲି୤ ତା ଦୁଧ ମୋ ପାଟିରେ ପୁରା ଫିଟ୍ ହେଇଯାଉଥିଲା୤ ତାକୁ ଜାବୁଡି ଧରି ତା ଦୁଧକୁ ଖାଈଲି୤ ସେ ଓହ୍ ଓହ୍ କହୁଥିଲା୤ ତା ପୁରା ପେଟକୁ ଜିଭରେ ଚାଟିବାକୁ ଲାଗିଲି୤

    ବନଜାକୁ ଖଟରେ ଶୁଆଇଦେଇ ତା ଛାଟିକୁ ଖାଇ ଚାଲିଥିଲି ମୁଁ, ମୋର ଗୋଟିଏ ହାତରେ ତା ନିପଲ୍‌କୁ ଚିମୁଟି ଦେଉଥିଲି, ଆଉ ଗୋଟିଏ ନିପଲ୍‌କୁ ଚୋଷୁଥିଲି, ସେ ଆହ୍ ଆହ୍ କହୁଥିଲା୤ ତା ପରେ ତା’ ସ୍କର୍ଟକୁ ତଳକୁ ଓହ୍ଲାଇ ଦେଲି ଆଉ ଗୋଡ଼ ଦୁଇଟାକୁ ଉପରକୁ ଟେକିଦେଇ ଦି ଜଙ୍ଘ ଫାଙ୍କରେ ତା ବିଆକୁ ପ୍ୟାଣ୍ଟି ଉପର ଦେଇ ଚାଟିବାକୁ ଲାଗିଲି୤ ତା ପରେ ଦି ଜଙ୍ଘକୁ ଅଲଗା କରିଦେଇ ତା ବିଆକୁ ଖାଇବାକୁ ଲାଗିଲି, ସେ ତା ହାତରେ ମୋ ମୁଣ୍ଡକୁ ତା ବିଆ ଉପରେ ଚିପି ଧରିଥିଲା୤ ମୋ ଜିଭ ଆଉ ଲାଳରେ ତା ପ୍ୟାଣ୍ଟି ଓଦା ହୋଇଗଲା୤ ତା’ପରେ ତା ପ୍ୟାଣ୍ଟି ଖୋଲିଦେଲି, ଓହ୍ ବାଃ କି ସୁନ୍ଦର ବିଆ୤ ପୁରା ନାଲି ଟହ ଟହ ଟମାଟ୍ ପରି ତା ବିଆ ଉପରେ ସୁନାର କେରା କେରା ବାଳ୤ ବାଳ ନୁହେଁ ତ ରୋମ ବୋଲି କହିଲେ ଚଳିବ୤ ହାତରେ ତା ବିଆକୁ ସାଉଁଳାଇ ଦେଲି, ସେ ଥରିଗଲା୤

    ତା ବିଆକୁ ପୁରା ଜିଭ ଲଗାଇ ଚାଟିବାକୁ ଲାଗିଲି୤ ତା’ପରେ ତା ବିଆକୁ ଦୁଇଫାଳ କରିଦେଇ ମୋ ଜିଭରେ ଯେମିତି ସଲ ସଲ କରିଛି, ସେ ପୁରା ଥରିବାକୁ ଲାଗିଲା ଆଉ ଥରି ଥରି ଶାନ୍ତ ହୋଇଗଲା୤ ତା ବିଆରେ ପାଣି ଖସିଲା୤ ଖଟା ଖଟା ତା ବିଆ ରସକୁ ଜିଭରେ ଚାଟି ଚାଟି ଚୁଚୁମିଲି୤ ତା ବିଆର କ୍ଲିଟୋରିସ୍ କୁ ଚୋବାଇ ଦେବାପରେ ସେ ଆଃ ଆଃ କହିବାଉ ଲାଗିଲା୤ ମୁଁ ଠିଆ ହେଲି ଆଉ ମୋ ପ୍ୟାଣ୍ଟ ଓହ୍ଲାଇଦେଲି, ମୋର ୭ ଇଞ୍ଚ ଲମ୍ବା ବାଣ୍ଡ ସେତେବେଳକୁ ମୁଣ୍ଡ ଟେକି ସାଫ ଭଳିଆ ଫଁ ଫଁ ହେଲାଣି, ତା ବିଆର ରସରେ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଓଦା କରିଦେଇ, ତା ବିଆ ମୁହ୍ଁରେ ରଖି ଧିରେ ଧିରେ ଧକା ଟେ ଦେଲି ଯେ ବାଣ୍ଡ ବିଆ ଭିତରେ ପଶିଗଲା୤ ଏମିତି ତ ପଶେନି ସହଜରେ ହେଲେ ଯଦି ଟୋକି ରାଜିଥିବ ତେବେ ବିଆ ଖୋଲା ହେଇଜାଏ୤ ବାସ୍ ତାପରେ ଧକ୍କା ମାରିବାଉ ଲାଗିଲି୤ ସେ ଓହ୍ ଓହ୍ କହୁଥାଏ, ମୁଁ ତା ଛାତିକୁ ଖାଈଯାଉଥାଏ, ଏମିତି ଧକ୍କା ମାରି ମାରି ପ୍ରାୟ ଦଶ ମିନିଟ୍ ହେଇଗଲା୤ମୋତେ ସାମାନ୍ୟ୍ ହାଲିଆ ଲାଗୁଥିଲା୤ କିଛି ସମୟ ପାଇଁ ସ୍ଥିର ହୋଇଗଲି୤ ବନଜାକୁ ଆଣ୍ଥୁ ଉପରେ ଠିଆ କରାଈ ତା ପଛରୁ ବିଆରେ ବାଣ୍ଡ ପୁରେଇ ଦେଲି, ବାସ୍ ତାପରେ ଧକ୍କା ଦେଇ ଚାଲିଲି୤ ସେ କଁ କଁ ହେଉଥାଏ, ଓହ୍ ଓହ୍ ହେଉଥାଏ, ପଛରୁ ତା ଦୁଧ ଦୁଇଟାକୁ ଧରି ଦଳି ପକାଉଥାଏ୤ ଦଶ ମିନିଟ ଏମିତି କରିବା କରେ ମୁଁ ହାଲିଆ ହୋଇଗଲି୤

    ମୁଁ ଖଟରେ ଚିତ୍ ହୋଇ ଶୋଇପଡିଲି ଆଉ ସେ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ତା ବିଆରେ ପୁରେଇ ମୋ ଉପରେ ଡେଇଁବାକୁ ଲାଗିଲା୤ ତା ଦୁଧ ଦୁଇଟା ତା ଛାତିରେ ଲାଖିଥାଏ, ଧିରେ ଧିରେ ନାଚୁଥାଏ, ମୁଁ ତା ଦୁଧର ମୁଣ୍ଡିକୁ ଚିମୁଟି ଦେଉଥାଏ, ସେ ହଠାତ୍ ଜୋର୍ ଜୋର୍ ରେ ଧକ୍କା ଦେଇ ଡେଇଁବାକୁ ଲାଗିଲା, ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଉଠେଇ ଉଠେଇ ତା ବିଆରେ ବାଣ୍ଡକୁ ପୁରେଇ ଧକ୍କା ମାରିବାଉ ଲାଗିଲି୤ ସେ ସଁ ସଁ ହେଲା, ତା’କୁ ଚଳକୁ ନେଇଆସି ମୁଁ ପୁଣୀ ତା ଉପରେ ନିଜକୁ ସେଟିଂ କଲି ଆଊ ଧକ୍କା ଯେମିତି ଦେଇଛି, ବାସ୍ ଦୁଇ ତିନିଟା ଧକ୍କା ପରେ ତା ବିଆ ପୁଣି ଥରେ ପାଣିରେ ଭର୍ତ୍ତି ହେଇଗଲା୤ ମୋ ବାଣ୍ଡର ଗତିକୁ ସେ ପଚ ପଚ ଶବ୍ଦ କଲା, ଆଉ ତା ବିଆ ପାଣି ଆସି ମୋ ବାଣ୍ଡ ଆଉ ଜଙ୍ଘ ସବୁକୁ ଓଦା କରି ପକାଇଲା୤ ସେ ଶାନ୍ତ ହୋଇପଡିଲା, ମୁଁ ମଧ୍ୟ ଜୋର ଜୋରରେ ଧକ୍କା ଦେଲି ଆଉ କିଛି ସମୟ ମଧ୍ୟରେ ମୋର ପାଣି ତା ପେଟ ଉପରେ ଢାଳିଦେଲି୤

    ବାଥ ରୁମ୍ ଯାଇ ସଫା ହେଇ ସେ ନିଜ ପୋଷାକ୍ ପିନ୍ଧିଲା ବେଳକୁ ପ୍ୟାଣ୍ଟି ପୁରା ଓଦା ଥିଲା ତେଣୁ ମୋ ରୁମ୍‌ରେ ଛାଡି ଦେଇ ବିନା ପ୍ୟାଣ୍ଟିରେ ସେ ନିଜ ରୁମକୁ ଚାଲିଗଲା୤ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ସେ ବହୁତ୍ ସୁନ୍ଦର ଦିଶୁଥିଲା୤ ଗିହାଁ ଖାଇଲା ପରେ ସବୁ ଟୋକି ଟିକେ ଗୋରା ହେଇଯାଆନ୍ତି୤ ମିଟିଂରେ ସେ ମୋ ପାଖରେ ବସିଲା୤ ରାତି ସାଢେ ଦଶଟାରେ ମିଟିଂ ସରିବାପରେ ଆମେ ସେଠି ଡିନର୍ କରି ରୁମକୁ ଫେରିଲୁ୤ ସେ ମୋ ରୁମରେ ରାତିରେ ରହିଲା୤